Chance ขอเพียงโอกาส
เขียนโดย benrodjana
วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 20.53 น.
แก้ไขเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 21.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่18
“นี่มันเรื่องอะไรกันครับคุณแม่ทำไมแก้วถึงเป็นแบบนี้” โทโมะรีบกลับมาบ้านทันที่รู้ว่าแก้วเป็นลม เพราะชลิดามาหาเรื่อง
“ก่อนที่แกจะถามแม่ แม่ถามแกก่อนนะ แกไปทำเรื่องเลวๆแบบนั้นเมื่อไร่ห๊ะ!” คุณหญิงมิโกะกล่าวอย่างโมโห ก่อนที่จะเล่าเรื่องทั้งหมดให้โทโมะฟัง
“ผมกับชลิดาไม่มีอะไรยุ่งเกี่ยวกันตั้งแต่ปีที่แล้วนะครับ ผมยืนยันได้ว่าถ้าชลิดาท้องจริงเด็กในท้องไม่ใช่ลูกผมแน่นอน”
“แก้ว ตื่นแล้วเหรอหิวมั้ยเดี๋ยวพี่ไปเอาอะไรให้ทาน”
“..........” หญิงสาวไม่พูดอะไรแต่กลับหันหลังให้เขาแทนคำตอบ
“ไม่สบายรึเปล่า ไหนให้พี่แตะหน้าผากหน่อย...อืมตัวอุ่นๆอยู่เดียวพี่เช็ดตัวให้นะ”
“......” คำตอบที่ได้มากลับเป็นความเงียบเช่นเดิม
“แก้วครับ พี่ไม่ได้มีอะไรกับดานะ แล้วเด็กในท้องดาก็ไม่ใช่ลูกของพี่ด้วย”
“.........” แก้วไม่ตอบเพียงแต่ส่งมือถือในมือให้เขาดูเท่านั้น พร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมา
“ใครเป็นคนมา! แก้วบอกพี่สิ บอกพี่มา!” เมื่อเขาได้เห็นภาพในมือถือถึงกับตกใจ ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าใครเป็นคนส่งมา
“กลับไปรับผิดชอบลูกเมียพี่ซะ แก้วกับลูกจะเป็นฝ่ายไปเอง”
“ไม่ พี่รักแก้ว พี่ขอโทษพี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่แค่เมา พี่ไม่ได้ตั้งใจนะแก้ว พี่ขอโทษ!” โทโมะวิ่งเข้าไปกอดร่างบางไว้ เขาคิดไม่ถึงว่าชลิดาจะร้ายขนาดนี้ แต่ยังไงเขาก็ยังแน่ใจว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกของเขาแน่นอน วันนั้นเขามีอะไรกับชลิดาก็จริงแต่นั้นเพราะเขาเมา พอตื่นขึ้นมาก็จำอะไรไม่ได้เลย เขาให้เงินชลิดาไปก้อนหนึ่งเพื่อแลกกับการที่จะปิดเรื่องนี้เป็นความลับเพื่อไม่ให้แก้วรู้ ซึ่งเธอเองก็รับปาก แต่ทำไมเรื่องมันถึงเป็นอย่างนี้
“พี่พูดแบบนี้กับทุกคนรึเปล่า? ผู้หญิงคนนั้นเป็นเมียพี่ เขาท้องลูกของพี่! พี่จะปัดความรับผิดชอบแบบนี้เหรอ? พี่กลับไปหาเขาเถอะแก้วกับลูกจะไปเอง ปล่อยด้วยค่ะแก้วจะไปเก็บของ”
“พี่ไม่ปล่อย พี่จะจัดการทุกอย่างเอง แต่ได้โปรด แก้วอย่าไปพี่ไม่ยอมพี่รักแก้ว รักน้องกรานต์ เชื่อพี่นะครับ พี่จะเคลียร์ทุกอย่างเอง ได้โปรดแก้วอย่าไปจากพี่” เขาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาทำเอาร่างบางเกือบจะใจอ่อน แต่เธอก็ไม่สามารถทำร้ายผู้หญิงด้วยกันเองได้ เธอกับน้องกรานต์เคยอยู่ด้วยกันเองสองคนแม่ลูกมาแล้วถ้าจะกลับไปอยู่แบบนั้นอีกก็ไม่เป็นไร แต่ผู้หญิงคนนั้นล่ะ? เธอต้องท้องไม่มีพ่อตั้งแต่ลูกในท้องเธอไม่เกิด? เธอเคยเจอประสบการณ์นี้แล้ว และไม่อยากให้ผูหญิงคนไหนมาเป็นเหมือนเธออีก
“พี่จัดการยังไงเหรอ? จะไปตบเขาหรือบังคับให้เขาทำแท้งเหมือนที่พี่ทำกับแก้วละ..ล่ะ.ฮึก..ถึงพี่จะเคลียร์ลงตัวแล้วพี่จะให้แก้วทนใช้สามีตัวเองร่วมกับคนอื่นเหรอ?”
“................”
“หึ พี่พูดไม่ได้ แก้วเป็นผู้หญิงหัวอกเดียวกันกับผู้หญิงคนนั้น แก้วทำร้ายเธอไม่ลงหรอก ฮึก..ฮื่อๆ”
“พี่เข้าใจล่ะ อย่าเพิ่งไปได้มั้ยครับ? พี่ขอแค่คืนนี้คืนเดียวที่จะได้อยู่กับแก้วแล้วพรุ่งนี้พี่จะปล่อยแก้วกับน้องกรานต์ไป แต่พี่ยังยืนยันพี่จะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วพี่จะกลับไปหาแก้วกับลูกนะครับคนดี” เขาร้องขอเธอ ถึงพูดไปตอนนี้เธอก็คงไม่เชื่อ เขาคงต้องหาทางพิสูจน์เพื่อให้เธอเชื่อในตัวเขา ‘ชลิดาเธออยากลองดีกับฉันเอง จุดจบของเธอไม่สวยแน่’
“เธอนี่เก่งมากจริงๆนะชลิดา สวยๆแบบนี้แต่ร้ายชะมัด ฮ่าๆ” ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งเดินเข้ามาหาเธอด้วยสภาพที่มีเพียงผ้าขนหนูคุมกายเพียงผืนเดียว ไม่บอกก็รู้ว่าทั้งสองเพิ่งเสร็จจากกิจกรรมบนเตียงกันเมื่อไม่นาน
“หึ แต่ทั้งหมดก็เป็นแผนของคุณนี่ค่ะที่รัก” เธอพูดพร้อมกันลูกไล้ใบหน้าของชายหนุ่มคนนั้นอย่างยั่วยวน
“ฮ่าๆ เธอก็อย่าลืมส่วนแบ่งของฉันล่ะ ที่ฉันสามารถเสกเด็กเข้าไปในท้องเธอได้น่ะ”
“รอให้แผนสำเร็จก่อนเถอะ ส่วนแบ่งน่ะนายได้แน่”
“วันนี้ฉันมีธุระต้องรีบไป โชคดีดีนะครับคนสวย” พูดจบชายหนุ่มคนนั้นก็แต่งตัวและเดินออกจากห้องไป
“หึ!คิดเหรอว่าฉันจะให้ส่วนแบ่งแกน่ะ รอให้แผนสำเร็จก่อนเถอะฉันกำจัดแกแน่ไอ้หน้าโง่!”
สวัสดีค่ะ รีดเดอร์ไรเตอร์หายไปนานเลยเนอะ ตอนแรกกะจะไม่แต่งแล้วล่ะเรื่องนี้เพราะแต่ล่ะครั้งเม้นน้อยมาก แต่พอมาเปิดดูใหม่มีคนอยากอ่านนิยายเรื่องนี้เหมือนนี้ รวมถึงรีดเดอร์ที่รอให้ไรเตอร์มาอัพ ก็เลยมีกำลังใจขึ้นมาอีกครั้ง ของคุณรีดเดอร์มาน้า เม้น โหวตให้ไรเตอร์บางเน้อ ทุกเม้นทุกโหวตคือกำลังที่ดีให้ไรเตอร์ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