Jealous...ไม่ใช่อิจฉาแต่ว่ามันรักเธอ

9:30

"ฮ่าวว~"กี่โมงแล้วเนี้ยเห้ย!9:30ตายแล้วๆสายแน่ๆ

"โอ๊ะ~"แต่ไม่ทันที่ฉันจะก้าวขาลงจากเตียงอยู่ๆก็รู้สึกปวดหัวแปลกๆแถมรอบข้างยังดูมืดๆอีกแต่ฉันก็ฝืนลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินออกจากห้องอย่างมึนๆปวดหัวแฮะ

"อ้าวคุณเฟย์"พอลงมาข้างล่างก็เจอพี่มดพอดีสงสัยพี่โทโมะไปทำงานแล้วแน่ๆเลย

"เฟย์ขอยาแก้ปวดหน่อยค่ะปวดหัวยังไงไม่รู้"

"คุณเฟย์เป็นอะไรค่ะไม่สบายรึเปล่า"

"คงใช่อ่ะค่ะ"อยู่ๆก็ไม่สบายขึ้นมาเฉยเลยสงสัยวันนี้คงไปม.ไม่ไหวแน่ๆโทรไปบอกฟางก่อนแล้วกัน

"ฮโหล"

(เฟย์ตกลงวันนี้จะมาเรียนมั้ยเนี้ย)

"ก็จะโทรมาบอกอยู่เนี้ยว่าไปไม่ไหว"

(อ้าวเป็นอะไรอ่ะ)

"ไม่รู้ดิอยู่ๆก็ปวดหัวพรุ่งนี้คงไม่สบายแหละ"ก็ปกติเวลาที่ฉันปวดหัวหรือมีอาการหน้ามืดพออีกวันก็จะไม่สบายขึ้นมาทุกที

(อ้องั้นก็นอนอยู่บ้านนั้นแหละเดี๋ยวฉันลาให้)

"อื้อขอบคุณนะ"พอวางสายจากฉันฟางก็ลงมือทานข้าวต้มตรงหน้าทันทีป่อนจะกินยาแก้ปวดหัวตามไป

"ขึ้นไปนอนพักเถอะค่ะเดี๋ยวตอนเที่ยงพี่จะเอาอาหารขึ้นไปให้"

"ขอบคุณค่ะ"พอพูดกับพี่มดเสร็จฉันก็เดินขึ้นห้องไปนอนทันทีปวดหัวจัง-_-"

 

ด้านล่างของบ้านไทยานนท์

(ฮโหลครับ)

"คุณโทโมะค่ะนี่มดเองนะค่ะ"

(ว่าไงครับพี่มด)

"คือคุณเฟย์ไม่รู้เป็นอะไรค่ะเห็นบ่นว่าปวดหัว"

(ห๊ะ!!แล้วนี่กินยารึยังครับ!)

"กินยาแก้ปวดไปค่ะเห็นคุยกับคุณฟางว่าทุกครั้งที่ปวดหัววันต่อไปจะไม่สบายนะค่ะ"

(ยังไงก็ดูแลให้ดีๆนะครับเดี๋ยวก็เป็นหนักอีกไว้ผมเคลียร์งานเสร็จแล้วจะกลับนะครับ)

"ค่ะคุณโทโมะ"

"ไม่ทราบว่ามาหาใครค่ะ"

"ฉันมาหาพี่โทโมะ"

"เอ่อ...คุณโทโมะอยู่ที่บริษัทค่ะ"

"ไม่อยู่บ้าน???"

"ใช่ค่ะมีอะไรรึเปล่าค่ะ"

"แล้วเค้าจะกลับกี่โมง"

"วันนี้คงกลับเร็วค่ะเพราะรีบมาดูคุณเฟย์"

"เฟย์???ใคร"

"คู่หมั้นคุณโทโมะค่ะ"

"คู่หมั้น!!!!!พี่โทโมะมีคู่หมั้นแล้ว!?"

"ใช่ค่ะ"

"ฮึ่ย!ฉันไม่เชื่อไปตามคนที่ชื่อเฟย์อะไรนั่นลงมาหน่อย"

"คงไม่ได้ค่ะเพราะคุณเฟย์ปวดหัวนอนอยู่ในห้องไม่สะดวกจะพบใคร"

"เหอะ!ยังไงฉันก็จะรอ"

"งั้นเชิญห้องรับแขกนะค่ะ"

"รู้แล้ว ชิ!"

 

12:30

"พี่โทโมะ!"

"อ้าวพิมพ์ทำไมมาที่นี่ล่ะมีธุระอะไรรึเปล่า"

"อ้อคุณแม่ให้พิมพ์เอาขนมจากญี่ปุ่นมาให้นะค่ะ"

"ขอบคุณครับ^^พี่มดฝากเอาไปเก็บด้วยนะ"

"ได้ค่ะ"

"พิมพ์มานานรึยัง"

"ก็สักพักแล้วค่ะ"

"งั้นอยู่ทานอาหารด้วยกันสิวันนี้พี่กลับเร็ว"

"เอ่อ...ก็ได้ค่ะ"

"พี่มดครับฝากตั้งโต๊ะเลยนะครับ"

"คะ...ค่ะ"

 

ด้านบนห้องของเฟย์

"ฮ่าวว~เที่ยงแล้วเหลอะเนี้ย"

ก็อก ก็อก ก็อก~

เอี๊ยด~

"คุณเฟย์จะลงไปทานอาหารข้างล่างกับคุณโทโมะมั้ยค่ะ"เอ๋???พี่โทโมะกลับมาแล้วเหลอะ

"พี่โทโมะกลับมาแล้วเหลอะค่ะ?"

"ใช่ค่ะตอนนี้รับแขกอยู่"ใครมากันนะ

"อ้องั้นไม่เป็นไรค่ะเฟย์ขอทานข้างบนดีกว่าไม่สบายด้วยเดี๋ยวไปติดคนอื่น"จากตอนเช้าที่แค่ปวดหัวตอนนี้กลับเริ่มร้อนๆที่หน้าและมีอาการหน้ามืดเวลาจะลุกไปไหนก้วย

"ถ้างั้นเดี๋ยวพี่ไปเอามาให้นะค่ะ^^"

"ขอบคุณค่ะอ้อ!ถ้าเอามาแล้วไม่ต้องเคาะประตูนะค่ะเอาเข้ามาได้เลย"ไม่มีแรงแม้จะเดินไปไหนแล้วจริงๆ:(

 

5นาทีผ่านไป

เอี๊ยด~

"เอาตั้งไว้เลยค่ะเดี๋ยวเฟย์ทานเอง"ฉันพูดในขณะที่กำลังหลับตาอยู่รู้สึกไม่อยากกินอะไรเลยทั้งๆที่เมื่อเช้าก็กินไปนิดเดียวเอง:(

"เอ๊ะ!"แต่อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนมีมือมาอังที่หน้าผากเลยลืมตาขึ้นไม่ใช่พี่มดแน่ๆและที่สำคัญเป็นมือผู้ชาย!

"ไม่สบายเหลอะ"พอเหฯว่าเป็นพี่โทโมะฉันก็กระเทิบขึ้นพิงหัวเตียงและนั่งคุยกับเค้าดีๆแทน

"อือปวดหัวนะ"

"แล้วกินยารึยัง"

"กินแล้วเมื่อเช้า"ขี้เกียจตอบยังไงไม่รู้อยากนอนต่อเร็วๆจัง

"งั้นกินข้าวก่อนแล้วค่อยกินยาต่อ"

"เดี๋ยวกินเองแหละจะนอน"

"ไม่ต้องเลยลุกขึ้นมานี่"พอเค้าเห็นว่าฉันทำท่าจะนอนต่อก็จัดการเอามือดึงไว้ทันที

"เฮ้อ...เอามานี่"กินให้เค้าดูก่อนแล้วพอเดินออกไปค่อยวางไว้ที่เดิมดีกว่า

"กินให้หมดนะ"

"แล้วไม่ไปรับแขกเหลอะ"

"พี่มดกำลังจัดโต๊ะอยู่เดี๋ยวก็ลงไปแล้วแต่!รอให้เรากินหมดก่อน"เกลียดนักคนรู้ทัน ชิ!

"ฮึ่ย!งั้นเฟย์ก็จะกินช้าๆจนพี่ไม่ได้ลงไปนั้นแหละ"เหอะ!ถ้าจะกินก็กินเองแหละยุ่งจริงๆเลย

"ก็คอยดูแล้วกันถ้ามือมันตักช้านักเดี๋ยวพี่จะเอาปากป้อนนี่แหละ"

"แค่ก แค่ก~"

"เอาน้ำๆ"พูดบ้าอะไรเนี้ยดูดิ๊ข้าวต้มเลอะหมดแล้ว-//////-

"ฮึ่ย!"แล้วฉันก็จำใจกินจนหมดก่อนจะดันถ้วยให้ออกห่างจากตัว

"เอาไปเก็บด้วยนอนล่ะ"พูดจบฉันก็เอาผ้าห่มคลุมโปงก่อนจะหลับตาลงแล้วเข้าสู่ห้วงนิทรา

"จริงๆเล๊ย"

ปัง~

 

17:00

"โอ๊ย!ปวดหัว"นอนนี้ฉันเดินลงไปข้างล่างเพราะจะไปขอยาจากพี่มดสักหน่อยขนาดกินไปแล้วตั้ง2เม็ดนะอาการยังไม่ดีขึ้เลย

"แล้วนี่มายังไงห๊ะเรา?"

"ให้คนขับรถมาส่งค่ะไว้ค่อยโทรตามถ้าจะกลับ"

"กว่าจะมาอีกให้พี่ไปส่งมั้ย"

"เอ่อ....รบกวนพี่เปล่าๆเดี๋ยวพิมพ์กลับเองก็ได้ค่ะ"เปล่าเสียมารยาทนะแค่แอบฟังเฉยๆแขกที่ว่าคือพิมพ์เองเหลอะ ชิ!วันก่อนบอกว่าเราเป็นรุ่นน้องนักนิ

"อ้าวคุณเฟย์ทำไมไม่ขึ้นไปนอนค่ะลงมาทำไม"

"เอ่อ...เฟย์ปวดหัวอ่ะค่ะเลยจะมาเอายา"

"อ้อนี่ค่ะ"แล้วพีีมดก็เดินไปหยิบยามาให้ฉันส่วนฉันพอได้ยาแล้วก็จะเดินขึ้นห้องแต่พี่โทโมะดันเห็นซะก่อน

"ลงมาทำไม?"

"มาเอายา"ตอบห้วนได้ใจมากก

"แล้วทำไมไม่โทรมาเดี๋ยวพี่เอาขึ้นไปให้"

"เห็นว่ามีแขกเลยไม่อยากรบกวน"แต่ในจังหวะที่ฉันกำลังจะเดินขึ้นบรรไดอยู่ๆก็เกิดอาการหน้ามือขึ้นมาจนเซไปนิดหน่อยลืมเอาแว่นมาด้วยสิคอนแท็กก็ไม่ได้ใส่อะไรๆเลยลำบากมากกว่าเดิม

"พี่โทโมะค่ะไปส่งพิมพ์ได้รึยัง"ทีเมื่อกี้ล่ะบอกว่าไม่เป็นไรเหอะ!

"เป็นอะไรรึเปล่า"

"เปล่า"พูดจบฉันก็เดินขึ้นไปบนห้องก่อนจะล้มตัวลงนอนโอ๊ย!ปวดหัวพรุ่งนี้ไปม.ไม่ไหวแน่ๆทำไงดีเนี้ยถ้าเกิดสอบฟิคขึ้นมาแล้วคะแนนดิบตายแน่ๆเฮ้อ....แต่คงไม่โชคร้ายขนาดนั้นหรอกหลับดีกว่า

 

 

 

 

 

 

 

ฝากกดไลค์เพจ realm kevinในเฟสบุ๊กด้วยนะ

ถ้าถึง60เดี๋ยวภายในพรุ่งนี้จะอัพให้2ตอนรวดเลย

และถ้าไม่ถึงพรุ่งนี้จะหยุดอัพ1วันถ้าใครอยากอ่าน2ตอนรวด

ไปชวนเพื่อนกดไลค์เพจเยอะๆน้าของเพื่อนเค้าเอง

ปล.อ่านแล้วเม้นๆๆๆๆๆๆๆๆเยอะๆน้าาาเม้นแล้วไปกดไลค์เพจด้วย