หัวใจหรือความรวย?

มาเเล้วค่า!!! ความห่วยมาเสิร์ฟเเล้วค่ะ

เช้าวันต่อมา........าาา

" แก้ว นี่จะไปหางานทำจริงๆเหรอ" เเม่เอ่ยถามเเก้ว เมื่อเห็นเเก้วเดินออกจากห้องพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้า

" จริงๆ สิเเม่่แก้วโตเป็นสาว(สวย)เเล้วเเม่ไม่ต้องห่วงเเก้วหรอก" ฉันเดินออกไปกอดเเม่สุดงาม พูดให้เเม่เชื่อใจในตัวสักหน่อย

" ก็ได้ เเต่ต้องกลับมาหาเเม่บ้างนะ มีเรื่องอะไรก็บอกเเม่ได้ ถ้างานมันหายากนักก็กลับมาอยู่กับเเม่ รู้ไหมลูกสาว" 

" ค่าาา ไปแล้วนะเเม่จ๋า แก้วรักเเม่นะ Jubb"จุีบเเม่กอดออกจากบ้านดวงจะได้ดีๆ

KAew |...เเะลตอนนี้ฉันกำลังเดินไปที่ไหนเนี่ย จะเริ่มหางานจากที่ไหนดีนะ 

ประกาศ! รับสมัครพนักงาน ซักผ้า-รีดผ้า ด่วนๆ ติดต่อได้ที่08xxxxxxxxxxxxx

น่าสนใจนะ เเต่ได้เงินเเค่วันละ 100 จะพออะไร เฮ้อ...

..............................12.00................................................

นี่ก็เที่ยงเเล้วฉันยังสมัครงานไม่ได้เลย ไม่มีใครใจดีคนไหนรับเลย หิวก้หิว ตังค์ก็มีเเค่200 แม่อุส่าห์งั้นให้เลยนะเนี่ย  หาไรกินก่อนดีกว่า

" ป้าคะ ข้าวผัดกุ้ง 1จานค่ะ" ฉันสั่งข้าวมาจานนึงหวังว่าคงไม่เเพงนะ

" ได้เเล้วจ้ะหนู" หือ..มันหอมมาก ทำให้คิดถึงเเม่ทันที

" หนูมาจากไหน ป้าไม่เคยเห็นหน้าเลย" เเม่ค้าเอ่ยถามเเก้วที่กินอยากหิวโหย

" หนูมาจากบ้านสวนน่ะค่ะ มาหางานทำ ป้ามีงานให้หนูทำไหมคะ" 

" ไม่มีหรอก ป้าทำคนเดียวจนชิน เลยไม่รับใคร" 

" T^T ค่ะ" กินต่อดีกว่ายัยเเก้วเอ๊ย...

ระหว่างแก้วใจกินข้าว...***

เเม่ค้า : สวัสดีจ้า เเม่นม มาตลาดวันนี้มาซื้อไรล่ะ

ลูกค้า: ก็ของทั่วไปนั่นเเหละ ปกติต้องมีนังปูมาช่วยถือของ เเต่วันนี้ไม่มี มันดันลากลับไปดูเเลเเม่ที่บ้านนอก ไม่รู้จะกลับเมื่อไหร่อีก

แม่ค้า: งั้นเเม่นมก็ดูเเลคุณชายคนเดียวสิ

ลูกค้า: ใช่อยากได้คนมาช่วยทำงานอีกสักคนเเต่หาไม่ได้เลย

หูพรึ่ง!!!!!! (อยากได้คนมาช่วยงาน! ) ฉันหูพรึ่งทันที

แก้ว : หนูอยากทำงานค่ะ

เเม่ค้ากับป้าคนนั้นหันมามองหน้าแก้วเป็นสายตาเดียวกัน~

" หนุอยากทำงานหรออายุเท่าไหร่ล่ะ" ป้าคนนั้นเดินมาหาเเล้วถามเเก้ว

" 18ค่ะ" ฉันยิ้มเเบบนางงามให้ป้าเค้า

"ก้ได้ๆ ตามป้ามาจะพาไปบ้านไทยานนท์"

" ค่ะๆ " ฉันยิ้มล่าาาาาเเละเดินตามป้าไป

Kaew Talk!!!♥

เเม่จ๋า หนูได้งานเเล้วนะ อาจเป็นเเค่คนใช้ เเต่ดูจากชื่อบ้านเเล้ว ต้องรวยเเน่ๆ เงินน่าจะได้เยอะ หนุอยากให้เเม่รู้จัง  เราจะรวยเเล้วนะเเม่

( ไรเตอร์ : เเก้วใจเธออาจยิ้มได้เเค่ชั่วคราว อาจสมหวัง เเต่เธออาจต้องเจออะไรที่เธออาจเกียจความรวยของเธอเองนะ)

" เอ้าหนูถึงเเล้ว บ้านไทยานนท์"  ป้าสะกิดฉัน

"โห!!!O_o ใหญ่กว่าบ้านฉันกี่พันเท่าเนี่ย บ้านหรือวัง จะเรียกยังไงดีล่ะเนี่ย"

." เข้าไปหาคุณชาย ตามป้ามา " ป้าบอกเเละเดินนำฉันไปในบ้านยักษ์หลังนั้น

" เอ๊! คุณชาย เจ้าของบ้านเเน่เลย คงเเก่ๆล่ะมั้ง " ฉันพูดในใจเเละเดินตามป้ามาในบ้าน

--------------------------------------------------------------------------------

ฝากคอมเม้นฟิคห่วยๆด้วยนะคะ รัก♥

อย่าเม้นเเค่ UPPPP กับ  อัพพพพพพพพพพพ  เเบบบนี้นะ 

เพิ่มวิว ถามไ่ม่คิด ด้วยนะคะ