My Dear. รักจังนายคนนี้ {PF ป๊อปปี้ฟาง}

~หวัดดีคะ รีดเดอร์ทุกคน ฉันชื่อฟาง เป็๋นคนเรียบ ๆ ง่าย ๆ ฉันสอบติด ม.จุฬา จึงได้พบเจอกับนายคนหนึ่ง ที่ฉันเกลียดเข้าไส้!
คือ "นายป๊อบปี้ !!" เราเคยเป็นเพื่อนกันสมัยอนุุบาล แต่ก่อนนานป๊อบชอบเรียกฉันว่า ยัยฟางเป็ดขี้เหล่ (ม๊าขี้เหล่ตรงไหน ?? ) แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วยะ !!! เพราะตอนนี้ฉันสวยแล้ว แต่นายนั้นก็ หล่อเหมือนเดิมอะนะ ^^ แต่เค้าจำฉันไม่ได้อ่ะ แม้แต่เส้นผม !! 
"สวัสดีครับคุณ" //ป๊อบปี้กล่าวทักทาย
~....เงียบ....~ 5555555 งงดิชื่อฉัน !! 

PoppyTalk :: เห้ย ชื่อเหมือนเป็ดขี้เหล่เลยว่ะ แต่คงไม่ใช่หรอกมั้ง คนนี้น่ารักกว่าเยอะเลยแต่ถึงชื่อจะเหมือนกันแต่หน้าตามันไม่ใช่นี่หว่า End ::

"คุณชื่อฟางหรอครับ" ป๊อบปี้ถาม

~เชอะ ตกใจล่ะสิ~ "ใช่" ฟางตอบเสียงโกรธ ไม่สิฉันไม่ควรมานั่งโกรธแต่ที่รู้ ๆ ฉันต้องจัดการนายนี่ 
"อ๋อใช่ค่ะ ทำไมหรอคะ เคยมีแฟนชื่อนี้หรอ " ฉันพูดเปลี่ยนคำ และแกล้งโง่ไปงั้น ๆ 
"ไม่ใช่แฟนผมหรอกครับ เป็นแค่คนรู้จัก ขี้เหล่ ชอบโวยวาย เอ้อ ...เคยชอบผมด้วยแต่ผมไม่ชอบ ก็เลยบอกความจริงว่าเค้าไม่สวย! แต่ดีที่เค้าเรียนเก่ง"ป๊อบปี้พูด
"หือ =w= นี่" ฉันลืมตัว
"เป็นอะไรครับ?"ป๊อบปี้ถาม
"อ๋อปล่าวค่ะ เ่อ่อแล้วนายชื่อป๊อบปี้ใช่มั้ย ? " ฟางถาม
"อ๋อใช่ครับ ..เอ่อ กลางวันนี้ไปทานข้าวข้างนอกกันมั้ยครับ ??" ป๊อบปี้ถาม
Fang Talk : เชอะ คิดจะจีบฉันหรอ ? ฉันไม่ง่ายไปกับนายหรอกนายป๊อบ! End ::
"ดูก่อนละกันนะคะ" ฉันพูดตัดบท 
"ก็คุณยังไม่มีเพื่อนไปทานข้าวนี่หน่า เจอผมเป็นคนแรกนี่หน่า ก็ต้องไปกับผมนะครับ" ป๊อบปี้พูด
Fang Talk : ยี๋ ใครบอกนายว่าฉันอยากไปกับนาย! โอ้ย ! ไม่ไหวแล้วโว่้ย และฉันก็ใส่อารมณ์ใส่นายป๊อบทันที! End::
"นี่ไอ้พูห์ ปากปีจอ อย่าชมว่าฉันสวย ! ประเหราะหรอ? " ฉันพูดใส่อารมณ์ทำไมให้ป๊อบปี้อึ้ง และพูดออกมาว่า
"อ้าว คุณรู้ฉายาผมได้ไง ? "
"โธ่เอ้ย !! ไอ้โง่ ฉันฟาง เป็ดขี้เหล่ไง !! ละฮะ"ฟางพูด
"หา O_O (<<<ตอนนี้หน้าพี่ป๊อบเป็นแบบนี้ ) " ป๊อบปี้ตกใจมาก
"นี่นินทาฉันเหรอ ! ดีนะคนที่นั่งฟังคือฉัน ไม่ใช่คนอื่น"ฟางตวาด
"เอ่อฟาง..คือ"ป๊อบปี้อึ้งมาก พูดอะไรไม่ออก
"ฉันไม่ให้อภัยนายหรอก !" ฉันพูดกับต่อยหน้าเค้าจัง ๆ 
"จำไว้อย่ามายุ่งหรือนินทาฉันกับใคร ! "ฟางพูดขาดคำ
"เห้ย จริงหรอ นีี่ยัยฟางหรอเนี่ย ทำไมน่ารักจังเนี่ย !! อย่างนี้ต้องจีบ" ป๊อบปี้พูด
"ฉันไปแหละ !!"ฟางพูดพร้อมเดินออกไป ปล่อยให้ป๊อบปี้นั่งอึ้งอยู่คนเดียว

~พักกลางวัน ในขณะที่ฉันเดินหาของกินอยู่กับขนมจีนก็มีตัวประหลาดโผล่มา~
"จ๊ะเอ๋ !" ป๊อบปี้กระโดดมาที่ตรงหน้าฟาง
"นี่มาทำไม" ฟางถามเสียงเข้ม
"มาหาเธอไง >o< " 
~บ้าเรอะเขินน้ะเว้ย !! ~
"แล้วไง " ฟางตอบ
"แล้วไงละ ไปกินข้าวกันนะ !"ป๊อบปี้อ้อน
"ฉันมีเพื่อนแล้ว"
"คือฉันไม่หิวแล้วละฟาง ฟางไปทานข้าวกับป๊อบปี้เถอะจ้ะ ! "ขนมจีนพูด
~อ่าวทิ้งกันซะงั้นล่ะ ?!"
"ไปก็ดี งี่เง่าที่สุด "ป๊อบปี้พูด
"ทำไมว่าเพื่อนฉันอย่างนั้นล้ะ !? นิสัย หน้าตาก็ไม่ดี นิสัยก็แย่ !"ฟางพูด
"เดี๋ยวบอก ไปกับฉันก่อน"ป๊อบปี้พูด
"โธ่อยากรู้อะ !~ ไปก็ไป "ฟางพูด
"โอเคคร๊าฟฟฟ ~! "ป๊อบปี้พูดพร้อมกับยิ้ม เค้ายิ้มน่ารักมาก ! ทำให้ฟางใจละลาย ตามองเค้าไม่กระพริบ
~ณ ร้านอาหารหรูชื่อดัง ~
"นี่้เล่ามาได้แล้วนายป๊อบ!" ฉันกินเสร็จแล้วทวงคำตอบจากนายป๊อบ!
"ยัง" เค้าตอบแบบง่าย ๆ
"นี่ ! หลอกให้ฉันมากับนายหรือไง ! " ฟางเสียงดัง
"ฉันบอกแน่ แต่แค่กินข้าวด้วยกันมันน้อยไป"ป๊อบปี้พูด ทำให้ฟางสงสัยว่าเค้ากำลังคิดอะไรอยู่ ~!
~!เจ้าเล่ห์จริง ๆ ! ต้องการอะ !~ พูดไม่ทันจบ เค้าก็พูดขึ้นมาว่า
"เธอต้องมาเป็นแฟนฉัน"! ป๊อบปี้พูด
"ฮะ !ว่าไงฮะ ฉันไม่อยากรู้แล้วแหละ ! "ฟางตอบ
"เธออยากรู้แต่เธอไม่อยากเป็นแฟนฉันใช่ไหมละ ? " ป๊อบปี้พูด
"ก็นายไม่ชอบฉันนี่ ไหงเมื่อก่อนด่าฉันว่า ยัยฟางเป็ดขี้เหล่ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ " ฉันพูดน้ำเสียงอ่อน
"ถ้าไม่รักจะขอเป็นแฟนเพื่ออะไร ?"ป๊อบปี้พูดพร้อมมองหน้าฟาง
"แต่นายต้องบอกฉันก่อน"!
"อืมก็ได้ แต่เธอห้าม..."
"ฉันไ่ม่ผิดคำพูดหรอก ฉันจะยอมเป็นแฟนนาย 1 เดือน "
" 2 เดือน"
" 1เดือนก็พอแล้ว "
"2"
"1"
"2"
"1"
"งั้นฉันไม่เล่า"ป๊อบปี้พูดตัดคำ
"อืมก็ได้สองเดือน T^T"ฟางตอบแบบหน้าบึ้ง
"คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ ฉันกับขนมจีนเคยคบกัน แต่เลิกกันไปแล้ว นานแล้วล่ะ คบกันไม่ถึงเดือนก็เลิก "
"แล้วเราสองคน 2 เดือนถึงหรอ?"ฟางถาม
"ถึงดิ" 
"นายมีแฟนมาีกี่คนแล้ว "ฟางถาม
"เอ่อ...เอ่อ...เธอคนที่ 10 กว่า ๆแล้วละ" 
"หา O_O" 
"จริงนะ แล้วฉันก็อยากเจอคนที่ใช่สักที"
"แล้วทำไมถึงเลือกฉัน"ฟางถามด้วยความสงสัย
"เพราะว่าเราเคยเป็นเพื่อนกัน ตั้งแต่อนุบาล"
"อืม"

~์Next Day~
~เนื่องจากตอนนี้มีคนคนหนึ่งกำลังว้าวุ่นในใจ ~
"ฮัลโหล หวัดดีคะ ใครอะคะ" ฟางถาม
"[เราป๊อบไง] "
"หา O+O มีเบอร์เราได้ไงอ่ะ" ? 
"[เราให้เขื่อนขอจากเฟย์น่ะ ]"
"อะไรนะ"ฉันเสียงดัง
"[จะเสียงดังทำไม ? ]"
"ก็ตกใจไง"
"เลิก....."
"ฮะ เลิก เลิก !? จะเลิกกับฉันหรอ แต่เสียงนายป๊อบดับไปแล้ว อะไรกัน ! คบไม่ถึง 1 วัน บอกเลิก ! "

~ฉันเดินมาที่มหาลัย ฉันเห็นคนคนหนึ่งคุ้น ๆ ถือกุหลาบสีขาวช่อใหญ่เว่อร์มาก!~
"ให้ครับ" เค้าเดินมาให้ เค้าให้ฉันเค้าใส่แว่นตาดำ ทำให้ฉันสงสัยว่าเค้าคือใครกัน ~!? เขาหยิบอูคูเลเล่ คู่ใจออกมา
~เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจ ใช่เธอ คนเดียวที่ฉันมั่นใจ ~
"หยุดร้อง!"ฉันพูด
"อ้าว!ทำไม?"
"ฉันไม่รู้ว่านายเป็นใคร ?"
"แหม ...จำแฟนไม่ได้น้อยใจนะเนี่ย T^T"เค้าพูด
"อ๋อนายนี้เอง"
"ชอบมั้ย ?"
"ชอบอะไร ?"
"ดอกไม้กับเพลง +!"
"อืมก็ชอบ"
"แต่ชอบคนตรงหน้ามากกว่าใช่ป่ะ ?"เค้าพูดทำเสียงน่ารัก
"บ้าน้ะ !! เขิลล ^^" ฉันทั้งเขิลทั้งอายเพราะนายคนเดียวป๊อบ! เขาเอื้อมมือมาจับฉัน
"เอ้ยทำไร ??"ฟางพูดด้วยความตกใจ
"เอ้า! ก็เป็นแฟนกันไงเล่า =o=จับไม่ได้หรอ?"
"ไม่จำเป็นต้องเดินจูงมือ "
"ป่าว..ไม่ได้จูงแค่จับ"
"ไม่ได้! ก็เมื่อเช้านายบอกฉันว่าเลิก! อ๋อนี่คิดว่าฉันโง่ใช่มั้ย ?"ฟางพูด
"อ๋อ พอดีแบตหมดฉันจะบอกว่า เลิกเสียงดังได้แล้ว "
~เพล้ง ~
"หา O_O" หน้าแตกเลยฉัน!
"อ้าวหรอ ?" ฉันพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งที่ฉันหน้าแตกต่อหน้าเค้า
"ก็บอกแล้วไง ! ป๊อบน่ะรักฟางจะตาย"เค้าพูด
"แหวะ ! เลี่ยน" ฉันพูด
"ขอ Facebook หน่อยเด่ะ จะได้คุยกัน>W<"เค้าพูด
" No! ฉันหยิ่งในศักดิ์ศรี อยากได้หาเอา!"
"โธ่ ฟาง...t^t"
"ทำไม ทีเบอร์ฉันยังหาได้เลยแล้วทำไมเฟสถึงจะหาไม่ได้!"
"ก็ได้"เค้าพูดหน้าเศร้า
~เชอะใครจะโง่ให้นายล้ะ ฉันไม่ไว้ใจนายหรอก ถ้านายรักฉันจริง ก็ต้องหาให้ได้สิ!~

~ตื่อ ดือ ดึ๊ !!~ (โปรดฟังให้เหมือนเสียงเอ็ม)
"เฟย์ พี่ขอเฟสฟางหน่อยสิ!"
"ไม่ได้พี่ฟางไม่ให้บอกใคร ! โทษทีนะพี่ป๊อบ"
"โห ร้ายกาจยัยฟาง" 
Fang Talk :: 55 รู้จักฉันน้อยไปซะแล้ว เจ้าหมีพูห์ อยากรู้จัง มีปัญญาหาเฟสฉันมั้ย ? End::
~ตือดึ้น~ โปรดฟังให้เหมือนเฟส
"เอ๋ ใครทักมานะ !"
"Hi ที่รักของพูห์"ฉันรู้เลย เค้าคือใค ร!
"หา O_O รู้ได้ไงเนี่ย นายรู้เฟสฉันได้ไง?"ฟางถาม
ไม่บอกหรอก แบร่ -o- "
"ยัยเฟย์หลุดปากใช่มั้ย ?"
"เก่งนะเนี่ย แม่ของลูก ภรรยาของฉัน 555"
"อย่ากวนนะ นี่มันแค่ข้อต่อรองเท่านั้น!"
"บังเอิญเนอะ"เค้าพูด
"เรื่อง ?"
"เรื่องที่เราได้เจอกันอีกไง "
"อืม จิง !"
"สงสัย........"

ติดตามตอนไปนะคะ