THE LOVE WETER รักครั้งนี้จะเลือกใคร

~ ณ เวทีงานปาร์ตี้นีระสิงห์ ~

~ Mother Fang Talk ~

   หลังจากที่แม่ของฟาง คุยกับฟางและป๊อปปี้จนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผู้เป็นแม่ของหญิงสาวก็เดินขึ้นไปบนเวที  ก่อนที่ฟางและป๊อปปี้จะเดินขึ้นไปด้วย พร้อมเริ่มพูดรายละเอียดต่อหน้าแขกเกลื่อในงาน

แม่ // : แขกผู้มีเกียรติทุกท่านค่ะ ดิฉันมีเรื่องและข่าวดี ของลูกสาวดิฉัน ธนันต์ธรญ์ นัระสิงห์จะมาประกาศให้ทราบ ลูกสาวของดิฉันกำลังจะหมั้นหมายกับบุตรชายคนโตของตระกูลจิระคุณค่ะ 

แขก // : มันเกิดอะไรขึ้นล่ะเนี่ย ทำไมคุณป๊อปถึงหักหน้าคุณหญิงสุมณแบบนี้ 

ป๊อปปี้ //  : ก่อนอื่นผมขอแจ้งให้แขกผู้มีเกียรติทุกท่านทราบก่อนเลยน่ะครับว่า ผมหลงรักน้องฟางมานานแล้ว ก่อนที่น้องชายของผมจะได้ทำการหมั้นหมายกับน้องฟาง ส่วนการที่ทางผู้ใหญ่หมั้นหมายผมไว้กับลูกสาวของคุณสุมณ คือ คุณ จริญญา ศิริมงคลสกุลนั้นผมขอยกเลิกการหมั้นครับ

   ชายหนุ่มพูดจบคุณหญิงสุมณกับลูกสาวก็ก้าวขึ้นมาบนเวที ก่อนที่จะหยิบไมด์ขึ้นมาพูดแบบสั้น ๆ เพราะไม่อยากเสียหน้าและหน้าแตกยับไปมากกว่านี้อีกแล้ว 

คุณหญิงสุมณ // : ต่อจากนี้ไป ตระกุลศิริมงคลสกุล จะไม่ขอทำการเกี่ยวดองและร่วมธุรกิจกับตระกูลจิระคุณอย่าเด็ดขาด ไปยัยแก้วใจกลับบ้าน

ป๊อปปี้ // : เดี๋ยวก่อนครับคุณอา ผมขอคุยกับน้องแก้วหน่อยได้ไหมครับ

คุณหญิงสุมณ // : ลูกมีอะไรจะคุยกับพี่เขาหรือเปล่าลูก

แก้ว // : มีค่ะ คุณแม่ แก้วขอตัวก่อนน่ะค่ะ 

~ Keaw Talk ~

  ป๊อปปี้ค่อย ๆ โอบเอวหญิงสาวช้า ๆ ก่อนจะปาดน้ำตาของแก้วที่ไหลออกมาทั้งสองแก้ม ชายหนุ่มเริ่มเล่าความจริงและวัตถุประสงค์ที่เขาต้องกระทำกับเธอแบบนี้ ทั้งที่เขายังรักเธอมากอย่างเต็มหัวใจ

ป๊อปปี้ // : น้องแก้วเข้าใจพี่แล้วน่ะครับ ที่พี่ทำแบบนี้ พี่ไม่ได้รักเขาเลย แต่เพราะพี่ต้องการแก้แค้นและทวงความยุติธรรมคืนให้จิระคุณ

แก้ว // : ค่ะแก้วเข้าใจพี่ป๊อป หมดทุกอย่างแล้วค่ะ แก้วไม่โกรธพี่ป๊อปเลยสักนิด แก้วจะรอพี่ป๊อปน่ะค่ะ

ป๊อปปี้ // : ขอบคุณครับคนดีของพี่ กลับบ้านดี ๆ น่ะครับ พรุ่งนี้พี่จะไปรับที่ที่ทำงานเหมือนเดิมน่ะครับ 

แก้ว // : ค่ะ พี่ป๊อป แก้วไปน่ะค่ะ อย่าเมามากหล่ะ 

ป๊อปปี้ // : ครับ บาย ๆ ครับ

   หลังจากแก้วกลับไปถึงคฤหาสน์ศิริมงคลสกุล ก็เปิดประตูห้องนอนของตัวเองเข้าไปจนพบกับ วิศว ไทยานนท์ น้องชายของคู่หมั้นหนุ่มของตัวเอง ชายหนุ่มมีท่าทีเมาอย่างหนัก ก่อนที่จะโอบรอบเอวหญิงสาวและพูดว่า

โทโมะ // : ฟะ ฟาง เอิ๊ก กลับมาหาโมะน่ะ 

แก้ว // : ปล่อยฉันน่ะค่ะ คุณโทโมะแันไม่ใช่คุณฟาง

โทโมะ // : ทำไม เธอต้องรักพี่ชายฉัน ฟาง ทำไม เอิ๊ก

แก้ว // : คุณเมามากและน่ะค่ะ คุณโทโมะปล่อยแันเถอะค่ะ 

โทโมะ // : ไม่ปล่อย ฟางต้องเป็นของโมะ คนเดียว เอิ๊ก