รักนี้..ฉันเลือกเธอ

เมื่อทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยความพึ่งพอใจในการวางแผนงานเป็นที่เรียบร้อยดีแล้ว แก้วก็รีบเดินทางกลับคอนโดของเธอทันทีเนื่องจากเป็นเวลาที่ดึกแล้ว

ปิ๊บๆ ปิ๊บๆ อ่านข้อความด้วยๆ(สาบานน่ะนี่คือเสียงบอกข้อความเข้าของเธอ)

แก้ว - เบอร์ใครส่งข้อความมาดึกๆล่ะเนี็ย "วันนี้มีความสุขจังตอนนี้โทโมะเขาเป็นของฉันแล่ว ไม่เชื่อมาที่ห้องเขาสิ ต่อไปนี้เธอจะไม่ได้เป็นคนของแล้วนังแก้ว" อ๊ะยัยบ้ามารีน เหอะอยากได้นักเหรอผู้ชายคนนี้ได้

 "จากนั้นแก้วก็เดินทางไปยังคอนโดของเธอทันที หลังจากที่ได้อ่านข้อความของมารีนแล้ว ฝ่ายมารีนเองที่ส่งข้อความของตนไปยังเบอร์แก้วนั้นก็หันกลับไปยิ้มให้กับโทโมะอีกรอบ ซึ่งในขณะนี้ชายหนุ่มกำลังนั่งที่โซฟากลางห้องของเขาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ"

โทโมะ - มารีนทำไมคุณต้องทำแบบนี้กับผมด้วย หึ (กำลังฝืนอารมณ์ข่มความต้องการที่เกิดจากฤทธิ์ยาที่ตัวเองได้รับ)

มารีน - ก็มารีนรักคุณ มารีนต้องการคุณ และที่สำคัญมารีนต้องการชนะแก้ว เขาด้วยเขาได้สิ่งที่ดีๆแบบโทโมะไปมารีนไม่ยอมหรอกค่ะ ทนหน่อยน่ะค่ะ เดี๋ยวเราก็ได้สนุกกันแล้วล่ะค่ะ อืมมม (จากนั้นมารีนรีบพุ่งไปบดจูบตามความต้องการของเธอทันทีโดยที่โทโมะไม่ทันตั้งตัว) 

โทโมะ - อืมมม มารีนอย่าเลยน่ะครับ อ่าส์ อืมมม (เมื่อความต้องการทางร่างกายของตนเองมาเหนือสติ โทโมะที่โดนมารีนจูบลูบไล้ก็เคลิ้มซึ่งในตอนนี้โทโมะที่โดนมาลูบแกะกระดุมเสื้อจนแยกออกโชว์ซิกแพ็คที่น่าหลงไหลต่อหน้าหญิงสาว จนมารีนแทบทนไม่ไหวรีบสัมผัสทันทีจนสร้างความต้องการให้โทโมะเพิ่มอีก)

มารีน - โทโมะค่ะมารีนต้องการคุณจริงๆน่ะค่ะ อีกไม่นานเราจะเป็นของกันและกันแล้วน่ะค่ะ อืมมมมมม

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เปิดจะพังประตูๆไปแล้วน่ะ ในเวลาความสุขมามากพอแล้วเปิดเดี๋ยวนี่น่ะ

มารีน - ชิส์ มาทำไมเร็วจัง แต่ก็ดีมาดูหนังสดของฉันแล้วกันน่ะนังแก้ว (จากนั่นมารีนก็เดินไปเปิดประตูด้วยสภาพของตนที่เหลือแต่ชุดชั้นใน)

  "เมื่อแก้วเห็นสภาพของทั้งสองคนก็อึงทันที เพราะมารีนเหลือแต่ชุดชั้นในส่วนโทโมะตอนนี้เหลือแต่กางเกงเท่านั้นเปลื่อยท่อนบนนั่งในมารีนคอยบำเรอความใคร่ให้เขา เมื่อมารีนเปิดก็ยิ้มเยาะและเดินกลับไปนั่งบนตักโทโมะทันที"

แก้ว - ไงสร้างเรื่องอุจาดแล้วส่งข้อความไปบอกคนอื่นแบบนี้มัน เฮ่อออ มียางอายบ้างไหม อยากได้ของคนอื่นมากนักทำไมไม่ขอกันดีๆ เผื่อปราณี หรือ เบื่อจะได้โดยไม่ต้องหน้าด้านแย่งเอาไง

