[Fic NC] LovelyPet! สัตว์เลี้ยงตัวน้อยคว้าหัวใจเจ้าชายเย็นชา

 

     06.30 P.M.

 

ฝนตกลงมาอย่างหนัก น้ำหนักฝนกระทบกับรถจนคนขับรู้สึกได้ แอลนั่งถอนหายใจในรถ เซ็งชะมัดยาดจู่ๆฝนเทลงมากแบบนี้ แถมรถก็ติด นี่ก็ค่ำแล้วด้วย ยังไม่ถึงคอนโดเลย

 

     "เบื่อ..." คำเดียวสั้นๆหยุดออกมาจากปากแอล หลังจากที่เงียบมาเกือบชั่วโมง

 

แล้วการจราจรก็สะดวกแอลรีบขับรถออกมาในถนนเส้นเล็กที่รถไม่ติดทันที ระหว่างทางนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่นอกรถ และเหมือนจะเห็นกลุ่มผู้ชายสองสามคนยืนล้อมใครสักคนอยู่ข้างๆถนน ทั้งๆที่ฝนตกแบบนี้

 

แอลค่อยๆจอดรถเพื่อดูเหตุการณ์ และเปิดกระจกรถออกดู

 

      "เฮ้ย! บอกแล้วไงว่าไม่ไป ออกไปนะ!"

 

มีผู้หญิงถูกชายฉกรรจ์ล้อมไว้อยู่ตรงกลาง กำลังโวยวายและดิ้นไปมา ตะโกนเสียงเจื้อแจ้ว ดูท่าทางคงจะแก่นน่าดู

 

     "พี่แค่ชวนไปหลบฝนเองนะคนสวย"

 

     "ก็บอกว่าไม่ไปไงว่ะ!" ผู้หญิงตะโกนใส่ก่อนจะใช้เท้าถีบคนที่ตัวใหญ่ที่สุดเหมือนจะเป็นหัวหน้าออก

 

     "อ้าวนังนี่! ชวนดีๆแล้วนะเว้ย" ผู้ชายอีกคนตรงเข้ามาจับผู้หญิง และต่อยไปที่ท้อง

 

     อ้าวเฮ้ย! นี่มันไม่ธรรมดาล่ะ แอลเห็นท่าจะไม่ดีรีบลงจากรถ จริงๆมันก็ไม่ใช่เรื่องอะไรที่ต้องไปช่วยหรอกนะ แต่ขามันก็ก้าวฉับๆเข้าไปแล้ว

 

     "โอ๊ย!" ผู้หญิงร้อง พลางกุมท้องตัวเองด้วยความเจ็บ

 

     "เฮ้ย! อุ้มมันไป" ไอ้คนที่โดนถีบยืนขึ้น และสั่งลูกน้อย

 

ผู้หญิงถูกปิดปากและถูกล็อคตัว โดนต่อยท้องไปแล้วทำให้ไม่มีแรงดิ้น ได้แต่ร้องอู้อี้ๆ และจู่ๆก็มีมือมาดึงแขนคนที่จับผู้หญิงอยู่

 

     "อะไรว่ะ! แกเป็นใคร" ไอ้หัวหน้าเดินตรงเข้ามาหาแอล เขาเองก็ไม่รู้จะพูดยังไงเพราะปกติก็ไม่ได้จะมีจิตใจมาช่วยอะไรใครแบบนี้ด้วย

 

     "พวกแกนั่นแหละเป็นใคร! แล้วจะพาผู้หญิงไปไหน" แอลชี้ไปที่ผู้หญิงที่โดนผู้ชายอีกสองคนจับอยู่ พอผู้หญิงคนนั้นได้ยินก็ตาโตเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ก็ได้แค่ดิ้นอย่างเดียว

 

     "แล้วแกมายุ่งอะไร แฟนแกรึไง!" ไอ้หัวหน้าผลักแอลออกอย่างไม่ทั้งตั้งตัว เขาเดินเซไปสองสามก้าว

 

     "เอ่อใช่! แฟนฉันเอง รู้แล้วก็รีบปล่อยซะ!!"  คิดอะไรไม่ทันแล้ว รีบสมอ้างไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเดินไปดึงแขนผู้หญิงให้หลุดออกมาจากการถูกจับ ผู้หญิงกลัวมากรีบหลบเข้าข้างหลังแอลทันที 

 

     "เห็นรถข้างหลังไหม ถ้าปล่อย รีบวิ่งไปซะ"แอลพูดเสียงเบาพอให้อีกคนได้ยิน แต่อีกคนก็ยังจับแขนเขาแน่น

 

     "อ้อเหรอ! แฟนแกน่ารักดีนี่ ถ้าได้กินคงจะอร่อยน่าดู"

 

     "ไม่ให้เว้ย!!" พูดจบแอลก็พุ่งหมัดใส่หน้าไอ้หัวหน้าทันที พร้อมกับสะบัดมือออก และหันไปตะโกนใส่ผู้หญิง "ไป!!!" 

