City Hunter [กองปราบจิตป่วน] ตอน อัญมณีแห่งหัวใจ
ออมอนี่cake
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
" เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter"
ตอน อัญมณีแห่งหัวใจ ตอนที่ 5
“ดูจากตำแหน่งการวางของสินค้าแล้ว ระบบป้องกันใช้เลเซอร์ยิงไว้ทุกทิศทาง”
“ตัดระบบเซนเซอร์ก่อนเป็นอย่างแรก ยายแก้มบุ๋มทำให้มันตัดเฉพาะตรงที่วางอัญมณีได้หรือเปล่า?”
“กำลังพูดอยู่กับใครกันยะ เดี๋ยวฉันจะเขียนโปรแกรมขึ้นมา พอเราไปถึงที่นั่นก็แค่ต่อแล็ปท๊อปเข้ากับระบบไฟก็จบ อ่อ เซนเซอร์จะหยุด 10 วินาที ส่วนไฟจะดับ 15 วินาที เวลาน้อยไปหรือเปล่า?”
“10 วิฯก็พอ”
“งั้นไปแต่งตัวเหอะ ฉันอยากใส่ชุดสวยๆ ฮิฮิ คราวนี้จะได้ลงไปที่นั่นด้วย รู้สึกตื่นเต้นจัง”
“โทโมะอย่าวู่วาม ไม่ว่าจะเจอเหตุการณ์อะไรก็ต้องอดทน เอาของมาให้ได้...ส่วนแก้วฉันจะเป็นคนพาออกมาเอง สัญญากับฉันมาว่านายจะไม่เข้าไปใกล้เธอ โทโมะ....”
“เออ รู้แล้วน่า หัวขโมยอย่างฉันก็ต้องเข้าไปขโมยของสิ กลัวฉันพลาด?”
“ไม่ได้กลัวว่าจะพลาด แต่กลัวแกไปจะหยิบของแล้วเผลอเข้าไปตั๊นหน้าคิงอะไรนั่นต่างหาก...เสียแผนหมด”
“แบบนั้นเราก็กลับออกมาไม่ได้น่ะสิ ไม่ได้นะฉันยังไม่ได้แต่งงาน ยังไงก็ตามเราต้องรอด ฮ่าๆๆๆ”
นั่งล้อมวงระดมสมองกันนานนับ 3 ชั่วโมง ก็ปิดประเด็นและเคลียแผนในครั้งนี้ได้เสียทีเมื่อตกลงกันได้ เพื่อนรักของเขาก็เฝ้าแต่ย้ำกำชับมันอยู่เรื่องเดียว กลัวเขาทำแผนเสีย ถ้าเป็นเมื่อก่อนก่อนจะเจอกับแก้ว เขายอมรับจริงๆว่าไม่เคยฟังใคร ความคิดของตัวเองเป็นใหญ่แม้จะจับคนร้ายได้ทุกครั้ง ตามของที่หายไปคืนมาได้ทุกทีแต่ชีวิตก็เสี่ยงเกินไป
แต่พอเขาเจอแก้ว เขาถูกเธอทำให้เปลี่ยนแปลงตัวเองโดยไม่รู้ตัว จากที่เคยเอาแต่ใจกับเพื่อนก็เปลี่ยนมางอแงกับแก้ว แต่ไม่เคยบุ่มบ่ามกับงานอีก เขาใจเย็นขึ้นเพราะเธอ มองโลกในแง่ดีมากยิ่งขึ้น เขาถูกเธอล้างสมองด้วยความเต็มใจ สิ่งประดิษฐ์ที่คิดค้นมามากมายก็เพื่อทำให้คนสวยที่ไม่เคยกลัวอะไรมีความเสี่ยงน้อยที่สุด
...แก้วยืนอยู่ข้างๆเขาเสมอ....
แต่วันนี้เขาไม่มีแก้วอยู่ข้างกาย เขาจะทนมองแก้วอยู่กับผู้ชายคนนั้นได้นานแค่ไหนกัน
{{{{{{{
“เชิญทุกท่านนะครับ....คิงของโลกมืดยินดีต้อนรับคนมือสกปรกอย่างพวกท่านทุกคน ใครที่คิดว่าตัวเองยังมือสกปรกไม่พอกรุณากลับขึ้นไปข้างบนด้วย”
....
...........
“ชุดสีแดงเข้ากับควีนที่สุด ริมฝีปากสีแดงสดนี่ด้วย...จุ๊บ...เมื่อไหร่จะเต็มใจรับจูบของผมเสียที”
“คุณก็รู้ว่าไม่มีวันนั้น....ไปเถอะฉันอยากเห็นอัญมณีที่ว่าจนตัวสั่นแล้ว”
ทานมื้อเย็นเสร็จก็หมดอารมณ์ที่จะละเลียดมื้อดึกต่อในขณะที่นั่งดูบรรดาไฮโซถูกผีพนันเข้าสิงพากันเล่นอย่างเอาเป็นเอาตาย จึงขอตัวกลับห้องโดยมีคนติดตามอีก 5 คน ไม่อยากจะเชื่อกลัวเธอหลงหรือกลัวหายกันแน่!
นอนหลับไปได้เพียง 3 ชม.ก็ลุกขึ้นมาแต่งหน้าแต่งตัว โดยคนที่คิงส่งมาให้ดูแลเธอ นั่งเฉยๆก็สวยขึ้นมาได้เหมือนกันแฮะ! แต่ถ้าจะต้องอยู่ที่นี่ตลอดไปมีหวังได้เป็นง่อยก่อนตายกันพอดี
ชีวิตแบบนี้คิวตี้คงไม่ต้องการน่ะโจ๊กเกอร์ ...เข้าใจด้วยนะ
ก่อนจะออกจากห้อง แล้วเข้าควงแขนผู้ชายที่ทรงอำนาจที่สุดที่นั่น เตรียมพร้อมสำหรับการประมูล
อัญมณีแห่งหัวใจ...รอแก้วใจก่อนนะ
{{{{{{{
เมื่อถึงเวลาประมูล ผู้คนมากหน้าหลายตาจากหลายที่หลายทาง หลายสาขาอาชีพที่คิดว่ามือตัวเองสกปรกพอก็พากันเข้ามาหาความสนุกอย่างคับคั่ง การประมูลสินค้าหายากแล้วเอาไปปล่อยอีกที กำไรครึ่งต่อครึ่ง
“สินค้าชิ้นแรก มรกตคู่สวยจากแมวสีสวาท สินค้าที่ได้มาจากเมืองไทย ควักออกมาทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่”
“เริ่มต้นที่ 10 ล้าน เชิญครับ”
“นั่น?...ของปลอม เมื่อไหร่ของจริงจะออกมา ฉันเบื่อ”
“ฮะฮะ ที่รักคุณนี่สมเป็นควีนของโลกนี้จริงๆ....เอาน่าแค่สนุกๆ ถ้าเบื่อก็ไปหาอะไรทำแก้เบื่อสิครับ”
“อัญมณีแห่งหัวใจเท่านั้นที่จะช่วยแก้เบื่อให้ฉันได้”
เมื่อสินค้าชิ้นแรกเริ่มออกประมูล เธอก็แสนจะเบื่อหน่ายกับสินค้าเทียมที่คิงเฝ้าเอามาหลอกพวกตาไม่ถึง จะว่าปลอมก็ดูจะใจร้ายเกินไป แค่มีของจริงปนอยู่ด้วยไม่เกิน 60 % ไม่ยุติธรรม แน่นอนที่นี่โลกมืด ไม่มีอะไรเชื่อถือได้
....แม้แต่เธอ....
แอบสังเกตมรกตปลอมๆจากแมวสีสวาท สินค้าที่ได้มาจากเมืองไทยถูกประดับอยู่กับตุ๊กตาแมวตัวอ้วน หน้าตาน่าเกลียดขนปุกปุย เฮอะ แมวไทยไม่อ้วนฉุแบบนี้หรอกย่ะ
คงจะกินอะไรเข้าไปเยอะสินะ ถึงได้อ้วนขนาดนี้...หึหึ
“คุณว่ามิยูกิจะมาไหมวันนี้?...ฟอด...ผมอยากให้มันมานะ ผมรอมันอยู่.....ก่อนที่มันจะตายมันจะได้รู้ว่าคุณมีคนดูแลเป็นอย่างดีมันจะได้ไม่ห่วง...ฮ่าๆๆๆ”
มิยูกิ...คิดถึงเหลือเกินคุณยังไว้ใจแก้วหรือเปล่า?
