K-OTIC of King [ Tomo ~ Kaew ]

10.0

เขียนโดย Nannate

วันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 17.42 น.

  11 chapter
  81 วิจารณ์
  24.82K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

1 ชั่วโมงผ่านไปโทโะห็ยังไม่มาซักที

 

"ไปไหนของเขาน๊าให้คนอื่นรอได้ไงเนี่ย  ถ้าไม่ไปตามมีหวังไม่ได้เข้าเรียนแน่ๆๆๆ"

 

ฉันเลยตัดสินใจเดินตามหานายนั่นโดยเริ่มจากลานจอดรถก่อน

 

แต่ก็ต้องเจอกับภาพบาดตาบาดใจ

 

ผู้หญิงผมยาวสีดำหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง   กำลังหัวเราะคิกคักก่อนจะรีบคว้าคอของผู้ชายคนหนึ่ง  

 

และเขาคนนั้นก็คือโทโมะ  โทโมะก็ดันผู้หญิงคนนั้นให้ไปติกกับเสาตรงลานจอดรถ  ที่ลับพอสมควร

 

ผูหญิงคนนั้นเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าเกลี้ยงเกลาของเขาอย่างแผ่วเบา   

 

แล้วโทโมะก็ปัดผมที่ปรกหน้าของผู้หญิงคนนั้นออกก่อนที่จะโน้มหน้ามาประทับริมฝีปากอย่างอ้อยอิ่ง

 

ทั้งสองคนจูบกันอย่างร้อนแรงโดยไม่ละริมฝีปากออกจากกัน

 

 

 

ที่เขาบอกให้ฉันยืนรอเขาเป็นชั่วโมง       บอกว่าห้ามไปไหน

 

แต่ตัวเองกลับมายืนจูบกับคนอื่นโดยไม่อายฟ้าอายดิน     นี่นะเหรอที่ให้ฉันยืนรอนาย

 

ตอนนี้น้ำตาของฉันไหลมาเป็นทางแต่ฉันพยายามที่จะสะกัดกั้นมันเอาไว้แล้ว

 

ทำไมฉันต้องมาร้องให้ไห้กับผู้ชายคนนี้ด้วยทำไม

 

อย่าร้องไห้สิยัยแก้วฉันแข้มแข็งไม่เคยยอมแพ้ใครนะ

 

 

ตุ๊บ!!!

 

เสียงของหนังสือที่โทโมะฝากฉันไว้ตกลงบนพื้น

 

"แก้ว !!! "

 

"เออ  ฉันขอโทษ"

 

"แก้ว"

 

"ฉันไปเรียนก่อนนะขอโทษที่รบกวนพวกเธอสองคน"

 

ฉันเอ่ยบอกโทโมะพร้อมเอามือปาดน้ำตาเพราะลืมไปว่าตัวเองร้องไห้อยู่

 

"เดี๋ยวสิ"

 

"ฮึก  ขอโทษจริงๆๆ"

 

 

แล้วฉันก็รีบวิ่งออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด

 

ห้องเรียน

 

ตอนนี้แก้วนั่งโต๊ะแถวสุดท้ายทางขวามือที่ติดหน้าต่าง   มันมีที่ว่างตรงที่นั่งใกล้เธอ  แต่รูว่าเธอคงโกรธอยู่

 

ผมเลยตัดสินใจไปนั่งเก้าอี้แถวเดียวกันกับแก้ว  แต่อยู่ซ้ายมือ   เธอนั่งเหม่ออกไปทางกน้าต่าง

 

เธอคงโกรธผมอยู่แน่ๆๆ   ก็เธอรอผมเป็นชั่วโมงนี่หน่า

 

ก็น้องโบว์เขามาเจอผมที่ลานจอดรถเธอพยายามยั่วผมทุกวิถีทาง   ผมปฏิเสธ  แต่เธอตื้ออยู่นั่นแหละ

 

ผมก็แค่สนองให้เธอเท่านั้น  แต่ไม่คิดว่าแก้วจะมานี่  ทำไงดี

 

"วิศว  จริญญา"

 

"วิศว  จริญญา   เธอสองคนได้ยินที่อาจารย์พูดไหม"

 

"ครับ ค่ะ"

 

"มีปัญหาอะไรกันรึปล่าวออกไปเคลียกันก่อนไหม"

 

"เปล่าครับ/ค่ะ"

 

"งั้นก็ตั้งใจเรียนและหันมาทางกระดานได้แล้ว"

 

"ครับ/ค่ะ"

 

ฉันนั่งเรียนแบบไม่มีสมาธิเลยคิดแต่เรื่องเมื่อเช้าทำไมกันนะ

ใครจะไปรู้ละว่าเราสองคนเรียนคณะดียวกัน   ไม่อยากจะเรียนแล้วตอนนี้

 

 

.........................................................................................

 

ถ้าเม้น และ โหวต  ก็จะอัพ

ถ้าไม่เม้นไม่โหวต  ก็ไม่อัพ

 

 

 

 

 

วันนี้มีภาพ

K-OTIC The Memory

 

http://www.keedkean.com

 

http://www.keedkean.comhttp://www.keedkean.comhttp://www.keedkean.com

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา