อยากขอโทษที่ทำร้ายเธอ

ตอนที่1

" แก้ว ยัยแก้ว! "  หญิงสาวหน้าหวานหน้าที่ผู้ชายเห็นยังต้องเหลี่ยวหลังมามอง เรียกเพื่อนสาวข้างๆที่หน้าหวานไม่แพ้กัน " ห่ะ! อะไรยัยเฟย์แกจะแหกปากตะโกนทำไม" แก้วหันไปต่อว่าเฟย์ที่เรียกตัวเองดังเกินเหตุ

                                   ตู ผิดอะไรว่ะ

" ก็เพราะเรียกแกหลายครั้ง แต่ไม่ตอบ เลยตะโกนแม่งเลย" "เหรอ"  "เป็นไรมากเปล่า" พูดจบเฟย์ก็เอามือแตะหน้าผากแก้วดู " ตัวก็ไม่เห็นร้อนเลย"  " แกว่าฉัน งี่เงามั๊ย" แก้วถามเฟย์ด้วยสีหน้าที่เศร้าสลด " ทำไมแกถามแบบนั้น แกทะเลาะกับพี่โทโมะใช่มั๊ย" พูดไม่ทันจบแก้วก็ปล่อยโฮออกมา " ฮึก ฉันจะทำยังไงดีเฟย์ ฮึก ฮืออออ"  " ไม่เป็นไรแก้ว ไหนลองเล่าให้ฉันฟังสิ" แล้วแก้วก็เริ่มเล่าเรื่อง

.

.

.

 แกร๊ก " เซอร์ไพรค่ะพี่โทโมะ " เมื่อเปิดประตูเขามาร่างบางก็ต้องฉงัก เมื่อเธอเห็นผู้ชายของเธอจูบกับผู้หญิงคนอื่น ฝ่ายชายหนุ่มเองก็ตกใจไม่แพ้กันเพราะไม่คิดว่าแฟนสาวจะแวะมาหาเขาที่คอนโด แต่เมื่อเห็นอย่างนั้นชายหนุ่มก็บอกให้ หญิงสาวนิรนามออกไปก่อน

" มีอะไรเหรอ แก้วถึงมาหาพี่ที่คอนโด " ชายหนุ่มหันไปถามร่างบาง "เมื่อกี้ ใครค่ะพี่โทโมะ"

 "เพื่อนนะ"  " เฮอะ !เพื่อนเหรอค่ะ ขนาดเด็กมันยังไม่เชื่อเลยค่ะพี่ พี่หาคำแก้ตัวได้เท่านี้เหรอ แก้วจะอะไรพี่อย่างนะ เพื่อนเขาไม่กอดไม่จูบกันหรอกค่ะ " แก้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉยช้า แต่มันก็ไม่สามารถปกปิดเสียงที่สั่นเครือของเธอได้ " ก็พี่บอกไม่มี อะไรไงแก้ว เพื่อนก็เพื่อนสิ !" ร่างสูงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เด่นชัดว่าอย่าเซ้าซี้ ก่อนจะเดินหันหลังไป แต่ก็ต้องฉงักเมื่อร่างบางพูดขึ้นว่า "พี่อย่าหัน หลังให้แก้วนะ " "อะไรอีกละแก้ว " ร่างสูงทำสีหน้าไม่พอใจ " พี่รู้ตัวบางมั๊ยว่าพี่....ค่อยๆถอยห่างจากแก้วไปอย่างช้าๆ" แก้วพูดกับโทโมะด้วยสีหน้าและแหววตาที่เจ็บปวด

เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วที่ความเงียบปกคลุมภายในห้องสร้างความอึดอัดใจให้ร่างสองร่างมาก     จนร่างบางต้องเอยขึ้นว่า " พี่ จะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ " ร่างสูงหันหน้ามามองร่างบางด้วยสายตาที่ว่างเปล่า " ฮึ แก้วว่าพี่ไม่ต้องพูดดีกว่า..เพราะยังไงคำแก้ตัวของพี่มันก็ฟังไม่ขึ้น" เมื่อแก้วพูดจบก็เม้มปากเหมือนคิดอะไรสักอย่าง ก่อนเอยขึ้นว่า " พี่อยากเลิก กับแก้วมั๊ย ? " โทโมะถึงกับตกใจในสิ่งที่แก้วพูดออกมา " อย่าถามอะไรงี่เง่าน่าแก้ว นี้ก็ค่ำแล้วเดี๋ยวพี่ไปส่ง " พูดจบโทโมะก็ขว้ามือ แต่แก้วสะบัดมือออก " ไม่ต้องค่ะ ! แก้วมาเองก็ต้องกับเองได้" พูดจบ แก้วก็เดินออกไปทันทีไม่รอ ให้โทโมะได้พูดอะไร

.

.

.

ปัจจุบัน

" ฮึก ฮือ ฮือ ฮือ "  " ไม่เป็นไรแก้ว ปล่อยมัน ออกมาให้หมดนะ " เฟย์ทำอะไรไม่ได้นอกจากกอดเพื่อนสาว แล้วลูบหลังเบาๆ

____________________________________________________________

ห่างหายกันไปนาน คิดกันบ้างหรือ เปล่า ถ้าคิดถึงก็เม้นเยอะๆนะ