ภารกิจหัวใจ 2
To_oNg0909
6) 'โลกกลม'
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเฟย์กระแทกตัวนั่ง อย่างไม่สบอารมณ์นัก เพราะคิดจะมาคลายเครียด ดันกลายเป็นว่าพาตัวเองและ
สองสาวมาเจอเรื่องเครียดกว่าเดิมแทน ก็ดูคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนเธอ แต่กลับหายไปเป็นอาทิตย์
เธอขอแค่อธิบายดีๆซักข้อก็ว่าจะเลิกโกรธแล้ว แต่นี่มาเจอเขาในสภาพแบบนี้ อยากจะโกรธต่อจริงๆ
แล้วดูท่าเหตุการณ์จะยิ่งบานปลายไปกันใหญ่ เมื่อฟางดูจะเกิดอาการน็อตหลุดไปแล้วเพราะเล่น
ยกช็อตเตกีล่าซดรวดเดียวหมด o.o
"ไปเคลียร์กันที่ห้องให้รู้เรื่องเหอะว่ะ ไอ้ป็อป"
หนุ่มหน้าหวาน ที่นั่งเล่นยื้อยุดอยู๋กับสาวแก้ว เอ่ยขึ้น
'แล้วทำไมต้องพาพี่สาวเธอไปเคลียร์ที่ห้องด้วยล่ะ ไอ้พวกผู้ชาย..'
"แล้วจะเอาไง กับน้องจินนี่"
"น้องเขามาเองได้ ก็กลับเองได้"
คนข้างกายเธอพูดอย่างไม่ใช่กับคุณน้องคนสวยที่สะบัดบ็อบเดินหนีหายไป
ป็อปปี้หันกลับมาขออนุญาติเธอ
"เอาให้จบแล้วกัน ฉันรู้ว่านายรู้ดีว่าพี่ฟางคิดยังไง"
สุดท้ายก็ยอมเอ่ยปากอนุญาติออกไป เพราะเธอเองก็อยากให้พี่สาวสมหวังในรักและดูท่าป็อปปี้เองก็
คงอยากจะเคลียร์เรื่องหัวใจกับพี่สาวเธอจริงๆ
"นี่ ปล่อยนะ"
หันไปตวาดใส่คนข้างกาย ที่จับข้อมือเธอไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย
"เดี๋ยวซิครับ เฟย์ฟังเขื่อนก่อน" รั้งข้อมมือคนที่ลุกขึ้นยืนเอาไว้แน่น
"โอกาสนายมันหมดไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว นายเขื่อน"
พูดกับชายหนุ่มที่รั้งข้อมือเธอไว้ไม่ยอมปล่อย ทั้งๆที่ตัวเองก็มีน้ำตามาคลอที่ดวงตาคู่สวย
'ฉันจะไม่เป็นฝ่ายรออีกแล้ว แค่นี้ก็ดูโง่มากพอแล้ว ในสายตาคนอื่น'
"ฟังเขื่อนอธิบายก่อนนะครับ" เว้าวอนให้เธอยอมรับฟังเขาอีกซักครั้ง
"อย่ามายุ่งกับฉันนะ"
แกะมือปลาหมึกออกจากข้อมมือตัวเองแต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ออกซักที
"ฟังกันก่อนได้รึเปล่า"
"ไม่!!"
พูดเสียงดังใส่หน้าเขื่อน ที่เริ่มจะทำใจเย็นให้หญิงสาวเล่นบทแสนงอนใส่ไม่ไหว
เมือ่เห็นว่าวันนี้คงคุยกันไม่รู้เรื่องแน่ จัดแจงช้อนอุ่มร่างบางขึ้นมาไว้ในวงแขน ก่อนจะหันกลับไปหาเพื่อนสนิท
ที่ยังเล่นยื้อยุดกับหญิงสาวอีกคนไม่เลิก
"ฉันขอตัวเพื่อนเธอไปก่อนนะ"
"ไอ้โมเมิงก็เคลียร์ของตัวเองให้จบซะด้วย"
พูดจบก็ก้าวขา พาเฟย์ที่เอาแต่โวยวายให้เขื่อนปล่อยเธอลง มาที่รถ จับร่างบางยัดใส่เข้าไปด้านใน
ก่อนที่จะรีบเหยีบคันเร่งออกไปยังคอนโดหรูของตัวเอง จอดรถได้ก็ลากมือบางให้เดินตามเข้ามาด้านใน
"นายเขื่อน พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ"
"คุยกันก่อนได้รึเปล่าครับเฟย์"
"แล้วเลิกแทนตัวเองว่า ฉัน ด้วยนะครับเขื่อน ไม่ชอบ"
เฟย์ได้แต่ทำปากยื่นกับคำสั่งของชายหนุ่ม
สุดท้ายก็เดินตามเขื่อนเข้ามาในห้อง เดินไปนั่งลงบนเตียงกว้าง
'เหอะ ฉันไม่ใช่นางเอกนิยายงี่เง่าซะด้วยซิ ที่จะเดินหนีไปโดยไม่ยอมฟังอะไร'
มือบางยกขึ้นกอดอก สื่อความหมาย 'ว่ามาฉันรอฟังอยู๋'
เขื่อนถึงกับแอบยิ้มกับท่าทางของแฟนสาวราวกับผู้คุมนักโทษ
อย่างน้อยเธอก็ยอมจะรับฟังเขา และไม่ได้พูดออกมา
ซักคำว่าจะขอเลิกกับเขา เท่านี้ก็ทำเอาเขาใจชื้นขึ้นเป็นกองแล้ว
"เรื่องมันมีอยู่ว่า...."
เปิดปากเล่าที่มาของความคิดแผลงๆให้เธอฟัง อย่างหมดเปลือก ไม่ปิดบังซักนิดว่าเขาสนใจเธอมากว่าปีแล้ว
แต่ไม่กล้าเข้าไปจีบ จึงต้องเลือกใช้วิธีประหลาดๆแบบนี้
"เขื่อนรักเฟย์จริงๆนะครับ ไม่คิดจะจีบเล่นๆซักนิดเดียว"
สบตากับคนที่่เอาแต่เงียบ อย่างยืนยังความจริงใจของตัวเอง นาทีนี้เขื่อนยอมทุกอย่างครับ ขอแค่เฟย์ไม่ไปไหน
"แล้วทำไมไม่พูดออกมาตั้งแต่วันนั้น" เอ่ยถามเรียบๆ ทั้งๆที่ใจจริงเธอนะใจอ่อนยวบตั้งแต่
เขาบอกว่า แอบชอบเธอมาตั้งนานแล้ว แต่ของเก๊กอีกหน่อยเหอะ ผู้ชายเจ้าชู้ต้องปราบให้อยู่
"เขื่อน กลัวเฟย์ โกรธจนขอเลิก" ตอบออกมาเสียงเบา
เหตุผลเขาก็มีแค่นี้แหละ ความกลัวไม่มั่นใจวันนั้นจึงไม่กล้ามากพอจะเปิดปากพูดทุกอย่างให้เธอรับรู้เหมือน
ในวันนี้ ที่โลกมันกลมจรมาเจอเธอนั้นแหละ ถึงตัดสินใจเสี่ยงพูดออกมาดีกว่าปล่อยให้เะอหลุดลอยไป แล้วยิ่ง
เห็นสายตาของพวกผู้ชายที่มองแฟนสาวเขาด้วยแล้ว ยิ่งปล่อยไปไม่ได้ใหญ่เลย
"ไม่เชื่อใจ กันขนาดนั้นเลยเหรอ"
กลับเป็นเธอที่ถามออกมาพร้อมน้ำตา
'นี่เธอทำให้เขาเชื่อในตัวเธอไม่ได้เลยซินะ'
"เฟย์ ครับ"
เช็ดน้ำตาให้คนรักเบามือ ดึงร่างบางเข้ามาสวมกอดอย่างปลอบใจอีกฝ่ายให้ หยุดร้องไห้
"คำว่ารักที่เฟย์พูดไป มันทำให้เขื่อนไม่เชื่อเลยใช่มั้ย"
"ไม่ใช่นะครับเฟย์"
"เขื่อนขอโทษที่เขื่อน กลัวมากไปเอง"
โน้มใบหน้าหล่อเข้าหา เพื่อจูบซับน้ำตาให้คนรัก จูบซับน้ำตาตั้งแต่เปลือกตาคู่สวย จนมาบรรจบที่ปากเรียว
"อือ.."
ร้องออกมาเบาๆ เพราะโดนชายหนุ่มขบริมฝีปากล่าง อย่างหยอกล้อ ก่อนที่เขาจะสอดลิ้มเข้ามาชิมความหวาน
ในปากของอีกฝ่าย เกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กที่ไม่ประสาเรื่องแบบนี้ สอนให้เธอรู้จักที่จะตอบสนองต่อจูบเขา
"อือ..พะ..พอก่อน"
ยอมผละจากปากบางของเธอตามคำขอ แต่กลับไม่หยุดที่จะกก้มลงสูดความหอมจากซอกคอขาว
ที่เฟย์ได้แต่หดคอหนีจากสัมผัสของลมหายใจ ที่เป่ารดต้นคอเธออยู่ เขื่อนพรมจุบลงไปที่แอ่งชีพจร
ของเฟย์ ดูดเม้มจนเกิดรอยแดงเป็นวง เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของในตัวของแฟนสาว
"อือ.."
เจอแบบนี้ เฟย์ก็ได้แต่ร้องออกมาอย่างหมดแรง
"เฟย์ ครับ เขือนขอ...นะ"
สบตาคมกับคนในอ้อมกอดที่ดูจะมีสติเหลือน้อยเต็มที
^______________________________________________________________^
มึนๆเอ๋อๆกับไปอีกตอน ฮ่าๆๆ ตอนหน้าจบแล้วน้า เม้นกันหน่อยเป็นไงบ้าง
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
