당신을 사랑해요...สาวน้อยน่าใสขโมยหัวใจรุ่นพี่ที่รัก

 

3วันที่ผ่านมานี่แบบโคตรนานอ่ะแล้วอะไรคือทำไมรู้สึกว่าแบบพี่โทโมะจะหลบหน้าฉันว่ะ คือไม่ใช่อะไรนะแต่แค่ตั้งแต่วันนั้นอ่ะ อ่า...วันที่เค้าจูบฉันนั้นละ เราก็ไม่ได้เจอกันเลย จะว่าฉันหลบหน้าเค้าก็ไม่ใช่แน่ๆอ่ะ เรียกว่าเสนอหน้าไปหาเลยดีกว่า แต่เค้าต่างหากที่ไม่ยอมมาเจอหน้าฉัน แม่งอายไงว่ะ? ไม่เข้าใจ

"ตกลงจะไม่เข้าโรงเรียนใช่มั้ยครับ?" 

"ไม่เข้าม้าง ชิ!"

ฉันหันไปค้อนใส่เซฮุนก่อนจะเดินจ้ำอ้าวเข้าโรงเรียนไป เอ๊ะ!แต่เดี๋ยวนะ เซฮุนก็เป็นผู้ชายนิเนอะ ถ้าเค้าจูบผู้หญิงที่แอบชอบเค้า แล้วแบบเซฮุนจะทำยังไงอะ

"นี่ เซฮุน"

"หือ?"

"ถ้ามีผู้หญิงมาแอบชอบนาย แล้วแบบนายก็เผลอไปจูบเค้าอ่ะ เอ่อ..แค่สมมตอ่ะนะ นายจะทำยังไง"เซฮุนหันมามองหน้าฉันเหมือนกัยว่าคำถามเมื่อกี้มันโคตรจะแปลก แต่ก็ยอมตอบออกมาแต่โดยดี

"แล้วฉันต้องแอบชอบเค้าด้วยป่ะ"

"ก็...ไม่ชอบอ่ะ"

"งั้นฉันก็คงจะไม่จูบตั้งแต่แรกอ่ะ"

"อ้าว ทำไมอ่ะก็แค่เผลอไง นายเข้าใจป่ะ เผลออ่ะเผลอ"

"เธอฟังนะ ผู้ชายจะหวั่นไหวเฉพาะกับผู้หญิงที่ตัวเองชอบเท่านั้น ส่วนไอเรื่องเผลอไรเงี้ย ถ้ามันไม่เจ้าชู้ก็อยู่ๆจะไปจูบเพื่อให้ความหวังเค้าเงี้ยเออะ? ตลก" 

"แต่มันก็น่าตลกป่ะ สรุปถ้าเป็นนายนายจะไม่จูบผู้หญิงคนนั้นตั้งแต่แรก?"

"อ่าห๊ะ ฉันไม่ชอบให้ความหวังใคร"

นายกำลังจะบอกว่าพี่โทโมะให้ความหวังฉันเงี้ยเหรอ! ตลกของตลกเลยนะนั่น

"แล้วนายจะไม่หลบหน้าเค้าใช่ป่ะ"

"ฉันจะหลบทำไม ในเมื่อฉันไม่ได้ชอบเค้านี่"

ดะ...เดี๋ยวนะ ไม่หลบเพราะไม่ได้ชอบ งั้นถ้าหลบก็แปลว่า...

"เค้าชอบฉัน!!"เปล่าดีใจนะแค่ตกใจเฉยๆ แอร๊ยยยชอบฉันเนี้ยนะ นี่มันนิมิตฝันแล้วเหอะมโนไปเอง จริงจังอะไรก็ไม่ได้ คิดเข้าข้างตัวเองนี่ไม่ใช่ฉันเลยนะ

"อะไรของเธอเนี่ย"

โอ๊ะ!แสดงออกมากไป เค้าชอบฉันเนี้ยนะ แต่มันก็แค่ข้อสงสัยที่เซฮุนบอกเฉยๆ นี่นาไม่ไช่พี่โทโมะสักหน่อย ถ้าเค้าชอบฉันจริงคงไม่ปฏิเสธตั้งแต่แรกหรอก อ่ะโด่ะ!

"อ๊ะ...เปล่าๆ ไม่มีอะไร"

พอเห็นว่าเซฮุนมองมาเหมือนจับผิดฉันก็รีบโบกมือเป็นเชิงว่า ถามเล่นๆไรประมาณนี้ เฮ้อ...เป็นไปได้ด้วยเหรอที่พี่โทโมะจะชอบฉัน นิยายที่คนแต่งเพ้อฝันละมั้งนั่น น้ำเน่า!

 

@เคนทีน

เคร้งงงง~ 

"โอ๊ะ! เบาๆ หน่อยก็ได้แม่คุณ เดี๋ยวจานก็แตกหมดหรอก"

"มันคือสแตนเลสหรอกเฮอะ"

ขนาดช่วงพักกลางวันฉันยังไม่เห็นหน้าหล่อเหลาของพี่โทโมะเลย ตกลงเค้าจะอดข้าวเพื่อหลบหน้าฉันใช่มั้ย! เดี๋ยวแม่งก็บุกไปถึงห้องหรอกถ้าไม่ติดว่าต้องเรียนอ่ะนะ

"ฮะๆๆ แล้วนี่ไปโกรธอะไรมาฉันเห็นเธอทำท่าฝีดฝัดตั้งแต่คาบแรกแล้วนะ" ใครว่าละตั้งแต่เมื่อ3วันก่อนเลยต่างหาก 

"ฉันคิดว่าพี่โทโมะกำลังหลบหน้าฉันอยู่.."

"ตลกล่ะ ทำไมเค้าต้องหลบหน้าเธอด้วย"ก็จูบไงเล่า เค้าจูบฉัน จูบนะว้อยยย! ตะโกนดังๆในใจ-_-;;

"ก็แบบ...มีเหตุผลอะไรมั้ง"

"คิดมาก เค้าอาจจะกำลังยุ่งๆ เรื่องกีฬาก็ได้เพราะอีกไม่กี่วันก็จะต้องแข่งแล้วนิ"

"นายก็ด้วยนั้นแหละ นายก็ต้องแข่งเหมือนกัน ทำไมไม่เห็นหายหน้าหายตาไปเหมือนเค้าละ"

"ก็ฉันเก่งอ่ะ จบม่ะ"

"เออเก่ง เก่งสุดๆ ชิ!" พอประชดเซฮุนเสร็จฉันก็ตักข้าวเข้าปากแล้วก็เคี้ยวมันไม่หยุด ไม่ใช่เพราะมันอร่อยหรอกนะแต่กำลังโมโหอยู่ต่างหาก ทั้งๆ ที่เค้าควรจะมารับผิดชอบจูบแรกของฉันเซ่! แต่นี่อะไรหายวับไปเลยไม่เห็นแม้แต่เงาหัว ตายรึยังเฮอะ เอ๊ะ!แต่ถ้าเค้าตาย ฉันก็เป็นม่ายไร้สามีนะสิ ไม่นะไม (เพ้อจัดล่ะนางเอกเรา)

 

กรี๊ดดดดดดดดดด~

 

"กรี๊ดอะไรกันยัยผู้หญิงพวกนี่ ทำอย่างกับเอ็กโซมาโรงเรียนงั้นแหละ"

"เมมเบอร์หล่อทั้งวง"(ไรเตอร์เห็นด้วยๆๆๆ-//////-)

"ฉันประชดเถอะ"

"เฮ้! นั่นพี่โทโมะนิ"

"แค่กๆๆ~"เพราะเซฮุนพูดชื่ออนาคตคู่ครองฉันขึ้นมา ทำให้ฉันที่กำลังเคี้ยวข้างอย่างเมาส์มันต้องสำลัก แต่ดีที่ไม่พ่นออกมาประจานตัวเอง แย่ชะมัด

"เอ้าๆๆ นี่น้ำเอาไป"

"ไหนพี่โทโมะ!?!"

ฉันถามก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆเคนทีน และในที่สุดคนที่หลบหน้าฉันมาตลอดก็มาปรากฏตัวหน้าร้านขายก๋วยเตี๋ยว นั่นมันเค้า!คนที่ขโมยจูบแรกฉันไป อย่างเต็มใจ(?)

"กินน้ำก่อนก็ได้ จะรีบไปไหน บอกแล้วว่าเค้าไม่ได้หลบหน้าเธอ"

"ฮึ่ย! อย่างน้อยวันนี้ฉันก็เจอเค้าแล้ว ฝากบอกไอพี่ป๊อปด้วยว่าวันนี้หลังเลิกเรียนฉันจะไปบ้านพี่โทโมะ!"

"เฮ้ย! เอาจริง"

"จริง!!!"

 

@บ้านวิศวไทยานนท์

ออดแอด~

ออดแอด~

 

ฉันกดออด2ทีก่อนจะก้าวถอยหลังเพื่อให้แม่บ้านที่ออกมาต้อนรับได้เปิดประตู วันนี้พอเลิกเรียนเสร็จฉันก็พุ่งดิ่งทะยานฟ้ามาที่บ้านพี่โทโมะทันที ไม่รอบอกลาเซฮุนด้วยซ้ำ เพราะบอกไปตั้งแต่ตอนเที่ยงแล้ว ฉันตั้งใจว่าจะมานั่งรอเค้าในบ้าน และพอเค้ามาเจอฉันที่กำลังนั่งสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยู่ข้างใน ก็จะต้องทำหน้าตกใจและเหวอรับประทานก่อนจะเก็บซ่อนอาการเขินไว้อย่างแน่นอน คือหมั่นใจว่าเค้าหลบหน้าฉันเพราะเรื่องจูบแน่ๆ บางทีนั่นอาจจะเป็นจูบแรกของเค้าด้วยก็ได้ ใครจะไปรู้-////////-

"อ้าวคุณเฟย์ มาถึงนี่มีอะไรรึเปล่าค่ะ"

พี่มดหรือก็คือแม่บ้านของที่นี่ยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร เพราะเมื่อก่อนฉันมาที่นี่บ่อย เอ่อ...หมายถึงพ่อฉันกับพ่อพี่โทโมะต้องทำธุระกิจร่วมกัน เลยมีสังสรรค์บ้างไรบ้างนะ เปล่ามาตามผู้ชายเล๊ยยย

"เฟย์มาหาพี่โทโมะนะคะ"

"อ้าว คุณโทโมะไม่ได้บอกเหรอค่ะว่าจะนอนคอนโด ความจริงก็ตั้งแต่3วันที่แล้ว แล้วนะคะ"

ห๊ะ!นอนคอนโด ที่สำคัญไปนอนตั้งแต่3วันที่แล้ว โอ้ก็อต!ตลกแต่ขำไม่ออกจริงๆ นี่เค้าเป็นอะไรไปเนี่ยยยยยย

"เอ่อ...เค้าไม่ได้บอกเฟย์ไว้ค่ะ ว่าแต่พี่มดพอจะรู้มั้ยค่ะว่าคอนโดของ

เค้าอยู่แถวไหน"ไหนๆก็มาแล้วขออย่าเปลืองตังค์ค่าแท็กซี่ฟรีเลยล่ะกัน

"แถวสุขุมวิท24ค่ะ ชื่อคอนโดxxx"

"ขอบคุณนะคะ"

 

