listen -me- now !! ‘เพื่อน ..กูคิดมากกว่าเพื่อน‘ YAOI

8.3

เขียนโดย peenglew

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 22.27 น.

  25 ตอน
  2 วิจารณ์
  43.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 22.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) -Special chapter 4- date

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ออดดดดดด

 

“ไปกินติมกันมั้ย ^-^!!!”  เลาซ์ถามผมหลังออดคาบสุดท้ายดัง ฮะ! ไปกินติมกับมึงเหรอ คิดไงมาชวนล่ะเนี่ย แต่ใครจะพลาดล่ะเผื่อมึงจะคอยเช็ดปากให้กูตอนไอ้ติมเปรอะ -///////- (ผมก็คิดไปนู้นนนนนนนนนนนน ~)

 

“ไปๆ เก็บของแปป” ผมหยิบสมุดที่ต้องทำการบ้านส่งใส่กระเป๋า หยุดเสาร์-อาทิตย์ทั้งทีครูก็ให้การบ้านซะเยอะเลยอดหลับอดนอนอีกตามเคย ขอบตาผมคล้ำหมด เซ็ง !!

 

**ร้านไอติม**

 

“คุกกี้แอนด์ครีมกับสตอเบอร์รี่เชอเบทค่ะ ^^” พี่สาวพนักงานร้านยกไอติมมาเสิร์ฟที่โต๊ะ กินติมถ้วยเดียวกันด้วยเหมือนแฟนกันชะมัด >//< ก่อนที่ผมจะแสดงอาการออกไปมากกว่านี้ ผมรีบคุมอารมณ์ตัวเองแล้วตักไอติมกินนิ่งๆ

 

“แหวะ เปรี้ยว” ไอ้เลาซ์ทำหน้าแหยๆเมื่อตักสตอเบอร์รี่เชอเบทรสโปรดของผมเข้าปาก ถ้าไม่ชอบก็อย่ามาตักกินดิเว่ย -0-++++

 

“แหวะ หวาน!!” ผมตักคุกกี้แอนด์ครีมเข้าปากแล้วประชดกลับบ้าง -^-!

 

   และเราก็กินไอติมกันเงียบๆอีกครั้ง เลาซ์เป็นไรของมันนะ หรือผมแสดงอาการอะไรออกไปให้มันอึดอัดรึเปล่า?  เรื่องนั้นช่างมัน เข้าแผนๆ !!

 

   ผมแกล้งตักไอ้ติมเฉียดมุมปากให้เปรอะนิดๆ มันเงยหน้าขึ้นมามองผมก่อนจะก้มลงตักไอติมกินต่อ เห้ย ไอ้ที่เปรอะปากกูอยู่มันเล็กไปเหรอวะ= =?

 

   ผมทำไอติมเปื้อนปากอีกรอบโดยไม่เช็ดของเก่าออก ..มันก็ยังไม่สนเหมือนเดิม ผมก็ทำเปรอะอีกข้าง..มันก็ยังไม่สน อะไรจะตาฝ้าฟางขนาดนั้นฟระ !! ผมตักไอ้ติมอีกรอบ เอาเปรอะเยอะๆ เช็ดปากให้กูได้แล้วเว้ยยยยยกูเหนอะปากหมดแล้ววว !!!!!

 

“5555555555555555555555555555555555!!”

 

“ขำเชี่ยไร” ผมถามอย่างอารมณ์เสีย แม่ง เช็ดปากให้กูก็ไม่เช็ดเสือกมาอารมณ์ดีใส่กูอีก หงุดหงิดเว่ย -*-!!!

 

“มึงกินห่าอะไรของมึงวะ ยิ่งกว่าเด็กอีก ไอ้เฒ่าทารก !! 555555” ..เฒ่าทารก.. เชี่ยยยยยยยย แม่งว่ากูแก่ กูก็อายุเท่ามึงนั่นแหละ !!!! ผมอ้าปากเตรียมด่ามันเต็มที่แต่อยู่ดีๆก็มีมือปริศนายื่นทิชชู่มาเช็ดปากให้ผม

 

“ที่รักของผมกินเลอะเทอะเป็นเด็กเลยนะ ^^”

 

“ซาวน่า !!” แว้กกกกกกกกกกก มันมาได้ไง O[]o!!!!

 

“ครับ? เรียกผมทำไมเหรอครับ ^^!!”  ซาวน่ายิ้มชวนละลายใจส่วนผม ..อึ้ง !! แม่งงงง มาเป็นมารกูอีกละ นานๆทีจะได้มาเดท(?)กับไอ้เลาซ์ มึงมาทำม๊ายยยยย TOT!!!

 

“ผมขอนั่งด้วยนะครับ” ผมหันไปมองเลาซ์เผื่อมันจะช่วยไล่ไอ้เด็กนี่บ้างแต่มันกลับกินติมน่าตาเฉย =[]=!

 

“ไม่ ! ไม่มีเก้าอี้แล้ว !!” ผมแว๊ดใส่ รีบกลับไปไป๊ไอ้เด็กบ้า ไอ้มารผจญ

 

“ไม่มีปัญหาหรอกครับแค่นี้ ^^!” มันยิ้มหวานโคตรๆใส่ผมแล้วยกตัวผมขึ้นให้มานั่งตักมันแทน เห้ยยย มึงแย่งเก้าอี้กู ไอ้เด็กบ้าๆๆๆๆ นั่งตักมันแล้วหน้าเราใกล้กันมาก ผมเขิน -//////-;

 

“ไอ้ซาวน่า !!” ผมตวาดไอ้คนที่ยิ้มหน้าแป้นอยู่ ทั้งโมโห ทั้งอาย ทั้งเขิน ดีที่โต๊ะผมอยู่ในซอกร้านเลยทำให้ไม่ค่อยมีคน

 

“พี่เรียกผมแบบนี้ไม่ดีเลยนะ เดี๋ยวก็ทำโทษซะหรอก ^^!” พูดแล้วก็ทำหน้าทะเล้นใส่ผม อ๊ากกกก ผมจะทำไงกับมันดี ผมหันไปมองเลาซ์อีกรอบให้มันช่วยผมแต่คำตอบที่ได้จากมันคือ..

 

“ก็นั่งไปสิ แฟนมึงหนิ กูไม่ถือ”  มันพูดหน้าตายแล้วก็ตักติมกินต่อ ..ประชดรึเปล่าประโยคเมื่อกี๊? ผมรู้สึกใจกระชุ่มกระชวยขึ้นมานิดหน่อย ผิดมั้ยวะถ้าครั้งนี้กูจะคิดเข้าข้างตัวเอง ??

 

“ที่รักจะมาที่นี่ก็ไม่บอกผมเลยเนอะ วันนี้ผมก็มานี่กับเพื่อน เดี๋ยวผมพาที่รักไปแนะนำมั้ยครับ ^^” ผมเบือนหน้าหนีไอ้เด็กนี่ที่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมเกินไป ผมเหล่มองเลาซ์อีกครั้งว่ามันมีปฏิกิริยายังไง ..มันอ่านหนังสืออย่างไม่สนใจ ..กูอยากได้ยินมึงประชดอีก กูอยากได้ความรู้สึกกระชุ่มกระชวยที่ใจอีกครั้ง !

 

“ก็ดีนะ” ผมตอบพลางตักไอติมป้อนซาวน่า

 

“หวานจังเลยครับ^^!” ไอ้ตอแหล กูป้อนเชอเบทมันหวานตรงไหน *- -

 

“โม้ เปรี้ยวจะตาย” ผมเรียบเรียงคำให้ดูดีที่สุดเท่าที่คิดได้แล้วพูดออกไป

 

“อะไรที่พี่ป้อนผมมันก็หวานหมดแหละ” เหอะ เดี๋ยวกูจะเอาบอระเพ็ดยัดปากมึง !! ผมเหล่ไปมองเลาซ์อีกครั้ง มันก็ยังอ่านหนังสือการ์ตูนไม่รับรู้อะไร

 

“นี่ พี่ซีล ไปนั่งโต๊ะผมแปปได้มั้ย ผมจะแนะนำพี่ให้เพื่อนๆรู้จัก ^^” ซาวน่าถามผม แต่ผมก็ยังหันไปหาคำตอบจากคนที่ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือไม่สนใจผม มึงอยากให้กูไปป่าววะ มึงจะไล่กูอีกมั้ย..

 

“ก็ไปสิ นั่งนานก็ไม่ว่าหรอกกูรออยู่นี่แหละ” มันว่าแล้วยิ้มให้ผม สุดท้าย..มึงก็ไล่กูอีก ผมหยิบกระเป๋าแล้วลุกยืน

 

“มึงไม่ต้องรอกูหรอกเพราะซาวน่าจะไปส่งกูที่บ้าน มึงกลับไปก่อนปะ” ผมดึงซาวน่าให้ลุกขึ้นตามผมแล้วรีบเดินออกไปจากโต๊ะที่เลาซ์นั่งอยู่ รีบออกมาจากตรงนั้นซะซีลก่อนที่แกจะช้ำในหนักกว่านี้ !!

 

-เลาซ์ โหมด-

 

   ผมควรจะปิดหนังสือการ์ตูนที่ผมเอาแต่นั่งจ้องไม่ได้อ่านซักทีและกลับบ้าน แต่ทำไมผมยังนั่งนิ่ง ผมไม่อยากลุกไปไหนเลยตัวผมชาไปหมด อยากจะตามไอ้ซีลไป อยากจะไล่เด็กซาวน่านั่นไปให้พ้นๆจากเพื่อนคนสวย อยากจากไปส่งไอ้ซีลให้ถึงบ้านให้รู้ว่ามันปลอดภัยดี อยากจะนั่งกินไอติมกับไอ้ซีลแค่2คน อยากจะว่าไอ้ซีลที่มันปล่อยตัว และ..ไม่อยากให้ไอ้ซีลไปกับไอ้เด็กนั่น !!!

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา