Kaikan Phrase จังหวะรักดนตรีร็อค

  คอนเสินติ์เคโอติค

   หลังจากมาถึงที่จังหวะประจวบคีรีขันธ์ วงค์เคโอติคก็ขึ้นเล่นคอนเสินติ์ทันที แก้วนั่งมองอย่างนึกย้อนไปว่าครั้งหนึ่งเธอเคยเป็นแฟนคลับของวงค์นี้เช่นเดียวกัน แต่ตอนนี้กลับต้องมาเป็นผู้จัดการของวงค์ แถมมีความสัมพันธ์ลับ ๆ กับหัวหน้าของวงค์นี้อย่าง โทโมะอีกด้วย หลังจากนั้นมีการปรากฎตัวของหญิงสาวขาว สวย ที่มักจะเป็นข่าวกุ๊กกิ๊กกับโทโมะเสมอ ๆ เธอชื่อว่าพิมพ์นั่นเอง พอวงค์เคโอติคลงจากเวที พิมพ์ก็ควงโทโมะไปจูบและเล่นบทสวาทอย่างหวานหู บังเอิญฉันผ่านไปเห็นฉากนั้นของทั้งคู่พอดี ทำให้โทโมะสะดุ้งโหยงสุดตัว ก่อนจะขอตัวออกมาจากพิมพ์แล้วคว้าขอมือฉันไว้

แก้ว // : ปล่อยฉันน่ะค่ะ คุณโทโมะ 

โทโมะ // : เธอหึงฉันหรือเปล่าแก้ว 

แก้ว // : ไม่เลยสักนิดหนึ่ง กลับไปเล่นบทรักอันเร้าร้อนของคุณต่อเหอะค่ะ 

โทโมะ // : ยัยตัวเล็กปากแข็ง 

แก้ว // : ฉันไม่ได้ปากแข็งสักนิด หึหึ

โทโมะ // : ต้องให้ฉันกดหรอไง หา 

เขื่อน // : เห๊ย ๆ อย่าพึ่งมาดูดดื่มกันตอนนี้ พิมพ์หาแกอยู่อ่ะ ถ้าจะไปกดกันก็ไปที่โรงแรม อีกอย่างแถวเนี่ยนักข่าวตรึมเลย เดี๋ยววงค์จะเสียชื่อ

โทโมะ // : เออ ขอบใจมากที่เตือน ฉันกลับก่อนน่ะ 

ป๊อปปี้ // : อย่าหนักมากน่ะโว๊ย เดี๋ยวผู้จัดการช้ำหมด 

โทโมะ // : เออ ไม่หนักหรอก ทั้งคืนและ ก็ทั้งเล็ก แต่ข้างในเนี่ยโคตรหวานเลย 

~ หลังจากกลับมาจากคอนเสินต์ ภายในโรงแรม ~

แก้ว // : อ๊าห์ อืม อ๊าห์ อะ ฉะ ฉัน เหนื่อยน่ะ 

โทโมะ // : อ๊าห์ เหนื่อยแล้วหรอ พึ่ง 6 รอบเอง 

แก้ว // : พรุ่งนี้นายมีถ่ยแบบแต่เช้าน่ะ อ๊าห์ พะ พอเถอะ

โทโมะ // : ไม่พอจนกว่ายัยตัวเล็กจะบอกว่าหึงผม 

แก้ว // : อ๊าห์ ฉะ ฉัน ไม่หึง อ๊าห์ 

โทโมะ // : งั้นก็ไม่ต้องนอนทั้งคืนเนี่ยและ อือ

   และแล้วสองคืนหลังจากคอนเสินติ์แก้วก็ถูกโทโมะเล่นบทรักอย่างหนักหน่วงบนเตียงตลอดทั้งคืน จนกระทั่งกลับกรุงเทพมหานคร มาถึงคอนโด โทโมะก็อ้อนแก้วขอให้เธอถอนตัวจากการแสดงเป็นจูเรียส เพราะเขาหึงเธอ แต่แก้วไม่ยอมถอนตัวออกจากการแสดงครั้งนี้โทโมะจึงบอกว่างั้นลาออกเลยก็แล้วกัน เพราะเมียคนเดียวเขาเลี้ยงไหว แต่แก้วก็ไม่ยอมอยู่ดีเขาเลยต้องุบุกไปมหาลัยของเธอพร้อมลาออกด้วยตนเอง แก้วรู้เรื่องจากธามไทเธอก็โกรธมาก 

แก้ว // : คุณมีสิทธิ์อะไรมาลาออกให้ฉัน

โทโมะ // : สิทธิ์ในการเป็นสามีเธอน่ะสิ พรุ่งนี้ฉันว่างไปดูหนังถ่ายรูปคู่กันน่ะ 

แก้ว // : ไม่มีทาง แก้วไม่ไปหรอก ฮึ

โทโมะ // : ไม่ไปฉันจับกด

แก้ว // : ไปก็ได้ชิส์