5สาวสุดซ่าปะทะ5หนุ่มสุดหล่อ

"ยัยฟางห้ามชั้นทำไมว่ะ.\/."แก้ว

"ก้ออชั้นไม่อยากให้แกกับยัยจินมีเรื่องนี่T^T"ฟาง

"เหอะะ น่าจะโดนสักทีนึงน่ะมาถูกกันเกินไปแล้ว"จินนี่

"เอาน่า ไปเหอะ"ฟาง

ด้านสองสาวเฟย์  ขขนมจีน

"-ยัยจีีนเเอาาคคู่ไหนดีอ่ะชั้นเลือกไม่ถูกเลย"เฟย์ที่ตอนนี้ถามเพื่อนสาวเพื่อเลือกรองเท้าทที่เป็นแฟชั่นกำลังมาแรงในตอนนนี้้"อืืมชั้นวว่่า แกลองดูคู่นั้นสิ น่าจะเหมาะกะแกน่ะ"ขนมจีน

"นั่นสิ "ก่อนที่เฟย์จะหยิบรองเท้าคู่นั้นก้อมีหญิงสาวคนนึงมาแแย่่งไไปดู"นี่แกชั้นว่ารองเท้าคู่นี้สวยน่ะ"หญยิิงสาวคนนั้นหันไไปพูดกะเพื่อนของเธอ"นั่นสิ เหมาะกะแกดี"หญิงสาวอีกกคนพูดขึ้น"ขอโทษน่ะค่ะขอดูหน่อย"เฟย์บอกหญิงสาวสองคนที่่เข้ามาาใหม่"ฮึ ทำไมอยากด้ายหรา จะมีปัญญาซื่อป่าวยังไม่รู้เลย ว่าแต่เธอคือยัยเฟย์กะยัยนํ้ายาป่านี่่"หญิงสาวเอ่ยยดูถูกกเฟย์ืกับขนมจีีนด้้ววยสสีหน้าที่เหยียดหยาม"อ้อ  เธอคงงคือโบกัับฟ้าสินน่ะ แล้วอีกอย่างชั้นมีีปัญญาาซื้อแแลละะเเพืื่่อนของชั้้นชื่อขนมจีนไม่ใช่นํ้ายาป่า-__-"เฟย์

"เหรอ เอ๋พพวกเเธออยูุ่ห้องเดีียวกับห้าหนุ่มนั่นนนี่คงงเนืื้ออเต้้นสิท่าที่ได้ไกล้ผู้ชาย^^"ฟ้า

"นี่ อย่่าเอาานิิสัยตัวเองมมาใส่ความคนอื่นเค้าสิ"ขนมจีน

"แกว่าาอะไรนน่ะ ด่าพวกชั้นเหรอ"โบที่ตอนนี้กำลังชีี้หน้าวว่าเฟย์อย่างเดือดดาด "ยังไม่เออ่ยชื่อรับทำไมล่ะ^^"เฟย์พูดแทนเพื่อนของเธอ ให้ตายเหอะทำไมต้องเจอคนแบบนี้ด้วยน่ะยัยเฟย์เอ้ย"ฮี ฝากไว้ก่อนน่ะอย่าคิดว่าพวกเธอได้อยู่ห้องเดียวกับพวกนั้นแลล้วมันจะทำให้พวกเธอเด่น เพราะพวกชั้นไม่่ยอมใใหห้้พวกเธอแน่นอน"-ฟ้้าพูดพร้้ออมกกัับที่เดินไไปพร้อมกับเเพื่อนสาว  "ไปเหอะขขนมจจีน"แล้้วสองสาววก้้อเดิินออกจากร้านไป

ทีี่นัดดเจอ

"ยัยแก้วแกเป็นไรอ่ะ0_o"ขนมจีนงงกับอาการของเพื่อนสาวที่เดินมาอย่างหงุดหงิด "มีีเรื่องนิดหน่อยนะ"ฟางตอบแทนรร่างงบางที่ยืนหงงุดหงิดอยู่ "-เกิดเรืื่อองอะไร0_o"เฟย์

"ก้อพวกชั้นดันไปเจอพวกยัยเกลนะะสิยัยนั่นนดดูถูกพวกชั้น เลยทนไม่ด้้ายจนเกกืือบจจะะมีเรื่องกกันนนะ"แก้วพูดร้อมกกัับใบหน้าสสวยที่หน้ามุ่ยอยู่ "จิงสิ พวกชั้นก้อเจอยัยโบกับยัยฟ้าด้วย ยัยสองคนนั้นกก้อหาเรื่องพวกชั้นอีกแตต่ขอบอกว่าชั้นไมม่ยอมแนน่"เฟย์

