นิยายเพลงรู้ไหม

22  มิ.ย  ปี โมะแก้ว  >///<

  Tomo say

    วันนี้แล้วซินะ วันที่ผมต้องบอกความจริงกับแก้ว ถ้าผมบอกเธอไปเธอจะยังเป็นเพื่อนกับผมหรือเปล่า ผมกลัวผมจะเสียเธอไป แต่ถึงยังไงสัญญาที่ผมบอกเธอไป วันเกิดเธอผมจะบอก ยังไงผมก็ทำตามสัญญา ถึงแม้ว่าผมจะได้คำว่าเจ็บกลับมาก็ตาม

  Kaew say

    วันนี้วันเกิดแก้ว และวันนี้คือวันที่เขาจะบอกความจริงกับแก้ว แก้วจะได้รู้สักที่ว่า แก้วแอบคิดไปเองหรือเปล่าว่าเขามีใจให้ ในเมื่อแก้วสัญญากับเขาว่า แก้วจะรอวันที่เขาพร้อมที่จะบอกว่าเขาคิดยังไงกับแก้วในวันเกิด แก้วก็รอเขาได้ แต่ถ้าเขาบอกว่าเขาเป็นได้แค่เพื่อนสนิทของเขา แก้วก็จะยอมรับ แต่ก่อนที่แก้วจะยอมรับ ขอแค่ให้แก้วได้บอกอะไรกับเขาซะก่อน ก่อนที่แก้วจะทำใจแล้วกลับไปเป็นเพื่อนสนิทของเขาเหมือนเดิม

  บ้านของร่างบาง

“ สุขสันต์วันเกิดนร้าแก้ว นี่อ่ะของขัวญของแก้วนะ ” เฟย์ฟาง เอ่ยคำอวยพรให้กับร่างบาง พร้อมกับยืนของขวัญให้กับร่างบางเฟย์กะฟาง เป็นเพื่อนของร่างบางที่รู้จักกันตั้งแต่ยังเด็ก แล้วยังเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับทั้งร่างบางแล้วร่างสูง ( ไรเตอร์ขอโทษนร้าที่เอาเฟย์ฟาง มาอยู่ตอนจบ ) เชอะ เฟย์กะ ฟางงอนไรเตอร์แล้ว ( ไรเตอร์ขอโทษคร๊าบ บบบบบ )

“ ขอบคุณนะเฟย์ ฟาง แก้วรักเฟย์ฟางที่สุดเลย ไปหาอะไรกินข้างในก่อนนะ ” ร่างบางพูด ก่อนที่จะเชิญให้ 2 สาวเพื่อนสนทของเธอเดินไปหาอะไรกินในส่วนที่จัดเตรียมไว้

“ จร้าแก้ว ป่ะฟาง เฟย์หิวแล้ว ” เฟย์เอ่ยก่อนที่จะจับมือฟางเข้าไปข้างใน

“ ไม่ไว้จริงๆ พี่น้องคู่นี้ นั้นพี่ป๊อป พี่เขื่อนนี้ คิดถึงจัง ” ร่างบางเอ่ยก่อนที่จะเดินไปหาพี่ชายของตน

“ สุขสันตร์วันเกิดนร้าน้องสาวของพี่ นี่ของขวัญสำหรับน้องสาวของพี่ แล้วฟางไปไหนอะแก้ว ” ป๊อปปี๊ เอ่ยคำอวยพรให้กับน้องสาวของเขา แล้วยืนกล่องของขวัญให้กับน้องสาวของเขา นี่พี่ป๊อปกะจะถามถึงฟางอย่างเดียวเลยใช่ไหม วันนี้วันเกิดน้องของตัวเองนะ  แต่ไม่เป็นไรยังไงพี่ป๊อปก็มีของขวัญให้แก้ว

“ สุขสันต์วันเกิดน้องสาวแสนสวยของพี่ แต่หน่อยกว่าเฟย์นะ ” เขื่อนเอ่ยคำอวยพรให้กับร่างบาง แต่ติดแกล้งร่างบางนิดหน่อย เมื่อร่างบางได้ยินคำสุดท้ายถึงกับงอนพี่ชายของตัวเอง

“ 555+ พี่รอเล่นนะแก้ว อย่างงอนพี่ซิ แก้วเป็นน้องสาวแสนสวยของพี่อยู่แล้ว หายงอนนร้า นี้อ่ะของขวัญสำหรับน้องสาวของพี่ ” เขื่อนพูด พร้อมกับยืนของขวัญให้ เพื่อเป็นการง้อน้องสาวตัวเอง

“ ขอบคุณนร้าพี่ป๊อป พี่เขื่อน แก้วรักพี่ทั้ง 2 คนมากนร้า ” ร่างบางเอ่ยขอบคุณพี่ชายของตัวเอง

“ เอ่อ...แก้ว ฟะ... ” เขื่อนไม่ทันพูดจบ แก้วก็พูดแทรกขึ้น

“ รู้นะว่าพี่จะถามอะไรแก้ว เฟย์กับฟางอยู่ข้างในอะ ไปหาซิ ” ร่างบางเอ่ยบอกพี่ชายของตน

“ ขอบใจมากนร้าน้องสาวของพี่ ” ป๊อปกับเขื่อนเอ่ยขอบใจร่างบาง ก่อนที่จะเดินเข้าไปข้างใน เพื่อจะไปหาแฟนสาวของตน

“ นี่มันจะ 2 ทุ่มแล้ว นายคงไม่มาแล้วสินะ นายผิดสัญญากับฉัน ฉันไม่น่าไปรักนายเลย ฉันเกลียดนายโทโมะ  นายผิดสัญญากับฉัน ไหนนายบอกว่าวันนี้นายจะบอกว่านายคิดยังไงกับฉันไง แล้วนายหายไปไหนโทโมะ ” ร่างบางได้แต่คิดในใจ พร้อมกับเดินเข้าไปในงาน

รู้ไหมในวันนี้ไม่เหมือนเก่า รู้ไหมใครแอบเหงาคิดถึงเธอ 

รู้ไหมอยากบอกรักแต่กลัวเก้อ ทนไม่ไหว (ทนไม่ไหว) 

ได้แต่ห้ามใจ (ได้แต่ห้ามใจ) ไม่ให้รักเธอ (ไม่ให้รักเธอ) 

Tomo say

    ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าบ้านของเธอ ผมขอรวบรวมความกล้าสักพัก ตอนนี้ผมรู้ว่าเธอคงโกรธผมมาก เพราะผมมาช้า ถึงยังไงผมสัญญากับเธอแล้วว่าผมจะบอกเธอ ผมก็ทำตามสัญญาแล้วถึงแม้ว่าผมจะมาช้าก็ตาม ผมรวบรวมความกล้าได้แล้ว ผมพร้อมที่จะเดินเข้าไปในบ้านของเธอแล้ว ผมพร้อมที่จะบอกคำนั้นกับเธอแล้ว ผมพร้อมแล้ว และวันนี้ผมก็มีของขวัญมาให้เธอด้วย ของขวัญของผม คือ ลูกหมา ผมไม่รู้ว่าเธอจะชอบของขวัญ ของผมไหม แต่ถึงยังไงผมก็จะให้มันกับเธอ

“ ตอนนี้ผมเข้ามาในงานแล้ว เธออยู่ไหนนะ ผมมองหาเธอทั่วงาน นั้นไงเธอ ” ร่างสูงคิดในใจ ก่อนทีจะเดินไปพร้อมกับกล่องของกล่องใหญ่

“ แก้วสุขสันต์วันเกิดนะ นี้คือของขวัญสำหรับแก้ว ” ร่างสูงเอ่ยก่อนที่จะยืนกล่องของขวัญให้เธอ

