Love Really? ไม่จริง!ฉันรักนายมาเฟียเข้าแล้ว

ฉันนั่งมองแก้วกับโทโมะเถียงกันไปเถียงกันมา แล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ฉันว่าสองคนนี้ดูน่ารักดีนะ ^^ บ้า!นี่ฉันคิดไรอยู่เนี่ย -.-

"ยกไปเก็บเลยไปยัยทอม"

"รู้แล้วน้า -3-"

โทโมะใช้ให้แก้วยกอาหารที่ทำเสร็จไปเก็บในตู้ ส่วนตัวเองก็เดินมาที่ห้องนั่งเล่นที่ฉันกับนายป๊อปปี้นั่งอยู่

"นี่ฟาง!ทีหลังเธอหัดสอนเพื่อนทำอาหารบ้างนะ ยัยทอมนั่นหยิบจับอะไรไม่เป็นเลย -*-"

"ฮ่าๆๆ ฉันเคยสอนแต่ยัยนั่นไม่รับไว้เองต่างหาก"

"ทำอาหารน่ะมันยากจะตายใครจะไปทำได้"

ยัยแก้วบนอุบอิบเดินเข้ามานั่งข้างฉัน แล้วก็ตามมาด้วยเขื่อนและยัยเฟย์ ที่นั่งจัดหนังสือเสร็จพอดี

"พรุ่งนี้ไปบ้านฟางกัน"

เมื่อมากันครบนายป๊อปปี้ก็เปิดประเด็น

"แล้วแกไม่กลัวคุณอาจะเจอพวกเราหรือไง?"

"กลัวดิ แต่ลองเสี่ยงดูแค่ให้รู้ว่าพ่อฟางปลอดภัย"

นายป๊อปปี้หันมามองหน้าฉันอย่างเป็นห่วง เห้ย! ฉันตาฝาดหรือเปล่าเนี่ย -.-

"แต่เราจะอยู่กันที่นี่ตลอดเลยหรือไงหา!? ฉันเบื่อจะตายอยู่แล้ว"

ขี้โวยวายขนาดนี้คงไม่ได้บอกหรอกนะว่าใคร

"ฉันเห็นด้วย"

ครั้งแรกกกกก!ที่นายโทโมะเห็นด้วยกับความคิดยัยแก้ว

"ฉันมีที่เที่ยวดีๆรับรองพ่อไอป๊อปไม่รู้แน่ :)"

นายเขื่อนว่ายิ้มๆ 

ฉันคิดผิดไปหรือเปล่าที่ไปแค้นไอตาบ้าพวกนี้แต่...ฉันก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดี นี่มันแค่ระยะเวลาอันสั้น ยังไงก็ไว้ใจไม่ได้ (เอ๊ะยังไง?!)

20.05 PM

นายเขื่อนเลือกเวลาสองทุ่มกว่าๆพาพวกฉันไม่เที่ยวที่ไหนสักแห่ง มันตั้งอยู่ใกล้ๆคอนโดที่พวกฉันอยู่นี่แหละ สภาพมันไม่น่าจะใช่ที่เที่ยว มันเหมือนสวนแต่มีอาหาร เครื่องดื่ม หรืออะไรก็ตามที่ผับทั่วไปมี ถ้าให้ฉันเรียก ฉันว่าผับใต้ดิน...(แต่ผับใต้ดินไรมีสวนฟ่ะ โอ้ยงง! -0-)

"ที่นี่ที่ไหนอ่ะเขื่อน?"

"อ๋อ มันเป็นเหมือนร้านปาร์ตี้เล็กๆของฉันน่ะ"

"ของนาย?"

ฉัน ยัยแก้ว ยัยเฟย์ ถามพร้อมกัน

"ใช่ ไว้ปาร์ตี้กับเพื่อนๆ ไอ้ป๊อปไอ้โมะก็เคยมา"

"แล้วมีผู้หญิงบ้างป่ะ?"

ยัยเฟย์ถามทำไมมันต้องเสียงเข้ม?

"ก็แฟนไอ้ป๊อปอย่างเดียวอ่ะที่เคยมา"

คำพูดของนายเขื่อนทำให้ฉันหันไปมองนายป๊อปปี้ มาเฟียอย่างนี้เคยมีแฟนด้วยหรอ?

"ก็แค่...แฟนเก่าน่ะ"

นายป๊อปปี้พูดเบาๆแต่ฉันได้ยินชัดเจน

ตกลงฟิคเรื่องนี้มันแนวไหนหว่า 555