3"งงั้นเรากลัับกันเถอะ"จินนี่

บ้านศิริมมงคลสกุล

"กลับมาแล้วค่าาา"แก้ว

"ไงจ๊ะแม่ตัวดดีไปไหนมาล่ะ"หญิงสาาวนิรนาม

'แม่!"หญิงสาววิ่งไปกอดผู้เป็นมารดาของตัวเองด้วยความคิดถึง

"คิดถึงจังเลยยยยค่ะหอมหน่อย ฟอดด"'แก้ว 

"นี้  แม่เราจะหายใใจไมม่ออกอยู่แล้วน่ะ"ชายหนุ่มวัยกลางคนเอ่ย

"พ่่ออ คิดถึงจังเลยค่ะ แล้วกลับมากันตอนไหนคค่ะเนี่ย0_o"หญิงสาวเอ่ยด้วยความสงสัยยที่พ่อแม่ของเธอกลับมาเมืองไทยก่อนกำหนด "ก้อพอดีพ่อกะแม่มีธุระที่นี่นิดหน่อยนะแล้วกะว่าจะกลับมาอยยูุ่ถาวรเลยกลับเร็วนะ"มาารดาของร่าางบาางเอ่่ย

"ค่ะ งั้นแก้วเอาของไปเก็บก่อนน่ะค่ะ"แก้ว

เช้าวันต่อมา

"แก้ววันนี้ว่างมั้้ยลูก"แม่มล

"ว่างค่ะแม่มีไรค่ะ"แก้วถามมารดาของเธอ

"ก้อวันนี้พ่อกะแม่นัดเพื่อนเอาไว้เลยอยากให้ลูกไปด้วยนะ"แม่มล นี่่คงไม่ต้องถามหรออกนะว่ามีลุุกชายของเพื่อนด้วยป่าววชั้นมั่นใจว่่าแม่ชชัั้นจจะะต้แองจบคุุมถุงงชชนแน่ๆ "-เอ่อคือว่า"เอาแล้วสิชชั้นจะทำไงเนนี่ยดันนบอกว่าว่างซะด้วยสิแก้ตัวทันมั้ยยเนี่ยยยT^T"ห้าามปฎิเสธ ไม่งัั้นอดค่าขนม^^"นี่่ชั้นนคิิดดังขนาดนั้นเลยเหรอแม่ชั้้นถึึงไดด้รู้เนี่ยยยยััยแก้วเอ้ยย "ค่ะT^T"-ชั้นต้องรัับชะตากรรรมม

"ไงตาโมะ "พ่อของโทโมะเอ่ย

"พ่่ออกับแมม่กกบลับมาตอนไหหนครับเนี่ย0_o"ชายหนุุ่มงงเมื่่อเห็นว่าบิดาและมมาารดาของตนเองมาอยุ่ข้างหน้า"เมื่อคืนนะกะว่าจะเซอร์ไพร์ลูกเลลยไม่ได้บบอกก่ออนน^^"แม่ของโทโมะเอ่ย

"ครับ แล้วพ่อกับแม่กกลลัับมามีธุรระหรออครัับถึงกลับก่ออนนกกำหนดนะ"ร่างสูงถามผู้เป็นมารดา

"จ้ะ เรื่องนั้นแหละที่พ่อกับแแม่มาและตั้งใจจะกลับมาอยู่เลย"มิซากิบออกลูกกชายของงตนที่งงอย่างมาก

"-ครับ นึกว่่าเรื่องอะไรที่แท้ก้อเรื่องงานหหมั่นเอง"โทโมะ

"วันนี้เรามีนัดกับครอบครััววเค้าน่ะแต่งงตัวหล่อๆล่่ะ"พ่อของโทโมะเอ่ยบอกลุกกชายตัวเอง

ณ ร้านอาหาารหรูแแหห่งหนึ่ง

ในทีี่่สุดชั้นก้อมาถึงที่นี่จจนได้ทุกคนนก้อรู้ใช่มั้ยว่าชั้นไมม่เต็มใจมานะะะT^Tแม่กะะพ่ออ่ะนน่ะบังคับชั้นจังเลยอ่ะ

วันนี้ชั้นใใส่ชุุดเดรสสั้นประมาณเลยเข่าททำใหห้ชชั้นนกกลายเป็นผู้หหญิงเตต็มตัวทันที เฮ้ออออ

"ทางนี้ค่ะคุณน้อง"แม่โทโมะ(ตอนนี้โทโมะไปห้องนํ้าอยู่เลยยังไม่เจอกับแก้ว)