{{{{{{{
“เฟย์เป็นไง? พร้อมไหมอีก 1 ชม. สินค้าชิ้นสุดท้ายจะถูกประมูล แน่นอนว่ามีคนจ้องอยู่มากมายถ้าไฟฟ้าเกิดขัดข้องคิงนั่นสั่งยิงไม่เลี้ยงแน่ๆ”
“พร้อมย่ะ!! นายให้หูฟังกับGPSกับแก้วไปหรือเปล่า? อันใหม่อ่ะ”
“เรียบร้อยที่ต่างหูคู่สวยๆนั่นแหล่ะ ส่วน GPS อยู่ที่เข็มนาฬิกา ฉันไปนะได้เวลาขององค์รักษ์พิทักษ์องค์หญิงแล้ว”
เมื่อถึงเวลาที่พวกเขารอคอย ทุกคนก็เช็คความพร้อมทุกๆอย่าง ตั้งแต่อุปกรณ์ ตำแหน่งสินค้า การโรยตัวเข้าหาของ ทางหนีทีไล่ การดูแลนางนกต่อด้านล่าง ฯลฯ ทุกอย่างพร้อมหมด ยกเว้นสภาพจิตใจของใครบางคนที่ยังไงๆก็ดูไม่สมประกอบ
เฮ่อ.....ขอให้ผ่านไปด้วยดีทีเถิด หมีคิดถึงกระต่ายน้อย
{{{{{{{
“เอาอะไรมาตัดกล่องนั่นกัน? มิยูกิ”
“ยังไม่ได้ตั้งชื่อเพิ่งคิดได้เมื่อคืน ไฟเบอร์นาโนที่เมื่อเจอกับอากาศจะแข็งตัวมีความแข็งแรงมากกว่าเพชรพันเท่า ไม่ทำให้เกิดรอย ไร้ซึ่งเสียง คล้ายๆกับเล่นกลน่ะจ้ะที่รัก...ไม่ต้องมองหน้าทดสอบมาแล้ว 34 ครั้งครับพ้ม!!”
“ดี ไปเตรียมตัวเลย กว่านายจะไปถึงตรงจุดนั้นได้ คงต้องจัดการพวกแมลงสาบหลายตัวอยู่เหมือนกัน อย่าให้มันร่วงลงมาได้นะ!....ยายแก้วเข้ามาใกล้เกินไปหรือเปล่าเนี่ย? มิยูกิๆๆ”
“ฉันไปล่ะ”
“เฮ่อ....แผนฉันจะแตกมั้ยเนี่ย? ไม่ต้องโอบขนาดนั้นก็ได้มั้งคะคุณคิง!!”
เมื่อเพื่อนหน้าหมีเปลี่ยนใบหน้าใหม่เข้าไปในงานเป็นที่เรียบร้อย เพื่อคอยดูแลหญิงสาวที่พวกเขาใช้เป็นนางนกต่อให้ปลอดภัย พร้อมกับแข่งประมูลสินค้าชิ้นสุดท้าย ...อัญมณีของหัวใจ
สอบถามถึงอาวุธใหม่ที่เพื่อนผีดิบคิดค้นขึ้นมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ ก็พอจะเข้าใจหลักการทำงานอยู่แต่ก็ไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาด ดังนั้นอย่าลืมเทส ทุกครั้งเธอจะบอกเขาแบบนี้ และครั้งนี้ก็ไม่ทำให้เธอผิดหวัง แม้จะเทสมาน้อยครั้งไปหน่อยก็เหอะนะ
ก่อนจะไปเตรียมตัวในจุดของตัวเอง ก็แอบเห็นคิงกับควีนของงานที่ดูจะสนิมสนมกันมากเกินไป จนกลัวนินจาญี่ปุ่นหัวขโมยแห่งบาคัสจะหัวเสียแล้วทำแผนทั้งหมดของเธอพัง ดูมันกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดไปถึงคอนั่น น่ากลัวชะมัดยาด
หายใจเข้าอด หายใจออกทน นะเพื่อนเอ๋ย
“สินค้าชิ้นสุดท้ายของค่ำคืนนี้........อัญมณีแห่งหัวใจ เริ่มต้นที่ 1.5 หมื่นล้านบาท เชิญครับ”
-------------เน็ตไม่กาก....เชิญอ่านคร้าบบบบบ
เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
" เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter"
ตอน อัญมณีแห่งหัวใจ ตอนที่ 5
“ดูจากตำแหน่งการวางของสินค้าแล้ว ระบบป้องกันใช้เลเซอร์ยิงไว้ทุกทิศทาง”
“ตัดระบบเซนเซอร์ก่อนเป็นอย่างแรก ยายแก้มบุ๋มทำให้มันตัดเฉพาะตรงที่วางอัญมณีได้หรือเปล่า?”
