รักครั้งนี้ถูกเลือกให้เป็นเธอสินะ

ดีกันแล้ว

 

 

 

 

Tomooo>>

 

 

 

 

“ไอ่เขื่อน หยุดพูดเลยก่อนที่จะไม่ได้กลับ” ผมหมั่นไส้ไอ่เขื่อน มันคุยกับแก้ว ไม่สนใจผม

 

 

 

 

“โอเค หยุดก็หยุด กลับแล้วนะโว้ยไอ่โมะ แก้ว” ตัวขัดขวางมันกลับละครับ มันช่างมาเวลาที่

 

 

เหมาะจริงๆ

 

 

 

 

“อืม/ขับรถดี ๆ นะเขื่อน” ไม่ต้องไปห่วงเขื่อนหรอกแก้ว มันคงยังไม่อยากตาย ให้มันไปซะที

 

 

จะได้อยู่กับแก้ว

 

 

 

 

“นายโทโมะ ไปส่งบ้านหน่อยสิ” ไหนบอกว่ายอมเป็นแฟนกันแล้วไง ทำไมถึงเรียกเหมือน

 

 

เดิม ต้องให้ย้ำกันตลอด

 

 

 

 

“คนเป็นแฟนกันต้องพูดว่าไงนะ”

 

 

 

 

“โมะพาแก้วกลับบ้านหน่อย แก้วง่วง” แก้วใจน่ารักที่สุด คนนี้แหละแฟนผม ห้ามยุ้งเด็ดขาด

 

 

 

 

“ไปเหอะ มันดึกแล้วเดี่ยวจะมีคนเป็นห่วง” คนที่เป็นห่วงแก้วก็คือ ว่าที่พ่อตากับแม่สะใภ้

 

 

นั่นเอง อิอิ รอพี่ก่อนนะพี่จะรีบไปขอแก้วใจ 55 มีความสุข (บ้าไปแล้ว)

 

 

(ยอมรับ).........ผมออกจากคอนโดมาแล้ว มาส่งแก้วนั่นแหละ แก้วบอกว่าจะกลับแท็กซี่แต่

 

 

ผมไม่ยอมหรอก เกิดแก้วเป็นไรขึ้นมาจะทำยังไง ผมรักของผมผมก็ห่วงเป็นธรรมดา….ถึง

 

 

แล้วโว้ยยย

 

 

 

 

“โมะ......กลับคอนโดดีๆ หล่ะ”

 

 

 

 

“ครับ แก้วอย่านอนดึกนะโมะเป็นห่วงพรุ่งนี้จะมารับ”  ยอดความหวานให้แก้ววันละนิด เพื่อ

 

 

แก้วจะใจอ่อนยอมรับรักจากผม

 

 

 

 

“อืม ไปเหอะมันดึกแล้ว” พูดแบบนี้คือแก้วห่วงผมใช่ป่ะ ผมไม่ได้คิดไปเองแน่

 

 

 

 

“ฝันดีนะ แก้วใจของโมะ”

 

 

 

 

“อะอืม >////<...ไปได้แล้ว” แก้วเขิน แก้วเขิน เห็นกันมั้ย ผมว่าถ้าผมทำตัวดี ๆ รับรอง

 

 

แก้วรักผมแน่อีกไม่นาน

 

 

 

ผมออกจากบ้านแก้วมาแล้ว ไม่ได้เจอพ่อกับแม่แก้วซักที มาส่งแก้วก็ดึก คงนอนกันหมด 

 

 

แต่ถึงยังไงผมก็จะคบแก้วผ่านผู้ใหญ่นะ ผมรักแก้ว และผมจะจริงจังกับแก้ว นับแต่นี้ไป ผม

 

 

จะต้องทำทุกอย่างให้แก้วรู้ว่าผมรักแก้ว ถึงผมจะไม่ได้แสดงออกมากว่ารักแก้ว และแก้วก็คง

 

 

ยังไม่รู้ว่าผมรัก หรือรู้ อันนี้ผมก็ไม่รู้นะ แต่ที่แน่คนนี้แหละแม่ของลูกผม

 

 

 

 

/ไม่มีผู้ชายที่ดีที่สุด แต่มีผู้ชายที่รักเธอที่สุด ก็อาจไม่ใช่คนสำคัญ/ เอ๊ะ แก้วโทรมาทำไมนะ

 

 

 

 

“โมะ ถึงคอนโดแล้วใช่มั้ย” แก้วถามผม แก้วต้องเป็นห่วงผมแน่ ๆ

 

 

 

 

“ถึงแล้วครับ แก้วโทรมามีอะไรเหรอ”

 

 

 

 

“ม๊าบอกให้โทรอ่ะ....(ยัยแก้วเป็นแฟนกันไม่ห่วงเหรอ) (ม๊าก็แก้วโทรยู่นี่ไง)” รู้ละทำไมถึง

 

 

โทรหา ผมได้ยินแก้วกับแม่คุยกัน สรุปใครเป็นห่วงผมกันแน่ นึกว่าจะโทรหาเพราะห่วงจริง ๆ

 

 

แต่โดนแม่บังคับให้โทร TT แต่ก็ยังดีที่โทรหา ต้องขอบคุณแม่ของแก้วจริง ๆ คืนนี้ผมคงฝัน

 

 

ดีแน่

 

 

 

 

“อืม นึกว่าจะเป็นห่วงกันจริง”

 

 

 

 

“ไม่ความว่าไงโมะที่พูดอ่ะ” ก็หมายความว่า น้อยใจ เสียใจ บลาๆ

 

 

 

 

“ไม่มีรัยหรอกแก้ว นอนได้แล้ว” ผมไม่บอกแก้วหรอก ผมยังไม่มีสิทธิ์บอกขนาดนั้น เพราะยัง

 

 

ไม่แน่ใจว่าแก้วรักผมรึป่าว?

 

 

 

 

“อืม..เอ่อ....ฝะ...ฝันดีนะโมะ” เห้ย บอกฝันดีด้วย แต่สงสัยคงโดนแม่บังคับแน่

 

 

 

 

“แม่บังคับใช่มั้ยแก้ว”

 

 

 

 

“ไม่นะ ม๊าไม่อยู่ตั้งนานแล้ว” งั้นก็แสดงว่าแก้วพูดออกมาโดยไม่มีใครบังคับ เฮ้ ๆ แก้วบอก

 

 

ฝันดีผม ใครได้ยิน ได้เห็นกันป่ะ ผมไม่ได้ฝันนะจะบอกให้

 

 

 

 

“ฝันดีครับแก้ว พรุ่งนี้โมะจะไปรับแก้วน๊า”

 

 

 

 

“อืม .... ตามใจโมะสิ แก้วยังไงก็ได้”

 

 

 

 

“แล้วเจอกันน๊ะ นอนได้แล้วเด็กดี”

 

 

 

 

“แก้วโตแล้วนะโมะ แก้วยอมเป็นแฟนด้วยเอาใหญ่เลยนะ” อิอิ นิดนึงอ่ะ