Register แสบนักจับรักซะให้เข็ด {TK}

"มาแล้วค้ะน้ำเย็นๆ ^^ "     แก้วพูดแล้วเอาแก้วน้ำวางที่โต๊ะ

"มาช้าขนาดนี้เด๋วฉันหักเงินเอาซะนิ่ใช่ไหมค่ะโทโมะ"    ยัยพิมไม่พูดป่าวเอาศีษระน้อยๆเข้าไปพิงไหล่แกร่งของโทโมะ

"เอ่อ..คะ ครับ  - -"    โทโมะพูดแล้วเอามือดันหัวพิมออก

"คิกๆ คิกๆ"     เสียงหัวเราะนี้เป็นของคัยไปไม่ได้อกจากฉันเอง แก้ว

"เนี่ยหล่อนขำไรย่ะ ?"    พิม

"ขำไรค่ะแก้วเนี่ยนะค่ะขำ ฮี่ๆ"    แก้ว

"ก็ใช่ไงเมื้อกี้แกขำยังจะมาปากดีอีกยัยขี้โกหก"     พิม

"อุ้ย..ตายแก้วถูกจับได้อีกแหละว๊า"     แก้ว

"นี่แกยอมรับแล้วใช่ไหมห๊ะ ?"     พิม

"อ่อๆแก้วไม่รู้ค่ะไม่รู้ไม่รู้เลย กรี๊ดดดดดดดด แก้ว แก้ว แก้ว เป็นบ้า ว่ะฮ่ะฮ่า"    แก้วพูดแล้วเอาหน้าเข้ามาใกล้พิม

"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย ยัยบ้าออกไปน่ะโทโมะขาช่วยพิมด้วยสิค่ะ"    พิม

"ฮ่าๆ ฮะ  งั้นผมมีวิธีครับพิม"    โทโมะ

"ค่ะ วิธี ? "     พิม

"วิธีให้ยัยบ้านี่หยุดคลั่งไงครับ"     โทโมะพูดเส็รจก็ได้รับค้อนวงโตจากแก้วทันที

"ทำไงค่ะโทโมะ ไล่มันออก ตีมัน กะทืบมัน ระ " พิม

"พอครับ ! มันไม่มีวิธีแบบนั่นครับมันรุงแรงเกินไป "    โทโมะ

"แล้ว ? "    พิมเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม

"พิมกลับบ้านไปก่อนน่ะครับ ! "    โทโมะ

"o.o' / o.o' "  แก้ว/พิม

"มันเกี่ยวอารายกะพิมล่ะค่ะ ?"     พิม

"ก็ยัยบ้านี่มันหวงบ้านน่ะครับคัยยุ่งกะเจ้าของไม่ได้น่ะครับขืนพิมอยู่ต่อน่ะครับยัยบ้านี่อาจจะกัดพิมน่ะครับ"      โทโมะพูดฉันเป็นคนน่ะย่ะไม่ใช่หมาไอ่บ้าโทโมะ

"บ้าเหอะค่ะโทโมะพิมไม่ได้โง่ขนาดนั่นน่ะค่ะโทโมะจะไล่พิมก็บอกมายัยนี่มันเป็นบ้าน่ะค่ะไม่ได้เป็นหมา - - "     พิม

' อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย '

"เธอกัดฉัน ! กล้ามากน่ะย่ะมานี้น่ะฉันจะกัดคืน --*"      พิม

"อ๊ากกกกกกกกกก เนื้อหวานๆกัดต่อๆอยากกินๆ ^^ "   แก้ว

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด อีบ้าไปกัดแม่แกไป๊ "      พิมพูดแล้วรีบวิ่งหางจุกก้นออกจาบ้านไป (พูดเพราะๆ 555)

"หึหึ  สมน้ำน่า ชิช่ะ !! เล่นกะคัยไม่เล่นรึอาจมาเล่นกะแก้วใจมันก็ต้องเจอแบบนี้แหละน้า~ "      แก้ว

"นี่ยัยบ้า !"      โทโมะ

"อารายและก็โปรดอย่าเรียกฉันว่ายัยบ้าเพราะฉันแกล้งบ้าย่ะ !"    แก้ว

"อ่อๆ งั้นเอาแบบนี้ล่ะกันให้ฉันเรียกใหม่ล่ะกันนะยัยแกล้งบ้า"    โทโมะ

"เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย เรียก แก้ว ฉันชื่อ แก้ว โว๊ะ -*-"       แก้ว

"นี่ไอ้แก้ว! "    โทโมะ

"หื้อ  ???"     แก้ว

"แกจะไปแกล้งคุณพิมเค้าทำไมห๊ะ !"    โทโมะ

"ไม่มีเหตุผลมีไรม่ะ ?? "    แก้ว

"ฉันจะฟ้องพ่อ ฟ้องแน่ๆ "    โทโมะ

 "อะไร อะไร ก็ ฟ้องพ่อ ฟ้องแม่ อ่อนแอชะมัด และอีกอย่างนายเองก็อยากให้คุณพิมอะไรนั่นกลับเหมือนกันล่ะใช่ไหมล่ะไม่งั่นนายคงไม่เออออตามฉันหรอก อะโด่เอ้ยยย  ! "   แก้ว

"เธอว่าคัยอ่อนแอห๊ะ"     โทโมะ

"ฉะ ฉันไทม่รู้เพราะฉันเป็นบ้า ว่ะฮ่ะฮ่า แบร่ๆ กลัวไหม ทำแบบนี้แล้ว กลัวไหม ฮ่าๆๆๆๆ "    แก้วพูดแล้วแลบลิ้น

"ไม่น่ากลัวอ้ะแต่มัน     อุบาท์    โว๊ะเล่นอารายก็ไม่รู้บ้าบอ"    โทโมะพูดแล้วเดินไป

"ชิๆ อุบาท์ที่ไหนน่ากลัวจะตายไป"     แก้ว

------------------------------------------------------------------------------------------

 เย้ๆๆมาอัพแล้วมีคนติดตามอยู่ไหนเอ่ย ? (ไม่มี - -)

วันนี้ไรเตอร์อารมณ์ดี๊ดีเลยเอาอารมณ์ดีๆมาแต่งนิยาย

แต่ไรเตอร์อาจจะอารมณ์เสียน่ะถ้าอ่านกันแล้วไม่เม้นเพราะฉะนั้น

เม้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รักรีดเดอร์ จุ้บ ! <3