“กำลังพูดอยู่กับใครกันยะ เดี๋ยวฉันจะเขียนโปรแกรมขึ้นมา พอเราไปถึงที่นั่นก็แค่ต่อแล็ปท๊อปเข้ากับระบบไฟก็จบ อ่อ เซนเซอร์จะหยุด 10 วินาที ส่วนไฟจะดับ 15 วินาที เวลาน้อยไปหรือเปล่า?”
“10 วิฯก็พอ”
“งั้นไปแต่งตัวเหอะ ฉันอยากใส่ชุดสวยๆ ฮิฮิ คราวนี้จะได้ลงไปที่นั่นด้วย รู้สึกตื่นเต้นจัง”
“โทโมะอย่าวู่วาม ไม่ว่าจะเจอเหตุการณ์อะไรก็ต้องอดทน เอาของมาให้ได้...ส่วนแก้วฉันจะเป็นคนพาออกมาเอง สัญญากับฉันมาว่านายจะไม่เข้าไปใกล้เธอ โทโมะ....”
“เออ รู้แล้วน่า หัวขโมยอย่างฉันก็ต้องเข้าไปขโมยของสิ กลัวฉันพลาด?”
“ไม่ได้กลัวว่าจะพลาด แต่กลัวแกไปจะหยิบของแล้วเผลอเข้าไปตั๊นหน้าคิงอะไรนั่นต่างหาก...เสียแผนหมด”
“แบบนั้นเราก็กลับออกมาไม่ได้น่ะสิ ไม่ได้นะฉันยังไม่ได้แต่งงาน ยังไงก็ตามเราต้องรอด ฮ่าๆๆๆ”
นั่งล้อมวงระดมสมองกันนานนับ 3 ชั่วโมง ก็ปิดประเด็นและเคลียแผนในครั้งนี้ได้เสียทีเมื่อตกลงกันได้ เพื่อนรักของเขาก็เฝ้าแต่ย้ำกำชับมันอยู่เรื่องเดียว กลัวเขาทำแผนเสีย ถ้าเป็นเมื่อก่อนก่อนจะเจอกับแก้ว เขายอมรับจริงๆว่าไม่เคยฟังใคร ความคิดของตัวเองเป็นใหญ่แม้จะจับคนร้ายได้ทุกครั้ง ตามของที่หายไปคืนมาได้ทุกทีแต่ชีวิตก็เสี่ยงเกินไป
แต่พอเขาเจอแก้ว เขาถูกเธอทำให้เปลี่ยนแปลงตัวเองโดยไม่รู้ตัว จากที่เคยเอาแต่ใจกับเพื่อนก็เปลี่ยนมางอแงกับแก้ว แต่ไม่เคยบุ่มบ่ามกับงานอีก เขาใจเย็นขึ้นเพราะเธอ มองโลกในแง่ดีมากยิ่งขึ้น เขาถูกเธอล้างสมองด้วยความเต็มใจ สิ่งประดิษฐ์ที่คิดค้นมามากมายก็เพื่อทำให้คนสวยที่ไม่เคยกลัวอะไรมีความเสี่ยงน้อยที่สุด
...แก้วยืนอยู่ข้างๆเขาเสมอ....
แต่วันนี้เขาไม่มีแก้วอยู่ข้างกาย เขาจะทนมองแก้วอยู่กับผู้ชายคนนั้นได้นานแค่ไหนกัน
{{{{{{{
“เชิญทุกท่านนะครับ....คิงของโลกมืดยินดีต้อนรับคนมือสกปรกอย่างพวกท่านทุกคน ใครที่คิดว่าตัวเองยังมือสกปรกไม่พอกรุณากลับขึ้นไปข้างบนด้วย”
“ชุดสีแดงเข้ากับควีนที่สุด ริมฝีปากสีแดงสดนี่ด้วย...จุ๊บ...เมื่อไหร่จะเต็มใจรับจูบของผมเสียที”
“คุณก็รู้ว่าไม่มีวันนั้น....ไปเถอะฉันอยากเห็นอัญมณีที่ว่าจนตัวสั่นแล้ว”
ทานมื้อเย็นเสร็จก็หมดอารมณ์ที่จะละเลียดมื้อดึกต่อในขณะที่นั่งดูบรรดาไฮโซถูกผีพนันเข้าสิงพากันเล่นอย่างเอาเป็นเอาตาย จึงขอตัวกลับห้องโดยมีคนติดตามอีก 5 คน ไม่อยากจะเชื่อกลัวเธอหลงหรือกลัวหายกันแน่!
นอนหลับไปได้เพียง 3 ชม.ก็ลุกขึ้นมาแต่งหน้าแต่งตัว โดยคนที่คิงส่งมาให้ดูแลเธอ นั่งเฉยๆก็สวยขึ้นมาได้เหมือนกันแฮะ! แต่ถ้าจะต้องอยู่ที่นี่ตลอดไปมีหวังได้เป็นง่อยก่อนตายกันพอดี
ชีวิตแบบนี้คิวตี้คงไม่ต้องการน่ะโจ๊กเกอร์ ...เข้าใจด้วยนะ
ก่อนจะออกจากห้อง แล้วเข้าควงแขนผู้ชายที่ทรงอำนาจที่สุดที่นั่น เตรียมพร้อมสำหรับการประมูล
อัญมณีแห่งหัวใจ...รอแก้วใจก่อนนะ
{{{{{{{
เมื่อถึงเวลาประมูล ผู้คนมากหน้าหลายตาจากหลายที่หลายทาง หลายสาขาอาชีพที่คิดว่ามือตัวเองสกปรกพอก็พากันเข้ามาหาความสนุกอย่างคับคั่ง การประมูลสินค้าหายากแล้วเอาไปปล่อยอีกที กำไรครึ่งต่อครึ่ง
“สินค้าชิ้นแรก มรกตคู่สวยจากแมวสีสวาท สินค้าที่ได้มาจากเมืองไทย ควักออกมาทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่”
“เริ่มต้นที่ 10 ล้าน เชิญครับ”
“นั่น?...ของปลอม เมื่อไหร่ของจริงจะออกมา ฉันเบื่อ”
“ฮะฮะ ที่รักคุณนี่สมเป็นควีนของโลกนี้จริงๆ....เอาน่าแค่สนุกๆ ถ้าเบื่อก็ไปหาอะไรทำแก้เบื่อสิครับ”
“อัญมณีแห่งหัวใจเท่านั้นที่จะช่วยแก้เบื่อให้ฉันได้”
เมื่อสินค้าชิ้นแรกเริ่มออกประมูล เธอก็แสนจะเบื่อหน่ายกับสินค้าเทียมที่คิงเฝ้าเอามาหลอกพวกตาไม่ถึง จะว่าปลอมก็ดูจะใจร้ายเกินไป แค่มีของจริงปนอยู่ด้วยไม่เกิน 60 % ไม่ยุติธรรม แน่นอนที่นี่โลกมืด ไม่มีอะไรเชื่อถือได้
....แม้แต่เธอ....
แอบสังเกตมรกตปลอมๆจากแมวสีสวาท สินค้าที่ได้มาจากเมืองไทยถูกประดับอยู่กับตุ๊กตาแมวตัวอ้วน หน้าตาน่าเกลียดขนปุกปุย เฮอะ แมวไทยไม่อ้วนฉุแบบนี้หรอกย่ะ
คงจะกินอะไรเข้าไปเยอะสินะ ถึงได้อ้วนขนาดนี้...หึหึ
“คุณว่ามิยูกิจะมาไหมวันนี้?...ฟอด...ผมอยากให้มันมานะ ผมรอมันอยู่.....ก่อนที่มันจะตายมันจะได้รู้ว่าคุณมีคนดูแลเป็นอย่างดีมันจะได้ไม่ห่วง...ฮ่าๆๆๆ”
มิยูกิ...คิดถึงเหลือเกินคุณยังไว้ใจแก้วหรือเปล่า?
