City Hunter [กองปราบจิตป่วน] ตอน อัญมณีแห่งหัวใจ

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

 

 

" เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter"

 

ตอน อัญมณีแห่งหัวใจ ตอนที่ 1 The FIRST

 

            “แก้วเตรียมตัวด้วยครับ อาทิตย์หน้าเราจะไป แอล.เอกัน”

            “ไปไมอ่ะ? อั้ม....อีกคำนะจ๊ะคนดี เก่งจังเลย”

            “ทำงานสิครับคนสวย ....ฟอด....คนดีรีบทานให้อิ่มนะครับ เดี๋ยวน้าจะทานต่อน้าโมะหิว...น้าแก้ว โอ๊ย แก้วโมะเจ็บนะครับ”

            “ชอบทำตัวเป็นเด็กอยู่เรื่อย ไปเก็บของกันดีกว่าจ้ะคนดี น้าแก้วจะพาไปเที่ยว”

            “สม หน้า โมะดื้อ ฮิๆๆ”

 

หลังจากวางโทรศัพท์ข้ามประเทศของผู้เป็นทั้งพ่อและเจ้านายก็เดินเข้ามาทางด้านหลังของคนรักพร้อมกับโอบเอวเอาไว้หลวมๆ ปากเอ่ยบอกถึงภารกิจใหม่ที่ต้องตามไปแก้ไขอีกฝากหนึ่งของโลก จมูกโด่งก็เข้าคลอเคลียแก้มนุ่มนิ่มของคนตัวเล็กในอ้อมกอดจนได้รอยแดงที่แขนซ้ายเป็นสิ่งตอบแทน

 

 

 

คนดีทั้งตัวเล็กตัวโตเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย

 

{{{{{{{

 

 

 

 

“อาทิตย์หน้ากลับ อยากได้อะไรจ๊ะคนสวย?”

((แค่แกรีบพาหน้าหล่อๆของ อ.โทโมะ กลับมาเร็วๆก็พอแล้ว อ้อ! อย่าให้ฝรั่งมังคุดฉกไปได้นะยะ))

“ฮะฮะ เรื่องสาวๆแก้วคงไม่ดูแลให้หรอกนะ เดี๋ยวจะบอกให้พี่เฟย์ดูแทนก็แล้วกันเนอะกบเนอะ”

((เฮ่ย! อย่าลามๆนะน้องห้อย ห้ามให้มีหนุ่มๆมามองคนสวยของเขื่อนนะที่รัก พลีส...))

“เฮ่อ....ไม่มีใครฝากดูพี่ป๊อบปี้ของแก้วบ้างเลย น่าสงสารจังเลยอะฟางจ๋า”

((ไม่เห็นเกี่ยวกับฟางสักหน่อย เอ่อ...แก้วที่นู่นจะหนาวหรือเปล่า?อย่าลืมห่มผ้าให้ เอ่อ คือ...น้องคนดีกับ...))

“รู้แล้วน่าๆ นี่พี่โทโมะสามสาว FWK ฟาง หวาย หนมจีน เป็นห่วงมาก........ ฮ่าๆๆ จบนะ แค่นี้แหล่ะ แก้วง่วง”

((แก้วซื้อหนมมาฝากเพื่อนวินด้วยนะคร้าบ...//นี่เลิกแย่งมือถือหวายไปพูดกันสักที พวกบ้า!!))

 

หลังจากขอลา อ.ที่ปรึกษาเป็นเวลา 1 อาทิตย์ได้สำเร็จก็เก็บของเตรียมบินด่วนไปเยี่ยมญาติที่ต่างประเทศทันที เห็นว่าป่วยหนักมากต้องการให้หลานชายและหลานสาวกลับไปหา เพื่อนๆก็อยากตามไปด้วยเนื่องจากเป็นห่วง อ.ที่ปรึกษารูปหล่อกลัวจะโดนฝรั่งสอยไปรับประทานก่อนจะตกถึงท้องตัวเอง น่าสงสารพี่ป๊อบอยากให้คนมาห่วงแต่เค้าก็ดันแอบไปใส่ใจผีดิบแทนซะงั้น ส่วนพี่เฟย์ไม่ได้อยากให้ใครมาเป็นห่วงเป็นใยกลับได้กบปีนเกลียวเข้ามาวุ่นวายจนได้ เฮ่อ...

 

กองปราบจิตป่วน City Hunter พร้อมลุย!!!

 

{{{{{{{

 

 

 

“....ฟอด....เลิกเล่นแล้วเหรอครับคนดี”

“พี่ชายแก้วนี่เสน่ห์แรงจริงๆเนอะ พี่ป๊อบพี่เฟย์”

“ไอโมะ ข้าไม่ยอมหรอกนะเว้ยเรื่องน้องฟางอ่ะ”

“แต่ฉันยอม ช่วยเอาไอเด็กปีนเกลียวไปเก็บให้ที ไม่ชอบเด็ก ไม่รักเด็ก ฮึ่ย!!!”

“ฮึก….คนดีขอโทษค่ะ ฮึก ...ฮือ”

“ว้าย....น้องคนดี น้าเฟย์หมายถึงเด็กโข่งค่ะ ไม่ใช่เด็กน่ารักๆๆอย่างหนูนะลูก โอ๋ๆๆๆ มามะนอนตักน้าเฟย์ดีกว่าอีกเดี๋ยวเครื่องก็ขึ้นแล้วเนอะ นิ่งนะจ๊ะคนดี”

 

 

 

“ฮิฮิ พี่เฟย์ก็....เขื่อนมันรักจริงหวังแต่งนะคะตั้งแต่เจอพี่เฟย์มันก็เลิกเที่ยวเลิกเจ้าชู้ไปเลยอ่ะ แต่เรื่องฟางแก้วต้องขอโทษจริงๆค่ะพี่ป๊อบ พี่ชายแก้วโหดกว่าเลวกว่าก็เลยได้ใจคนสวยไป แต่พี่ต้องสู้ๆนะคะ อ๊ะ โมะแก้วเจ็บนะ”

“แม่ทูนหัวเค้าเลิกเล่นกันหมดแล้ว เจื้อยแจ้วอยู่ได้ไม่เหนื่อยเหรอครับ ฮึ! พักเหอะเด็กน้อย...ฟอด...”

 

 

ตั้งแต่ขึ้นเครื่องมาคนสวยของเขาก็เอาแต่คุยโทรศัพท์ อ้างว่าไปที่นู่นก็โทรฯไม่ได้มันแพง ตอนนี้ต้องคุยเยอะๆ เครื่องก็ยังไม่ขึ้นเสียหน่อย เอากับเด็กดื้อสิครับ

วางโทรศัพท์แม่คุณก็หันมาแซวเพื่อนร่วมเดินทางโดยไม่ได้มองเลยว่าใครๆเค้าเลิกเล่นกันหมดแล้ว ก็เลยเผลอสะกิดด้วยกอดอุ่นๆแรงไปหน่อย คนสวยเลยส่งค้อนวงโตกลับมาให้

 

เวลาทำหน้าดุเนี่ย น่ารักชะมัด...หอมแก้มสักทีสองทีก่อนนอนละกันนะครับ ฮิฮิ

 

 

 {{{{{{{

 

 

 

“แก้วจะฟ้องเจ้านาย ตั้งแต่ขึ้นเครื่องมาเนี่ยโมะแต๊ะอั๋งแก้วตลอด..............”

“งั้นถ้าโมะให้แก้วแต๊ะอั๋งบ้าง ก็ถือว่าหายกันหรือเปล่าครับ?...อ่ะ จัดมาครับคนดี”

“อี๋................ใครอยากจะแต๊ะอั๋งโมะกันล่ะ นอกจากพวกสาวๆ นศ.นั่นอ่ะ ชิส์”

“งั้นเดี๋ยวโมะแต๊ะอั๋งแก้วแทนก็แล้วกัน อ๊ะๆๆหึงเหรอครับคนสวย? โอ๋ๆๆ โมะรักใครไม่ได้อีกแล้วครับคนดี...ฟอด...หอมจังเลย”

“เลิกเล่นได้แล้ว แก้วจะนอน ...จุ๊บ...”

“น่ารักจริงๆ คนสวยของโทโมะ”

 

 

 

คนบ้า!! ตั้งแต่ขึ้นเครื่องมาเสียทั้งแก้มเสียทั้งเอวบางๆไปตั้งหลายรอบ เอาแต่ใจจริงๆไม่เคยเกรงใจเพื่อนฝูงเลยให้ตายเหอะ บ่นไปก็แค่นั้นไม่เคยคิดจะสนใจคำพูดเราเท่าไหร่ T^T~ ก่อนจะแอบกัดเรื่อง นศ. มากหน้าหลายตาที่เข้ามาเกี่ยวพันกับชายตรงหน้าเสียหน่อย ฮึ! กลัวจะถูกจับได้ว่าทั้งหึงทั้งหวงก็เลยต้องรีบหลับตานอน

 

 

โดยไม่ลืมจูบเบาๆที่เรียวปากหนานั่น...ก่อนที่ใบหน้าสวยจะขึ้นสีเลือดระเรื่อๆอย่างปิดไม่มิด

 

{{{{{{{

 

 

“คิดถึงจังเลยค่ะคุณหนูแก้ว//มาให้แม่กอดหน่อย//เจ้านายคิดถึงหนูที่สุด...หนูแก้ว”

“เหลือเกินตลอดนะ 3 คนนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะมีงานจะไม่มาเหยียบเลยให้ตายเหอะ!”

“ไปๆเข้าบ้านนะทุกคน แม่ให้คุณนมเตรียมอาหารไว้ให้แล้ว เยอะแยะเลย อุ๊ย หลานคนดีของยายน่ารักจังเลย หิวไหมลูก มามะเดี๋ยวยายพาไปกินขนมนะจ๊ะ”

 

 

แลนดิ้งถึงที่หมายโดยปลอดภัย เข้าทักทายผู้เป็นบิดามารดาพร้อมด้วยคุณนมที่แสนคิดถึง บ้านที่นานๆจะได้กลับมาที แต่กลับต้องมาหงุดหงิดใจที่เขาได้ถูกผลักใสให้เป็นคนนอกไม่ใช่ลูกชายอีกต่อไปแล้ว ปรกติก็ไม่ค่อยจะรักสักเท่าไหร่ พอมีแก้วใจมาเป็นคนโปรดเขาก็เหมือนไม่มีตัวตนกันเลยทีนี้ 

 

สรุปว่าเขาต้องยกขันหมากมาสู่ขอคนดีกับพ่อแม่ตัวเองใช่ไหม แล้วใครจะเป็นเถ้าแก่ให้ล่ะครับงานนี้?

 

 {{{{{{{

 

 

 

“ทานเสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำพักผ่อนนะลูกนะ เหนื่อยกันมาทุกคนเลย เฟย์สวยขึ้นมากเลยนะแม่ว่า มีความรักหรือเปล่าเนี่ย? ตาป๊อบเราด้วยนะ เอ...หรือว่าแอบมีใจให้กัน คิกคิก น่ารักจริงๆเด็กสมัยนี้”

“นายหญิงอ่า เฟย์เปล่ามีความรักเสียหน่อยค่ะพักนี้หงุดหงิดกับเด็กปีนเกลียวอยู่ด้วยจะสวยขึ้นได้ยังไงล่ะคะ?”

“ครับนายหญิง ผมกำลังมีความรัก ....แต่น่าเศร้านะครับคนที่ผมรักเค้าดันไปรักคนอื่นที่มันยืนอยู่ตรงเนี้ย!”

“แก้วไปเหอะ โมะอยากอาบน้ำแล้วอ่า แถวนี้มีแต่คนติงต๊อง”

“คนดีไปอาบน้ำกับน้าแก้วกันค่ะ ป่ะๆ”

 

 

พักหลังๆมานี้พี่ชายกับพี่สาวของเธอดูจะแฮบปี้ขึ้นจริงๆ พี่เฟย์เริ่มแต่งตัวนานขึ้นจากที่นานอยู่แล้วเมื่อเธอเอ่ยปากชวนมาที่ห้องเมื่อมีนัดสังสรรค์กับเพื่อนๆ ส่วนพี่ป๊อบปี้ก็ไม่ได้จริงจังกับท่าทีของยายกระต่ายเท่าไหร่เลย ประมาณว่าตอนนี้ถึงพี่ยังไม่ใช่พี่ก็ไม่สน มักจะโทรฯมาหาเวลาเลิกเรียนขอมารับกลับบ้าน ขอแค่ได้เห็นหน้าเจ้าแล้วพี่กินข้าวอร่อย โดนนิ่งใส่ก็ไม่แคร์

 

 

อิทธิพลของความรักทั้งนั้น....ความสุขแบบนี้ แล้วมันจะอยู่กับเธอไปได้อีกนานแค่ไหนกันนะ?

 

 

 {{{{{{{

 

 

 

“อีก 1 ชม.เจอกันที่ห้องฉันนะ”

“ครับ//ค่ะ ...บอส//เจ้านาย”

 

 

--------------------------ดูซิตั้งแต่ตี5เนี่ย คุณเน็ตจะยอมมั้ย