Register แสบนักจับรักซะให้เข็ด {TK}
เขียนโดย 
TKNoBad
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 17.18 น.
แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2556 12.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) ห๊า.......แพ้กาแฟ ?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ7.00 น.
ยัยแก้ว ! แม่บอกแล้วใช่ไหมห๊ะว่าให้ตื่นตั้งแต่ตีห้าแล้วทำไมยังนอนอยู่อีกห๊ะ ?? ผู้เป็นแม่พูดแล้วเดินไปดึงผ้าห่มของลูกสาว
โถ่ๆๆๆๆคุณแม่แก้วก้แค่พักสายตาบ้างอะไรบ้างอ้ะแต่อันที่จริงแก้วตื่นนานแล้วน๊า แก้วพูดแล้วยื้มแหะๆให้ผู้เป็นแม่
- -' ฉันล่ะเบื่อแกจริงๆสั่งอีกอย่างได้อีกอย่าง ไปๆๆเอานมอุ่นๆกับขนมปังไปให้คุณโทโมะเค้าได้แหละ แม่พุดแล้วเดินออกจากห้องฉันไป
ไปๆๆเอานมอุ่นๆกับขนมปังไปให้คุณโทโมะได้แหละ เฮอะ พิการหรืออย่างไงต้องให้ฉันเดินเอาไปให้ตลอดกินก้กินคนเดียว ชิ ก็เราเป็นขี้ข้านี่หว่า ! แก้วทำเสียงเรียนแบบแม่ของเธอและนั่นแหละงานประจำของฉันล่ะเอานมกะขนมปังไปให้ไอ้หุ่นนั่น
ด้านโทโมะ
ปังๆๆ
เอ้าประตูก็ไม่ได้ล๊อคนี่หว่า แก้วพูดแล้วเปิดประตูเดินของห้องของโทโมะไป
คร๊อก ฟี่ คร๊อก ฟี่
ยังหลับอยู่นี่หว่า !! ถ้าไม่ตื่นจะกินเองจริงๆด้วย ไม่ได้ขู่ ! แก้วตะโกน
คร๊อก ฟี่ คร๊อก ฟี่
ไอ้คุณโทโมะไม่ตื่นใช่ไหมงั้นขอด่าให้หานแค้นหน่อยล่ะกัน ไอ้เสื้อสิ้นลาย ไอ้นอนน้ำลายไหล ไอ้หุ่น ไอ้รวย อร๊ายยยย หมั่นไส้โว๊ย
คงไม่ต้องแปลกใจไปหรอกน่ะว่าทำไมฉันถึงไม่ชอบไอ้หุ่นเพราะว่ามันชอบแกล้งฉันน่ะสิชอบหาเรื่องให้ฉันหนักกระบาลอยู่เรื่อยไป !
โว๊ยยยยยยยยยย !!! อะไรของแกว่ะไอ้แก้ว โทโมะพูด
ดู๊ดูมันเรียกฉันสิ "ไอ้แก้ว" ฉันเป็นผู้หญิงน่ะย่ะ (แก้วคิด)
ก็แก อุ้ย ก็คุณโทโมะไม่ตื่นนี่ค่ะ !! ฉันพูดแล้วทำลอยหน้าลอยตา
แล้วเข้ามาทำไม่เนี่ยคนจะหลับจะนอน โทโมะพูดแล้วเกาหัว
นี่ๆยังจะกล้าพูดอีกเนอะ นอนจนตะวันส่องตูดแล้วยังจะกล้าพูดอีกเนอะ ! แก้วพูดแล้วยืนเท้าเอว
นี่ๆตอบคำถามฉันก่อนแกมาทำอะไรห้องฉันห๊า ระ ระ หรือว่าแกจะมาข่มขืนฉัน อย่าน่ะ !! แก้วใจโมะของร้องงงงง ! โทโมะพูดแล้วเอาผ้าห่มคลุมกายไว้
ฉันชักจะสงสัยในตัวนายแล้วล่ะน่ะโทโมะ - -'(แก้วคิด)
เว่อร์ๆฉันไม่เคยคิดแบบนายเลยสักนิดเดียวแต่ที่ฉันเข้ามาน่ะแม่ฉันให้เอานมกะขนมปังมาให้ ฉันพูดแล้วเอาถาดนมกะขนมปังให้นายโทโมะ
ฉันเบื่อแล้ว ! ฉันโตพอที่จะไม่ต้องกินนมอุ่นๆบ้าบอนี่อีกต่อไปแล้ว ฉันจะกินกาแฟ โทโมะพูดแล้วเอาแก้วนมไปทิ้งในห้องน้ำ
นายจะบ้าหรือไงห๊ะนายไม่เคยกินกาแฟเลยน่ะ ฉันพูดด้วยท่าทีตกใจไปไม่น้อย ก็ตั้งแต่ฉัมาทำงานที่บ้านนี้ฉันก็ไม่เคยเห็นไอ้หมอนี่แตะกาแฟเลยแหมแต่นิดเดียวแถมยังบอกว่ามันเหม็นอีกต่างหาก !
ก็กำลังจะเคยนี่ไงไปเอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้ไม่งั้น 'ไล่ออก' ! โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
เออๆๆรู้แล้วอย่าเผด็จการเด้ ! ฉันพูดแล้วรีบวิ่งไปเอากาแฟมาให้ไอ่หุ่นนั่น เรื่องมากซะไม่มีอ้ะ
15 นาทีผ่านไป
ห้องโทโมะ
มาแล้วๆๆๆ แก้วพูดแล้ววิ่งเข้ามาในห้องของโทโมะ
ไหนล่ะกาแฟของฉันน่ะ โทโมะพูดแล้วเดินมาหาฉัน
อยู่นี่ไงล่ะ !! ฉันพูดแล้วชูแก้วกาแฟ
เอามานี้ โทโมะบอกแล้วยื่บแก้วกาแฟไป
แฮ่กๆๆ ระ ร้องโว๊ย โทโมะตะโกน (ก็พอหมอนั่นได้แก้วกาแฟมาจากมือฉันก็เล่นกินเอากินเอาแบบนี้มันก็ร้อนดิกาแฟย่ะไม่ใช่นมสงสัยยังไม่ชิน)
หะ อุ้บ หะ ฮ่าๆ ขอโทษน่ะกลั้นไม่ไหวแล้วจริงๆอ้ะ ฮ่าๆๆ แก้วพูดแล้วหัวเราะอย่างหนักจนโทโมะหันหน้ามามองค้อน
*
*
*
*
20 นาที ผ่านไป
คันๆ โอ๊ยยย ทำไมมันคันอย่างนี้ว่ะ ! ไอ้แก้วช่วยฉันด้วยดิ คันๆ ไอ้แก้ว โทโมะตะโกนสุดเสียง
อารายยยยย เรียกจัง แก้วพูดแล้วทำหน้าเซ็ง
ฉะ ฉันคันอ้ะคันตามตัวอ้ะแดงไปหมดเลยเนี่ย โอ๊ยยย แสบ โทโมะพูดแล้วทำเสียงอ่อยๆ
อ้าว ! คันตัวไม่รู้เป็นอะไร เกาเท่าไรมันก็ไม่หาย คันจิ๊งมันคันอยู่ข้างนอก คะ แก้วร้องตื่นอย่างสนุกสนานแต่โดนโทโมะขัดซะก่อน
พอ !!!! เพลงบ้าอะไรของแกเนี่ย โอ๊ย คันๆ โทโมะถาม
คันตัวไง ไม่รู้จักไง โว๊ยยย บ้านนอก ! แก้วว่าแล้วยืนเท้าเอว
เออๆ เรียกแกแล้วไม่ได้เรื่องเรียกคุณพ่อฉันให้หน่อยเด้ ! พูดแล้วนอนดิ้นไปดิ้นมา
เออๆๆรอแปบน่ะเดี๋ยวฉันมา แก้วพูดแล้วรีบวิ่งไป
-------------------------------ห้องครัว---------------------------------------
คุณค่ะอาหารวันนี้อร๊อยอร่อยน่ะค่ะ เสียดายตาโทโมะลูกเราไม่ลงมาทานด้วยกัน แม่ของโทโมะพูด
นั่นสิ ! แต่คงไม่เป็นไรหรอกห้องมันเป็นไม้คงไม่ต้องลงมาให้เมื่อยขาหรอกคุณ ^^ พ่อของโทโมะพูดแล้วกินอาหารต่อ
หมายความว่าอะไรล่ะค่ะคุณ ??? แม่ของโทโมะพูดด้วยอาการสงสัย
ปล๊าว ! ไม่มีอะไรทานต่อเถอะครับคุณ เดี๋ยวอาหารจะเย็นเสียหมด พ่อโทโมะพูดแล้วหันหน้าไปสนใจอาหารต่อ
ค้ะ ^^ แม่โทโมะพูด
