รักครั้งนี้ถูกเลือกให้เป็นเธอสินะ
เขียนโดย salut
วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.34 น.
แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 19.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
43) ขอบคุณนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความขอบคุณนะ
Kaewjaiii>>
เห้ย! ตี5แล้วเหรอ เร็วไปมั้ย รู้สึกเหมือนคุยกับโทโมะเมื่อกี้เองนะ ในที่สุดก็ไม่ได้นอน ก็คิดอยู่แล้ว
เชียวว่าจะเข้าดูบอร์ดแฟนคลับ แล้วก็จะนอน บอร์ดแฟนคลับก็ไม่ได้ดู อะไรก็ไม่ได้ทำสักอย่าง มันแต่
คุยTweet กับยัยเฟย์นั่นแหละ คุยกันจนเพลินเลย ไม่นอนก็ได้วะ ไปอาบน้ำเลยดีว่า เดี่ยวโทโมะคงจะ
มารับละ หวังว่าหน้าคงไม่โทรมนะ
/แอบมีเธออย่างนี้ก็ดีละ แอบมีเธอเอาไว้แค่ในใจ.../ นั่นไงโทโมะโทรมาพอดี
“แก้ว ตื่นหรือยัง”
“แก้วพึ่งตื่นอ่ะ จะไปอาบน้ำแล้ว” ขอโทษนะที่โกหก ไม่อยากพูดความจริง กลัวโดนดุ
“อืม เดี่ยวโมะไปรับนะ”
“อืม แค่นี้นะโมะ” ตอนนี้ชัลต้องรีบไปอาบน้ำแล้วต้องรีบมาแต่งหน้า ก็ตาดำอย่างกะหมีแพนด้าเลย
ต้องรีบปกปิด แต่งหน้าก็ไม่ค่อยเป็น เป็นไงเป็นกันขอให้ลบรอยหมีแพนด้าก็พอละ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก “แก้วทำไมตื่นเช้าจังลูก” ไม่ได้ตื่นเช้าหรอกม๊า แก้วยังไม่ได้นอนเลยต่างหาก
“วันนี้เฮียมีประชุมแต่เช้า”
“ให้ม๊าไปส่งมั้ย?”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี่ยวโทโมะมารับ”
“แล้วไปทำอะไรมาทำไมตาถึงเหมือนหมีแพนด้าขนาดนี้” เดี่ยวอาหารเช้าของแก้ววันนี้ ต้องเป็นไผ่แน่
นอนแลยว่ามั้ย?
“คงนอนไม่พออ่ะม๊า แก้วไปแต่งตัวก่อนนะเดี่ยวโมะจะมารับแล้ว”
“จ๊ะ” หมีแพนด้าเขาว่าน่ารัก แก้วนั้นชักชักอยากจะเห็น อยากสัมผัสหมีตัวเป็น...ฮึ่ย ไม่สวยแล้วอ่ะ รู้
อย่างนี้นอนเลยก็ดีกว่า ต้องโทษยัยเฟย์ ชวนคุยอยู่นั้นแหละ ถ้าแก้วใจเป็นหมีแพนด้า ยัยเฟย์ก็เหมือน
กันนั้นแหละ......
/แอบมีเธอแบบนี้ก็ดีละ แอบมีเธอเอาไว้../ โทโมะมาแล้ว สงสัยอยู่หน้าบ้านแล้วหล่ะ
“ม๊า แก้วไปแล้วนะคะ”
“จ๊ะ...อย่าลืมกินข้าวเช้าด้วยนะ”
“โมะ รอนานมั้ย?” ถ้านานต้องโทษม๊า เพราะม๊าชวนคุย ตอนนี้ฉันมาขึ้นมานั่งบนรถโทโมะเรียบร้อย
“ไม่นาน..แก้วหิวอะไรมั้ย”
“ไม่หิว โมะจะพาแก้วไปไหนเหรอ”
“เดี่ยวแก้วก็รู้”
“อืม” รถโทโมะแอร์เย็นมากอ่ะ น่านอนชะมัด
“แก้วโมะว่า @#*!~@#?”@/*!@#....” ไม่รู้ว่าโทโมะพูดอะไรบ้าง ขึ้นรถมาอยากนอนเลย เวลานี้
แหละ ขอนอนสักงีบเหอะ Zzzzzz....
“แก้ว...แก้ว...แก้ว ถึงแล้วนะ” ห๊ะ ถึงแล้วเหรอ ยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย โทโมะเรียกอยู่นั้นแหละ แก้ว
ง่วงนะ
“อืม” ตอนนี้ฉันเดินออกมาจากรถโทโมะ ไม่รู้ว่าที่นี้อยู่ไหนแต่รู้ว่าเมื่อลงมาแล้ว อากาศดีมากมันเป็น
สวนสาธารณะที่ไม่ใหญ่มาก ผู้คนไม่ค่อยมีเท่าไหร่ เป็นที่ที่สงบ เย็นสบาย เป็นที่พักผ่อนได้ดีทีเดียว
แต่ทำไมโทโมะถึงรู้ว่ามีที่สวย ๆ อยู่ในกรุงเทพด้วยหล่ะ
“โมะ ที่นี่สวยมากเลยอ่ะ” สวยจริง ๆ สวยมากกกกก
“โมะชอบมาที่นี่เวลาที่โมะเครียดนะ” มันก็จริงอยู่ ถ้าเวลาเครียดมาอยู่ที่นี้คงจะสบายใจขึ้นเยอะ
“ขอบคุณนะ แก้วไม่เคยรู้เลยว่ากรุงเทพยังมีที่แบบนี้อยู่”
“เดี่ยวโมะจะพามาที่นี่อีกนะ เพราะแก้วไม่รู้ทางหรอกมัวแต่หลับ”
“อืม สัญญานะว่าจะพามา แก้วชอบที่นี้ที่สุดเลยอ่ะ”
__________________________________________________________________
โย่ว มาอัพแล้ววว
มาเม้นกันหน่อยนะ ตามสัญญาจะมาอัพให้จนจบ
จะช้าจะเร็วก็อยูที่รีดเดอร์ที่น่ารักทู๊กคนนน
เม้น + โหวต เหมือนเดิม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