รักครั้งนี้ถูกเลือกให้เป็นเธอสินะ
เขียนโดย salut
วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.34 น.
แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 19.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) เทอตายแน่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเทอตายแน่
Tomooo>>
ผมเจ็บชะมัด ก็ยัยตัวแสบนะสิกัดหูของผม มันต้องแดงแน่เรย ผมจะต้องเอาคืน เห้ย! ผมกำลังคิดอยู่ดี ๆ ยัยนั่นผลักผมจนเกือบล้มดีนะที่ยังเอาแขนยันกับพื้นไว้อยู่
“ยัยตัวแสบ เทอตายแน่ - -*”
“กลัวตายแหละ : p” ยัยตัวแสบนี่ไม่เคยจะกลัวอะไรเลยจริง ๆ ฮึ่ย ผมจะต้องจับตัวให้ได้...กำลังจะจับได้อยู่แล้ว ทำไมยัยตัวแสบหลบทันนะ (เซ็งคร๊าบบ)
“แน่จริงก็อย่าหนีเส่ะ” คนอะไรหนีไม่แน่จริงนี่หว่าาาา = =
“ชัลไม่ได้โง่หายนายจับตัวชัลหรอกนะ” จะวิ่งทำไมน๊ะ นี่มันห้องซ้อมไม่ใช่สนามเด็กเล่นสักหน่อย
“หยุดสักทีเถอะยัยตัวแสบไม่เหนื่อยหรือไง” ผมเริ่มเหนื่อยละนะ ถึงผมจะออกกำลังกายทุกวันก็เหอะนะ
“ถ้าหยุดนายก็จับชัลได้สิ.....โอ้ย!!~” อย่ามาแกล้งหกล้มเลยน่ายัยตัวแสบ ครั้งนี้ชัลไม่หลงกล เทอหรอกนะ.......~ ทำไมเงียบนะ ตอนนี้ผมกำลังเดินมาหยุดอยู่ที่แก้วนั่งอยู่ คงเหนื่อยสินะ ถึงได้มานั่งพัก ดีแหละเทอแพ้ชัลแน่ ผมดึง (ฉุดเรยก็ว่าได้) แก้วให้ยืนขึ้น
“ชัลเจ็บนะโทโมะ อย่าพึ่งเล่นสิ” อย่ามาโกหก ผมไม่เชื่อหรอ และก็ไม่โง่รอบสองหรอก -_-
“อย่ามาแกล้งนะครั้งนี้ชัลไม่หลงกลเทอจริง ๆ หรอกนะ ยัยตัวแสบ ” โกหกอีกละ จากที่ผมกำลังจับเทออยู่นั้นผมก็เลยปล่อยยัยตัวแสบ ยัยตัวแสบล้มทั้งยืนเลยครับ (หรือว่ามันจริงวะ)
“นายโทโมะ มากไปแล้วนะปล่อยทำไมชัลเจ็บจริง ๆนะ TT” เอะอะก็บีบน้ำตา ทำอย่างกับนางเอกดราม่าอย่างงั้นแหละ
“เทอเจ็บจริง ๆเหรอ” ผมถามเพื่อความแน่ใจน่ะ ก็เคยโดนหลอกมาแล้วนิ
“ก็เอ่อสิ เจ็บชะมัด” แล้วทำไมต้องขึ้นเสียงวะ ก็คนมันไม่แน่ใจนิ
“ไหนขอชัลดูหน่อย” ผมก้มลองปดูที่ข้อเท้าของเทออีกครั้ง แต่ก็แอบระแวงนะ....แต่มันน่าตกใจมากผมว่าครั้งนี้เทอเจ็บจริง ๆ แน่เพราว่าข้อเท้าของเทอบวมมาก
“เทอลุกไว้มั้ย”
“น่าจะไหว” คำตอบเทอโคตรมั่นใจเลยอ่ะ ผมเลยต้องพยุงให้เทอลุกขึ้น แล้วพามานั่งที่เก้าอี้จะได้สะดวก ยัยตัวแสบสิ้นฤทธิ์ครับผม 55 (ยังมีหน้ามาสะใจคนอื่นอีกนะ) แล้วตอนนี้ผมต้องทำอะไรบ้างหล่ะ งง ครับ ในหนังเค้าต้องนวดข้อเท้าให้นางเอกไม่ใช่เหรอ แล้วมันนวดตรงไหนวะเอางี้ดีกว่า
“เทอเจ็บตรงไหนบอกมาสิ ชัลจะนวดให้” ถามอย่างี้ไปเลยจะได้นวดให้ถูกนะ
“นายพูดว่าอะไรนะ!..จะนวดให้งั้นเหรอ” มันแปลกตรงไหนก็แค่จะไถ่โทษที่ทำให้เจ็บก็แค่นั้นเอง
“อืม...บอกมาเร็ว ๆ สิ” จากนั้นแม่คุณเล่นบอกผมตรงนั้นบ้าง ตรงนี้บ้าง ผมว่ามันชักเกินไปแล้วนะ ก็แค่ข้อเท้าแพลง เห็นในหนังเวลานวดแป๊ปเดียวก็หาย แต่นี่มันนานแล้วนะ
“หายละ...ขอบคุณ” โอ้ะ ยัยตัวแสบขอบคุณผมครับ มหัศจรรย์สุด ๆ ทำไมรู้สึกแปลกอยู่ดีใจก็สั่นขึ้นมา อย่างบอกไม่ถูกนะ
“อืม ไม่เป็นไรเทอหายแล้วนะ ^__^” ในที่สุดก็หายสักทีนะ หลอกให้ชัลนวดให้ตั้งนานน
*โทโมะแก้ว เอ้ยย พวกเทอจะรู้มัยเนี้ยว่ามีคอนมองอยู่อ่ะ*
“เทออยู่นี้นะ ชัลเหนื่อยจะไปเอาน้ำจะเอาอะไรมั้ย”
“ไม่เป็นไร ^__^ (นายก็น่ารักเหมือนกันนะเนี้ย)”
ผมเปิดประตูไปก็เจอกับ.... “เห้ย มาได้ไงวะ” พวกนี้มันมาทำอะไรกันที่ประตูนะ “เขื่อน เฟย์ บอส ฟาง เคนตะ จองเบ (มาตอนไหนวะสองคนนี้) กำลังเล่นอะไรกัน”
__________________________________________________________________
ถ้าเกิดโทโมะ แก้วรู้ความจิงจะเป็นยังไงน๊า
เม้น + โหวต ค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