เปลี่ยนใจเจ้าชายเย็นชา

8.7

เขียนโดย tumm

วันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 19.51 น.

  26 ตอน
  331 วิจารณ์
  79.16K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

บทนำ

            วันนี้เป็นวันจบการศึกษา นักศึกษาทุกคนอยู่ในชุดครุย  ต่างยิ้มแย้มและถ่ายรูปกันอย่างมีความสุข  ผิดกับฉันที่ยืนอยู่คนเดียว  ฉันเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อน เพราะว่าฉันจนไงล่ะ  ฉันเป็นเด็กสอบชิงทุนได้ทุกปีเลยได้เข้ามาเรียนที่นี้

       " เป็นอะไรแก้ว หน้ามุยเชียว" เคนตะเพื่อนหนุ่มที่ชอบเข้ามาคุยกับหญิงสาวเสมอ

       " ป่าว แล้วนายไม่ไปถ่ายรูปเหรอ" ฉันถามชายหนุ่ม

       " เบื่อนะ มาถ่ายกับเธอดีกว่า" เคนตะบอกแล้วหยิบมือถือรุ่นใหม่ออกมาถ่ายรูปกับฉัน  ฉันยิ้มออกมาทันที  ฉันไม่ค่อยได้ยิ้มบ่อยเท่าไรหรอก

       " ขอบคุณนะเคนตะ ที่เป็นเพื่อนกันฉัน" ฉันบอกชายหนุ่มที่นั่งดูรูปในมือถืออยู่

       " ไม่เป็นไรหรอก ฉันว่ามีเพื่อนแบบเธอจะดีเสียกว่า" เคนตะบอกแล้วยิ้มให้  เมื่ออาจารย์เรียกนักศึกษาเข้าห้องประชุม  ทุกคนต่างทะยอยเดินเข้าไป

       " เคนตะ " เสียงเรียกทำให้เคนตะหันมามอง

       " โทโมะ มาได้ไงเนี่ย" เคนตะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มที่เรียนจบไปก่อนหน้านี้

       " เพื่อรับปริญญาทั้งที ไม่มาได้ไง"

       " ทีหลังมาดูเวลาด้วย เขาเรียกเข้าประชุมแล้ว ไปก่อนนะ แล้วเจอกัน" เคนตะบอกแล้วเดินตามเพื่อนๆ เข้ามาในห้องประชุม

 

       เวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้โทโมะนั่งรอเพื่อนสนิทอยู่ตรงโต๊ะม้าหินอ่อน  มองไปบริเวณรอบๆ อย่างคุ้นตา เพราะเขากับเคนตะเรียนมาพร้อมกัน แต่คนละคณะ  โทโมะเลือกเรียนบริหารธุระกิจ อินเตอร์ โทโมะลงเรียนหลักสูตรสามปี  ทำให้เขาจบไว้  ส่วนเคนตะเรียนการโรงแรมและการท่องเที่ยว

       " รอนานไหมว่ะไอ้โมะ" เคนตะเดินออกมาหาเพื่อนหนุ่ม

       " ไม่เท่าไร ไปฉลองกันดีกว่า" โทโมะกอดคอเพื่อนหนุ่ม

       " เองไปรอที่ร้านเลย เดี๋ยวข้าตามไป"

       " เอ็งจะไปไหนว่ะ" โทโมะถามออกมา

       " ไปส่งเพื่อน"

       " หญิงอ่ะดิ"

       " เพื่อนเว้ย" เคนตะบอกแล้วเดินออกมาทันที  เคนตะเดินมาหาหญิงสาวที่นั่งรออยู่

       " ไปแก้ว เดี๋ยวเราไปส่งเธอที่บ้าน" เคนตะเดินมาหาเพื่อนสาว

       " ไม่เป็นไรหรอก แก้วกลับเองได้" ฉันบอกแล้วลุกยืนขึ้น

       " เอาน่า จะไปส่ง" เคนตะบอกแล้วลากฉันไปยังรถที่จอดไว้อยู่  เคนตะพาฉันมาส่งถึงบ้านก่อนที่ตัวเองจะไปหาเพื่อนหนุ่มยังร้านอาหาร  แต่ระหว่างที่จะไปถึงร้านอาหาร เกิดอุบัติเหตุรถชนกัน เคนตะจำรถของเพื่อนสนิทได้อย่างแม่นยำ  ก่อนจะจอดแล้วลงไปดู

        " ไอ้โทโมะ"  เคนตะร้องเรียกเพื่อนเมื่อเจ้าหน้าที่ช่วยออกมาจากรถแล้วนำส่งไปยังโรงพยาบาล  เคนตะโทรแจ้งให้มารดาของโทโฒะทราบก่อนที่ตัวเองจะตามไป

 

 

 

 

       

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา