เรารักกันได้ไง !!

Fang Talk

 

      มาอยู่กับฟางบ้างดีกว่าค่ะ ตอนนี้นะคะยัยพิมน้องสาวป๊อปปี้กำลังโมโหใหญ่เลยค่ะ ดูสิ ท่าทางจะเเค้นฟางมา

น้ะเนี่ย ก้อแค่โดนตบเนอะ 555  เห็นอย่างนั้นเเล้วฟางก้อพูดต่อว่า

 

"ก้อสิทธ์ที่ชั้นจะมาเป็นพี่สะใภ้เทอยังไงล่ะเเค่นี้พอมั้ย" ฟางพูดหน้ายิ้ม เยาะเย้ย

 

"จริงหรอคะพี่ป๊อป ยัยหน้าด้านนี่จะมาเป็นพี่สะใภ้พิมจริงหรอคะ" พิมถามพร้อมทำหน้างงสุดขีด

 

 

"จริงมั้ง พิมจำไม่ได้หรอ ที่คุณเเม่บอกว่าให้พี่ไปพบว่าที่คู่หมั้นหน่ะ คู่หมั้นของพี่ก้อคือฟางนี่เเหละ" ป๊อปปี้ตอบ

ให้น้องสาวฟังเเล้วอธิบายนิดหน่อย

 

"อร๊ายยยย กรีสสสสส ไม่จริงอ่ะ พิมไม่เอานังนี่เป็นพี่สะใภ้หรอก กรี๊ด!! นังฟาง นังหน้าด้าน ตึ้งๆๆ " พิมโมโห

มากเลย วิ่งกระเเทกเท้าขึ้นไปข้างบน

 

"ฟาง นี่เธอไม่น่าจะไปพูดเเบบนั้นกับฟางเลยนะ เทอก้อรู้หนิว่าพิมเป็นคนยังไง" (หึ นายหมีนี่ก้อเป็นห่วงน้องสาว

มากเหมือนกันเเหะ:คิดในใจ)

 

"เเล้วนายก้อดูสิ น้องสาวนายมาว่าชั้นก่อนนะ นายจะมาว่าชั้นฝ่ายเดียวได้ยังไง ห๊ะ!"ฟางโกรธกับการห่วงน้องสาว

เกินเหตุของป๊อปปี้

 

"ก้อนั่นเเหละ พอเถอะๆ เดี๋ยวชั้นจะพาเทอไปดูห้องนอนชั้นเเล้วกัน" แล้วฟางก้อเดินตามป๊อปปี้ไปเรื่อยๆ จน

กระทั่ง

 

พลั่ก !! ฟางเดินชนป๊อปปี้หลังป๊อปปี้เต็มๆ

 

"โอ๊ย นี่นายหมี ทำไมจะหยุดไม่บอกกันบ้างเนี่ย"

 

 

------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนนี้ยังมีเเค่ 50 เปอร์เซนต์นะคะ  ช่วงนี้ยุ่งมาก  ไม่ได้มาอัพเลย  

ช่วยกันเม้น โหวตด้วยนะคะ  เเล้วอีกครึ่งจะตามมาค่ะ ><

-----------------------------------------------------------------------------------------

อีก 50 เปอร์เซ็นต์ค่ะ ^^

 

"โอ๊ย นี่นายหมี ทำไมหยุดไม่บอกกันบ้างเนี่ย" ฟางโมโหกลบเกลื่อน

 

"ห๊ะๆ เทอนี่จริงเลยนะ ชั้นเเค่อยากจะถามเทอว่าตกลงเทอจะนอนที่ไหน" นายหมีนี่ถามไม่คิดเเห๊ะ

 

"นี่ นายพูดเหมือนกับว่าชั้นมีตัวเลือกมากอย่างนั้นเเหละ" ก้อเเน่หล่ะสิ ตอนเดินเข้ามา ชั้นตอบตกลงนอนกับเค้า

ไปแล้วหนิ

 

"ก้อถ้าเทอไม่อยากนอนกับชั้นมากจริงๆละก้อ ชั้นจะให้เทอไปนอนกับพิม" 'ไปนอนกับพิม หึ นายสั่งให้ชั้นไป

ตายยังจะดีกว่า'

 

"ไม่เป็นไรหรอก ชั้นนอนกับนายนั่นเเหละ ดีเเล้ว ^^ (รอยยิ้มนางมาร)" ชั้นเพิ่งตบน้องสาวนายไปเมื่อกี้เองนะ

ยังจะกล้าให้ชั้นไปนอนกับน้องสาวนายอีกหรอ

 

"นี่ เทอคิดอะไรกับชั้นรึป่าวเนี่ย ถึงได้อยากนอนกับชั้นมากขนาดนี้เนี่ย" >///< นายคิดได้ไงเนี่ย

 

"จะบ้าหรอ นายพาชั้นไปไหมเนี่ย เมื่อยจะตายอยู่เเล้วนะ!! พูดมากอยู่ได้ !! " ฟางทำโมโหแก้เขิน

 

"นี่ไงถึงเเล้ว ห้องชั้น เดี๋ยวเทอเข้าไปเก็บของในห้องนี้นะ ชั้นว่าจะไปหาคุณเเม่หน่อย" พอป๊อปปี้บอกเสร็จก้อเดิน

ออกไปทันที

 

เเอ๊ด...

 

       พอฟางเปิดประตูปุ๊ป ก้อถึงกับ อึ้ง ทึ่ง เเละ ช็อก 

       นี่หรอห้องนายหมี เรียบร้อยมากกกกก  ข้างในเป็นสีดำ เรียบๆ เเต่ดูดี มีไสตล์ เเล้วก้อเนี้ยบมากๆ ไม่อยาก

จะเชื่อเลยว่าเป็นห้อของผู้ชาย  เเล้วฟางก้อเดินไปเปิดตู้ซึ่งห้องนี้มีอยู่ 2 ตู้ ตู้แรกเป็นเสื้อผ้าผู้ชาย เป็นเสื้อผ้าของ

นายหมีมั้ง งั้นอีกตู้นึงก้อเป็นของชั้นสินะ เเล้วฟางก้อเปิดอีกตู้หนึ่ง ซึ่งก้อเป็นตู้ว่างเปล่า ฟางจึงจัดเสื้อผ้าของตัว

เองไว้ในตู้ พอจัดเสร็จก้อรู้สึกเหนียวตัว ก้อเลยจะไปอาบน้ำ 

 

ผ่านไป 20 นาที

 

       เมื่อฟางอาบน้ำเสร็จ เเต่กำลังจะเเต่งตัว เเต่ก้อพบว่า 

 

"เฮ้ย ซวยเเล้วยัยฟาง ลืมเอาเสื้อเข้ามาด้วย ทำไงดีเนี่ย เอาว้ะ" ฟางเอาหูเเนบประตู คอยฟังเสียงเเต่ก้อไม่ได้ยิน

อะไร ก้อคิดว่าไม่มีคนอยู่ ฟางเลยเดินออกไปในสภาพ นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว

 

"กรี๊ดดดด ! นายป๊อปปี้ นายมานั่งอยู่ตรงนี้ได้ไงเนี่ย " ฟางเปิดประตูออกมาเห็นป๊อปปี้นั่งอยยู่บนเตียง เเล้วป๊อปปี้

ก้อจ้องฟางต่ำลงมาจนถึง ..

 

"อร๊ายย นายบ้ามองอะไรเนี่ย หึ่ยปิดตาไปเลยนะ ไอ้หมีหื่น" เมื่อฟางรู้เเล้วก้อสั่งป๊อปปี้ให้หันไปทางอื่น

 

"นี่ ชั้นก้อไม่ได้อยากดูอะไรมากหรอกนะ เทอออกมาให้ดูเองต่างหาก ไม่เห็นจะน่าดูเลย"(โห นี่ยัยกระต่ายก้อ

ซ่อนรูปเหมือนกันเเห๊ะ:คิด)

 

"ไม่อยากดูก้อไม่ต้องดูสิ ชั้นไม่ได้จะให้นายดูสักหน่อย ก้อเเค่ลืมเอาชุดนอนเข้าไปในห้องน้ำ.." เอ๊ะ ชุดนอน

เห้ย ตอนนี้เรายังไม่ได้ใสชุดนอนนี่นา เมื่อฟางคิดได้เเล้วก้อรีบวิ่งไปเอาชุดนอน เเล้ววิ่งเข้าห้องน้ำทันที 

 

ไม่กี่นาทีต่อมา ฟางก้อเเต่ตัวเสร็จ พออกมาก้อไม่เห็นป๊อปปี้เเล้ว  'สงสัยลงไปแล้วมั้ง' แล้วฟางก้อเดินลงไป

 

โต๊ะอาหาร

 

"อ้าวหนูฟางมาเเล้วหรอลูก มาๆกินข้าวกัน"

 

"ค่ะ คุณน้ เอ่อ คุณเเม่" ฟางตอบ

 

"ชิส์ มานั่งสิคะ หนูฟาง เเหวะ" พิมเเขวะ

 

"นี่พิม อย่าทำแบบนั้นสิ มันเสียมารยาทนะ " ป๊อปปี้บอกน้อง

 

"ใช่ นี่ลูกพิมทำไมไปว่าพี่เค้าอย่างนั้นหละ ไม่ดีเลยยนะลูก" คุณเเม่ก้อร่วมด้วย

 

"เอ่อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณเเม่ แค่นี้ฟางไม่ถือ" ฟางตอบพร้อมมองไปทางพิม

 

"ถ้างั้น มากินข้าวกันได้เเล้วจ้ะ"  หลังจากนั้นทุกคนก้อกินข้าวกัน          เมื่อกินข้าวเสร็จฟางก้อนั่งคคุยกับคุณ

เเม่ของป๊อปปี้นิดหน่อย ส่วนป๊อปปี้กับพิมขอตัวไปอาบน้ำก่อนเเล้วหล่ะ 

"เอ่อ คุณเเม่คะ ถ้างั้นฟางขอขึ้นไปข้างบนก่อนล่ะกันนะคะ"  

 

"จ้ะ หนูฟาง" เเล้วฟางก้อเดินขึ้นห้องไป

เมื่อฟางเข้าห้อง ก้อไม่เห็นป๊อปปี้ เเต่พอเดินเข้าไป ก้อพบว่าป๊อปปี้นั้นอาบน้ำอยู่อีก ตัวเองก้อเลยขึ้นไปนอนก่อน

 

ผ่านไป 10 นาที ป๊อปปี้อาบน้ำเสร็จพอออกมาก้อเห็นฟางหลับอยู่

 

'ตอนหลับเทอนี่ก้อน่ารักดีนะ ไม่เหมือนตอนตื่น เฮฺ้ออ' 

เเล้วป๊อปปี้ก้อนอนลงข้างๆฟาง ปกติ ป๊อปปี้เป็นคนติดหมอนข้างมากๆ เเต่ในวันนี้ มีฟางมานอนเเทนหมอนข้างซะ

เเล้ว 'ทำไงดีหล่ะเนี่ย เฮ้ออ กอดก้อกอด'

ป๊อปปี้ก้อกอดฟางเเล้วในตอนนี้ 'ฟางนี่ตัวนุ่มชะมัดนุ่มกว่าหมอนข้างอีก คอยดูสิจะกอดให้ทุกวันเลย' 

เเล้วป๊อปปี้ก้อนอนกอดฟางเเทนหมอนข้างไปจนเช้าก้อยังไม่ปล่อย  จนฟางเริ่มรู้สึกตัวว่ามีอะไรหนักๆมาพาดอยู่

บนตัว เลยพลิกกลับไปดู ปรากฎว่า...จมูกของฟางเเละป๊อปปี้ชนกันเเล้วป๊อปปี้ก้อดึงฟางเข้าไปกอดเเนบอก

>///< เเล้วหลังจากนั้นฟางก้อพยายามผลักป๊อปปี้อยู่นาน จนออกมาได้ เเล้วฟางก้อไปอาบน้ำ   เมื่อฟางอาบน้ำ

เสร็จก้อมาจะชุดให้ป๊อปปี้ เเล้วลงไปทำอาหาร พอทำอาหารเสร็จ ก้อเจอคุณเเม่ก้อเลย บอกคุณเเม่ว่า

 

"คุณเเม่คะ เดี๋ยวฟางขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ" 

 

"ลูกฟางไม่กินอะไรก่อนหรอ " เเม่ถามด้วยความเป็นห่วง

 

"ไม่เป็นไรค่่ะ คุณเเม่วันนี้ฟางมีประชุมเช้าหน่ะค่ะ" เเล้วฟางก้อรีบเดินออกไปทันที

 

----------------------------------------------------------------------------------------------

เม้นท์ + โหวตกันบ้างน้า