Destiny of love ★

 

Chapter 6

 

[  Faye’s Part ]

“ไอเคนตะแม่งโคตรไร้เหตุผลเลยว่ะ”เขื่อนพูดขึ้น นี่มันงานวันเกิดนี่นา ทำไมอยู่ๆ มันก็กลายเป็นมหกรรมการเถียงไปได้ละเนี่ย?

“ชิ”

“เคนตะนี่เพื่อนขนมจีนนะแสดงกริยาดีๆ หน่อยสิคะ”ขนมจีนกะจินนี่ห้อง 1 สินะ จินนี่งั้นเหรอ?

“คร้าบๆ”เคนตะรับแต่โดยดี

“จินนี่..”ฉันออกเสียงเรียก

“อ๊ะ เฟย์นี่นา”

“ดีใจจังเจอกันอีกครั้ง”เธอเข้ามาจับมือฉันพร้อมแกว่งไปมาเหมือนเด็กๆ

“(. .) วันนี้วันเกิดเขื่อนมีไรจะบอก...”เขื่อนพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“??”คนในงานหันไปสนใจ

“เขื่อนจะบอกว่า...เขื่อนชอบเฟย์?!!!”อ๋อ เขื่อนชอบเฟย์นั่นเอง เอ๊ยย เดี๋ยวสิ เฟย์นั่นมันชื่อฉันไม่ใช่รึไง T[]T จะบ้าตายนี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย

“เขื่อน แกใจกล้าว่ะ”เคนตะกระตุกยิ้มที่มุมปาก

“เขื่อนชอบเฟย์!!”เขาพูดย้ำอีกหน ทุกคนหันมามองฉัน “ได้ยินมั้ยครับ?”

“…”

“ยังไม่ต้องตอบตอนนี้ก็ได้นะครับ”งานกร่อยนะ? ว่ามั้ย

 

วันต่อมา

[  Kaew’s Part ]

เหตุการณ์เมื่อวานเนี่ยมันจริงเหรอ เขื่อนชอบเฟย์...ไม่นาเชื่อจริงๆ เลยนะ แต่เฟย์ก็เป็นคนน่ารักดีนี่นา เอ่..แต่เขื่อนพึ่งเจอเฟย์ไม่ใช่เหรอ?

“แก้ว เป็นอะไร ทำหน้าเครียดเชียว”

“..”โทโมะนี่

“ทำไมไม่ตอบละ?”

“อ่อๆ โทษนะโทโมะ เหม่อไปหน่อย”ฉันตอบยิ้มๆ

“คิดอะไรเหรอ”

“เรื่องเขื่อนน่ะสิ ^^”ฉันตอบอย่างตรงไปตรงมา

“คิดถึงเขื่อนเหรอ? ชอบมันรึไง”ทำไมโทโมะต้องทำเสียงหงุดหงิดด้วยนะ =_= ฉันคิดถึงผิดตรงไหนนะ ฉันทำอะไรผิดกันละเนี่ย

“โทโมะจะบ้ารึไง”

“เฮ้อ ถ้างั้นก็สบายใจ”ทำไมต้องสบายใจละ? = =?

“แก้ว โมะไปก่อนนะ”

“อืม”ฉันขานรับเบาๆ

 

[ Tomo’s Part ]

บางที่การแอบชอบขใครซักคนมันก็ลำบากหัวใจเหมือนกันนะ ที่ต้องคอยหลบๆ ซ่อนๆ ความรู้สึกไม่ให้เธอรู้ ยิ่งกับเธอที่เป็นเพื่อนสนิท..บางทีที่คิดจะพูดออกไปก็กลัวความสัมพันธ์ของเราจะแปรเปลี่ยน ผมอาจจะไม่ได้คุยกับเธออีกก็เป็นได้นะ...บางทีความสัมพันธ์ของเราอาจจะมีเส้นกั้นบางๆ ที่เรียกว่า ‘เพื่อน’ อยู่ก็ได้นะ มันเป็นเส้นกั้นบางๆ ที่ไม่ควรเหลื่อมล้ำ...