{{{{{{{
“เฟย์เป็นไง? พร้อมไหมอีก 1 ชม. สินค้าชิ้นสุดท้ายจะถูกประมูล แน่นอนว่ามีคนจ้องอยู่มากมายถ้าไฟฟ้าเกิดขัดข้องคิงนั่นสั่งยิงไม่เลี้ยงแน่ๆ”
“พร้อมย่ะ!! นายให้หูฟังกับGPSกับแก้วไปหรือเปล่า? อันใหม่อ่ะ”
“เรียบร้อยที่ต่างหูคู่สวยๆนั่นแหล่ะ ส่วน GPS อยู่ที่เข็มนาฬิกา ฉันไปนะได้เวลาขององค์รักษ์พิทักษ์องค์หญิงแล้ว”
เมื่อถึงเวลาที่พวกเขารอคอย ทุกคนก็เช็คความพร้อมทุกๆอย่าง ตั้งแต่อุปกรณ์ ตำแหน่งสินค้า การโรยตัวเข้าหาของ ทางหนีทีไล่ การดูแลนางนกต่อด้านล่าง ฯลฯ ทุกอย่างพร้อมหมด ยกเว้นสภาพจิตใจของใครบางคนที่ยังไงๆก็ดูไม่สมประกอบ
เฮ่อ.....ขอให้ผ่านไปด้วยดีทีเถิด หมีคิดถึงกระต่ายน้อย
“เอาอะไรมาตัดกล่องนั่นกัน? โทโมะ”
“ยังไม่ได้ตั้งชื่อเพิ่งคิดได้เมื่อคืน ไฟเบอร์นาโนที่เมื่อเจอกับอากาศจะแข็งตัวมีความแข็งแรงมากกว่าเพชรพันเท่า ไม่ทำให้เกิดรอย ไร้ซึ่งเสียง คล้ายๆกับเล่นกลน่ะจ้ะที่รัก...ไม่ต้องมองหน้าทดสอบมาแล้ว 34 ครั้งครับพ้ม!!”
“ดี ไปเตรียมตัวเลย กว่านายจะไปถึงตรงจุดนั้นได้ คงต้องจัดการพวกแมลงสาบหลายตัวอยู่เหมือนกัน อย่าให้มันร่วงลงมาได้นะ!....ยายแก้วเข้ามาใกล้เกินไปหรือเปล่าเนี่ย? โทโมะๆๆ”
“ฉันไปล่ะ”
“เฮ่อ....แผนฉันจะแตกมั้ยเนี่ย? ไม่ต้องโอบขนาดนั้นก็ได้มั้งคะคุณคิง!!”
เมื่อเพื่อนหน้าหมีเปลี่ยนใบหน้าใหม่เข้าไปในงานเป็นที่เรียบร้อย เพื่อคอยดูแลหญิงสาวที่พวกเขาใช้เป็นนางนกต่อให้ปลอดภัย พร้อมกับแข่งประมูลสินค้าชิ้นสุดท้าย ...อัญมณีของหัวใจ
สอบถามถึงอาวุธใหม่ที่เพื่อนผีดิบคิดค้นขึ้นมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ ก็พอจะเข้าใจหลักการทำงานอยู่แต่ก็ไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาด ดังนั้นอย่าลืมเทส ทุกครั้งเธอจะบอกเขาแบบนี้ และครั้งนี้ก็ไม่ทำให้เธอผิดหวัง แม้จะเทสมาน้อยครั้งไปหน่อยก็เหอะนะ
ก่อนจะไปเตรียมตัวในจุดของตัวเอง ก็แอบเห็นคิงกับควีนของงานที่ดูจะสนิมสนมกันมากเกินไป จนกลัวนินจาญี่ปุ่นหัวขโมยแห่งบาคัสจะหัวเสียแล้วทำแผนทั้งหมดของเธอพัง ดูมันกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดไปถึงคอนั่น น่ากลัวชะมัดยาด
หายใจเข้าอด หายใจออกทน นะเพื่อนเอ๋ย
“สินค้าชิ้นสุดท้ายของค่ำคืนนี้........อัญมณีแห่งหัวใจ เริ่มต้นที่ 1.5 หมื่นล้านบาท เชิญครับ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
