Back Togeter

K – otic และ FFK เสร็จจากการแสดงคอนเสริต์

 บนรถตู้บริษัท

 เฟย์ // พี่ฟาง วันนี้สนุกเนอะ น้อง ๆ น่ารักมากเลยอ่ะ ร้องตามได้ทุกเพลงเลย

 ฟาง // อืม พี่ไม่อยากให้เลิกเลยอ่ะ ... (พูดแล้วยิ้มออกมา)

 เฟย์ // (กระซิบ) ถ้าแก้วอยู่คงจะดีเนอะ พี่ว่าป่ะ

 ฟาง // พูดทำไมนะเราอ่ะ ยิ่งพูดยิ่งคิดถึง พอเลย พี่จะนอน (นั่งหันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง)

 เฟย์ // ก็แค่แสดงความคิดเห็น (กล่าวงอน ๆ พี่สาว ก่อนที่จะหลับ)

 ป๊อปปี้ // เป็นอะไรว่ะ ไอ้โมะ วันนี้แกไม่ได้เอาวิญญาณมารึไง บนเวที ก็สนุก พอลงมาเป็นผีดิบคนเดิม ถามจริงไม่สนุกรึไงว่ะ

 โทโมะ // สนุกสิ ทำไมจะไม่สนุก

 ป๊อปปี้ // แล้วแกจะทำคิ้วผูกโบว์กันทำไมว่ะ มีอะไรก็พูดบ้างก็ได้ จะได้รู้ เพื่อนกันนะโว๊ย

 เคนตะ + จงเบ // ช่าย ๆ

 เขื่อน // เงียบไปใครจะไปตรัสรู้แกได้ว่ะ เนอะ

 ป๊อปปี้ // นี่พวกแกยังไม่หลับไงเนี๊ยะ นึกว่าคุยกะผีดิบแค่สองคนแล้วเชียว มาเพียบเลยนะไอ้ ....

 เขื่อน เคนตะ จงเบ // 5555

 ป๊อปปี้ // เบา ๆ สาว ๆ หลับแล้ว ไอ้พวกนี้ ว่าไงไอ้โมะ ไม่ต้องทำเนียนหลับด้วย ว่ามา มีอะไร

 โทโมะ // ...................... (คำตอบคือเงียบ แล้วก็จับหูฟังยัดใส่หู ไม่สนใจเสียงเพื่อน ๆ อีกต่อไป)

 ป๊อปปี้ // ไอ้เวรเอ้ย เงียบให้ได้ตลอดนะมึง ไม่สนแล้ว พวกเรานอนเว้ย มีเพื่อนเหมือนผีดิบเข้าทุกวัน เบื่อ

 (สักพักทุกคนในรถก็หลับใหลเพราะความเหนื่อยล้า เหลือคุณชาย ที่ทุกคนในสมญานามว่าผีดิบ คนเดียว ที่นั่งมองออกไปนอกหน้าต่างรถ ไร้จุดหมาย)

 โทโมะ // เธอเป็นใครกันแน่ ทำไมรู้สึกคุ้น (พึมพำอยู่คนเดียว นึกถึงหญิงสาวคนเมื่อเช้าขึ้นมาอย่างเสียไม่ได้)

 ------------------------------------------------------------

 หน้าบริษัท (รถตู้จอดสนิท)

 (โทโมะ ค่อย ๆ ลุกกลัวเพื่อนตื่นแล้วรีบเดินเข้าบริษัท)

 ป๊อปปี้ // ฟางครับ ตื่นเถอะ ถึงแล้วนะ เรียกแฟนสาว เบาๆ

ฟาง // ขอบคุณค่ะที่รัก (ยิ้มหวาน) ป๊อป แล้วเราต้องไปฟังสรุปวันนี้ป่ะ

ป๊อปปี้ // ไปครับ รีบไปเถอะ เดี๋ยวจะดึกนะ

 ฟาง // ยัยเฟย์ ตื่น ไม่ตื่นพี่ไปก่อนนะ เฮ่อ (ถอนหายใจ) ปลุกยากจริง เหมือน กะ .... เออช่างเถอะ ป๊อปไปกันค่ะ

