{SF} รักนี้เกิดจากสคริปต์ [_Script of love_]

วันต่อมา
“อ๊ะ รองเท้าที่ยืมไป”แก้วพูดแล้วยื่นรองเท้าสีเหลืองปนเขียวหน่อยๆให้โทโมะ
แต่โทโมะไม่รับแล้วเดินหนีไปเฉยเลย
“นี้นาย มันจะมากไปแล้วนะ”แก้วพูดแล้วปารองเท้าใส่โทโมะ
“เป็นบ้าอะไรเนี้ย ? อารมณ์เสียแล้วมาลงกับคนอื่นหรอ ไอ้บ้า”แก้วตะคอกใส่โทโมะอย่างเหลืออด
ความอดทนที่มีอยู่มันหมดแล้ว
“นายเป็นอะไร บอกฉันสิ ทำไมต้องมาทำอาการแบบนี้ใส่กันด้วยห๊ะ ?? นายคิดว่านายอารมณ์เสียได้คนเดียวหรอ ? โทโมะ”แก้วพูดแต่โทโมะก็ยังคงนิ่งและไม่มีทีท่าว่าจะหันหน้ามามองแก้วเลย
“ดี ถ้านายไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด ต่อจากนี้เราไม่ต้องพูดกันอีก”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป
“ฉันไม่ชอบที่เธอไปยิ้มให้คยองเท!!”โทโมะพูด
“ทำไม ?”แก้วถาม
“ไม่รู้”โทโมะตอบ
“นายคงไม่ได้หึงฉันหรอก ใช่มั้ย ?”แก้วถาม
“ไม่รู้”โทโมะตอบ
“ก็ดี งั้นฉันไปก่อนนะ นัดกับคยองเทเอาไว้”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป
“ไม่ได้ ฉันไม่ให้เธอไป เธอจะไปทำอะไรกับมัน ?”โทโมะถาม
“เรื่องของฉัน มันไม่เกี่ยวกับนาย แล้วอีกอย่างนายเองก็ไม่ได้เป็นอะไรกับฉันด้วย”แก้วพูด
“จำไว้เพื่อนกัน เค้าไม่หึงกันหรอกนะ”แก้วพูด
“ก็ไม่ได้หึงนิ”โทโมะเอ่ย
“หรอ ? ไม่ได้หึงก็ปล่อยสิ จะไปหาคยองเท เดี๋ยวคยองเทรอนาน”แก้วพูดแล้วกำลังเดินไป
“โอเคๆ ไปไหนก็ไป ฉันจะไปหาเบลล์เหมือนกัน”โทโมะพูด
“ตามสบาย”แก้วพูด
“นี้เธอไม่คิดจะห้ามเลยหรอ ?”โทโมะถาม
“ไม่อ่ะ ก็ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายนิ”แก้วพูด
“เฮอะ!!!”โทโมะพูดจบก็เดินออกไป

ตอนเย็น
“อ้าว ไม่ได้ไปหาพี่เบลล์หรอ ?”แก้วถาม
“ไอ้โทโมะไม่ได้ไปหรอก ซ้อมทั้งวันเลย วันนี้เป็นอะไรไม่รุ้ซ้อมไปหงุดหงิดไป”ป็อปปี้พูด
“เรื่องของฉัน”โทโมะพูด
“พี่แก้วๆ พี่แก้วลืมของไว้ที่ห้องผม”คยองเทพูดแล้วยื่นแว่นตาให้แก้ว
“อ๋ออ ขอบใจนะพี่นี้ขี้ลืมจริงๆเลย”แก้วพูดแล้วรับของจากคยองเทมาแล้วยิ้มหวานไปให้ 1 ที
“ไม่เป็นไรครับ ผมไปห้องก่อนนะ”คยองเทพูดแล้ววิ่งไป

“ผู้หญิงบ้าอะไร หน้าไม่อายบุกไปถึงห้องผู้ชายเลย”โทโมะพูด
ประโยคนี้ทำให้เพื่อนร่วมวงอย่างป็อปปี้ถึงกับอึ้งเพราะโทโมะไม่เคยพูดอะไรประมาณนี้
“นี้ นายว่าใคร ?”แก้วถาม
“ว่าใครก็ไม่รู้ที่ไปห้องผู้ชายมา”โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้ว
“แล้วไง ฉันไปห้องผู้ชายมาแล้วไง ? ทำไม เพื่อนไม่หึงเพื่อนหรอกนะ”แก้วพูดแล้วยิ้มหวานๆไปให้โทโมะ 1 ที
“แล้วอีกอย่างนึงนะ มันไม่เห็นจะเสียหายตรงไหนเลย”แก้วพูดแล้วเดินไปนั่งตรงมุมห้อง
“หน้าไม่อาย”โทโมะพูดเบาๆ
“ฉันจะถือว่ามันเป็นคำชมแล้วกันนะ”แก้วพูด
“แก้ววววววววว!”โทโมะตะโกน
“พอเลยๆ แก 2 คนนี้จะทะเลาะกันไปถึงไหนนะ พรุ่งนี้ต้องไปคอน ฯ FFk แล้วไม่ใช่หรอ ?”ป็อปปี้พูด
“แกต้องเต้นรำคู่กันนะเว้ย อย่าลืมๆ”เขื่อนแทรก

วันต่อมา
“โทโมะยังไม่มาอีกหรอ ? แก้ว”ฟางถาม
“ไม่รู้สิ”แก้วพูด
“โทร.ไปตามหน่อยสิแก้ว”เฟย์พูด
“ก็ได้ๆ”แก้วพูดแล้วหยิบ บีบี ขึ้นมา
“ไม่ต้องแล้วล่ะเฟย์ พี่ว่า พระเอกมานู่นแล้ว”ฟางพูด

“ไปทำอะไรมาเนี้ย มาซะป่านนี้เชียว”แก้วถาม
“ไปแสดงคอน ฯ ให้บิวตี้ จี ข้างล่างมาไง”โทโมะตอบแล้วเดินไปแต่งหน้า

“นี้นาย ฉันไม่อยากมีปัญหาค้างคานะ เคลียร์กันมาเลยดีกว่า”แก้วพูด
“เคลียร์อะไร ?”โทโมะถาม
“ก็เรื่องที่เราทะเลาะกันไง”แก้วพูด
“ก็แล้วเธอจะเอายังไง ?”โทโมะถาม
“ไม่รู้เว้ย”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป

“โทโมะฉันว่าแกน่ะ ชอบแก้วนะ”เขื่อนพูด
“แกพูดอะไรของแก”โทโมะถาม
“ก็เพื่อนน่ะ เค้าไม่หึงเพื่อน ไม่หวงเพื่อนหรอก”เขื่อนพูด
“แกรู้ได้ไง ขนาดฉันฉันยังไม่รู้เลย”โทโมะพูด
“เอางี้ แกอ่ะคิดถึงใครเวลาแกเหงา”เขื่อนถาม
“แก้ว”โทโมะตอบ
“เวลามีเรื่องน่ายินดีแกต้องการจะบอกใครเป็นคนแรก”เขื่อนถามต่อ
“แก้ว”โทโมะตอบ
“คนที่เวลาแกเห็นเค้าเสียใจแกอยากปลอบเค้า อยากให้กำลังใจเค้าคือใคร ?”เขื่อนถาม
“แก้ว”โทโมะตอบ
“คนที่แกไม่ชอบให้อยู่กับผู้ชายคนอื่นคือใคร ?”เขื่อนถาม
“แก้ว”โทโมะตอบ
“คนที่เวลาแกทะเลาะด้วยแล้วแกรู้สึกผิดที่ทะเลาะคือใคร ?”เขื่อนถาม
“แก้ว”โทโมะตอบ
“คนที่เวลาเค้ายิ้มแล้วทำให้แกใจเต้นแรงคือใคร ?”เขื่อนถาม
“แก้ว”โทโมะตอบ
“คนที่เวลาเค้าไม่สบายแกก็คอยเป็นห่วงคือใคร ?”เขื่อนถาม
“แก้ว”โทโมะตอบ
“แล้วตอนนี้คนที่แกรักและอยากปรับความเข้าใจคือใคร ?”เขื่อนถาม
“แก้ว”โทโมะตอบ

“เหมือนแกจะรู้คำตอบตัวเองแล้วนะ”เขื่อนพูด
“ขอบใจนะเขื่อน”โทโมะพูดแล้ววิ่งไป
“ไม่แต่งหน้าแล้วหรอ ? น้องโทโมะ”ช่างแต่งหน้าถาม
“ไม่ต้องแล้วมั้งครับ”เขื่อนพูดแล้วเดินไป

“แก้วๆ”โทโมะเรียก
“อะไร ?”แก้วถาม
“ฉันขอโทษ”โทโมะพูด
“เรื่อง”แก้วถาม
“เรื่องเมื่อวานที่ทะเลาะกัน”โทโมะตอบ
“มาขอโทษทำไม ?”แก้วถาม
“เอาน่า อยากขอโทษแล้วก็อยากบอกว่า...”โทโมะพูดแล้วเดินเข้าไปหาแก้ว
“ว่า ??”แก้วถาม
“โทโมะรักแก้วนะ”โทโมะกระซิบ
“พูดได้แล้วหรอ ? คำนี้อ่ะ”แก้วถาม
“แสดงว่าแก้วรู้ ?”โทโมะถาม
“ใช่ ฉันดูออกแต่นายอ่ะรู้ใจตัวเองช้าไปหน่อยมั้ง”แก้วพูด
“แหมมม ไม่สายเกินไปหรอกเนอะ”โทโมะพูด
“คงงั้นมั้ง”แก้วพูด
“เป็นแฟนกันนะ”โทโมะถาม
“ก็ได้”แก้วพูดอย่างเขินๆ
“เย้ๆๆๆๆ”โทโมะพูดแล้วเดินเข้าไปกอดแก้ว
“เดี๋ยวๆ เมื่อวานเธอไปห้องคยองเททำไม ?”โทโมะถาม
“อ๋อออ ห้องที่ว่าอ่ะหรอ ? ห้องซ้อมเต้นอ่ะ”แก้วพูด
“แล้วทำไมไม่พูดให้จบ”โทโมะถาม
“ก็แบบว่า...อยากให้นายหึงอ่ะ”แก้วพูด
“เดี๋ยวจะโดนนะแก้ว”โทโมะพูด
“ไม่กลัวหรอก แบร่ๆๆๆ”แก้วพูดแล้ววิ่งหนีไป

และแล้วก็ถึงเวลาแสดง
การแสดงของโทโมะและแก้วคือการเต้นรำคู่กัน
ทั้งคู่ต่างมีความสุข เพราะทุกการกระทำที่โทโมะทำให้แก้วหรือแก้วทำให้โทโมะนั้น
ล้วนแต่แสดงออกมาจากใจ บางอันก็มีในสคริปต์แต่บางอันก็ไม่มี
“โทโมะนี้มันไม่มีในสคริปต์นะ”แก้วกระซิบโทโมะตอนอยู่บนเวที
เพราะอะไรน่ะ เพราะโทโมะกอดแก้วแน่นเกินไปแล้วน่ะสิ
ในสคริปต์เค้าบอกไว้แค่กอดหลวมๆนะ
“ไม่มี แต่อยากกอด ดูแฟนคลับสิ กรี๊ดดกันดังจะตาย”โทโมะพูดแต่ก็ยังคงกอดแก้วต่อไป

ใครจะไปเชื่อล่ะว่า สคริปต์ ที่ทีมงานจัดให้บ่อยๆเนี้ย มันจะทำให้เขาทั้ง 2 ผูกพันกันแล้วพอผูกพันกันไปนานๆใครจะไปรู้ล่ะว่ามันได้กลายมาเป็น ความรัก แบบนี้ได้น่ะ ^^

จบแล้วน้าาาาาา ^^ เป็นไงบ้างง