Sorry I love you

~ โรงพยาบาล ~

 ~  Keaw Talk ~

   โทโมะพาฉันไปเย็บแผลที่มือ โชคดีที่ไม่บาดลึมมาก แต่ก็ห้ามใช้มือเป็นเวลาหลายวัน ฉันกอดน้องเรย์แน่น ก่อนที่แม่ของฉันจะเข้ามาและดูมือที่หยาบกรานพร้อมสภาพฉันที่อยู่ในชุดคนรับใช้ก็โกรธใหญ่

แก้ว // : แม่ค่ะแก้วเต้มใจทำจริง ๆ ไม่ใช่ความผิดของคุณหญิงน่ะค่ะ 

มิ้น // : แต่มันจะมากไปแล้วน่ะลูก ลูกสาวแม่เคยอยู่สบายไหนต้องมาตกต่ำแบบนี้ 

โทโมะ // : คุณอาครับผมขอโทษแทนแม่ของผมด้วยน่ะครับ

มิ้น // : ในเมื่อเธอดูแลลูกและหลานสาวฉันให้สุขสบายไม่ได้ ฉันก็จะพาทั้งคู่กลับ

เรย์ // : เรย์อยากอยู่กับปะป๊า 

มิ้น // : แต่ย่าจะพาหนุกับม๊า ๆ กลับลูก 

~ นุ่นมาพอดี ~

~ ์Noon Talk ~

   ฉันเห็นท่านนายกกำลังจะพาลูกสาว และหลานสาวกลับ ก็รีบเข้าไปขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ ก่อนจะเรียกลูกสะใภ้อย่างหนูแก้วและกอดหนุเรย์หลานสาวไว้แน่น พร้อมบอกตาโทโมะลุกชายสุดที่รักทั้งน้ำตาว่า

นุ่น // : แม่อนุญาตให้หนูกับหนูแก้วแล้วก็ยัยเรย์หลานแม่อยู่ด้วยกันแล้ว แม่ขอโทษน้ะตาโมะที่บังคับจิตใจเรามาโดยตลอด แล้วเรื่องงานแต่งไม่ต้องห่วงน่ะค่ะ ท่านนายก หาฤทธิ์ได้เมื่อไหน่ดิฉันจะบอก

โทโมะ // : ขอบคุณครับแม่ ขอบคุณที่ให้ผมได้ดูแลคนที่ผมรัก

มิ้น // : เรื่องนั้นไม่ต้องรีบร้อนก็ได้ค่ะ เอาเป็นว่าขอแค่คุณไม่ทำร้ายลูกสาวฉันก็พอ