ฉันรักเธอตลอดไป

Poppy say :

เมื่อเช้าผมดีใจมากที่เปิดโทรศัพท์ฟางดูมีรูปผมหลายรูปมากแล้วก็มีรูปที่ถ่ายกับเฟย์แก้ว มีรูปตอนเด็กๆน่าจะประมาณม.2แลัผมไม่ชอบเลยที่มีรูปถ่ายคู่กับไอ่พายุไอ่เควินไอ่คยองเท ผมหึง ผมเลวมากมีแฟนอยู่แล้วยังไปชอบฟางอีก ผมกับกวินได้รับเลือกจากเพื่อนในห้องได้ประกวดเดือน ผมจะเหล่าให้ฟังว่าผมคบกับพิมพ์ได้ไง

~2ปีที่แล้ว~

ผมเจอเด็กผู้หญิงคนนึ่ง น่ารัก ขาว ท่าทางน่าจะลูกผู้ดี แต่พอได้เห็นหน้าเธอคนนั้นชัดๆทำให้ผมรู้สึกเหมือนเจอรักแรกพบเลยละ ผมเห็นเธอยิ้มให้แล้วเดินมาหาผม

.... : มองอะไรหรอค่ะ หน้าชั้นมีไรติดอยู่หรือเปล่า

ป๊อปปี้ : อะ อะ เออ มะ มะไม่มีคับ

.... : เอ่อคุณเป็นไรหรือเปล่าหน้าแดงๆ

ป๊อปปี้ : ผมคงไม่สบายอะคับ 

.... : คุณมีไรให้ชั้นช่วยเปล่า

ป๊อปปี้ : ไม่มีคับ เอ่อ คุณชื่อไรคับ

.... : ชั้นชื่อพิมพ์ค่ะ

ป๊อปปี้ : ชื่อน่ารักดีนะคับ ผมป๊อปปี้คับ

พิมพ์ : ค่ะ คุณป๊อปปี้ค่ะ ชั้นยื้มโทรศัพท์หน่อยได้ไหมค่ะ ไม่รู้ว่าเอาโทรศัพท์ไปไว้ในประเป๋าไหน

ป๊อปปี้ : ได้คับ

ผมยื่นโทรศัพท์ให้เธอ เธอกดเบอร์ ถ้าเธอไม่ดูเหมือนลูกผู้ดี ผมคงคิดว่าเขาอ่อยผมทางอ้อมแล้วนะ

พิมพ์ : เจอแล้วขอบคุณนะค่ะ

ป๊อปปี้ : ไม่เป็นไรคับ

หลังจากนั้นผมก็คุยไลน์บ้างเฟสบ้าง จนได้เป็นแฟนกัน

Pim say :

ตอนนี้อยู่กับพิมพ์นะค่ะ พิมพ์ว่านะ นังฟางหน้าตาก็เหมือนเดิม นิสัยก็เหมือนเดิม แถมยังซื่ออีกตังหาก สวยก็ไม่สวย แล้วจะมาประกวดดาวแข่งกับพิมพ์ ใช้สมองหรือเล็บเท้าคิดก็ไม่รู้ที่จะมาประกวดแข่งกับพิมประภา ยังไงก็แพ้อยู่ดี 

พิมพ์ : ฟางเธอคิดดีแล้วหรอที่จะแข่งกับชั้นนะ

ฟาง : ก็เพื่อนลงความเห็นให้แข่งชั้นก็แข่งทำไมหรอ

พิมพ์ : ก็ไม่ทำไรหรอกแค่จะบอกว่าแข่งยังไงแกก็แพ้อยู่ดี

ฟาง : ไม่แน่หรอก

ฟางพูดจบแล้วเลยเดินไปกระซิบข้างหูพิมพ์ว่า

ฟาง : ขนาดพี่ป๊อปยังคอยรับส่งฉันเลย เธอมันก็แค่ของเก่าที่พี่เขาไม่ต้องการ