|| Love Girl || ปิ๊งรัก ยกกำลังสอง

   ติ๊ดดด ติ๊ดดด...

เอ๊ะ!! โทรศัพท์ฉันอยู่ไหนน๊าาาา 

" เอ่ออ ... คุณหนูหาอะไรค่ะ โทรศัพท์หรือเปล่า ?? " ป้านวลคนดูแลความเรียบร้อยในบ้านที่เินมาเสริฟของว่างให้ยัยคุณหนูพิตต้า

" อ่อค่ะ ป้าเห็นโทรศัพท์พิตไหมค่ะไม่รู้พิตเอาไปวางไว้ตรงไหน" พิตต้าถามแบบหงุดหงิดๆเพราะเสียงโทรศัพท์มันดังแต่เธอหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ

" ป้าเห็นคุณลืมวางไว้บนโต๊ะหนังสือค่ะ เด๋วป้าไปเอาให้นะค่ะ " ป้านวลพูดจบก็เดินไปหยิบโทรศัพท์ที่ไม่หากจากตรงที่เธออยู่มากนัก 

" ขอบคุณค่ะ " ฉันขอบคุณป้าเมื่อเดินเอาโทรศัพมาให้

" ฮัลโหลลล.." ฉันรีบรับโทรศัพท์ทันทีเพราะเสียงโทรศัพท์มันดังนานมากแล้ว

" แหม... กว่าจะรับโทรศัพได้นะจ๊ะ " เสียงใสๆของยัยไอรินเพื่อนรัก รีบต่อว่าเมื่อฉันรับโทรศัพท์

" ว่างัย... ยัยริน "

" ฉันจะชวนเธอไปงานแฟชั่นโชว์เพื่อการกุศลหนะ ไปกับฉันนะพิตต้า " ยัยรินรีบบอกและอ้อนฉันเพื่อให้ไปเป็นเพื่อนยัยรินหน่ะหรอ ชอบม๊ากงานการกุศล

" นะ นะ นะ " ยัยรินอ้อน 

" อื้ม.. ก็ได้ " เป็นแบบนี้ทู๊กทีเวลายัยรินอ้อนให้ไปงานด้วย ใจอ่อนต้องไปกะยัยรินตล๊อด ตลอด ^^

" งั้น.... พุ้งนี้ตอน 5 โมงเย็นฉันไปหาที่บ้านนะ งานเริ่ม ทุ่มนึง ฉันจะเอาชุดใหม่ไปให้เธอช่วยเลือกด้วยนะจ๊ะเพื่อนเลิฟฟฟ " เพื่อนฉันก็น่ารักแบบเนี่ยละนะ :)) แต่น้อยกว่าฉันหน่อยนึง อิอิ

" อื้ม.. ได้เลยเพื่อนรัก แต่ยังงัยเธอก็ต้องสวยน้อยกว่าฉันนะยัยริน "

" แหมๆ.... อะนะได้เลยจ้า ฉันหนะสวยสู้เธอไม่ได้อยู่แล้วละยัยพิตต้า เธอทั้งสวย ทั้งหมั่น "

" เธอก็ว่าไป ยัยรินเธอหน่ะน่ารัก อ่อนหวาน ถ้าฉันเป็น ผช. ฉันก็ต้องจีบเธอ " จิงๆนะผู้อ่าน!!! ยัยรินหน่ะน่ารัก นิสัยดี เป็นกุลสตรีไทยเลยละ อ่อนหวาน ม๊าก (แต่ยังงัยฉันก็ยังชอบ ผช. อยู่นะ )

" เธอก็ว่าไป ยัยพิตต้า!! ฉันไม่คุยด้วยแล้ว ไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้เจอกันนะ "

" จ้า พรุ่งนี้เจอกัน ฝันดีเพื่อนร๊ากกกก "

" จ้าาา  เช่นกัน จุ๊ฟๆ บายยยยย " 

   เฮ้อ..... ยัยไอรินหน่ะน่ารักแบบนี้ตลอดเวลา ฉันกับยัยนี่หนะสนิทกันม๊ากรักกันม๊ากเป็นเพื่อนกันตั้งแต่อนุบาลเลยแระ 

 ฮ้าวววว ( ง่วงแล้วอ่า คุยกันพรุ้งนี้นะทุกคนฝันดี ) 

    ต๊ายย ตายยย จะเช้าอยู่แล้วฉันยังไม่ได้นอนเลยยยย :(( คร๊อกฟี่ๆ zZZ