สิ่งที่ได้จากเธอนั้น

7.4

เขียนโดย TK_fasai

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 10.00 น.

  7 session
  9 วิจารณ์
  15.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 10.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

พิมมี่ // : อ๊าห์ … แรงอีกคะ โทโมะ … อ๊าห์

 

แก้วแอบมองภาพของหญิงสาวผู้เป็นน้องที่กำลังครางกระเส้าให้สามีของเธอ แต่เธอกับเจ็บท้องขึ้นมาเสียก่อน จึงร้องลั่นบ้าน จนคนที่ทำกิจกรรมกันอยู่ต้องตกใจที่หญิงสาวมีน้ำคล้ำไหลออกมาพร้อมรีบพาส่งโรงพยาบาลทันที

 

^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^

 

 

โทโมะ // : ภรรยาผมกับลูกเป็นยังไงบ้างครับ

 

        ชายหนุ่มถามคุณหมอที่ทำคลอดแก้วด้วยความเป็นห่วงในตัวภรรยาและลูกน้อย แก้วคงไม่ได้เห็นภาพนั้นระหว่างเขากับพิมมี่ใช่ไหม นี่ คือสิ่งที่เขาคิดอยู่ในหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกระทั่งหมอบอกว่าแก้วกับลูกแฝดสามสาวของเขาปลอดภัยดี เขาจึงไปดูหน้าลูกทั้งสามคน ก่อนจะอุ้มขึ้นอย่างรักใคร่ แก้วค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนจะตบหน้าโทโมะไปฉากใหญ่ พร้อมพูดทั้งน้ำตาอาบสองแก้มสวย และกำหมัดแน่น เธอจะไม่มีวันให้อภัยโทโมะอย่างเด็ดขาดจึงเริ่มเปิดฉากพูดในขณะที่พิมมี่เดินเข้ามา

 

แก้ว // : น่าแปลกนะ แก้วนี่ดง่มานานจริง ๆ ที่ให้คนที่รักถึงสองคนสวมเขาได้อยู่ตั้งนาน

 

โทโมะ // : แก้วพูดเรื่องอะไรนะครับ โทโมะไม่เข้าใจ

 

แก้ว // : หึหึ ก็คุณกับพิมมี่ กินกันบนห้องนอนของเรา โทโมะคะ เราเลิกกันเถอะ ฉันจะส่งทนายสมพงษ์ไปขอหยากับคุณ ส่วนลูกฉันจะเลี้ยงดูเองทั้งสามคน

 

โทโมะ // : ไม่นะครับแก้ว พิมมี่ให้ท่าผม ผมเลยอดใจไม่ไหว

 

พิมมี่ // : ไหน คุณมาโทษพิมมี่คนเดียวหล่ะคะ โมะ คุณบอกว่าพี่แก้วนะจืด เรื่องบนเตียงแถจะไม่ได้เรื่อง พิมมี่ก็เลยยอมตกเป็นของคุณ

 

^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^

 

 

 

แก้ว // : เอาหล่ะ ไม่ว่าใครจะให้ท่าใครก็ตาม ต่อไปนี้ก็เชิญนอนกกกอดกันตามสบาย ขอลูกฉันคืนด้วยคะ

 

เขื่อน // : แก้ว พี่จัดการเรื่องย้ายโรงพยาบาลใหม่ให้แล้วนะ ไปเลยไหม

 

แก้ว // : ขอบคุณนะคะ พี่เขื่อน ไปเลยก็ได้คะ คุณพยาบาลคะ ฝากดูแลยัยหนูด้วยนะคะ

 

โทโมะ // : แก้ว !! กลับมาหาผม ผมขอโทษ

 

^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^

 

 

พิมมี่ // : พี่โมะคะ เราจะได้อยู่ด้วยกันแล้วนะคะ

 

โทโมะ // : พี่ยังไม่พร้อม พี่ยังรักแก้วอยู่

 

พิมมี่ // : พิมมี่ไม่เร่งพี่โมะหรอกคะ พิมว่าเรากลับคอนโดกันเถอะนะคะ อย่าไปสนใจพี่แก้วเลย ถ้าเขาคิดได้ เดี่ยวเขาก็กลับมาเองแหละค่ะ

 

~ คอนโดพิมมี่ โทโมะเมามาก ~

 

โทโมะ // : อ๊าห์ … แก้ว … เมียร๊ากก … ยกโทษให้ผัวคนนี้เถอะนะ

 

พิมมี่ // : อ๊าห์ … ทะ … ทำไมพี่โมะยังละเมอถึงพี่แก้ว ทั้ง ๆ ที่กำลังกอดพิมมี่

 

โทโมะ // : อ๊าห์ … แก้ว … พี่จะถึงแล้วคนดี

 

พิมมี่ // : อ๊าย …. พิมมี่ … มะไหวแล้วคะพี่โมะ … ซี๊ดดด

 

^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^ P ^

 

 

เขื่อน // : แก้ว เขื่อนขอดูแลแก้วกับลูกได้ไหม

 

แก้ว // : เขื่อน หมายความว่าอะไรหรอ

 

เขื่อน // : แต่งงานกับเขื่อน และไปอยู่ที่ปารีสด้วยกันนะ

 

แก้ว // : ตกลง !!! เขื่อนพาแก้วไปทีนะ

 

~ ทางด้านโทโมะ ~

 

โทโมะ // : พิมมี่เมื่อคืนนี้เรา

 

พิมมี่ // : เราบรรเลงบทรักกันทั้งคืนไงคะ ที่รัก คุณต้องไปสู่ขอพิมพ์กับป๊าป๊อปปี้ กับม๊าฟางนะคะ

 

โทโมะ // : ผมยังไม่ได้คิดกับคุณถึงขั้นนั้น พิมมี่ ผมรัก ….

 

พิมมี่ // : ถ้าคุณไม่ไปสู่ขอพิมมมี่หล่ะก็ พิมมี่จะฆ่าตัวตาย

 

โทโมะ // : พิมมี่ คุณรักตัวเองจะตาย คุณไม่กล้าทำหรอก

 

~ ฉึก ~

 

พิมมี่ // : คุณรู้จักพิมมี่น้อยไปแล้วหล่ะค่ะ ไปขอพิมมี่เดี๋ยวนี้ ก่อนที่มีอีกแผล

 

โทโมะ // : ครับผมจะไปสู่ขอคุณเดี๋ยวนี้

 

พิมมี่ // : ให้ตายสิ +++ ผู้ชายอะไรหลอกง่ายชะมัด

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา