รักครั้งนี้ถูกเลือกให้เป็นเธอสินะ

Fayyae>>

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

 

 

อื้อใครมาเคาะประตูเนี้ย คนจะหลับจะนอน ต้องเกรงใจกันบ้างเข้าใจไหม 

 

 

 

 

"ยัยเฟย์ตื่นเดี่ยวนี้เลยนะ ถึงเวลาแล้ว" อื้อ ถึงเวลาอะไร เวลานี้มันต้องเป็นเวลานอนด้วย

 

 

 

 

"ตื่นแล้ว อะไรของพี่ฟางเนี้ย" ตื่นมาก็พบกับความหงุดหงิด ก็พี่ฟางนะสิ เรียกทำไมแต่เช้า

 

 

 

"วันนี้เป็นงานแต่งงานของแก้วใจนะ แกตื่นไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว" ห๊ะ งานแต่งยัยแก้ว แก้วใจ

แต่งกับใคร ก็พึ่งอกหักจากโทโมะมันใช่เหรอ

 

 

 

 

"ยัยแก้วแต่งงานกับใคร" รู้สึกเบลอ ๆ นิดหน่อย

 

 

 

"ก็แต่งงานกับโทโมะไง เป็นบ้าอะไรของยัยเฟย์ห๊ะ" 

 

 

 

"เดี๋ยวนะพี่ฟาง แก้วจะแต่งงานกับโทโมะ แล้วเบลล์ละ" 

 

 

 

"เบลล์อะไรของแกห๊ะเฟย์ ตื่นๆ ได้แล้ว หรือแกฝันอะไรบ้าบอของแก้ห๊ะ" หรือมันจะเป็นความฝัจน

จริง ๆ ทำไมมันเหมือนจริงแบบนี้ 

 

 

 

 

"เฟย์เห็นแก้วร้องไห้ เห็นโทโมะจะแต่งงานกับเบลล์" 

 

 

 

"พอเลย หยุดเพ้อได้แล้ว นี่เป็นงานแต่งของโทโมะกับยัยแก้วของเรา ไม่ใช่โทโมะกับเบลล์ รีบไป

อาบน้ำแต่งตัวเดี่ยวนี้เลย" เฮ้อ! เฟย์ไม่เข้าใจ ฝันอะไรของแกเนี้ยยัยเฟย์ ให้ตายเหอะ เป็นความ

ฝันที่ทรมานยัยแก้วจริง ๆ เลย

 

 

 

.

 

 

.

 

 

 

.

 

 

 

.

 

 

.

"ฟางแก้วตื่นเต้น นี่เป็นงานแต่งงานของแก้วกับโทโมะจริง ๆ ใช่ไหม" แก้วพูดกับฟาง ส่วนชั้นก็ยัง

งง ๆ กับตัวเองอยู่ สรุปนี่ฝันมาทั้งเรื่องหรือไง 

 

 

 

 

 

"หายใจเข้าลึก ๆ นะแก้ว อย่าตื่นเต้น เหมือนกับเฟย์ ตื่นมาก็เพ้ออะไรก็ไม่รู้ คิดว่าโทโมะจะไป

แต่งงานกับคนอื่น" 

 

 

 

"พี่ฟางอ่ะ ก็เฟย์ฝันนี่ มันเหมือนจริงมากเลยนะ" 

 

 

 

"พอกันเลยทั้งคู่ ถึงเวลาแล้ว เดี่ยวโทโมะก็มาแล้ว" ตอนนี้พวกเรารอฤกษ์เวลา อันสมควร เป็นเวลา

ที่โทโมะจะมาหาแก้ว 

 

 

 

"พี่ฟางไปกั้นประตูเงินประตูทองกันกันเหอะ" 

 

 

 

"ไปกันหมดแล้วใครจะอยู่กับแก้วอ่ะ แก้วต้องเขินทำตัวไม่ถูกแน่ ๆ" 

 

 

 

 

"นี่เป็นงานแต่งแก้วกับโทโมะนะ จะเป็นการเริ่มต้นชีวิตคู่ที่ดี ฟางขอให้แก้วอยู่กับโทโมะ รักกับโท

โมะนาน ๆนะ ในฐานะของเพื่อนที่ฟางรักมากที่สุด ขอให้แก้วมีความสุขมาก ๆนะ" 

 

 

 

"ชั้นก็เหมือนกันนะแก้ว ขอให้แกมีความสุขมาก ๆ อะไรนิดอะไรหน่อยก็ยอมกันนะ อย่าโกรธกัน

นานมันไม่ดีกับชีวิตคู่ พวกเรารักแกนะแก้วใจ" 

 

 

 

"ฮึก ฮึก ฮือ ขอบคุณทุกคนนะ ขอบคุณจริง ๆ ที่คอยเป็นเพื่อนกันมา ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกัน ขอบคุณ

ที่อยู่ด้วยกัน ไม่ว่าจะมีสุข หรือทุกข์นะ แก้วก็รักทุกคนเหมือนกัน"

 

 

 

"หยุดเลย จะพากันร้องไห้ทำไม แก้วไม่ร้องนะเดี่ยวจะไม่สวย นี่เป็นครั้งแรก และครั้งเดียวในชีวิต

เลยนะ ที่แก้วจะได้สวมชุดแต่งงานแบบนี้ ฟางจะคอยเป็นกำลังใจให้แก้วเสมอ"

 

 

 

 

"เฟย์ด้วย แต่ตอนนี้ไปกั้นประตูเงินประตูทองก่อนนะ ได้ยินเสียงขบวนขันหมากแล้ว" 

 

 

 

 

.

 

 

 

.

 

 

 

.

 

 

 

.

"แก้วครับ โมะมารับแก้วแล้วนะ" โทโมะผ่าประตูเงินประตูทอง และขึ้นมาหาแก้วบนห้องนอน มัน

เป็นภาพที่ชั้นดูแล้วประทับใจมาก เห็นรอยยิ้มผ่านน้ำตาของทั้งคู่ ก็รู้ว่ากว่าจะรักกันได้ ก็ผ่านอะไร

มามากมาย และต่อจากนี้ไปก็ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีเหมือนกันนะ

 

 

 

 

"คิดอะไรของเฟย์อยู่ครับ" เขื่อนขยับเข้ามาอยู่ใกล้ ๆ พร้อมกับกุมมือ

 

 

 

 

"เปล่า แค่เห็นแก้วกับโทโมะมีความสุข เฟย์ก็มีความสุขไปด้วย แล้วเขื่อนหล่ะ"

 

 

 

 

"เขื่อนก็เหมือนกับเฟย์ครับ คู่นี้กว่าจะได้รักกัน ก็ลุ้นเอาแทบตาย" 

 

 

 

"มันก็จริงของเขื่อน อ๊ะ เขื่อนยัยแก้วจะโยนดอกไม้แล้ว หลบก่อนเฟย์จะรับมัน"

 

 

 

ฟิ้ววววว ฟรึ่บ

 

 

 

 

"เย้ เฟย์ได้ เฟย์ได้" 

 

 

 

 

"รายต่อไปที่จะแต่งงานก็คงเป็นคู่เขื่อนกับเฟย์ ไอ่เขื่อนเตรียมตัวเลยนะโว้ย" โทโมะพูดผ่านไมค์ ทำไมรู้สึกเขิน นิดๆ

 

 

 

 

"แน่นอนว่าต้องเป็นคู่ของกูกับเฟย์แน่" เขื่อนบ้าจะตะโกนทำไม เฟย์ก็อายเป็นนะ

 

 

 

 

"ฮิ้ววววววว" พวกนี้ก็ชงกันจริง ๆ

 

 

 

 

"เรามาฉลองให้กับของพวกเราดีกว่า" เคนตะพูดขึ้น

 

 

 

 

"จะฉลองยังไง" จองเบทำหน้างงใส่เคนตะ พร้อมกับถามขึ้น

 

 

 

 

"ไม่เห็นจะยากเลย ก็แค่กินน้ำสีอำพันที่อยู่ในแก้วนี้ให้หมดสิ" ป๊อบพูดขึ้นพร้อมกับยกแก้ว

 

 

 

 

"ใช่ ๆ ฟางเห็นด้วย" 

 

 

 

"พวกเราขอให้โทโมะกับแก้วรักกันนาน ๆ มีลูกเต็มบ้าน มีหลานเต็มเมืองเลยน" ชั้นอวยพรให้กับคู่บ่าวสาว พร้อมกับยกดื่มน้ำสีอำพันในแก้วจนหมด ทุกคนก็ทำตามด้วยเหมือนกัน

 

 

 

 

"ขอบคุณทุกคนมาก ที่อยู่ร่วมกันมา ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกัน ขอบคุณทุกคนจริง ๆ ที่ทำให้ผมได้เจอกับแก้ว โมะรักแก้วมากนะครับ" โทโมะหันไปพูดกับแก้ว ยัยแก้วทำหน้าแดง น่ารักจริงๆ  เพื่อนเรา

 

 

 

 

"แก้วก็รักโทโมะเหมือนกัน"

 

 

 

 

"ฮิ้ว จูบเลย จูบเลย จูบเลย" เป็นเสียงเชียร์จากแฟนคลับ หึหึ เอาแล้วไง เจอแฟนคลับแล้ว

 

 

 

 

"จูบที่ไหนหล่ะ" โทโมะถาม

 

 

 

"ปากไงโทโมะ"  พวกเราหันไปตามเสียงที่ได้ยิน O_o เห้ยเฮียเล่นแรงจริง ๆ ร้ายไม่เบานะคะ 

 

 

 

 

"ตามนั้นครับเฮีย จุ๊บ โมะรักแก้วนะ รักแก้วมาก ๆ รักคนเดียว และจะรักตลอดไปครับ"

 

 

 

"แก้วก็รักโทโมะเหมือนกัน และจะรักตลอดไปด้วย" ความรักของทั้งคู่ไม่ใช่จุดจบ แต่มันเป็นคือจุดเริ่มต้นในการใช้ชีวิตคู่ ขอให้มันผ่านไปด้วยดีชั้นจะรออุ้มหลานนะยัยแก้ว

__________________________________________________________

ไม่รู้ยังจำกันได้อยู่ไหม คิดถึงทุกคนจริง ๆ 

ขอบคุณที่อ่านนิยายของเรา ขอบคุณที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้เรา

ขอบคุณที่รอ และเข้ามาอ่านนิยายของเรา

ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ มันปลื้มใจมากจิรงๆ 

ในที่สุดก็จบลงสักที หายไปนาน และนานมาก 

จบแบบงงกันไหม ที่จริงแล้วเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น

คือความฝันของเฟย์ ดูช่างทำร้ายจิตใจคนอ่านอย่างมากจริง ๆ