โทโมะ - มารีนครับบบบ ปล่อยผมสิ แก้วครับๆ

มารีน - ขาที่ร๊ากกกกก มารมาแย่งความสุข ว๊ายยยยยยยย

แก้ว - ฉันยังพูดไม่จบ เธอมันหน้าด้านจริง นี่เหรอแกเอาอะไรให้โทโมะกิน โมะๆ (ลากโทโมะไปห้องน้ำแล้วเปิดฝักบัวราดทันที) ส่วนเธอมานี่มารีน เธออยากได้แต่ทำชั่วๆแบบนี้มันต้องเจอแบบนี้ เพี๊ยะ

มารีน - โอ๊ยนังแก้วฉันเจ็บน่ะแกมีสิทธิ์อะไรมาตบฉัน โอ๊ยยย

แก้ว - มันยังน้อยไป เพี๊ยะๆๆ แกมันสันดานไม่เคยเปลี่ยนเห็นใครได้ดีกว่าไม่ยอมได้ บอกให้รู้ไว้ตรงนี้เลยน่ะว่าแกต้องเป็นเหยื่อให้ฉันทำลายครอบครัวแกเองน่ะมารีน เอ๊าใส่เสื้อผ้าสะใช้สิหรือว่าอยากตาย 

มารีน - เอ่อใส่ก็ได้ อย่านึกว่าฉันกลัวแกน่ะ หน๊อย โอ๊ยแกทำอะไรฉันน่ะปล่อยน่ะ โอ๊ยยยมัดฉันทำไม

แก้ว - เดี๋ยวก็รู้ พี่ปีแอร์ขอโทษที่แก้วรบกวนแต่ดึกๆ พี่ช่วยมารับเหยื่อเราเพิ่มอีกคนหนึ่งน่ะค่ะ อ๋อแก้วจะปิดปากไวพี่อย่าเปิดปากยัยบ้านี้แล้วกัน

เวลาผ่่านไปอย่างรวดเร็ว 45 นาที

ปีแอร์ - คุณหนูครับแล้วคุณหนูจะให้ผมจัดการเธอยังไงครับ (เมื่อมารับก็ตกใจเพราะบุคคลที่มารับไม้เคยอยู่ในแผนมาก่อน)

แก้ว - แก้วจะเข้าไปพบตามเดิมแต่พวกพี่จับยัยนี้ตามเข้าไปทีหลังแล้วกันค่ะ แล้วที่เหลือแก้วจะจัดการเรื่องนั้นเองทั้งหมดค่ะ ส่วนยัยนี้ถ้าฤทธิ์มากพี่จัดการกันได้เต็มที่่เลยน่ะค่ะ

ปีแอร์ - ได้ครับคุณหนูถ้างั้นผมขอตัวก่อนน่ะครับ ก่อนที่คนจะเยอะ

แก้ว - แก้วฝากด้วยน่ะค่ะ พรุ่งนี้เจอกันตามเดิมน่ะค่ะ (แก้วเมื่อส่งธุระเรียบร้อยเธอก็นึกขึ้นได้ว่าชายหนุ่มอยู่ในห้องน้ำก็รีบกลับไปยังห้องของเขาเพื่อดูว่าเป็นยังไงบ้าง)

ฝ่ายโทโมะ 

โทโมะ - ร้อนนน เป็นอะไรไปเนี๊ยะ

แก้ว - หึย นี่โทโมะๆ ได้ยินแก้วไหม ตื่นๆไหวไหม แย่แล้วยัยมารีนน่ะยัยมารีน ลุกขึ้นมาได้แล้วแช่น้ำแบบนั้นปอดบวมแน่ๆโทโมะๆ 

โทโมะ - แก้วๆ ช่วยโมะด้วย โมะร้อนไปหมดแล้วไม่ไหว ช่วยโมะน่ะครับคนดี 

แก้ว - ว๊ายโมะมีสติหน่อยสิ โมะทำอะไรแก้วเปียกไปหมดแล้วน่ะโมะ อุ๊บส์ๆๆๆๆๆๆๆๆ

 " โทโมะที่ร้อนและมีความต้องการเมื่อเห็นแก้วก็รีบดึงแก้วไปใต้ฝักบัวแล้วจูบแก้วตามความการทันที และเมื่อจูบก็ยิ่งเพิ่มไฟในกายของเขาอยากที่จะหยุด โทโมะรีบช้อนตัวแก้วแล้วพาไปยังห้องนอนของเขาทันที"

แอร๊ยย คิดถึงไรเตอร์บ้างไหมค่ะ หายไปอาทิตยหนึ่งเห็นจะได้ โฮะๆๆๆๆๆๆ มาอ่านกันๆ

จบเพียงเท่านี้ให้ค้างเล่น ถ้าอ่านเยอะตอนหน้าเอ็นซีหนักๆ อ่านน้อยก็ตัดไป หุหุ 

แล้วเจอกันค๊าาาาาาาาาาา รักทุกคนน่ะจิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ>x,<