ภารกิจหัวใจ 2
To_oNg0909
4) ความจริง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเขื่อนได้แต่ งง กับการกระทำของเฟย์ ที่ยกมือขึ้นมาปิดปากดขาไว้ไม่ยอม ให้เขาได้สารภาพรักเธออกไป
"ก่อนเขื่อนจะบอกอะไรเฟย์ "
"ขอเฟย์บอกอะไรบางอย่างให้เขื่อนรู้ก่อนจะได้มั้ย"
เขื่อนมองดวงตาของเฟย์ที่วูบไหว เหมือนเทียนต้องลม
"ฮึกๆ บางทีเขื่อนรู้แล้ว อาจจะไม่อยากบอกคำนั้นกับเฟย์ก็ได้"
ชายหนุ่มดึงมือบางที่เริ่มจะสั่นออกจากปากเขา เลือกจะเอามือเฟย์มากุมไว้แทน
"เฟย์ครับ เฟย์พร้อมจะฟังเฟย์เสมอนะครับ บอกได้มั้ยว่ามันคือเรื่องอะไร"
"เฟย์ คือ...เฟย์ขอโทษ" เอ่ยออกมาทั้งน้ำตา
"เฟย์โดนจ้างมาให้จีบเขื่อน เสด็จแล้วก็หักอกเขื่อนซะ"
เฟย์สบตาคนตรงหน้าทั้งน้ำตา เขื่อนได้แต่นิ่งไปกับข้อความที่เขาได้รับฟัง
"ฮึก..เฟย์มันเลวใช่มั้ย?"
ถามคำสุดท้ายก่อนจะรีบลุกออกมาจากชิงช้าสวรรค์ที่เวียนกลับมาถึงจุดเริ่มต้นพอดี ผู้คนที่ยืนต่อแถวอยู่ต่างมอง
หญิงสาวที่วิ่งออกไปทั้งน้ำตา ด้วยความแปลกใจ เขื่อนที่เหมือนจะเพิ่งได้สติ รับวิ่งตามออกมาคว้ามือเฟย์
ให้หันกลับมาคุยกันก่อน
"เดี๋ยวซิเฟย์"
ลากร่างบางให้เดินตาม มาคุยกันในที่ปลอดคน
"ปะ..ปล่อย เฟย์ อยากกลับบ้าน"
สะบัดมือชายหนุ่มทิ้ง แต่เขื่อนกลับรั้งร่างบางเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด
"เขื่อนไม่สนว่าใครจะจ้างมาทำอะไรเขื่อน"
เชยคางคนที่เอาแต่หลบตาเขาให้ขึ้นมาสบตากัน
"ฟังเขื่อนก่อนนะครับ"
"ที่เขื่อนอยากรู้คือ.."
"รักกันบ้างมั้ย
"เฟย์ อืม.."
อายเกินกว่าจะพูดออกมาตรงๆ จึงเสพยักหน้าแทน แต่เขื่อนกลับไม่ยอมที่จะให้เธอเลี่ยงที่จะพูดคำๆนั้น
"รักรึเปล่าครับ" ถามยังกับคนที่เอาแต่ก้มหน้า
"ระ...รักค่ะ"
เขื่อนยิ้มกว้าง ก่อนจะฉวยโอกาศ จูบลงที่ปากเรียวของอีกฝ่ายโดยที่เะอไม่ทันตั้งตัว ที่ทำเอาเฟย์
เคลิ้มไปกับจูบหอมหวานที่เขามอบให้
"อือ"
ถอนจูบออกมาแต่ยังไม่วายแอบขโมยหอมแก้มเฟย์อีกที
"เขื่อน รัก เฟย์นะครับ"
เฟย์ยกมือดันหน้าเขื่อน ที่ก้มลงมาจะชิมความหวานจากเรียวปากเธอเอาไว้ได้ทัน
"พอแล้วนะ พาเฟย์กลับบ้านน้า"
ชายหนุ่มได้แต่ทำหน้าเสียดาย แต่ก็ยินยอมขับรถมาส่งแฟนสาว(หมาดๆ) ที่บ้านแต่โดนดี
'โอกาสยังมีอีกเยอะครับพี่น้อง วันนี้ปล่อยไปก่อนก็ได้ เตรียมตัวโดนจัดหนักได้เลยครับ เฟย์ ^^'
"ขอบคุณสำหรับวันนี้นะค่ะ"
"ครับคุณแฟน"
"บ้า >//<"
รีบเดินเข้าบ้านก่อนที่จะได้เขินไปมากกว่านี้ เดินเข้าบ้านมาก็ต้องตกใจที่เห็นพี่สาวนั่งร้องไห้เสียใจอยู่มือๆๆ
รีบเข้าไปกอดปลอบพี่สาวอยู่นานจนในที่สุด คนเป็นพี่ก็ร้องไห้จนหลับไปในที่สุด
แอบหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรหา คนที่เธอคิดว่าน่าจะเป็นสาเหตุที่ทำให้พี่สาวเธอต้องร้องไห้
พอคนปลายสายกดรับเธอก็ไม่เว้นช่องวางให้ได้ถามกลับ ว๊ากออกไปชุดใหญ่ก่อนจะต้องรีบวางเพราะ
เสียงเรียกชองวาง เก็บโทรศัพท์ให้พ้นสายตาพี่สาว หันกลับไปถาม
"อ้าวพี่ฟาง ตื่นแล้วเหรอ"
"อืม..แล้วเฟย์ทำอะไรอยู่"
"เอ่อ เปล่าหรอก"
"พี่ฟางขึ้นไปพักต่อเถอะ"
ดันหลังฟางให้เดินขึ้นไปปพักต่อที่ห้องนอนชั้นบน ส่วนตัวเองก็มานั่งชะเง้อคอรอ ป็อปปี้ที่เธอมั่นใจว่าเขาต้องรีบ
เจ้นมาง้อพี่ฟางแน่นอน แม่หมอเฟย์ฟันเฟริ์ม นั้นไง
'ติ๊งหน่องๆ'
มองออกไปนอกหน้าต่างพอเห็นว่าเป็น ชายหนุ่มคนเดียวกับที่เธอคิด ก็รีบหลบไปทางหลังบ้านปล่อยให้
คน(แอบ)รักเขาเคลียร์กันเอง ส่วนแม่สื่ออย่างเธอก็คอย(สร้าง)ดูสถาณการณ์ห่างๆต่อไป
"โอ๊ย ทำไมไม่พูดออกไปซะทีนะ"
เฟย์ที่ยืนลุ้นจนยุ่ง รุมกัดจนเลือดจะหมดตัวเธฮอยู่แล้ว บ่นออกมาอย่างขัดใจในอาการอั้มๆอึ้งๆของทั้งสองคน
สาวสวยคิดแผนการณ์ในหัวเร็วจี้ ก่อนจะดีดนิ้วอย่างนึกแผนเด็ดออก
มือบางหยิบโทรศัพท์ออกมากดหาคนในบ้านก่อนจะบอกแกมบังคับให้เขายอมอยู่กับพี่สาวเธอ
ไม่ลืมทิ้งระเบิดไว้ตอนท้าย วางสายก่อนจะวิ่งไปสับคัตเอาท์ลงจนไฟดับลงทั้งบ้าน ก่อนจะตามมาด้วยเสียง
กรี๊ดร้องของพี่สาว ส่วนเจ้าตัวก็เผ่นไปบ้านของแก้วที่อยู่ข้างๆตั้งแต่สับคัตเอาท์แล้ว
(อย่าไปบอกพี่ฟางนะ ไม่งั้นเฟย์โดนเหยีบแบนแน่ๆ)
'ฉันแทบจะใส่พานถวายพี่ฟางให้แล้ว ถ้านายยังไม่รู้ก็ไปตายซะเหอะ นายป็อปปี้'
คิดเซ็งๆๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหาแก้วที่นั่งเล่นเกมส์เมามันส์อยู่คนเดียว
"นอนด้วยดิ"
"เฮ้ย!!"
แก้วร้องออกมาเสียงดัง ที่อยู่ๆเฟย์ก็โผ่ลเข้ามาในห้องเธอ
"จะตะโกนทำไมอ่ะแก้ว เฟย์แค่มาขอนอนด้วย"
"อ้าว แล้วฟางล่ะ"
"เออ ตามนั้นแหละ"
ตอบแบบตัดบทก่อนจะคลานขึ้นไปนอนบนเตียงของเพื่อนสาวทันทีโดยไม่ยอมรอฟังคำอนุญาติ
ของเจ้าของห้องซักนิด
'เพราะฉันหลงทาง หลงอยู่ใจกลาง......'
แก้วรีบทิ้งเกมส์ในมือ กระโดไปตะครุบโทรศัพท์ไปถือไว้ในมือได้ก่อนที่เฟย์จะทันได้เห็นว่าใครกันที่ดทรเข้ามา
แกก้วเดินหนีเพื่อน สาวออกไปคุยที่ระเบียง ส่วนเฟย์ก็ได้แต่มองถามท่าทางชวนสงสัยของเพื่อนไปงงๆ
แก้วกลับเข้ามาด้วยใบหน้าบึ้งตึงสุดฤทธิ์
"นอนไปก่อนนะแก้ว มีธุระ"
เฟย์มองตามแก้วที่รีบร้อนแต่งตัวออกไป จะถามว่าไปธุระที่ไหน ตอน 5ทุ่มก็ไม่ทันแล้ว
เพราะเจ้าตัววิ่งตัวปลิบไปหน้าบ้านซะแล้ว
"อะไร ของเขานะ" เกาหัว งงๆ
เฟย์นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอย่างไม่มีอะไรทำ เพราะจะไปแอบดูพี่ฟางก็ไม่กล้า
"เอ๊ะ เราลืมอะไรไปรึเปล่านะ"
ลุกขึ้นนั่ง เท้าคางอย่างใช้ความคิด เพราะนึกไม่ออกซักที ว่าเธอลืมเรื่องอะไรไป และเหมือนเรื่องนั้น
จะเป็นเรื่องสำคัญซะด้วยซิ
"เรื่องอะไรนะ...."
"อ๊ายยยยย ภารกิจ"
"แย่แล้วๆ ทำไงดีเนี้ยยัยเฟย์"
คิดอย่างกลัดกลุ้ม ก็ตัวเองดันไปหลงรักเป้าหมายซะเอง แถมไปตกปากรับคำเป็นแฟนฝ่านนั้นอีกตั้งหาก
แล้วทีนี้จะทำไงล่ะเนี้ย เฮ้อ มีทางเดียวคงต้องยกเลิกภารกิจ ส่วนเรื่องอื่นค่อยคิดทีหลังแล้วกัน
คิดได้อย่างนั้นก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหา เจ้าของภารกิจ(ประหลาดๆ)
'ตู๊ดๆ'
"ว่าไงครับ คุณแฟน"
เสียงเขื่อนตอบกลับมาอย่างร่าเริ่ง
"เอ๊..."
ดึงโทรศัพท์ออกห่าง เช็ดดูว่าเธอกดโทรหาใครกันแน่ เขื่อน หนือเจ้าของ ภารกิจ
เธอกดโทรหาใครกันแน่.....
^_______________________________________________________________^
อัพแล้วน้า เป็นไงบ้าง
สำหรับคนที่รอ PF ใจเย็นๆน้า เรายังแต่งคู่นี้เหมือนเดิน (อ๊ายจิ้น)
แต่ตอนนี้แวะมาสะสางเรื่องสั้นของ เฟย์เขื่อน โทโมะแก้ว ให้จบก่อนนะค่ะ
เรื่องใหม่ PF ยังเป็นพล็อตเรื่องอยู่เลย เพราะคนแต่งแอบตันเบาๆ คิดได้แล้วมันไปซ้ำเรื่องที่เขามีอยู่แล้วอ่า
T^T กำลังคิดพล็อตใหม่อยู่จร้า รอกก่อนน้า อย่าเพิ่งหนีหายไปไหน อ่านเรื่องสั้นไปพลางๆก่อนน้า
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