@คอนโดxxx

หลังจากรู้ชื่อคอนโดจากพี่มดฉันก็รีบบึ่งแท็กซี่มาหาเค้าทันที ฮึ่ย!มีคอนโดด้วยก็ไม่บอก ทำให้ฉันเสียเวลาไปตั้งเท่าไหร่นะรู้มั้ยนี่ก็จะ1ทุ่มแล้ว ถ้าย่อระยะทางได้ฉันคงทำไปนาน สุขุมวิท24กับลาดพร้าวมันใกล้กันมากเลยนะ!!ไหนจะรถติดอีก ถ้าเกิดไปแล้วไม่เจอนะแม่จะโทรเข้าเครื่องให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ฮึๆๆๆ คิดล่ะสิว่าฉันมีเบอร์ส่วนตั๊วส่วนตัวของเค้าได้ไง ก็แบบว่ามีพี่ที่สุดแสนจะเลิศเลออ่ะนะ อะไรๆ ที่เกี่ยวกับเค้าฉันก็มีหมดเละยกเว้นหัวใจ!

"น้องค่ะเข้าไม่ได้นะคะ ต้องมีบัตรผ่านก่อน"ว่าล่ะทำไมประตูมันถึงเปิดไม่ออก สั่นจนจะเจ้าเข้าละก็ยังไม่ยอมเปิดสักที

"หนูมาหาแฟนค่ะพี่ เค้าพักอยู่ที่นี่"แฟนเต็มปากเต็มคำ ไม่ด้านจริงนี่พูดไม่ได้นะฮ้าาา

"แฟนน้องพักอยู่ชั้นไหนค่ะ เบอร์ห้องด้วยค่ะ พี่จะโทรไปเช็ค"

เฮ้ย!หินล่ะงานนี้ ฉันลืมถามพี่มดไปเลยว่าเค้าพักห้องไหนชั้นอะไร แล้วจะเอาข้อมูลที่ไหนไปตอบเค้าเล่า แค่ชื่ออ่ะพอม่ะ!

"หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะพี่เพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก เอาชื่อได้ป่ะค่ะ"

"โธ่น้องถ้าแค่บอกชื่อแล้วผ่านเข้าไปได้ โจรคงเข้าคอนโดเป็นว่าเล่นแล้วล่ะค่ะ"หน้าฉันคงเหมือนโจรมากสินะ 

"แล้วพี่จะให้หนูทำไงละคะ หนูจำเป็นต้องเจอเค้าจริงๆนะ"

"แล้วเบอร์เค้าละคะน้อง ลองโทรเข้าไปดูสิ แล้วให้เค้าลงมารับ"

ยุ่งยากจริง ฮึ่ย!ยัยนี่ก็ทำหน้าอย่างกับไม่เชื่อว่าฉันเป็นแฟนกับพี่โทโมะจริงๆ(ก็ไม่จริงนะสิ)ถึงให้ผ่านไม่ได้เนี้ยยย

"เฮ้อ..ก็ได้ค่ะ"ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจกดเบอร์พี่โทโมะแล้วโทรออก ไม่นานปลายสายก็รับแต่ฟังจากเสียงแล้วเหมือนเค้าจะอยู่ห้าง อะไรว่ะคะนี่จะ1ทุ่มแล้วยังไม่ถึงคอนโดอีก ฉันเสียเวลานะเข้าใจม่ายยยย

"ฮโหลพี่โทโมะ!"

(หือ?ใครนะ) แย้กกกกเค้าจำเสียงฉันไม่ได้ได้ยังไงว่าที่ภรรยาเค้านะ(ไม่ด้านจริงอันนี้ก็พูดไม่ได้นะ)

"เฟย์ไง นี่พี่อยู่ไหนเนี้ย"

(เฮ้ย!เธอไปเอาเบอร์โทรฉันมาจากไหนเนี่ย วุ่นวายจริง)

"ตอบให้ตรงคำถามหน่อยเด่ ตอนนี้พี่อยู่ไหน"

(ฮึ่ย!ฉันอยู่ห้าง กินข้าวอยู่)

"ตอนนี้เฟย์อยู่หน้าคอนโดพี่อ่ะ เอ่อ...ความจริงก็ข้างในแล้วแต่พนักงานไม่ให้เข้าไป"ฉันว่าพลางมองหน้าพนักงานคนนั้นเป็นการหยั่งเชิง

(ว่าไงนะ!!!อยู่ที่คอนโดฉัน โอ๊ย!!เธอนี่มันจริงๆเลย รออยู่นั่นแหละเดี๋ยวฉันไปอีก10นาที)

"อะ...โอเค"อีก10นาทีจะได้เจอคู่ครองในอนาคตแล้ว รอๆๆๆfighting!

