รักป่วนของยัยแฝดอลวน

 

 

 

ห้อง 5560 นางสาว จริญญา เสตสุวรรณ และ นางสาว จริญสิณี เสตสุวรรณ 

 

 

  โทโมะ เปิดประตูห้องเข้าไป พบสองสาวฝาแฝด นอนอยู่เตียงใกล้ ๆ กัน โดยมีพี่ชายทั้งสองของเธอ คือ โซ่ และนิว นอนเฝ้าอยุ่ที่โซฟา ผมค่อย ๆ หยิบเก้าอี้มาวางระหว่างเตียงทั้งของทั้งสองคน พร้อมเริ่มสังเกตผืนอาการแพ้ของทั้งสองสาว ที่เริ่มยุบลงไปบ้างแล้ว 

 

 

แก้ว - แก้วใจ // : บอส !! 

 

 

โทโมะ // : ฟื้นแล้วหรอ ยัยสองแฝด หิวน้ำไม่

 

 

แก้ว - แก้วใจ // : หิวคะ แล้วเราเป็นอะไรคะ ทำไมมาอยู่ที่โรง

 

พยาบาลได้ 

 

 

โทโมะ // : พวกเธอแพ้พริกป่น ที่หวายและเบลล์ ใส่ลงไปในก๊วยเตี๋

 

ยวนะ แต่ฉันจัดการย้ายเบลล์และหวายไปฝึกงานกับจินนี่และฟางแล้ว

 

นะ แล้วนี่จะลุกไปไหนกันหรอ

 

 

แก้ว - แก้วใจ // : ไปห้องน้ำคะ 

 

 

โทโมะ // : มาฉันช่วยประะครอง ( ประครองสองสาวไปที่ห้องน้ำ )

 

 

แก้ว - แก้วใจ // : บอสคะ !! ปิดประตูด้วยสิ

 

 

โทโมะ // : ขะ ขอโทษ ( เอื้อมมือไปปิดประตูให้สองสาว )

 

 

พี่ชายสองสาวพึ่งจะตื่น 

 

 

โซ่ - นิว // : คุณโทโมะ ยัยแก้ว กับ ยัยแก้ใจละครับ 

 

 

โทโมะ // : อยู่ในห้องน้ำครับ 

 

 

~ สองสาวเปิดประตูมาไม่ทันดูเลยล้มทับโทโมะ ~

 

 

แก้ว - แก้วใจ // : ขะ ขอโทษคะ บอส !! ( รีบลุกขึ้นจากตัวโทโมะ )

 

 

โทโมะ // : ไม่เป็นไรครับ ( ช่วยประครองหญิงสาวไปที่เตียง )

 

 

แก้ว - แก้วใจ // : บะ บอสคะ ( มือโทโมะอยู่ที่เอวทั้งสองคน )

 

 

โทโมะ // : ขะ ขอโทษ ( ปล่อยมือจากเอวของหญิงสาว )

 

 

โซ่ - นิว // : นี่หลอกแตะอั๊งน้องสาวผมหรือเปล่าเนี่ย 

 

 

โทโมะ // : ปะ เปล่านะ ผะ ผมกลับก่อนนะครับ ไว้จะมาใหม่ 

 

 

( หัวใจของโทโมะตอนนี้ เต้นแรง มาก ๆ หรือว่านี่จะเป็น ความรู้สึกรักยัยสองสาวฝาแฝดเข้าเสียแล้ว )

 

 

แก้ว // : ทำไมบอสเขาไปไวจัง

 

 

แก้วใจ // : นั้นสิพี่แก้ว เรานี่ก็แย่จริง ๆ เลยนะ ทับบอสไปได้ 

 

 

แก้ว // : ใช่ พี่สังเกตเห้นบอสหน้าแดงด้วยนะ 

 

 

แก้วใจ // : หรือบอสจะ ... ??

 

 

โซ่ - นิว // : นอนพักได้แล้วครับ สองสาว 

 

 

แก้ว // : คะพี่ชาย ( นอนหลับทันที )

 

 

แก้วใจ // : ไม่นอนหรอก แก้วใจจะรอทานข้าวก่อน ( นั่งรอข้าว )

 

 

โซ่ - นิว // : งั้นก็ตามใจแก้วใจนะ อยู่กันสองคนไปก่อนนะ พี่จะไป

 

ทานข้าว แล้วถ้ามีอะไรก็กดกริ่งเรียกพยาบาลละ เข้าใจไหม

 

 

แก้วใจ // : คะ พี่ชายทั้งสอง

 

 

~ หลังจากโซ่กับนิวลงลิฟต์ไป ~

 

 

โทโมะ // : ยัยสองสาวคงไม่แพ้เกสรของดอกกุหลาบกับดอกลิลลี่นะ

 

 

แก้วใจ // : บอส ลืมอะไรหรอคะ แล้วดอกไม้สองช่อนี่ 

 

 

โทโมะ // : ของเธอเป็นดอกกุหลาบ ส่วนของแก้วเป็นดอกลิลลี่นะ 

 

 

แก้วใจ // : ขอบคุณคะ พี่แก้วพึ่งจะหลับไป คงอีกนานกว่าจะตื่น 

 

 

โทโมะ // : แล้วเธอทำไมยังไม่นอน 

 

 

แก้วใจ // : ก็รอข้าวมานะ หิวจะแย่แล้ว

 

 

โทโมะ // : นอนไปก่อนเลย เดี๋ยวข้าวมาฉันเรียก 

 

 

แก้วใจ // : จริง ๆ นะ ( นอนหลับทันที )

 

 

โทโมะ // : เฮ้อ คนหนึ่งก็น่าทะนุทะนอม อีกคนหนึ่งน่าตีชะมัด ฉันเข้าใจแลวว่าความรู้สึกนี่มันคืออะไรกันแน่ 

 

 

~ พยาบาลนำอาหารเข้ามาให้ ~

 

 

พยาบาล // : วางไว้ตรงไหนดีคะ

 

 

โทโมะ // : ตรงนั้นก็ได้ครับ !! 

 

 

แก้ว - แก้วใจ // : อือ !! ( ตื่นแล้วคะ )

 

 

โทโมะ // : หิวหรือยังข้าวมาแล้วนะ 

 

 

แก้ว - แก้วใจ // : หิวแล้วคะ 

 

 

   ชายหนุ่มเลื่อนถาดอาหารมาที่เตียงของสองสาว ก่อนจะค่อย ๆ เปิดดูว่าวันนี้เมนูข้าวที่สองสาวต้องทานคืออะไร ดูท่าสองสาวจะหน้าบุ่ยไปเล็กน้อย 

 

 

โทโมะ // : ข้าวหมูกระเทียม หอมนะ น่าทานด้วย 

 

 

แก้ว - แก้วใจ  // : แต่เราไม่อยากทานนิคะบอส 

 

 

โทโมะ // : ไม่ทานก็ไม่เป็นไร ( ถือถาดกลับไป)

 

 

แก้ว - แก้วใจ // : บอสคะ อย่าพึ่งเอากลับไปคะ

 

 

โทโมะ // : เปลี่ยนใจทานกันแล้วหรอ

 

 

แก้ว - แก้วใจ //  : คะ

 

 

   ผมมองฝาแฝดทั้งสองทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อยจนหมด ก่อนที่จะทานยาจนครบแล้วล้มตัวนอนหลับไป ผมลูบผมแก้วและแก้วใจ เบา ๆอยู่นาน แต่ความคิดของผมกลับไม่หยุดที่ตรงนั้น ผมรรจงหอมไปที่หน้าผากมนของฝาแฝดทั้งคู่ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปพบกับพี่ชายของเธอที่พค่งทานข้าวอิ่มขึ้นมา