แค้นรักข้ามสายพันธ์

แค้นรักข้ามสายพันธ์ ตอน แก้วถูกกัดซอกคอ แวมไพร์สาวของข้า

    แก้วใจค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ก็ต้องตกใจ เมื่อพบร่างซีดเผือกของโทโมะที่กำลังคร่อมทับเรือนร่างของเธออยู่ แก้วผลักชายหนุ่มออกจากร่างกาย แต่ไม่สำเร็จ โทโมะค่อย ๆ ท่องมนตร์สะกดให้เธอหยุดนิ่ง และเชื่อฟังคำสั่งเขา

โอม เซอร์เวอร์รัสคา เทล !!

โทโมะ // : แก้วใจ !! ของข้า กลับมานั่งตักข้า 

แก้วใจ // : คะ โทโมะ ( ไปนั่งตักชายหนุ่ทอย่างว่าง่าย )

โทโมะ // : ถอดไม้กางเขนออกสิ ข้าไม่ชอบ 

แก้วใจ // : คะ ( แก้วใจถอดมันออกอย่างว่าง่าย )

โทโมะ // : หึหึ !! เจ้ากำลังจะเป็นแวมไพร์เช่นข้า ( ปัดไรผมที่ต้นคอแก้วออกและสูดดมต้นคอของหญิงสาว )

โทโมะ // : ช่างหอม เสียเหลือเกิน ข้าขอดื่มเลือดของเจ้านะ 

แก้วใจ // : คะ ดื่มเลือดข้าสิ ท่าน โทโมะ 

   เขี้ยวของโทโมะกัดลงที่ต้นคอสวยของแก้วอย่างแรง หญิงสาวมีอาการกระตุก และตาสวยค้าง ก่อนจะฟลุบลงที่อกแกร่งเมื่อเลือดความเป็นมนุษย์ได้ถูกดูดกลืนไปจนหมด หน้าของหญิงสาวซีดเผือก ตัวเย็นเฉียบสนิทดุจน้ำแข็ง เมื่อผู้หญิงคนใดถูกกัดโดยแวมไพร์ ร่างกายของเธอจะต้องถูกเขาครอบครองและจับจองเป็นเจ้าของภายในสามวันก่อนพระอาทิตย์จะตกดิน ไม่เช่นนั้น ร่างของเธอจะต้องสลายไป กลายเป็นเถ้าถุลี โทโมะยังไม่รีบร้อนที่จะครอบครองเธอ จึงถอนมนตร์สะกดออก และถอดอาภรณ์ขอหญิงสาวออกจนหมด พร้อมนอนกอดก่ายเธออยู่บนเตียงนุ่ม 

โทโมะ // : ข้าจะรอให้เจ้า มีสติในวันพรุ่ง และค่อยครอบครองเจ้า 

แก้ว // : อ๊ะ ... ละ เลือด !! 

โทโมะ // : หิวหรือ แวมไพร์สาวของข้า เอ็ดเวิรก์ 

เอ็ดเวิรก์ // : ครับ นายท่าน !!

โทโมะ // : นำเลือดมาให้นายหญิง !!

แก้ว // : เราเป็นมนุษย์ไม่ใช่แวมไพร์ ข้าไม่ต้องการเลือดแล้ว ออกไปโทโมะ 

โทโมะ // : ดูสภาพตัวเองเสียก่อนว่าตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เจ้าคือแวมไพร์สาวของข้า และอีกหน่อย ร่างกายอันบริสุทธิ์ของเจ้า ก็ต้องเป็นของข้า 

แก้ว // : ไม่ ฮึก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!!!! ละ เลือด ขะ ขอ เลือด (สลบไป)

โทโมะ // : แก้ว !! แก้ว !!

เอ็ดเวิรก์  // : นายหญิง ไม่เป็นไรหรอกครับนายท่าน นี่เลือดครับ !!

โทโมะ // : ขอบใจ !! ข้าจะป้อนนายหญิงเอง 

__________________________________________________________________

 ตอนหน้าแก้วจะได้ลิ้มรสชาติของเลือดเป็นครั้งแรก โดยมีโทโมะป้อน เม้นโหวต