 

30นาทีผ่านไป

 

แอดดดดดด~

"เฮ้!ในพี่บอก10นาทีไงนี่มันเลยมาจะ30แล้วนะฉันรอจนจะหลับคาโซฟาอยู่แล้ว!" 

ฉันหันไปแว้ดใส่พี่โทโมะที่เพิ่งเดินเข้ามาโดยไม่เว้นวรรคให้เค้าได้พูดอะไรเลย ความจริงฉันผิดด้วยซ้ำที่มาหาโดยไม่ได้บอกก่อนนะ

"ใครใช้ให้มาตั้งแต่แรกเล่า แล้วฉันก็เพิ่งไปส่งแทยอนมา จะให้มาเร็วคงทำได้หรอก ยัยวุ่นวายเอ๊ย!"อะไรนะ!!!ไปส่งพี่แทยอนมา แล้วก็ปล่อยให้ฉันคอยเนี้ยนะ ละแม่งถ้าฉันหลับคาโซฟาแล้วโดนอีพี่พนักงานคนเมื่อกี้จับโยนออกไปข้างนอกจะทำยังไง เนี้ยดูดิจะ2ทุ่มแล้วเพิ่งโผล่ออกมา ไอที่บอกว่า10นาทีเนี้ยนาฬิกาตายเหรอฟ่ะ!

"ฮึ่ย! ไม่รู้ละวันนี้ฉันตั้งใจมาหาพี่เพราะฉะนั้นฉันจะต้องคุยให้รู้เรื่อง"

"คุย? เรื่องอะไร ฉันไม่เคยมีอะไรติดค้างกับเธอนะเว้ย"แหมเดะปัดจับจูบระลึกความจำเลยนี่ 

"ก็จูบไงเล่าพี่จูบฉันในห้องสมุดเก่าอ่ะ จะไม่ได้รึไงว่ะ"รู้สึกหน้าตัวเองร้อนๆตอนพูดอ่ะ ป๊าดดดดฉันเขินเหรอนี่อุ๊ยตายละเค้าจะเห็นมั้ยว่าฉันหน้าแดง-////////-

"เป็นสาวเป็นนางผู้มาได้ไงคนเยอะแยะ มานี่เลยมา"อ้าวเฮ้ยจะลากขึ้นห้องเลยเรอะ!เห็นแบบนี้นี่ฉันไม่ง่ายนะเฟ้ย ฉันยื้อตัวเองสุดฤทธิ์ก่อนจะเอามือจับประตูไว้ เพราะตอนนี้พี่โทโมะกำลังจะลากฉันเข้าลิฟท์แล้ววว

"พี่โทโมะฉันไม่ได้อยากให้พี่ทำอะไรแบบนี้นะเฮ้ย"

"ทำแบบนี้ของเธอนี่คืออะไร? เฮ้ยอย่าบอกนะว่าคิดว่าฉันจะทำอะไรเธอแบบนั้นอ่ะ แม่งโคตรฝันอ่ะ"พูดดีๆก็ได้ป่ะ จะดีดหน้าผากฉันเพื่อ? มันเจ็บ ละนี่ฉันคิดอะไรอยู่อ่ะ พี่เค้าจะทำร้ายจิตใจฉันด้วยการจุดๆๆเนี้ยนะ ตลก!

