ปิ๊งรักน้องสาวเพื่อน

10.0

เขียนโดย TK_ANNy

วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.38 น.

  2 chapter
  10 วิจารณ์
  7,754 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม พ.ศ. 2556 15.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ปิ๊งรักน้องสาวเพื่อน ตอน สี่เดือนที่รู้จักกัน

 

 

 

 

ณ  ห้องครัว 

 

 

 

 

   แก้วรู้จักกับโทโมะซึ่งมีศักดิ์เป็นเพื่อนของเขื่อนมาได้สี่เดือนกว่าแล้ว แก้วไม่ค่อยอยากจะเจอหน้าชายหนุ่มสักเท่าไหร่ เพราะการมาของชายหนุ่มมักจะทำให้เธอและพี่ชายมีปากเสียงกันอยู่เสมอ ๆ ตอนนี้แก้วกำลังทำอาหารกลางวันทาน วันนี้เป้นวันหยุดพักผ่อนของเธอและหวังว่าจะไม่มีใครมารบกวนวันที่แสนสุขแบบนี้

 

 

 

 

หมับ !!!

 

 

 

 

ว๊ายยยย !!!  แก้วอุทานเมื่อจู่ ๆ โดนโอบเอว

 

 

 

 

ว่าไงครับยอดรัก !!! เป็นโทโมะนั่นเองที่จู่ดจมกอดเอวของหญิงสาว

 

 

 

 

ใครเป็นยอดรักของพี่มิทราบ !!! ปล่อยแก้วเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นแก้วจะตะโกนให้คนช่วย แก้วพูด แล้วพยายามแกะมือหนาของชายหนุ่มออกจากเอวของตัวเอง และหยิบจานราดหน้ามาทานที่โต๊ะอาหาร

 

 

 

 

ณ โต๊ะอาหาร

 

 

 

 

พี่ตามจีบแก้ว มาสี่เดือนแล้วนะครับ เมื่อไหร่จะใจอ่อนสักทีละ โทโมะนั่งลงข้าง ๆ หญิงสาว

 

 

 

ไม่คะ แล้ววันนี้ไม่มีงานมีการทำหรอคะ ก้วพูดขนาดตักราดหน้าเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย

 

 

 

พี่เป็นมาเฟีย ไม่ต้องทำอะไรครับ 

 

 

 

ไม่มีอะไรเป็นหลักเป็นฐาน ไม่มีอะไรมั่นคงแน่นอน เพราะอย่างนี้ไง แก้วถึงไม่สนใจพี่ แก้วบอกชายหนุ่ม

 

 

 

ก็พี่ชอบแก้วนิ อยากเจอแก้วทุกวันด้วย โทโมะบอกหญิงสาว พร้อมจองหน้าเธอตาไม่กระพริบ

 

 

 

มาบ้านแก้วแทบจะทุกวัน ไม่รู้สึกเบื่อบ้างหรือไงคะ 

 

 

 

ไม่ครับ อยู่ด้วยตลอดชีวิตก็ไม่รู้สึกเบื่อ

 

 

 

หรอคะ  !!!

 

 

 

แก้ว !! ไปดูหนังกันไหมครับ โทโมะชวนหญิงสาว

 

 

 

ขอโทษนะคะ แก้วอยากพักผ่อน อ่านหนังสือเครียมสอบอยุ่กับบ้าน แก้วบอกชายหนุ่ม

 

 

 

งั้นพี่นอนอยู่กับบ้านเป็นเพื่อน 

 

 

 

กลับบ้านพี่ไปเดี๋ยวนี้ แก้วไล่ชายหนุ่ม

 

 

 

ไม่กลับ !! พี่จะอยู่กับแก้วที่นี้ ชายหนุ่มเดินตามหญิงสาวที่เอาจานไปเก็บในครัว

 

 

 

โทรขออนุญาตพี่เขื่อนให้ได้ก่อนเถอะ !! แก้วบอกชายหนุ่ม

 

 

 

ไม่โทรหรอก เปลืองสตางค์ มันไม่เคบให้พี่ได้มีโอกาศอยู่กับแก้วสองต่อสองสักที

 

 

 

รู้แล้วทำไมไม่ยอมกลับไป

 

 

 

 

ห้องนั่งเล่น

 

 

 

 

ก็ไม่อยากกลับ พี่อยากอยู่กับแก้ว มาหาอะไรทำสนุก ๆ ดีกว่า !!! ชายหนุ่มเดินไปปิดประตู หน้าต่าง และผ้าม่านพร้อมล็อกกลอนอย่างแน่นหนา

 

 

 

พี่โมะจะทำอะไรนะ แก้วเอ๋ยถามเพราะตกใจในการกกระทำของชายหนุ่ม

 

 

 

ก็พี่อยากอยู่กับแก้วสองต่อสอง ไม่อยากให้คนอื่นมารบกวน โทโมะเดินมานั่งที่โซฟาก้อนจะเขยิบตัวเข้าไปดึงแก้วมานั่งบนตักของตัวเอง

 

 

 

ว๊าย !!! แก้วเริ่มหน้าซีดและอุทานด้วยความตกใจ

 

 

 

แก้วน่ารักที่สุดเลย !! โทโมะชมหญิงสาวก่อนจะโอบเอวเธอไว้แน่น

 

 

 

ปล่อยแก้วนะ พี่โทโมะ !!! แก้วตกใจกลัวจนหน้าซีดเผือก 

 

 

 

พี่รักแก้วคนเดียวนะครับ ยอมเป็นของพี่เถอะนะ โทโมะบอกแล้วเลื่อนใบหน้าของตัวเองเข้าใกล้ใบหน้าของหญิงสาว

 

 

 

หยุดนะ !! อย่าทำอะไรบ้า ๆ แบบนี้ แก้วพยายามดันตัวชายหนุ่มออกห่าง

 

 

 

พี่จะรับผิดชอบทุกสิ่งที่พี่ทำกับแก้ว !! ริมฝีปากหนาประกบลงบนริมฝีปากบาง ก่อนจะค่อย ๆ สอดแทรกลิ้น เพื่อหาความหวานจากโพลงปากของคนตัวเล็ก

 

 

 

อื้อ !!! หยุด อย่าทำแบบนี้พี่โมะ แก้วพยายามห้ามการกระทำของชายหนุ่มที่เริ่มเลื่อนมาซุกไซรืซอกคอขาวของตัวเอง

 

 

 

พี่รักแก้วนะครับ รักมาก !! ริมฝีปากหนาของชายหนุ่มประกบริมฝีปากบางของหญิงสาวอีกครั้ง แก้วที่พยายามผลักดันชายหนุ่มออกไปจากตัวเธอ ก็โดนชายหนุ่มจับมือของเธอมาโอบรอบคอเขาไว้แน่น

 

 

 

~ นี่เรื่องของเรา ไม่ใช่ของใคร บอกเขาทำไมนะเธอ ~ เสียงมือถือของโทโมะดังขึ้น ทำให้แก้วรีบลุกออกจากตัวของชายหนุ่ม โทโมะรู้สึกเสียดายโอกาศครั้งนี้มาก ๆ หญิงสาวรีบเดินหนีเข้าห้องนอนส่วนตัวไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา