เรื่อง [SF] เธอคือผู้หญิงคนนั้น

 หากจะมีใครยุในใจฉัน คนหนึ่งคนนั้นต้องเปนเธอ

หากจะมีคนที่ใจฉันจะพร้ำเพ้อ และคงรักเสมอไม่แปรเปลี่ยนไป

"เห้ยไอโมะ แกจะมองแก้วอีกนานใหมวะ"ป๊อปปี้เอ้ยขึ้น ซึ้งทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์

"อะไรวะ"ผมตอบทั้งที่ตายังมองแก้วที่ยื่นยุกับฟางหน้าอาคาร ส่วนผมนะเหรอ หลังต้นใม้

"ไปกินข้าว"ถ้าไม่ติดที่มันเปนแฟนกับฟางน้องสาวผมนะ มันบึ้ม(โดนตืบ//คนแต่ง)ไปตั้งนานแร้ว

"เออ"แร้วผมก้อเดินไปกับมัน

ที่โรงอาหาร ช่วงพักกลางวัน

"ฟางๆทางนี้"ไอป๊อปตะโกนเรียกฟาง

"แปปนะป๊อป เดียวฟางชวนแก้วก่อน"จากนั้นฟางก้อเดินมากับแก้ว

"ดีจะ...โทโมะ^__^"แก้วเทอเปนคนน่ารัก นิสัยดี เข้ากับคนง่าย ยิ้มเก่ง

"ดีคับ^^"อยากบอกรักให้เทอรุแต่ไม่กล้าพอ(พระเอกเริ่มเพี้ยนและ//คนแต่ง)

"แก้วคับคือว่า เย็นนี้กลับบ้านด้วยกันนะคับ"

"ยินดีคะ"

เลิกเรียน

"แก้ว" เอาวะเปนไงเปนกัน บอกเปนบอก

"หืม"

"คือว่าถ้าเกิดโทโมะบอกอะไรแก้วไป แก้วจะโกรธโทโมะไหม"

"ไม่โกรธหรอก มีไรหรอ"

"ก้อ เอิ่ม..คือ โทโมะรักแก้วนะ รักมานานแร้ว เหนครั้งแรกแร้วปิ๊งเลย"

"โถ่เรื่องแค่นี้ แร้วทำไมโทโมะถึงรักแก้วละ"

ต้องเปนคนที่มีจิตใจงดงาม และมีรักให้ฉันด้วยความบริสุทธิ์ใจ

"ก้อตรงที่แก้ว เปนตัวของตัวเอง น่ารัก อ่อนโยน มีน้ำใจ ยิ้มเก่ง ฯลฯ"

"อืม และมีอีกอย่างนึง"

"อะไรอะ"

"ความบริสุทธิ์ใจ"

เธอคือผู้หญิงคนนั้น ที่ทำให้ชีวิตฉันมีความหมาย

คือฟากฟ้าแห่งความรักที่โอบกอดฉัน

เธอคือผู้หญิงคนนั้น คนที่ฉันรักจนหมดใจ

จักรวาลของฉัน คือห้วงความรักจากเธอ

"เปนแฟนกันนะโทโมะสัญญาว่ารักแก้วคนเดียว"แร้วผมก้อชูนิ้วก้อยขึ้น

"เปนก้อได้ สัญญานะ"และแก้วก้อเกี่ยวก้อยผม

"เย้ๆๆ"

"โทโมะสัญญากับแก้วได้ใหมว่าถ้าแก้วไม่ยุสองปี โทโมะจะไม่มีคนอื่น"แก้วพูดแร้วร้องให้ผมเลยดึงเทอเข้ามากอด

"แก้วจะไปใหน"

"แก้วไปเรียนเมืองนอกสองปี"

"โทโมะสัญญาเลยว่าจะไม่มีใครนอกจากแก้วคนเดียว"ผมค่อยๆเช็ดน้ำตาให้เทอ"แก้วไปตอนใหนละ"

"พรุ่งนี้ เครื่องออกตอนเช้า"

หน้าบ้านแก้ว

"เดียวโทโมะไปส่ง ฝันดีนะ"

"ฝันดิเหมือนกัน"และผมก้อเดินเข่าบ้านไป(ห่างกันแค่สามหลัง)ในใจอยากร้อง แต่มันทำไม่ได้

เช้าวันรุ่งขึ้น

ณ สนามบินสุวรรณภูมิ

"แก้วโทโมะขอกอดแก้วครั้งสุดท้ายได้ใหม"

"อืม"แร้วผมก้อเดินเข้าไปกอดเทอ

 "อย่าลืมพวกเรานะ แก้ว" ฟางป๊อปปี๊พูดขึ้น

"แก้วไม่มีวันลืมหรอก แก้วต้องไปแร้วนะ บาย"

"บายๆแก้ว"แร้วแก้วก้ออเดินหายเข้าไปข้างใน

ฉันจะตามเทอด้วยความความห่วงหวง ไกลสักเพียงใหนไม่ใหวหวั่น

ให้เทอคืนมา รับรู้ว่าใจฉัน มีแต่เทอเท่านั้นนับตั้งแต่นี้

ต้องเปนคนที่มีจิตใจงดงาม และมีรักให้ฉันด้วยความบริสุทธิ์ใจ

2 ปีผ่านไป

ผมก้อยังคิดถึงแก้วยุ ไม่ว่าจะนานสักเท่าไร และวันนี้ แหละเทอกลับมาไทย ผมดีใจเปนพิเศษ อยากกอดแก้วใจจะขาดแร้ว

ปรี๊นนน~~~

"ไอโมะไปเร็วเดียวไปรับแก้วไม่ทัน"ไอป๊อปตะโกนขึ้นมา

"เออ"ผมรีบวิ่งไปขึ้นรถไอป๊อป แร้วบอกให้มันรีบขับไปสนามบินอย่างด่วยจี๋

ณ สนามบินสุวรรณภูมิ

"โอ๊ยย"ผมเดินยุดีๆก้อชนเข้ากับผู้หญิงคนนึง

"ขอโทษคับ เปนอะไรมากรึป่าว"เอ๊ะ ผู้หญิงคนนี้ทำไมคล้ายแก้วจัง แต่ผู้หญิงคนนี่ผมยาวเท่านั้นเอง ยิ้มสวยจัง ผมเลยเพ่งดู เห้ย..นี่มันแก้วนิ

"ไม่เปนระ..."เทอเงยหน้าขึ้นมา "โทโมะ"แก้วลุกขึ้นแร้วกอดผม

"แก้วโทโมะคิดถึงแก้วมากเลย"

"แก้วก้อคิดถึงโทโมะ" แร้วแก้วก้อหอมแก้มผม ชื่นใจจัง

"เลี่ยนแร้วเว้ย"ไอนี่ขัดจังหวะจิงๆ

"ไปทะเลกัน ต้อนรับวันแก้วกลับมา"ฟางพูดขึ้น

"ไปกันเลย"ผมโอบใหล่แก้วแร้วเดินไป

เธอคือผู้หญิงคนนั้น ที่ทำให้ชีวิตฉันมีความหมาย

คือฟากฟ้าแห่งความรักที่โอบกอดฉัน

เธอคือผู้หญิงคนนั้น คนที่ฉันรักจนหมดใจ

จักรวาลของฉันคือห้วงความรักจากเธอ

ที่ ชายหาด

ตอนนี่ผมกับแก้วนั้งดูพระอาทิตย์ตกดินยุที่ชายหาด แก้วนั้งพิงใหล่ผมยุ

"แก้วรุไหมว่า แก้วคือผู้หญิงคนนั้น แก้วทำให้ชีวิตของโทโมะมีความหมาย เเก้วเปรียบเสมือนฟากฟ้าแห่งความรักที่โอบกอดโทโมะยุ และแก้วก้อจะเปนคนเดียวที่โทโมะจะรักตลอดไป...โทโมะรักแก้วนะ..."

"แก้วก้อรักโทโมะ"

จากนั้นผมก้อค่อยๆก้มลงจูบแก้วอย่างอ่อนโยนและอ่อนหวานท่ามกลางพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน น้ำทะเลเปนสีส้ม และผมก้อสัญญาว่าจะรักผู้หญิงคนนี้คนเดียว ไม่ว่าจะมีอุปสรรค ใดๆก้อตาม

เธอคือผู้หญิงคนนั้น ที่ทำให้ชีวิตฉันมีความหมาย

คือฟากฟ้าแห่งความรักที่โอบกอดฉัน

เธอคือผู้หญิงคนนั้น คนที่ฉันรักจนหมดใจ

จักรวาลของฉันคือห้วงความรักจากเธอ....

----------------------------------------ThE eND---------------------------------------

จบละ น้ำเน่าเนอะ มือใหม่ก้องี้ละ อิอิ ติ+ชม กันตามสบายเลยนะ