"อร๊ายๆๆๆ ฉันเดินเองได้ เจ็บดูดิ๊ข้อมือเป็นรอยเพราะพี่นั่นแหละถ้าเกิดอีพี่ป๊อปเห็นเดะแม่งก็เป็นเรื่องปล่อยเลย"ก็จริงอ่ะ เห็นพี่ฉันมันกวนทีนแบบนั้น เอาเข้าจริงก็เป็นห่วงฉันนั้นแหละ ละถ้าไม่เชื่อนะลองเอาไอข้อมือที่เป็นรอยนี่ไปให้มันดูดิ มีหวังมีเรื่องทะเลาะกับพี่โทโมะอีกชัวร์ๆ

"เฮ้ยอยากจับตายละ แล้วนี่เธอจะมาหาฉันทำไมให้วุ่นวายก็ไม่รู้"เฮ้ยคำว่าวุ่นวายนี่มันใกล้เคียงกับรำคาญป่ะ? ละถ้าแบบนั้นก็เท่ากับว่าเค้ารับคาญฉันใช่ม่ะ จะนอยด์ละนะ จูบแรกกับเฟิสเลิฟสตอรี่ของฉันก็ได้ไปยังบอกว่าฉันวุ่นวายอีกก็ได้วุ่นวาย! ทำให้ไปตั้งมากมายสุดท้ายแม่งก็วุ่นวายอยู่ดี แล้วจะทำไปทำไมว่ะ!

"ก็ถ้าพี่ไม่หลบหน้าฉัน ฉันจะมาให้พี่วุ่นวายป่ะ คือแบบฉันติดใจเรื่องจูบแรกไง กับพี่ก็ได้ดิไม่รู้จูบกับใครมามั่งแฟนก็เยอะแยะ แต่นั่นมันจูบแรกของฉันเพราะฉะนั้นพี่ต้องรับปิดชอบและเทคแคร์มัน"

"นี่เธอหาว่าฉันหลบหน้าเธอกับแค่เรื่องจูบเนี้ยนะ? มันโคตรตลกเลยนะ"ก็สำหรับพี่มันแค่จูบไงแต่สำหรับฉันมันคือตั้งจูบเลยนะ!

"พี่ก็พูดได้ดิ ไม่รู้แหละนั่นมันจูบแรกของฉันพี่ต้องรับผิดชอบ!" คือความจริงฉันก็คิดไว้ตั้งแต่3วันที่แล้วแล้วอ่ะนะว่าจะให้พี่เค้ารับผิดชอบยังไงดี แต่ก็กลัวพี่เค้าจะไม่ยอมตกลงด้วย เออน่าเอาเหอะไม่ลองก็ไม่รู้เพราะฉะนั้นไฟติ้ง!

"อะไรเธออ่ะมั่วละ ฉันก็จูบไปงั้นแหละเรื่องแม่มันเป็นเรื่องอ่อนไหวป่ะ? แล้วคือฉันก็หวั่นไหวอยู่พอดีพอเป็นเธอฉันเลยเผลอจูบ"

"พี่จะบอกว่าพี่เจ้าชู้?"ก็เซฮุนบอกมาอย่างงั้น

"เกี่ยวไรกับเจ้าชู้ พอเถอะนั่งบนโซฟาก่อนละกัน เดะฉันมาเอากระเป๋าไปเก็บแปป"นี่ฉันเถียงกับเค้ามาตั้งแต่ขึ้นลิฟท์ในลิฟท์และก็ออกจากลิฟท์ จนมานั่งอยู่ในห้องเนี้ย จะว่ายังไงดีละคือตอนนี้สิ่งที่ฉันคิดไว้มันก็แค่พูดออกมาละถ้าพี่เค้าแบบไม่โอเคเซย์โนไรเงี้ยฉันก็จะอ้างเรื่องจูบไป คือตามมา3ปีนี่ไม่ได้อะไรนอกจากรำคาญเลยนะ ละเนี้ยอีกไม่ถึง2อาทิตย์ก็จะสอบปลายภาค พอถึงตอนนั้นแล้วพี่เค้าไม่ได้อยู่ที่รร.แล้วฉันจะทำยังไงถูกป่ะ อีพี่ป๊อปก็เป่าหูแม่งทุกวันว่าถ้าไปมหาลัยผญ.สวยๆนี่ตรึมจะมองทางไหนก็มีแต่นางฟ้า ละถ้าฉันแบบเป็นแค่รุ่นน้องเงี้ยมันก็ไม่พิเศษอ่ะ แล้วเรื่องอะไรฉันจะยอมถูกป่ะ เกิดดาสคณะเงี้ยสวยกว่าฉันจะทำไง ละไหนจะที่ว่าผู้หญิงสมัยนี้แรดอีกดูจากไอยูดิแอนตี้แม่งโคตรเยอะ แล้วถ้าฉันไม่รีบกันเค้าให้ออกห่างผญ.พวกนั้นคนที่เสียใจที่สุดก็คือฉันเอง ถึงแม้ว่าแบบพี่แทยอนจะเป็นคู่หมั้นเค้าแล้วแต่ก็นะ ฉันก็ยังอยากเป็นเจ้าของเค้าอยู่ดี..

 

 

  จะว่ายังไงดีละ...คนเรามีของที่รักมันก็จ้องหวงเป็นธรรมดาถูกป่พ ละถ้ารักมากๆก็ต้องหวงมากๆเหมือนกัน แล้วฉันก็เป็นพวกที่แบบโคตรๆๆๆหวงของที่ตัวเองรักอ่ะ ถ้างั้นก็ไม่แปลกที่ฉันจะต้องอยากเป็นเจ้าของพี่โทโมะแค่คนเดียว ส่วนพี่แทยอนฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ...

"เธอจะให้ฉันรับผิดชอบยังไงลองว่ามาดิ๊"

"ก็แบบนั่นมันจูบแรกของฉันใบ่ป่ะ แล้วฉันก็อยากจะให้คนที่รักฉันที่สุดเป็นจูบแรก ซึ่งมันไม่ใช่พี่แน่นอนอ่ะ เพราะฉะนั้นในเมื่อฉันรักพี่แบบโคตรมาก พี่ก็ควรจะรับผิดชอบฉันหน่อย"

"เธอนี่โลกโคตรสวยอ่ะ"ย่ะ สวยมากๆด้วยแหละ!

"แล้วฉันก็ชอบพี่มานานมาก เพราะฉะนั้น....เป็นแฟนกับฉันเถอะ"อ๊ายๆๆๆๆๆพูดไปแล้วๆๆๆ พี่โทโมะนี่แบบเหวอรับประทานอ่ะ คือตามหลีกแล้วต้องหน้าแดงป่ะ นี่อะไรนอกจากหน้าไม่แดงแล้วยังเหวออีก เคืองนะเออ!

"นี่...รู้ตัวป่ะว่าพูดอะไรอยู่ ฉันนึกว่าเธอจะพอใจแค่ได้ชอบฉันซะอีกนะ" พอใจมา3ปีละเหอะ!

"เป็นแฟนกับฉันเถอะ...สักวันต่อจากนี้พี่อาจจะรักฉันเอง...อะไรแบบนี้พี่ไม่มีหรอกคงจะเหวอนิดหน่อยแต่นะ ความรักอ่ะทุกคนต้องมีดิถูกป่ะ แล้วนี่ก็3ปีแล้วที่ฉันรักพี่ เพราะฉะนั้นโปรดรักฉันบ้างเถอะ!"ประโยคสุดท้ายฉันหลับตาปี๋ก่อนจะพ่นคำที่สุดแสนจะหน้าอายออกไปรัวๆ คือมีคนเคยบอกอ่ะนะว่าเป็นนางเอกต้องสุภาพเรียบร้อยโน้นนี่นั่นแต่ขอโทษนี่มันนิยายโลกไม่สวย เพราะฉะนั้นถ้าฉันจะหน้าไม่บางอะไรเงี้ย ก็คือฉันหน้าหนาแหละนะ

"อื้ม...ความจริงฉันก็หวั่นไหวกับเธอบ้างอ่ะนะ..."แค่บ้างอ่ะเหรอมันควรจะเยอะสิ โด่ะ!

"...."