"สวัสดีค่ะ/ครับ คุณพี่"พ่อแม่แก้ว

"เชิญนั่งค่ะ"-แมม่่โทโมมะ

"ค่ะ นี่แก้วเพื่อนของพ่อกัับแม่่เอง"

"สวัสดีค่ะ"ร่างบางยกมืือไหวว้หญิิงชายวััยกลาางงคนที่ดูดี

"งั้น สสั่งอาหารก่อนเถอะะค่ะเดยวเจ้าลูกชายคงจะออกมาแล้วค่ะ^^"แม่โทโมะ ตอนนี้พ่อของทั้งสองฝ่ายนั่งคุุยกันถึงเรื่องธะุระกิจที่่ทำร่วมกกััน(ธุุระกิิจออีกออันนนึงน่ะ)จึงไม่ค่ออยสนใใจในสิ่งที่ผู้หญิงคุยกัน 

"'ขอโทษน่ะครับที่ทำใให้รอนาน"เสียงคุ้นหูที่ดังมาาจากข้างหลังทำให้หญิงสาววหัันไปมมองทันทีและเเธอก้้อต้องตกใจเมื่อเค้าาคนนั้นคือ

"ตาาโมมะมาแล้วเหรอลูกนั่งก่อนสิ "แม่โทโมะ

"ครับ สวัสดีครับคุณอา^^"โทโมะ

"ไหว้พรระเถอะลูก^^"พ่อแม่แก้ว

"นี่นาย  เอ่อโทโมะรู้จักพ่อแม่เราด้้วยเหรอ0_o"ร่างบางเอ่ยถามร่างสูงด้วยความสงสัย

"ก้อไไม่แปลกหรรอกลูกที่โทโมะจะะรู้จักพ่อกับแม่เพราะเค้าเป็นคู่หมั้นของลูกนะ"แม่่มล

"คู่หมั่น!0o0 เอ่ออหนูขอตัวไปห้องนํ้าก่อนน่ะค่่ะ"ร่างบางเดินไปพร้อมกับอาการที่ยังตกใจไม่หาย

"งั้นเดี๋ยววผมมมาน่ะครับ"ร่างสูงรีบเดินตามร่างบางมาทันทเค้าจึงคว้้าแขนร่างบางให้้หลบมุมเข้าไปในซอก

"ออะไรของนายนะปล่อยน่ะ"ร่างบาางพยายามสะบัดแขนออกจากมือร่างสูงแต่มันป่าวประโยชน์

"เธอเปนไร ตะโกนแบบนั้นทำไม-_-"ร่างสูงมองร่างบางอย่างตั้งงคำถาม

"ก้อชั้นนตกใจนี่เพราะชั้นเพิ่งรู้ว่า นายเป็น เอ่อคู่หมั้นนชั้นนะ"ร่างบาางตอบร่างสูงแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่

"แล้วไงล่ะ อันที่จิงชชั้นรู้้ตั้งนานแล้วเรื่องของเรานะ^^"ร่างสูงมองร่างบางด้้วยรอยยิ้มทีี่หหวานเเล่นเอาร่างบางใจสั่นทีเดียว "มมะ หมายความว่าไง0_o"ร่างบางถามด้ววยเสียงสั่นเพราะรอยยิ้มของงร่างสูง

"หมายควาามว่าพวกชั้นคือว่าที่คุ่หมั้นของพวกเธอไงไม่ต้องงงหรอกเพราะเพราะครอบครรัวพวกนั้นเป็นเพื่อนกะครอบครรัวเเพพื่อนเธอหมดเลยแล้วอีกอย่างพวกกชั้นเปนลูกเจ้าของโรรงเรียนนั้นและที่พวกเราไปเรียนที่นั่นเพราะพวกชั้นจะดูพฤติกรรมพวกเธอไงทั้งที่จบบไปนานแล้ว แล้วต่อไปนี้เธอต้องเชื่อฟังชั้นทุกอย่าง อ้อ แล้วห้ามบอกใครรในโรงเรียนล่ะเข้าาใจ๋^^"ร่างสูงตอบคำถามของร่างบางอย่าางละเอียดและเปิดความลัับหหมดทุกอย่าง

"ไม่มีทาง ชั้นไม่หมั่นกะนนายเด็ดขาด"ร่างบางเน้นคำชัดเจนเพื่อให้ร่างสูงเข้าใจ

"งั้นดูุสสิิว่่าาชัั้นจะทำให้เธอยอมได้หรือป่าว^^"ร่างสูงตอบแบบหมั่นใจทำให้ร่างบางแอบหมันไส้้จนต้องเดินกลับไปที่โต๊ะ

 อาจไม่หนุกแตต่ช่่วยเม้นต์หน่อยยน่ะค่ะ