เถื่อนรักนายมาเฟีย NC

 

 

กลางป่า 

 

 

ฟาง // : ยัยแก้ว พี่โมะ ( ตะโกนตามหา )

 

 

~ แสงจากรถ ~

 

 

เขื่อน // : นายไปทางนี้นะจองเบ ฉันจะไปทางนี้เอง

 

 

จองเบ // : โอเค !! ( แยกไปอีกทาง )

 

 

~ ฟางได้ยินเสียงคนเดินมาใกล้ ~

 

 

ฟาง // : ใครนะ ออกมานะ ไม่งั้นแันตีหัวแตกแน่ 

 

 

เขื่อน // : เจอคุณฟางแล้ว

 

 

( ตะโกนบอกจองเบ และอุ้มฟางขึ้นรถไป)

 

 

ไร่ส้มจิระคุณ

 

 

ป๊อปปี้ // : เจอตัวเมียฉันไหม

 

 

จองเบ // : เจอครับนาย !! เขื่อนกำลังอุ้มมาครับ 

 

 

ฟาง // : ปล่อยฉันนะ คุณเขื่อน !!

 

 

เขื่อน // : จะให้ผมวางคุณฟางที่ไหนดีครับ 

 

 

ป๊อปปี้ // : ตรงโซฟา นายมีอะไรก็ไปทำเถอะ 

 

 

ฟาง // : ออกไป !! ( ไล่ป๊อปปี้ )

 

 

ป๊อปปี้ // : ไม่อยากรู้ข่าวเพื่อนรักเธอกับแฟนเก่าหน่อยหรือไง

 

 

ฟาง // : พี่ทำอะไรพวกเขา บอกฟางมานะ 

 

 

ป๊อปปี้ // : แก้วถูกยิงที่หัวไหล่ แต่คงจะถึงโรงพยาบาลแล้ว ส่วน

 

โทโมะปลอดภัยดี คนที่ช่วยเธอหนีก็ต้องโดนแบบนี้แหละ รวมถึงเธอ

 

เองก็ต้องโดนลงโทษด้วย

 

( กดตัวฟางนอนราบกับโซฟาและคร่อมทับเรือนร่างไว้ )

 

 

ฟาง // : หยุดนะ !! อย่าทำแบบนั้นอีก ฟางขอร้อง 

 

 

ป๊อปปี้ // : ยังไงวันนี้เธอก้ต้องถูกลงโทษที่หนีฉัน 

 

 

ฟาง // : เอาสิ อยากทำอะไรก็เชิญ แต่พี่จะได้แค่ร่างกายของฟาง

 

เท่านั้นไม่มีทางได้หัวใจฟางไปเด็ดขาด เพราะเมื่อถึงวันที่ฟาง มีทาง

 

ไปเมื่อไหร่ ต่อให้พี่มาขออ้อนวอนฟาง ฟางก็จะไม่มีทางเห็นค่าพี่เลย 

 

 

ป๊อปปี้ // : ปากเก่งนักใช่ไหม งั้นก็ไม่ต้องนอนมันเลยแล้วกัน 

 

 

ทางด้านโทโมะ - แก้ว 

 

 

  แก้วผ่ากระสุนออกจากไหล่และปลอดภัยแล้ว ตอนนี้ย้ายออกมาอยู่ห้องคนไข้พิเศษได้แล้ว โทโมะนั่งเฝ้าอยู่ที่โซฟาอย่างห่วงหญิงสาวยิ่งนัก แต่ก็ไม่เท่าห่วงฟาง เพราะกลัวว่าหญิงสาวจะถูกป๊อปปี้ ทำร้ายไปมากกว่าเดิม 

 

 

แก้ว // : นะ น้ำ 

 

 

โทโมะ // : ค่อย ๆ ดื่มนะครับ 

 

 

แก้ว // : พี่โมะไม่เป้นไรใช่ไหมคะ

 

 

โทโมะ // : พี่ไม่เป็นไร ครับ แก้วนอนพักนะ 

 

 

แก้ว // : คะ ( หลับไปทันที )

 

 

ทางด้านฟาง - ป๊อปปี้

 

 

   ชายหนุ่มบดขยี้จูบริมฝีปากของหญิงสาวอย่างเร้าร้อน โดยที่ไร้พันธนาการใด ๆ ของสองร่าง แกนกายสอดอยู่ภาพใต้ลำตัวของหญิงสาวที่ตอนนี้มือขยุ้มไรผมของชายหนุ่มเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับพร้อมเผลอครางเสียงหวาน ก่อนที่ป๊อปปี้จะพูดอ้อนวอนหญิงสาว

 

 

ป๊อปปี้ // : ได้โปรดฟาง รักพี่ได้ไหมครับ

 

 

~ เพี๊ย หน้าป๊อปปี้หันไปตามแรงตบ ~

 

 

ฟาง // : ไม่มีวันที่ฟางจะรักคนอย่างพี่ จำไว้ !!

 

( เดินเข้าห้องนอนไป )

 

 

~ เดินตามเข้ามาในห้องนอน ~

 

 

ป๊อปปี้ // : ฟางครับ ร่างกายของฟางเป็นของพี่ไปแล้ว เปิดใจ

 

ยอมรับรัพี่หน่อยได้ไหมครับ ( โอบเอวฟาง )

 

 

ฟาง // : หัวใจของฟางมีเพียงพี่โมะคนเดียว ส่วนพี่ ฟางขยะแขยง

 

 

ป๊อปปี้ // : ขยะแขยงพี่นักใช่ไหมห๊ะ รักมันมากกว่าผัวตัวเองนักหรือ

 

ไง ได้ ในเมื่อดีแล้วเมียไม่ใจอ่อน พี่ก็จะบ้า จะป่าเถื่อนกัเธอให้ถึงที่สุด

 

เลย 

 

( โยนฟางลงบนเตียงอย่างแรงและคร่อมทับไว้ )

 

 

____________________________________________

 

 

ฉากหน้ามี NC ฟางป๊อป นะคะ เม้นโหวต