"ตกลง ฉันจะเป็นแฟนกับเธอ"ช็อก!เฮ้ยแม่งง่าย(OvO) แค่เนี้ยตกลงง่ายๆเงี้ยเลยเหลอะ แบบนี่ฉันเป็นแฟนกับเค้าแล้วใช่ป่ะ ฉันเป็นแฟนกับคนที่ชอบมากๆมา3ปีแล้ว คนที่ฉันโคตรจะรักอ่ะ แล้วนี่อะไรฉันสมหวังแล้ว นี่มันไม่ได้มโนเลยนะ ฉันกำลังสมหวังเรื่องความรักแล้วจริงๆ แอร๊ยยยยยย~ ก็ไม่ณุ้เหมือนกันว่าฉันมากพี่โทโมะได้ยังไง แต่คือหน้านี่ซุกอกแล้วมันดีใจจริวๆ เหวอรับประทานไปด้วยมั้ง แต่ก็นะฉันเป็นไปตามหลักการทุกอย่าง ฉันเขินด้วยอ่ะ อ๊ายๆๆๆๆๆ~

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

กราบรีดเดอร์งามๆๆๆๆ3ครั้ง เค้าหายไปนานมว๊ากกกมากกกก 

คือแบบหลังจากกลับจากอเมกาก็ขี้เกียจแต่ง แต่งค้างไว้ก็ไม่ยอมแต่งใหจบ

เอ็กโซดันมาคัมแบคอีกทีนี้ยาวเลยจ้า 5555 วันนี้อ่านฟิคฮทล.เลยรู้ว่ามันอยากแต่งจัง

เลยมาแต่งในการใช้คำบรรยายใหม่อ้ะ ไม่รู้ว่าชอบมั้ย หรือว่ามันเหมือนเดิม?

เค้าว่าแต่งแบบนี้คือมันยาวดี ชอบมากด้วย55555ส่วนตัวคือตอนนี้เค้าล่นทวิตอยู่ติดงอมแงม

เลยอยากวานรีดเดอร์ทุกคน ถ้าจะตามฟิคโปรดไปตามในทวิตเพราะเค้าไม่ค่อยเข้าบอร์ดอ่ะ 

อ้อ!เปลี่ยนชื่อแล้วนะชื่อนี้ๆaeynroey_tm คือถ้าเข้าบอร์ดก็นานๆทีตอนแต่งฟิคจบแล้วเอามาลง

หรืออ่านคอมเม้น แต่เค้าคาดว่าจะได้เข้ามาบ่อยนับตั้งแต่วันนี้เพราะที่บ้านเพิ่งติดไวไฟล โคตรเร็วอ่ะ

ฮู่เล่ๆๆๆ~ฟรอนมาก ตอนนี้กะจะอัพบ่อยๆเหมือนเก่า แต่ก็ติดอยู่ที่มีการบ้านอีก คุมองอีก มันเลยแบบ

เหมือนกับว่าไม่ค่อยมีเวลา คือรร.เค้านี่การบ้านเยอะจริงนะ กลับบ้านมานี่กินข้าวเสร็จการบ้านโลด

แต่วันนี้ พรุ่งนี้และ พรุ่งนี้ขอวพรุ่งนี้เค้าหยุดคือมาเลเซียมารร.ส่วนเค้าไม่ต้องไปรร.

ไปแค่ต้อนรับพรุ่งนี้แล้วกลับ ส่วนวันอื่นหยึดจ้ากะจะทำคุมองให้เสร็จแล้วจะแต่งนิยายต่อ

ตอนนี้เค้าว่ายาวนะ หรือไม่ยาวเอ๊ะ!ยังไง แต่ก็นะแต่งแบบไม่ด้ดูว่าพิมพ์ผิด เพราะขี้เกียจ 

เพราะฉะนั้นถ้าอ่านแล้วมันผิดเยอะยังๆงก็อย่าถือนะ คือเค้าก็ขี้เกียจไง(?)

ไปละนะ ระลึกเสร็จละ พน.ถ้าแต่งเสร็จคงจะเจอกันนะอิอิ บายยยฮะ~