^-^LOVEstoryรักได้ยินรึป่าว
ERun_LOve_PF
2) ความรู้สึก ดีดี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~ได้แต่ตั้งคำถามแต่ไม่กล้าถามเธอสักครั้งได้แต่ตั้งความหวังข้างในหัวใจ<<<<<เสียงโทรศัพท์ฟาง
ฟาง// ฮัลโหลมีอะไรหรอป๊อป?
ป๊อปปี้//ฟาง ฝากลาครูให้หน่อยนะพอดีเรากับโทโมะต้องช่วยครูดูแลน้องม.4 น่ะ
ฟาง// okๆ เดี๋ยวลาให้นะ(วางสาย)
แก้ว//ฟางแกเห็นสายตาของพวกผู้หญิงนั้นไหมอย่างกับจะมาหักคอเราเลยอ่ะ
ฟาง//แกอย่าลืมสิแก้วเราได้อยู่ใกล้หนุ่ม hot นะมันแปลกหรอกที่เค้ามองเราอย่างนั้น
แก้ว//ถ้าเกิดพวกนั้นสติแตกแล้วมาฆ่าพวกเราทำไงอ่ะ
ฟาง//= ="(ฟางมองแก้วประมาณว่าคิดไปได้)
แก้ว//โธ่! แกอ่ะก็ฉันกลัวนิ
ฟาง//พอเลยๆครูมาแล้ว(แล้วก็เรียนๆๆๆๆๆๆจนเลิก)
แก้ว//ฟางแล้วเราจะกลับบ้านยังไง?(แก้วถามเพราะว่าป๊อปปี้กับโทโมะยังไม่มา)
ฟาง//ไม่รู้สิไปรอที่หน้าโรงเรียนดีกว่า
แก้ว//แล้วแกไม่โทรถามหรอ?
ฟาง// ของฉันแบตหมดก็ใช้ของแกดิ
แก้ว//ไม่มีตัง
ฟาง// =_=
แก้ว// ^///^(แล้วทั้งสองคนก็เดินไปรอหน้าโรงเรียน)
หน้าโรงเรียน
........//ตามหาตั้งนานไปไหนมา มาอยู่ตรงนี้ทำไมไม่โทรบอก
ฟาง//อ้าวป๊อป! มาแล้วหรอ
ป๊อปปี้//มาตั้งนานแล้วฉันกับโทโมะเดินหาทั่วตึกเลยแล้วทำไมไม่โทรบอก
ฟาง//แบตหมด
แก้ว//ไม่มีตัง
ฟาง+แก้ว//สรุปคือโทรไม่ได้ ok ไหม!
ป๊อปปี้//คร๊าบบบบบๆ
โทโมะ//กลับบ้านกันเถอะป่ะแก้ว!
ฟาง//นี่ฉันกับป๊อปปี้ยืนอยู่ตรงนี้ทั้งคนทำไมชวนแต่แก้วล่ะ
ป๊อปปี้//ใช่ๆนี่คิดอะไรกับยัยแกวรึป่าว
โทโมะ//กะ....ก๊เปล๊าไม่ได้คิดอะไรฉันไปรอที่รถนะ
ป๊อปปี้//ญาติฟางนี่......มีพิรุษนะ
ฟาง//ชั่งเค้าเถอะ
ป๊อปปี้//แล้ววันนี้มีการบ้านอะไรรึป่าว
ฟาง//ไม่มีจ๊ะ
แก้ว//เฮ้ย! จะกลับไหม
โทโมะ// นั้นสิ รอนานแล้วนะ!(ตะโกน)
ป๊อปปี้+ฟาง// =_="(แล้วก็พากันกลับบ้านระหว่างทางป๊อปปี้มองฟางเป็นระยะๆส่วนโทโมะนั่งดูแก้วที่นั่งหลับได้ไม่นาน)
บ้านป๊อปปี้
ฟาง//ป๊อป แก้ว! ไปทานข้าวบ้านเราไหม
แก้ว//(ตื่นตอนไหนไม่รู้) ไปสิ!