ขณะที่ทั้ง 2 นั่งทานอาหารกันอยู่
คุณหญิงค๊า แก้วตะโกนมาแต่ไกล
มะ มีอะไรยัยแก้วตะโกนซะเสียงดังเชียว แม่โทโมะตำหนิแก้ว
แก้วขอโทษค่ะแต่ตอนนี้ไอ่หุ่น เห้ย คุณโทโมะ เป็นอะไรไม่รู่ค่ะเป้นตุ่มเต็มตัวเลยค่ะยิ่งกว่าคากครกอีกน่ะค่ะ แก้วพูด
ตาโทโมะ ! คุณค่ะไปดูลูกกันเถอะค่ะ แม่โทโมพูด
ครับๆๆ พ่อโทโมะพูด
แล้วทั้งสามก็วิ่งขึ้นไปยังห้องของโทโมะอย่างเร็ว
ห้องโทโมะ
ตาโทโมะ ! แกไปโดนอะไรมาเนี่ยห๊า ตุ่มเต็มตัวเลย ผู้เป็นแม่พูดแล้ววิ่งเข้ามาหาลูกชาย
ผมไม่รู้ครับตั้งแต่กินกาแฟก็ คันๆ อ้ะ คุณแม่ครับช่วยลูกชายสุดหล่อคนนี้ด้วยน่ะครับ โทโมะพูด
แหวะจะอ้วกอยู่แล้ว (แก้วคิด)
ห๊า ................ กินกาแฟงั้นหรอ ? พ่อโทโมะพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ
คะ ครับ ทำไมหรอครับคุณพ่อ ??? โทโมะถามด้วยน้ำเสียงงุนงง
ลูกแพ้กาแฟน่ะสิแต่พ่อไม่ได้บอกพ่อถึงให้ยัยแก้วเอาแต่นมมาให้กินน่ะสิ ผู้เป็นพ่อพูดแล้วเดินเข้าไปนั่งข้างๆลูกชาย
คุณค่ะดิฉันว่าเราพาตาโทโมะไปโรงพยาบาลดีกว่าไมค่ะดูสิค่ะแดงใหญ่แล้ว ผู้เป็นแม่พูดแล้วลูบตามแขนของลูกชาย
อื้มๆครับ ยัยแก้วไปบอกตารินให้เอารถออกฉันจะพาคุณโทโมะไปโรงพยาบาล
ค้ะๆๆ แก้วพูดแล้วรับวิ่งไป
อะไรๆก็ยัยแก้ว อะไรๆก็ไอ้แก้ว มีแต่แก้ว ไม่มีจานบ้างหรือไงล่ะจะได้มาเป็นบัดดี้กัน - -' (แก้วคิด)
ณ โรงพยาบาล
คุณหมอค่ะลูกชายดิฉันเป็นอย่างไงบ้างค่ะ ? ผู้เป็นแม่ถามอาการลูกชายด้วยความเป็นห่วง
ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับลูกคุณหญิงแค่แพ้กาแฟน่ะครับนอนให้น้ำเกลือสัก 2-3 ก็น่าจะกลับบ้านได้แล้วล่ะครับ
เหรอค่ะ ขอบคุณคุณหมอมากน่ะค่ะ ผู้เป็นแม่พูดแล้วไหว้คุณหมอ
ไม่เป็นไรหรอกครับมันเป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้วน่ะครับ งั้นหมอของตัวก่อนน่ะครับพอดีมีตรวจคนไข้ต่อน่ะครับ ^^ คุณหมอพูด
--------------
--------
----
เดี๋ยวหยกมาอัพต่อนะ เม้นให้กำลังใจกันหน่อยน่ะ T_T'
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