 

ผู้หญิงตกใจมาก ไม่คิดอะไรแล้วรีบวิ่งข้ามถนนไปยังรถที่จอดอยู่ และเข้าไปนั่งหลบข้างในทันที

 

แล้วไอ้ลูกน้องคนแรกก็เข้ามาจะต่อยท้องแอล แต่ก็เหวี่ยงตัวหลบก่อนจะใช้เท้าถีบจนล้มไป ไอ้ลูกน้องคนที่สองเข้ามาล็อคจากข้างหลัง และไอ้หัวหน้าก็ลุกขึ้นมา ต่อยที่หน้าๆหล่อของแอล

อย่างแรงจนมีเลือดออกที่มุมปาก แต่ก็ได้แค่ครั้งเดียวเพราะถูกถีบจนล้มไปอีกคน รีบศอกกลับใส่ไอ้คนที่ล็อคอยู่ และสะบัดตัวออกพร้อมกับรีบวิ่งไปที่รถตามผู้หญิง

 

แอลรีบเข้ามานั่งในรถ พร้อมปิดประตูอย่างแรง และเร่งเครื่องที่สตาร์ทไว้ขับออกไปอย่างรวดเร็ว

 

ผู้หญิงค่อยๆหันมามองอีกคนที่ขับรถไปด้วยหอบหายใจไปด้วย ก็เกิดอาการตกใจ ก่อนจะ

รีบดึงฮูดขึ้นมาคลุมหัว เหมือนต้องการจะปิดบังใบหน้าตัวเอง และนั่งเงียบๆไม่พูดไม่จา

 

     ไม่ใช่! ไม่ใช่นะ

 

เมื่อเห็นว่าขับรถมาไกลพอสมควรแล้ว แอลก็หยุดรถและหันไปมองผู้หญิงที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆ ก่อนจะเอื้อมตัวไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กที่อยู่เบาะหลัง

 

     "เช็ดซะ เดี๋ยวจะไม่สบาย" แอลยื่นผ้าขนหนูให้อีกคน

 

     "นายเช็ดเองดีกว่า ผมไม่เป็นไร" เสียงเล็กพูดออกมาจากใต้ฮูดนั่น พอแอลได้ยินก็ถึงกับงง

 

     หืม!!? ผมเหรอ

 

     "นี่เธอเป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ!" แอลไม่พูดเปล่า เอื้อมมือไปจับคางอีกคนให้หันมาทางเขาด้วย

 

     "จะบ้าเหรอ! ผมเป็นผู้ชาย!!!" อีกคนดึงมือแอลออก และสะบัดหน้าหนีจนฮูดหลุดออกจากหัว

 

แอลเห็นถึงกับอึ้ง เพราะใบหน้าที่อยู่ใต้ฮูดนั่น กลับสวยหวานราวกับผู้หญิง และอีกอย่างหนึ่งคนๆนี้หน้าตาคล้ายๆกับคนที่เขาเคยรู้จักมาก่อนด้วย

 

     เหมือน....

 

แอลยังไม่เชื่อ เอื้อมมือไปวางตรงหน้าอกของอีกคนเพื่อพิสูจน์ อีกคนตกใจมากรีบผลักแอลออกทันที และจ้องหน้าอยากโกรธๆ

 

      "ไอ้ลามก!" จ้องได้ไม่นานก็รีบก้มหน้าหนีอีกครั้ง

 

     เห็นตัวเล็กๆแบบนี้ มือหนักชะมัดเลย!

 

     "ขอโทษ"

 

     "อืม"

 

     "แล้วตกลงบ้านนายอยู่ไหน ฉันจะไปส่ง"

 

     "ไม่เป็นไร" อีกคนพูดโดยไม่หันมามอง "ผมอยู่แถวนี้แหละ ผมกลับเองได้"

 

     "แถวนี้แล้วมันตรงไหนล่ะ จะไปส่ง" แอลพูดพลางเอียงหน้ามองอีกคนเพราะเขาเองก็ยังสงสัยอยู่ว่าเด็กคนนี้เหมือนใครบางคนที่เขาเคยรู้จักแน่ๆ

 

     เหมือนมาก เหมือนจนใช่เลย...

 

แอลรู้สึกได้ว่าเด็กคนนี้ต้องการที่จะหลบหน้าเขา ไม่หันมามองเลยสักนิด

 

     "ไม่เป็นไรฮะ"

 

     "ไม่กลัวจะโดนฉุดไปอีกรึไง"

 

อีกคนเงียบไปอึดใจ ก่อนจะยอมบอกทางไปส่งที่พักจนได้ แอลขับมามองจากจุดที่จอดอีกไม่ไกล ก็มาถึงคอนโดขนาดใหญ่ ตามคำบอกของอีกคน

 

     ระหว่างที่ขับรถไปเขาก็เอาแต่คิดว่า เด็กคนนี้จะไม่ใช่อีกคนที่เขาเคยรู้จัก พยายามคิดว่าจะไม่ใช่ แต่ทั้งหน้าตา รูปร่าง และท่าทาง มันเหมือนจนคิดว่าใช่

 

     "ขอบคุณนะฮะ" อีกคนพูดก่อนจะดึงฮูดมาคลุมหัวอีกครั้ง และลงจากรถไป แต่แอลยังมองอยู่จนอีกคนเดินหายเข้าไปในตึก

 

     เด็กคนนี้เหมือนแฟนเก่าของเขาเมื่อสองปีก่อน สมัยที่เขาไปอยู่ที่ญี่ปุ่น เหมือนมากจนรู้สึกผิดขึ้นมาเพราะเคยทำสิ่งทีี่ไม่ดีไว้ จนคนๆนั้นยื่นคำขาดมาว่า 'จะไม่มีวันเจอกันอีก'

 

     ใช่นายรึเปล่า ลี ซองจง...

 

********************************************************************************