ป๊อปปี้// ก็ได้ๆ
ฟาง//งั้นไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยมานะ
(ทั้งหมดแยกย้ายไปทำธุระของตัวเอง ฟางกับโทโมะช่วยกันทำอาหราถ้าใครไม่รู้ว่าเป็นญาติกันคงจะคิดว่าเป็นแฟนกันไปแล้วป๊อปปี้หลังจากอาบน้ำเสร็จก็มานั่งดูทีวีสักพักแล้วไปบ้านฟางส่วนแก้วแมื่อาบน้ำแต่งตัวเส็รจก็ไปบ้านฟางเลยเพราะแก้วแาบน้ำนานมากกกกก)
ป๊อปปี้// มาแล้วๆ
ฟาง// มาแล้วหรอ เสร็จพอดีเลย
โทโมะ//แล้วแก้วล่ะ?
ป๊อปปี้//รานนั้นอาบน้ำนานจะตายรอหน่อยนะ
แก้ว//ไอ้ป๊อป! แกนินทาอะไรฉัน!(เดินมาพอดี)
ป๊อปปี้//เป๊ลาาาา
ฟาง//หยุดๆมาทานข้าวกันดีกว่า แต่เอ๊ะ(มองที่แก้ว)แกใส่ขาสั้นด้วยหรอแก้ว?
ป๊อปปี้//(ตอนแรกไม่ทันสังเกตพอฟางพูดเลยมองตาม)หิมะตกเมืองไทยแน่นอน
แก้ว//อ้าว! ฉันใส่แล้วมันผิดหรอ ฉันก็เป็นผู้หญิงนะ
ฟาง//ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นใส่วันนี้นึกยังไงถึงใส่?
แก้ว//วันนี้อากาศมันร้อนฉันเลยใส่นอน
ป๊อปปี้//ไม่ใข่จะใส่ให้คนแถวนี้ดูหรอ(ฟางกับป๊อปปี้มองที่โทโมะ)
แก้ว//ไม่ใช่ซะหน่อย(_//_)
โทโมะ//พอได้แล้วหิว!
ฟาง//แหม! ปกป้องกันจังเลยนะ
โทโมะ//ยัยฟางเธอจะกินข้าวไหม!
ฟาง// กินสิค่ะคุณพ่อออออออ
ทุกคน// 5555555555
ป๊อปปี้ talk
ผมรู้สึกว่าผมคงจะหลงรักฟางเข้าให้แล้วรอยยิ้มของเธอทำให้ผมแทบละลายแล้วผมจะบอกฟางยังไงดีผมกลัวความเป็นเพื่อนของเราจะไม่เหมือนเดิมผมกลัวผมคิดไปเองคนเดียว........
ฟาง talk
ความรู้สึกนี้....เค้าเรียกว่า"รัก"ใช่ไหมฉันรักป๊อปปี้หรอฉันควรจะบอกเค้าดีไหม?หรืกจะต้องเก็บเป็นความลับในใจต่อไป......
โทโมะ talk
ผมไม่รู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ผมมักจะคิดถึงเธอตลอดเวลาที่เห็นหน้าเธอเวลานั้นจะไม่มีความทุกข์เลยจะมีแต่คำว่าความุขผมไม่รู่หรอกว่าผมคิดยังไงกับเธอผมอยากรู้เหมือนเธอคนนั้น......แก้ว
แก้ว talk
ฉันไม่รู้หรอกว่าคำว่าความรักมันเป็นยังไงบางคนก็บอกว่าความรักคือสิ่งที่สวยงามแต่บางคนก็บอกว่าความรักคือการนำความทุกข์มาให้แต่ฉันคิดว่าความรักมันขึ้นอยู่กับคน 2 คนมากว่าฉันคิดยังไงกับนายกันแน่นะ....โทโมะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
