ร้ายมารักซะเลย (Heartless)
3) ระบาย...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ความเดิมตอนที่แล้ว
ปรี๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก และเสียงสวรรค์ก็ดังขึ้น
ผู้คนบนบนรถ // ปรี๊กๆๆ คุณจะคุยกันอีกนานไหม คนอื่นเขารีบ จะไปคุยกันก็ไปคุยกันที่อื่นดิ เสียเวลา
ตอนนี้ไฟเขียวแล้วเป็นสัญญาณที่ต้องไป
โทโมะกับฟางต่างแยกย้ายกันไปขึ้นรถ
โทโมะ // ฝากไว้ก่อนนะยัยบ้า (แล้วก็รีบขับรถออกไปทันที)
กลับถึงบ้านด้านฟาง…
ฟางเดินเข้าบ้านแบบสีหน้าที่ตื่นตกใจกับเหตุการณ์ที่เจอวันนี้ยังไม่หาย
คนใช้ // มาแล้วหรอคะคุณหนู (คนใช้ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม)
ฟางไม่ตอบอะไรได้แต่เดินไปเรื่อยๆจนเดินไปชนเข้ากับประตู
ฟาง // โอ๊ยยย !!! (ฟางอุทานออกมา)
คนใช้ // คุณหนูไม่สบายรึป่าวคะสีหน้าไม่ค่อยดีเลย (คนใช้เข้าไปพยุงฟางขึ้นมานั่งบนโซฟา) เดี๋ยวป้าไปเอายามาทาให้นะคะ
ฟาง // เอ่อ…คะ ค่ะป้า
คนใช้ไปเอายามาและทายาให้ฟางจนเสร็จเรียบร้อย เห็นฟางแปลกๆไปคนใช้เลยถามขึ้นว่า
คนใช้ // คุณหนูเป็นอะไรรึป่าวคะ มีอะไรเกิดขึ้นรึป่าว
ฟาง // คือว่า… ป้าคะ ฟะ ฟางไม่เคยเจอผู้ชายอะไรน่ากลัวขนาดนี้มาก่อน ขะ เขา ตะคอกใส่ฟางและสีหน้าของเขาก็น่ากลัวมากๆเลย
คนใช้ // โอ๋ โอ๋ คนดีของป้าไม่ต้องกลัวนะคะ
(คนใช้ลูบที่หัวของฟางเบาๆ) แล้วคุณหนูไปมีเรื่องกับเขาได้ไงคะ
ฟาง // ฟางขับรถไปชนท้ายรถของเขาเข้าคะป้า แต่ฟางไม่ได้ตั้งจะชนท้ายรถเขานะคะ
คนใช้ // คะคุณหนูป้าเข้าใจแล้ว งั้นต่อไปนี้ถ้าคุณหนูจะไปไหนก็ให้ตายิ่งไปรับไปส่งนะคะ ห้ามไปคนเดียวอีก
ฟาง // คะ ฟางจะไม่ไปคนเดียวอีก ฟางหวังว่าฟางคงจะไม่ได้เจอผู้ชายคนนี้อีกเขาน่ากลัวมากๆเลย
คนใช้ // ป้าเห็นคุณหนูซื้อข้าวของมาเยอะเลย วันนี้จะทำอาหารเย็นอะไรให้คุณป๊อปทานคะเนี่ย
ฟาง // อ๋อคะ ฟางว่าจะทำผัดผักรวมมิตร ต้มจืดมะระ หมูทอดกระเทียมพริกไทย แล้วก็น้ำพริกปลาทูคะ
คนใช้ // โอ้ โฮ่ เยอะมากๆเลยนะคะ ป้าว่างั้นเรารีบทำดีกว่าคะ
เดี๋ยวคุณป๊อปกลับมาจะได้ทานอาหารอร่อยๆฝีมือคุณฟางเลย
ฟาง // คะป้า งั้นเราเริ่มกันเลยยยย
กลับมาทางด้านโทโมะกันบ้าง…
โทโมะ // กลับมาแล้วครับ (สีหน้าบอกบุญไม่รับ)
แก้ว // อ้าว กลับมาแล้วหรอตาโมะ แกเป็นอะไรสีหน้าไม่ดีเลย
โทโมะ // ก็ผมไปเจอยัยบ้าเข้านะสิครับพี่แก้ว
แก้ว // เอ๊า !!! ทำไมไปว่าเขายังไงล่ะ
โทโมะ // โหยย พี่แก้วก็ยัยนั่นนะสิครับดันขับรถมาชนท้ายรถผม มิหน่ำซ้ำแถมยังอ๊วกใส่เสื้อผมอีกต่างหาก แบบนี้จะไม่ให้เรียกว่าบ้าหรอครับ ผมว่าควรจะเรียกยัยนั่นมากกว่าคำว่าบ้าซะอีกนะครับเนี่ย เซ็งสุดๆเลยเจอแบบนี้ (โทโมะนั่งลงกับโซฟาแล้วถอนหายใจแบบเหนื่อยๆออกมา)
เฮ้อ……………… บ้าจริงๆเลย ผมหวังว่าผมคงไม่ได้เจอยัยบ้านั่นอีก
แก้ว // ฮ่าๆๆๆ ฉันล่ะอยากเห็นน่าผู้หญิงคนนั้นจริงๆเลย
โทโมะ // โธ่ พี่แก้วอยากเห็นคนเดียวเหอะ ผมไม่เอาด้วยหรอก
แก้ว // ฮ่าๆๆ เออๆ ไปๆ ไปอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวกัน
โทโมะ // ครับผม (^^)
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ
เม้น โหวตเยอะๆคะ
# AB
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