 ป๊อปปี้ // ครับ (แล้วสองคนก็จูงมือเดินเข้าไปในบริษัท)

เขื่อน // เฟย์ ๆ ตื่นครับ ไม่ตื่นสิบโทเคโรโระอุ้มแล้วนะ (ทำท่าจะอุ้ม)

เฟย์ // ตื่นแล้ว ไป ๆ กบ นายนี่ ช้าชะมัดเลยอ่ะ (รีบลุกวิ่งลงรถทันที)

 เขื่อน // ผิดอีกตรู ! เฮ้ย ถึงแล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองรึไง เฮียเรียกโว๊ย

 เคนตะ + จงเบ // รู้แล้ว ไปแล้ว อ้าวว่าแต่ไอ้โมะไปไหนแล้วอ่ะ

 เขื่อน // มันไปคนแรกแล้ว ไอ้เพื่อนบ้า สงสัยแม่..ง จะไปตามควายที่ไหน ไป ๆ พวกเรา เฟย์ครับ รอสิบโทด้วย (ตะโกนตามหลังแฟนสาว แล้วรีบวิ่งตามไป)

----------------------------------------------

 ห้องประชุมใหญ่ ภายในบริษัท

 คุณเลขา เดินยิ้มหน้าบานมาแต่ไกล

คุณเลขา // เป็นไงบ้านคะวันนี้ สนุกไหม (ทักทายผีดิบ)

 โทโมะ // (ไม่ตอบ ได้แต่ยิ้มเล็ก ๆ ให้คุณเลขา ก่อนที่จะเดินเข้าห้องประชุมไป)

 คุณเลขา // คุยกะอากาศอีกแล้ว อยากรู้นักถ้ารู้ว่าวันนี้ใครมา อากาศจะมีตัวตนไหม (นึกอยู่คนเดียว)

พอเห็นพวกที่เหลืออยู่เดินมาก

 คุณเลขา // เชิญในห้องประชุมเลยจ้า พี่เตรียมขนมไว้ให้แล้ว เฮียรออยู่ จะได้ไม่ดึกเนอะ

 ทุกคน // ขอบคุณครับ + ขอบคุณค่ะ

 ---------------------------------------------------

 ในห้องประชุม

 เฮีย // เป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม

 ป๊อปปี้ // เหนื่อยแต่มีความสุขครับผม

พี่เอ // วันนี้ทุกคนแสดงได้ดีมากครับ

เฮีย // ดีแล้ว แหละ เพื่อแฟนคลับพวกเราเองนะ แฟนคลับสนุก เราก็สนุก ใช่ไหม โทโมะ (หันมาถามชายหนุ่ม ที่นั่งเงียบตั้งแต่เข้ามา)

 โทโมะ // ครับ

เขื่อน // เฮียครับถามน้องเขื่อนเถอะ อย่าถามผีดิบเลย มันไม่มีต่อมความรู้สึกครับ

ทุกคน (ยกเว้นโทโมะ) // 5555 (หัวเราะ)

เฮีย // เฮียว่าเร็ว ๆ นี้ผีดิบ คงจะมีต่อมความรู้สึกแล้วแหละ น้องเขื่อน 555 (หัวเราะอารมณ์ดี) เอ บรรยายสรุปได้แล้ว

พี่เอ // ครับ (แล้วก็บรรยายสรุปถึงงานที่ผ่านมา)

 ------------------- 30 นาที ผ่านไป -----------------------

 เฮีย // เอาแหละ เหนื่อยมาทั้งวัน กลับบ้านได้แล้วเด็ก ๆ แล้วพรุ่งนี้เข้าบริษัทแต่เช้านะ ซ้อมตามปกติ

 ทุกคน // ครับ – ค่ะ

 ทุกคนลาเฮียแล้วมาขึ้นรถหน้าบริษัทเพื่อแยกย้ายกันกลับบ้าน

 ฟาง // ป๊อปค่ะ ป๊อปว่าวันนี้เฮียพูดแปลก ๆ ป่ะ

 ป๊อปปี้ // เรื่องอะไรครับ ก็เห็นเฮียพูดปกตินี่นา

ฟาง // เรื่องผีดิบจะมีต่อมความรู้สึกไง

 ป๊อปปี้ // เฮียคงแหย่ไอ้ผีดิบมันน่ะ แต่ก็แปลกจริงแหละครับฟาง ไปเถอะเดี๋ยวป๊อปไปส่ง

 ฟาง // ค่ะ เดี๋ยวบอกยายเฟย์แปปนะ เฟย์ (ตะโกนเรียกน้องสาว) พี่กลับกับป๊อปนะ เฟย์เขื่อนไปส่งใช่ป่ะ เจอกันที่บ้านนะ(เดินขึ้นรถไป แล้วป๊อปขับรถออกไป)

 เฟย์ // ยัยพี่บ้า ถามแล้วไม่รอคำตอบเล้ย ..... เขื่อน (ตะโกนเรียกคนรัก) กลับบ้านเถอะเค้าง่วงแล้ว

 เขื่อน // ครับที่รัก ไป ๆ เดี๋ยวเขื่อนไปเอารถมาก่อนนะ รอตรงนี้ (รวบของในมือแฟนสาวแล้วรีบวิ่งไปที่รถ)

เฟย์ // ผีดิบ นายกลับยังไง กลับกับเรารึป่าว

 โทโมะ // ขอบคุณ เดี๋ยวเรากลับกับเคนตะกับจงเบ ไปนะ

 รถเคนตะมาพอดี โทโมะจึงเดินขึ้นรถไป

 เคนตะ // ไปนะเฟเย่ ไปส่งไอ้ผีดิบกลับหลุมก่อน เจอกันพรุ่งนี้

 จงเบ // บ๊ายบาย

 เฟย์ // จร้า บาย

 บนรถเขื่อน

 เฟย์ // นี่กบ วันนี้เฮียบอกว่าผีดิบจะมีต่อมความรู้สึกแล้วแหละ กบน้อยสงสัยป่ะ

 เขื่อน // ... อืม เฮียคงแซวมันเล่นแหละ ทำไม เฟย์สงสัยไรอ่ะครับ

 เฟย์ // สงสัยสิ สงสัยว่าใครจะทำให้อีตาผีดิบมีต่อมความรู้สึกไง รึว่าจะเป็นผู้หญิงคนเมื่อเช้า ...

 เขื่อน // (นึกถึงตอนเช้า) อืม ถ้าจะใช่ คนอะไรขนาดใส่แว่น ยังสวยขนาดนี้ (แอบยิ้มคนเดียว)

 โอ๊ย ........... เจ็บนะครับ

 เขื่อน // หยิกเขื่อนทำไมหล่ะครับที่รัก

 เฟย์ // ยิ้มหวานเชียว แฟนนั่งอยู่นี่นะ ชิ งอนแล้ว ไอ้กบบ้า

 เขื่อน // โอ๋ โอ๋ ก็แค่ชมว่าสวยอ่ะครับ ไม่ได้จีบสักหน่อย เขื่อนน้อยรักเดียวใจเดียวจร้า แต่เฟย์ก็ว่าผู้หญิงคนนั้นสวยใช่ป่ะหล่ะ

 เฟย์ // ยืมจริงแหละ ขนาดผู้หญิงด้วยกันนะเนี๊ยะ รึว่าเฟย์จะจีบเขาดี ว่าไงเคโระ

 เขื่อน // ไม่ได้ Stop ห้ามครับ .... แต่เขื่อนคุ้น ๆ นะผู้หญิงคนนั้นน่ะแต่นึกไม่ออกว่าใคร ที่รักว่าป่ะ

 เฟย์ // อืม... เฟย์ก็ว่างั้นแหละ นึกไม่ออก แต่เหมือนรู้จักเลยอ่ะ โอ๊ยปวดหัวไม่นึกแล้ว ขับรถดี ๆ นะ ถึงบ้านปลุกด้วย ...

 เขื่อนแอบยิ้มกับความน่ารักของแฟนตัวเอง

เฟย์ // บ้านเฟย์นะ ไม่ใช่บ้านเคโระ เค้านอนก่อนนะที่รัก

เขื่อน // เซ็งเลยเบื่อคนรู้ทันอีก ครับผม สิบโทเคโรโระ จะส่งให้ถึงที่หมายครับผม

----------------------------------------------------