“ โมะมาช้า แก้วนึกว่าโมะจะผิดคำสัญญากับแก้วแล้ว ” ร่างบางเอ่ย

“ในเมื่อโมะสัญญากับแก้วแล้ว โมะก็ต้องมา ” ร่างสูงเอ่ย ทำให้ร่างบางแอบยิ้ม

“ อืมๆ ไหนหล่ะสัญญาของโมะ ” ร่างบางเอ่ยทวงสัญญากับร่างสูงเนื่องจากตอนนี้ทุกคนเขาไปในบ้านหมด เพื่อจะทำการเซอร์ไพรแก้ว ทำให้เหลือแก้วกับโมะเพียง 2 คน

“ โมะสัญญากับแก้วว่าโมะจะบอกแก้ว ว่าโมะคิดยังไงกับแก้ว ใช่ไหม ” ร่างสูงเอ่ย

“............” ร่างบางได้แต่พยักหน้าตอบ

“ เอ่อ คือ เอ่อ......” ร่างสูงอยากจะพูด แต่มันติดอะไรไม่รู้

“ โมะพูดแต่คำว่าเอ่อ แล้วแก้วจักรู้ไหม ถ้าโมะไม่พูดงั้นแก้วไปหล่ะนะ ” ร่างบางพูดจบ ก็เดินหันหลังพร้อมที่จะเดินเข้าไปในบ้าน โดยไม่รอคำตอบของร่างสูง

“ คือ โมะชอบแก้ว วววว ” ร่างสูงตะโกน ทำให้ร่างบางหยุดนิ่ง และอึ้งกับคำที่ร่างสูงเอ่ยออกมา

Kaew say

    ที่แก้วอึ้งไม่ใช่เพราะอะไร แก้วแค่ดีใจที่แก้วไม่ได้คิดไปข้างเดียว โมะชอบแก้ว โมะชอบแก้วจริงๆใช่ไหม แก้วไม่ได้คิดไปข้างเดียวใช่ไหม

Tomo say

    แก้วเงียบไปนะ แก้วคงโกรธผมแน่ๆ แก้วโกรธผมแน่ๆ ผมขอโทษที่ผมคิดกับแก้วเกินคำว่าเพื่อน แต่ถึงยังไงความรู้สึกที่ผมมีให้แก้ว มันก็ไม่สามารถกับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว ผมคิดกับแก้วเกินคำว่าเพื่อนไปแล้ว

“ โมะแต่เมื่อกี้ โมะพูดว่าอะไร โมะบอกว่า โมะชอบแก้ว โมะพูดความจริงใช่ไหม ” ร่างบางที่ยืนอึ้งอยู่สักพัก ก็หันกลับมาหาร่างสูง แล้วถามเพื่อความแน่ใจ

“..........” ร่างสูงได้แต่พยักหน้าตอบกลับ ร่างบางดีใจที่ร่างสูงพูดความจริง

“ แล้วโมะอยากรู้ไหม ว่าแก้วคิดยังไงกับโมะ ” ร่างบางเอ่ยถามร่างสูง

“ เอ่อ.... โมะไม่กล้าหรอกแก้ว โมะไม่กล้า โมะไม่กล้าที่จะฟัง ดมะรู้ว่าแก้วให้ได้แค่คำว่าเพื่อนกับโมะ ” ร่างสูงเอ่ยขึ้น ทำให้หน้าของร่างบางแต่เมื่อกี้ที่ยังยิ้มอยู่ ตอนนี้หน้าของร่างบางได้แต่เศร้าลง

“ โมะไม่กล้า โมะไม่ฟังแก้วว่า แก้วคิดยังไงกับโมะ โมะคิดเอง เออเองโมะไม่ฟังแก้ว แล้วโมะจะรู้ไหมว่าแก้วคิดยังไงกับโมะกันแน่ โมะไม่ฟังจากปากแก้วเอง โมะอย่าคิดเองซิ ” ร่างบางเอ่ยขึ้น

    เมื่อร่างบางพูดจบก็ไม่รอคำตอบจากร่างสูง เธอเดินเขาไปจูบที่ปากของร่างสูง เพื่อเป็นคำตอบที่ให้ร่างสูงรู้  ร่างสูงได้แต่ยืนอึ้งกับการกระทำของร่างบางแต่เมื่อกี้

“ นี่ไงคือคำตอบของแก้ว โมะรู้หรือยังว่าคิดแก้วยังไงกับโมะ ” ร่างบางเอ่ยขึ้น ทำให้ร่างสูงยิ้มออก  ร่างสูงรู้แล้วว่าเขาไม่ได้คิดปข้างเดียว ร่างบางก็ชอบร่างสูงเหมือนกัน

“ แก้วโมะไม่รู้ว่า แก้วคิดยังไงกับโมะบอกได้ไหม ” ร่างสูงเอ่ยขึ้น เขารู้แล้วว่าร่างบางก็ชอบเขา แต่ขอแกล้งเธอก่อนนะ

“ งั้นโมะบอกแก้วมาอีกรอบซิ เดี๋ยวแก้วจะบอก ” ร่างบางเหมือนจะรู้ว่าร่างสูงแกล้งเธอ เธอเลยบอกให้เขาบอกก่อน แล้วเธอคอยบอก

“ แก้วอะ โมะบอกไปแล้วนะ ”ร่างสูงเอ่ยขึ้น

“ งั้นโมะไม่ต้องรู้แล้วกันนะ ” ร่างบางเอ่ยขึ้นเพื่อแกล้งร่างสูงอีกรอบ

“ ก็ได้คร๊าบ บบบบ โมะรักแก้ว โมะรักแก้วที่สุด โมะรักแก้ว ”ร่างสูงตอบพร้อมกับก้มหน้าไปประกบปากของร่างบาง

“ อือ อ ออ... พอได้แล้วโมะ แก้วก็รักดมะเหมือนกัน รักมากพอใจยัง ” ร่างบางเอ่ยห้ามร่างสูง ไม่ให้มันเกินเลยกว่านี้ แล้วเธอพร้อมบอกคำๆนั้นให้ร่างสูงรู้

“ งั้นแก้วเป็นแฟนกับโมะนะ นะๆๆๆๆ ” ร่างสูงเอ่ย พร้อมกับทำท่าอ้อนร่างบาง

“ ก็ได้ แก้วยอมเป็นแฟนกับโมะ แต่โมะต้องสัญญาก่อนนะว่าจะมีกันและกันตลอดไป ”ร่างบางเอ่ยตอบ พร้อมกับยิ้มให้กับร่างสูง

“ คร๊าบ บบบบ โมะสัญญา ” ร่างสูงเอ่ยตอบ พร้อมกับเอ่ยคำสัญญาให้กับคนรักของเขา

“ ว๊าย ยยยยย ไฟดับ ” ร่างบางอุทานขึ้น พร้อมกับดกระโดดกอด่างสูง

“ แก้วไม่เป็นอะไรนะ เดี๋ยวก็ติด ”ร่างสูงเอ่ยพร้อมกับกอดร่างบางไว้ ไม่ให้เธอกลัว

    กลับไปที่ ป๊อป ฟาง เขื่อน และเฟย์  หลังจากที่แอบดูอยู่นาน ก็ได้เวลาเซอร์ไพรแก้วแล้ว ป๊อปอาสาไปปิดไฟ ส่วนเขื่อน ถือเค้ก  เฟย์ ฟาง  ร้องเพลง

“ Happy birthday to you happy birthday to you   happy birthday . . happy birthday  happy birthday to you ” เมื่อร่างบางได้ยิน เธอก็ออกมาจากอ้อมกอดของร่างสูง ร่างสูงรับเค้กมาจากเขื่อน แล้วก็เอือมไปให้คนรักเป่า เมื่อร่างบางเป่าเสร็จ ไฟในบ้านก็เปิดขึ้น

“ ขอบคุณนร้าทุกคน วันเกิดปีนี้แก้วมีความสุขที่สุด ขอบคุณนร้า ” ร้างบางเอ่ยขอบคุณเพื่อน พี่ชาย แล้วก็คนรักของตน

“ สุขสันต์วันเกิดอีกรอบนะแก้ว ” เฟย์ฟางเอ่ย

“ สุขสันต์วันเกิดนร้าน้องสาวของพี่ มีแฟนแล้วอย่าง้อแง้หล่ะ ” ผู้เป็นพี่ชายทั้ง 2 พูดพร้อมกับเอ่ยแววน้องสาว

“ สุขสันต์วันเกิดนร้าคร๊าบ บบบบบบ คนสวยของโมะ ”ร่างสุงเอ่บทำให้ร่างบางหน้าแดงขึ้น

“ บ้า โมะอะ แก้วเขินนะ ” ร่างบางเอ่ยขึ้น พร้อมกับทุบไปที่อกของร่างสูง

“ แล้วรักไหม หล่ะคร๊าบ ” ร่างสูงเอ่ยขึ้น ทำให้ร่างบางหน้าแดงกว่าเดิม

“ ไม่รู้ ไม่ชี้ ” ร่างบางเอ่ยขึ้น พร้อมกับเดินไปที่บริเวณกล่องของขวัญ

“ หวานซะ นี้ๆ ไม่ได้อยู่กัน 2 คนนะ ยังมีพวกฉันอยู่นร้า ” ฟางเอ่ยแซวทั้ง 2 คน

“ นั้นนะซิ อยู่กันซะ 2 คนที่ไหน ” เฟย์เอ่ยขึ้น

โทโมะได้แต่ยิ้มตอบ 2 สาวก่อนที่จะเดินไปหา คนรักที่บริเวณกล่องของขวัญ

“ แก้วลองเปิดของขวัญโมะซิ ” ร่างสูงเอ่ยขึ้น พร้อมหยิบกล่องของขวัญขึ้นแล้วให้ร่างบางเปิด เมื่อร่างบางเปิดขึ้น ก็พบลูกมาอยาในกล่อง ร่างบางยิ้มให้กับร่างสูง เพื่อทำให้เขารู้ว่า เธอชอบของขวัญ ตัวนี้

“ ขอบคุณนะโมะ ขอบคุณสำหรับของขวัญ แก้วชอบมันมาก ” ร่างบางเอ่ยขอบคุณคนรัก

“ อืมๆ แก้วตั้งชื่อ ให้มันด้วยนะ โมะยังไม่ได้ตั้ง ”ร่างสูงยิ้มรับ ก่อนเอ่ยตอยคนร่างบาง

“ งั้นแก้วตั้งชื่อให้มัน ชื่อ ดอลลาร์ นะ ” ร่างบางเอ่ยชื่อที่ตัวเองตั้งให้กับร่างสูงฟัง

“ ตกลงคร๊าบ ” ร่างสูงเอ่ยตอบร่างบาง

“ ขอบคุณนร้าโทโมะ แก้วรักโมะที่สุดเลย ” ร่างบางเอ่ยตอบพร้อมกับกระโดดกอดร่าสูงพร้อมกับลูกหมา

“ โมะก็รักแก้วเหมือนกัน แล้วโมะก็จะรักแก้วตลอดไป ” ร่างสูงเอ่ยตอบร่างบาง พร้อมกับกอดเธอตอบ

  Tomo say

    แหล่ะแล้วผมกับเธอเราก็เป็นแฟนกัน ผมสัญญาว่าผมจะรักเธอตลอดไป ตราบใดที่ผมยังมีชีวิตอยู่ผมจะไม่แปรเปลี่ยนไปจากเธอ ผมสัญญาว่า จากนี้ไปจนนิรันดร์ ทั้งหัวใจของผมคือเธอเท่านั้น รักของผมจะให้เธอไปจนวันตาย ผมสัญญา ผมจะรักเธอตลอไป...

  Kaew say

    ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณที่รักกัน ขอบคุณสำหรับหัวใจที่มีให้กัน ต่อจากนี้ไปแก้วสัญญาว่าแก้วจะรักโมะตลอดไป ไปจนกว่าแก้วจะไม่มีลมหายใจ แก้วสัญญาว่า แก้วจะรักโมะตลอดไป....

  THE END

อัพให้แล้วนร้า จบแล้วววววววววว ไม่อยากให้จบเลย แต่มันนึกไม่ออกแล้ว

เป็นไงเม้นให้ด้วยนร้า