“ไอ้โมะ!!”

“…”

“ไอ้โมะ”

“…”

“ไอ้โมะ แกได้ยินมั้ยยยย!!!”

“อ้าว ไอ้เคนตะแกมาทำไมวะ?”ไม่ใช่แค่เคนตะสินะ ทั้งป๊อปปี้ จองเบ เขื่อนก็มาหมดเลย พวกมันมานั่งจ้องอะไรผมเนี่ยหรือไอ้พวกนี้ชอบผู้ชายมันเป็นเกย์ O_O/

“ก็เห็นแกทำหน้าเครียดนี่หว่า คนเป็นเพื่อนอย่างพวกฉันก็เลยจะมาช่วยแก้เครียด”เครียดมากขึ้นน่ะสิไม่ว่า = = แต่ช่างเถอะ ถ้าพวกมันหวังดีกันจริงๆ นะ = =

“แล้วมีเรื่องอะไรล่ะวะ?”เขื่อนถาม

“ก็นิดหน่อย..”

“บอกมาสิวะ!!!”

“ฉันชอบแก้ว =_=”โอ้ยยยย โดนพวกมันล้อแน่เลยว่ะ

“ฮ่าๆ...งั้นแกทำตามนี้เลย วิธีพิชิตรักฉบับเคนตะ 55555”

* First Step : ทำความรู้จัก

* ยิ้ม

* ออกเดต

* หอมแก้ม

* กอด

* จูบ

* เซอร์ไพรส์

* ดูแล / ปกป้อง

* ออกเดตกับผู้หญิงอีกคน

* รู้ความลับเขา

* บอกความลับเรา

* ทำไม่สนใจ

* Final Step : หายตัวไป

* Final step 2 : ปล้ำ

ผมกรอกตามองข้อความในกระดาษไอ้เคนตะเขียนบ้าอะไรเนี่ยมีปล้ำด้วย =_= มันดูโรคจิตไปมั้ย ผมไม่ใช่มันซะหน่อยจะไปปล้ำผู้หญิง

“=_= นี่แกจะให้ฉันทำตามนี้จริงๆ น่ะเหรอ?”

“เออสิวะ รับรองได้ผล”

“ข้อสุดท้าย แกตัดออก! =_=”ผมหาปากกามาจะขีดออก แต่เคนตะกลับดึงใบไปซะก่อน

“เสียใจว่ะ ไอ้โมะ ถ้า 13 ข้อแรกไม่ได้ผล ข้อสุดท้ายได้ผลดีสุด”มันได้ผลดีแน่ๆ แต่ในทางกลับกันน่ะสิ เธอจะเกลียดผมมากกว่ามั้ง = =

“งั้นแกก็รีบๆ ไปทำข้อแรกได้แล้ว แกต้องทำ First Step ก่อน ห้ามทำอย่างอื่นก่อน แต่อันตรงกลางแกทำสลับกันได้ แต่ห้ามทำ Final Step ก่อน โดยเฉพาะข้อสุดท้าย”ถุ้ย ไอ้บ้าใครจะหื่นเหมือนแกละเฟ้ย

“เออๆ”

ผมเดินไปหาแก้ว...เธออยู่นั่นไง

“แก้ว..สวัสดี”

“โทโมะมาแปลกนะ”เธอทำหน้างงๆ แต่ก็ยิ้มให้

“อืม...ผมชื่อโทโมะ ชื่อจริงชื่อวิศวะ ไทยานนท์ เกิดวันที่ 7 มิถุนายน 2533 มีพี่ชาย 1 คนชื่อเคน มีพี่สาว อีกคนชื่อมากิ ชอบน้ำหอมยี่ห้อ Cool water ของหวงเป็นผ้าห่ม ชอบแนวเพลงแบบ Hiphop,Pop,Alternative ชอบสีดำ เครื่องประดับติดตัวคือแหวนและสร้อยคอ แวบแรกที่มองผู้หญิงคือรอยยิ้ม ผู้หญิงแบบที่ชอบคือคนที่จริงใจกับเราแล้วชอบยิ้ม สัตว์เลี้ยงที่ชอบคือสุนัข ถ้ามีแฟนโทโมะก็อยากจะไปภูเก็ต ยินดีที่ได้รู้จัก”

“อะไรของนายเนี่ย? เรื่องแบบนี้ฉันรู้อยู่แล้วล่ะน่า ^^”

“อ่าครับ ^______^”ยิ้ม

“นายมีเรียนรึเปล่า โทโมะ?”

“ไม่มีหรอกครับ ^_____^”ยิ้ม

“=w= ทำไมชอบยิ้มโทโมะ?”

“ก็ผมชอบนี่นา ^_______^”ชอบแก้วน่ะนะ

“ประหลาดจัง..แก้วไปเรียนก่อนนะโทโมะ ^^”

“ครับ ^____^”

เฮ้อ จะบ้าตาย ให้ผมทำอะไรเนี่ย ถ้าทำอย่างงี้แล้วแก้วจะรักผมเหรอ?

ผมเดินกลับเข้าไปหาพวกเคนตะอีกครั้ง

“ฉันทำไป 2 ข้อแล้วนะ”

“ติ๊กเลยไอ้โมะ”

R First Step :ทำความรู้จัก

R ยิ้ม

มันเป็นอะไรที่ ไร้สาระจริงๆ นะว่ามั้ย?

 

[ Fang’s Part ]

“โอยยย”ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมา มะวานมีปาร์ตี้กันดึกมากเลย T.T นายป๊อปก็ทรมาณให้ฉันนั่งอยู่ในงานด้วยน่ะสิ T.T จะบ้าตายยยย รายงานฉันยังไม่กระตุกเลย นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ย เฮ้ยย เที่ยงแล้วเหรอ ทำไมฉันตื่นสายขนาดนี้ละ ไม่จริงน่า

“ตื่นแล้วเหรอครับ ^^?”

“นี่ทำไมนายไม่ปลุกฉัน =_=”

“ก็เห็นนอนหลับสบายน้ำลายยืดนี่เลยไม่อยากกวน”

“ฉันไม่ได้นอนน้ำลายยืดย่ะ ไอ้บ้า”T[]T!! น้ำลายยืดงั้นเหรอ ไม่จริงงงง

“=_= อย่าเถียงสิครับ เรียกไอ้บ้าระวังรักผมไม่รู้ตัวนะ >~<”รัก? เกี่ยวไรกันน่ะ

“เกี่ยวไรกับรัก?”

“ก็นางเอกนิยายเรียกไอ้บ้าทีไรลงเอยรักกันทุกที 5555”นายนั่นหัวเราะน้อยๆ

“เอิ่ม”

“ล้อเล่นน่ะครับ ^^”

“ดะ..เดี๋ยวนะนายป๊อป..นายเข้ามาห้องฉันได้ไง o_o”

“ฮ่าๆ...เหมือนพึ่งรู้สึกตัวแหะ ก็คือว่าจะเข้ามาปลุกน่ะครับ ^^”

“ออกไปๆๆๆ~”ฉันผลักหมอนั่นออกไปนอกห้อง ก่อนจะกุมหัวใจตัวเอง

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

นี่มันอะไรกันนะ...ยิ้มไม่หยุดแบบนี้ หัวใจเต้นแรงขนาดนี้...มันเรียกว่า ‘ความรัก’ รึเปล่านะ?

 

 

Bear_sis :: 

อ่านแล้วเม้น

 

สำเนีงส่อภาษา กริยาส่อสกุล