มองได้แต่อย่าชอบTK

เช้าวันหนึ่ง...หญิงสาวร่างบางกำลังจิบน้ำชาอุ่นๆในถ้วยที่ข้างหน้าต่างห้องนั่งเล่นสุดหรูของเธอ สักพักก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเมื่อมือเรียวหยิบขึ้นมาดูก็พบชื่อ'เฟย์'เพื่อนสาวสวยของเธอโทรมานั่นเอง

"ฮัลโหลว่าไง~"เสียงใสดังขึ้นกรอกใส่โทรศัพท์ของเธอ

'ฮัลโหล วันนี้แก้วว่างป่ะเนี่ย'

"อืมๆว่าง อย่าบอกนะจะชวนไปกินเค้กอีก= ="เธอทำหน้าเอียนขึ้นมาทันทีเมื่อพูดถึงร้านเค้กนั่น เป็นเพราะเพื่อนของเธอพาไปกินแทบจะทุกวัน จนเธอเพิ่งรู้ว่าน้ำหนักเพิ่มมา2กิโลเพราะเค้ก

'แฮ่่ๆ แกนี่ก็...ทายผิดแล้ว ฉันจะชวนแกไปกินไอศกรีมต่างหาก'นั่นยิ่งทำให้แก้ว ส่ายหัวช้าๆอย่างอึนๆ นี่มันต่างกันตรงไหนเนี่ย= = 

"นี่รู้ไหม น้ำหนักฉันขึ้นมา2โลก็เพราะฝีมือพวกแกเนี่ยแหละ!!>W<"

'อ้าวๆ พูดแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันก็ไม่ได้บังคับแกซะหน่อย~'ปลายสายพูดได้น้ำเสียงยียวน เหอะ!ไม่เหมือนบังคับก็เหมือนนั่นแหละ ก็เล่นเอารูปถ่ายตอนเธอฟันหน้าหัก2ซี่มาเป็นตัวประกัน ว่าถ้าหากไม่ไปกินเค้กด้วยจะเอารูปนี้ไปให้เพื่อนที่มหาลัยดู...แล้วทำไมเฟย์กับฟางถึงต้องอยากให้ไปนั่นก็แค่เหตุผลสุดแสนจะติ๊งต๊องของพวกเธอ2คนนั่นเอง...

"โห!! ไม่ได้บังคับ พูดมาได้! แค่อยากจะให้ฉันไปดูแก2คนสวีทวิ้ดวิ้วกันเนี่ยนะ!!"เหตุผลของพวกเธอคือประการฉะนี้- -**

'น่าๆๆแก อย่าลืมเรื่องที่ฉันขู่แกเอาไว้นะ^^+'นั่นไง....เอารูปนั้นมาขู่อีกแล้ว ฮืออออ อยากจะร้องไห้T_T

"เฮ้อ! ก็ได้ๆ เจอกันที่้ร้านนะ"

'ฮ่าๆๆ อย่าลืมพาโทโมะของเธอมาด้วยล่ะ!~ ฉันมีของเซอไพรส์แกด้วยนะ รีบๆมาล่ะ'เสียงของเฟย์และฟางดังขึ้นพร้อมกันจากปลายสาย ฮึ่ยๆๆๆ รู้ทั้งรู้ว่ายังไงโทโมะก็มาไม่ได้ยังมีหน้ามาพูดอีก หมอนี่ก็อีกคน!!จะทำงานอะไรนักหนาT^T

"ชิ วางไปเลย!!"หญิงสาววีนอยู่สักครู่ก็เดินไปเปลี่ยนชุด ก่อนจะขับรถไปยังร้านที่นัดกันไว้

~TK ICECREAM~

"ฮาย~วันนี้มาเร็วนะเนี้ย^^"ยัยเฟย์พูดขึ้นก่อนจะหันไปยิ้มหวานกับนายเขื่อนอย่างเยาะเย้ยฉัน เฮอะ!!หมั่นไส้ๆ><

"พี่คะ เอาช็อกโกแลตใส่วิปครีมเยอะๆถ้วยนึง"ฉันหันไปสั่งไอศกรีมกับคนรับออร์เดอร์แล้วเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างกับฟางและแฟนของยัยนั่น แหมๆ...หวานจนมดเรียกแม่แล้ว= =''

"เฮ้~ มาแล้วๆ"นายหน้ายาวโพล่งขึ้นแล้วชี้นิ้วไปยังคนที่เดินเข้ามาในร้าน...นี่มัน โทโมะนี่หน่า! ไหนตอนเช้าบอกติดงานไงแล้วทำไมมาได้=[]=

"หวัดดีครับทุกคน^_^"รอยยิ้มหวานจากหมอนั่นส่งมายังโต๊ะเมื่อเดินมาถึง ค่อยๆก้าวขายาวๆมานั่งตรงข้างฉัน

"ไหนบอกมาไม่ได้ไง= ="ฉันหันไปถามทันทีที่หมอนั่นนั่ง

"ก็อยากเซอไพรส์มั้ง~ เอ่อ...พี่ครับขอไอศกรีมที่เหมือนกับผู้หญิงคนนี้อีกถ้วยครับ^^"เขาตะโกนเรียกคนรับออร์เดอร์คนเดิมแล้วชี้นิ้วมายังฉัน ชิ ยังจะมากินเหมือนฉันอีก -*-

"เซอไพรส์ตายล่ะ วันนี้ไปทำงานพิเศษที่ไหนอีกอ่ะ นี่!ฟังฉันอยู่หรือเปล่า-[]-"ฉันพูดมาทั้งหมดมันเข้าหูนายบ้างไหมเนี่ย!! สายตาของเขาจ้องมองไปยังผู้หญิงผิวขาวสวยหุ่นดีคนหนึ่ง นี่...นีต่อหน้าต่อตาฉันเลยนะ!>W<

"โทโมะ!!"ฉันขึ้นเสียงจนเขาสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะหันมายิ้มบางๆให้แล้วหันไปดูยัยจูออนนั่นต่อ กรี๊ดดด ทำไมถึงกล้าทำแบบนี้เนี่ยฮะ!!

"เอ่อ...ไอติมมาแล้ว กินๆดีกว่าอย่าเพิ่งเครียด^^;"ฟางพูดขึ้นแก้สถานการณ์ไว้ก่อน ฮึ่ยๆๆๆ แค่ไม่เจอกันไม่กี่วันเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยT^T

"เดี๋ยวมานะ ขอตัวสักครู่"อยู่ๆโทโมะก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปคุยกับผู้หญิงคนนั้น...!! เขาเห็นหัวฉันบ้างไหมเนี่ย

"กะ...แก้ว ใจเย็นน่ากิน'ติมเหอะ"เฟย์ที่นั่งอยู่ข้างๆ ตบบ่าเบาๆเพื่อให้กำลังใจ มันเกินไปหน่อยหรือเปล่า...ที่เขาทำแบบนี้อ่ะ

"ไม่กงไม่กินมันแล้วไอติม ฉันกลับล่ะ"ฉันลุกพรวดทันทีก่อนที่จะเดินไปยังประตูสายตาของฉันมันก็เหลือบไปมอง2คนนั้นคุยกัน ทำท่าหนุงหนิงกัน เห็นแล้วเจ็บ!! 

"เฮ้ย!แก้ว ใจเย็นก่อนๆ เดี๋ยวฉันเข้าไปคุยให้"ป๊อปปี้วิ่งมาหาฉันที่หน้าประตูร้านตามมาด้วยเฟย์ เขื่อนและฟาง

"ไปคุยให้รู้เรื่องเลยนะ แล้วบอกด้วยว่าถ้าไม่รักกันก็เลิกไปเลย บอกว่าไม่มีเวลาเวลาจะมาเที่ยวกับฉัน แต่กลับไปหาคนอื่น มันแฟร์หรอ!!"ฉันตะคอกลั่นร้าน จนบางโต๊ะเริ่มหันมามอง รวมทั้งเจ้าตัวและยัยนั่น โทโมะเริ่มเดินมาหาฉัน ฉันจึงเดินออกจากร้านไปขึ้นรถทันที

"แก้วๆ ฟังโมะก่อน แก้วครับ รอผมก่อน"เสียงกึ่งเดินกึ่งวิ่งค่อยๆไล่หลังฉันมาติดๆ ฉันติดสปีดตัวเองเดินขึ้รถแล้วขับออกไปเลย โดยไม่สนว่าหมอนั่นจะวิ่งตามมา...ให้มันรู้ซะบ้างว่านี่คือแก้ว!

วันที่31 ธันวาคม 2554[1อาทิตย์ต่อมา]

นานกว่า1สัปดาห์แล้วที่ฉันต้องไปกินข้าวกับพวกเฟย์ฟางและแฟนของพวกเขา นานแล้วที่ฉันไปดูหนังโดยไม่มีคนข้างกาย ถึงจะมีเพื่อนอยู่แต่มันก็ยังรู้สึกเหงาๆเหมือนขาดบางสิ่งไป...

'มองได้แต่อย่าชอบ เพราะมันจะทำให้ใจฉันบอบช้ำ~'ริงโทนโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ไม่ต้องดูก็รู้ว่าเป็นโทโมะแน่ๆ เพราะหมอนั่นเล่นโทรทุกวันหลังอาหาร ก่อนอาหารนับจากวันนั้น เฮอะ!หัดได้รับบทลงโทษซะบ้าง=^=

'คุยได้แต่อย่านาน อย่าสร้างความผูกพันธ์ให้ใจฉันไหวหวั่น~'มันยังคงดังต่อไปเรื่อยๆ เฮ้อออ แก้วคนนี้ล่ะใจอ่อนทุกที>< ฉันเอื้อมหยิบมันมาจากโต๊ะก่อนจะกดรับสาย

"มีอะไร"ฉันทำเสียงเย็นชา

'แก้ว คือเรื่องนั้นโมะอยากอธิบายนะ'ว่าแล้วต้องมาไม้นี้ 

"ว่ามาสิ ถ้านายโกหกฉันขอให้นายเป็นหมันเลย!=_="เอิ่ม...ปกติฉันก็ไม่ค่อยขู่แรงหรอกนะ แต่ถ้าหมอนี่โกหกขึ้นมาจริงๆฉันเสียความรู้สึกนะ

'ว้าว~แรงจัง คืองี้ครับ...ผู้หญิงคนนั้นน่ะไม่ใช่กิ๊กอย่างที่แก้วเข้าใจนะไม่อย่างนั้นไม่เดินเข้าไปคุยซึ่งๆหน้าหรอก'อ๋อ เพราะถ้าเป็นกิ๊กก็ไปคุยกันลับหลังใช่ไหม- -

"..."

'โมะรับทำงานหาคู่ในบริษัทKamiLoverอยู่น่ะ แล้วทางบริษัทส่งให้โมะไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นเรื่องสรรหาคู่ แค่นี้จริงๆนะ'หาคู่เหรอ....จริงเรอะ?= = 

"มองได้แต่อย่าชอบเพราะมันจะทำให้ใจฉันบอบช้ำ"ฉันพูดตามเพลงริงโทนโทรศัพท์ของฉันซึ่งเนื้อหามันเป๊ะกันอย่างลงตัว

'มองนะแต่ไม่ชอบโมะไม่ใช่คนเจ้าชู้อย่างนั้น'

"คุยได้แต่อย่านานอย่าสร้างความผูกพันให้ใจฉันไหวหวั่น"

'คุยนะแต่ไม่นานโมะคุยแต่งานไม่คิดจะไหวหวั่น'

"สนิทได้แต่อย่ามาก เดี๋ยวมันจะเกินมากกว่าเป็นเพื่อนกัน"

'สนิทนะแต่ไม่มาก ไม่มีอะไรนอกจากเป็นเพื่อนกัน'

"ที่ไม่ได้และขอไว้นั้น คือรักที่ให้ฉันเธออย่าปันให้ใคร>///<"เขินจัง ฉันไม่เคยหวานแบบนี้นะ= =

'จะทำให้ที่ขอเอาไว้ คือทั้งหัวใจโมะจะมีแค่แก้ว...นะครับแก้ว สัญญา'อ๊ากกกกกกกกก!! เขินเว้ยยย!!>///////<

"อื้อ!! แก้วก็จะมีแค่โมะเหมือนกัน>W<"ฉันแทบจะขย้ำโทรศัพท์แตกแล้ว รู้สึกดีจัง^^

'ฮ่าๆ น่ารักนะวันนี้ วันนี้มีเซอไพรส์อีกแล้วล่ะ'เหออ หาเรื่องมาเซอไพรส์ฉันตลอด555

"อะไรอีกล่ะ บอกนิดนึงได้ป่ะ"

'จะมีเซอไพรส์ตอน12.00คืน โมะจะไปหาแก้วที่บ้าน แค่นี้นะครับ'ปลายสายวางไปแล้ว เซอไพรส์อะไรน้า~ จะถล่มบ้านฉัน=[]= หรือจะแปลงร่างเป็นอุลตร้าแมน หรือว่าจะซื้อตะขาบมาเป็นของขวัญปีใหม่....เว้ย!แต่ละอย่างที่ฉันคิด ทุเรศสิ้นดี= =

11.50 AM

'กิ๊งก่องๆ'เสียงออดดังขึ้นที่หน้าบ้านฉัน ฮ้าวววว~ง่วงจัง ถ่างตารอนายทั้งคืนนะเนี่ยT_T ปกติถ้าปีใหม่ฉันจะนอนข้ามปีเลย

"มาแล้วๆ"

"Happy New Year~"เสียงของเพื่อนๆรวมทั้งโทโมะเองดังขึ้นที่หน้าบ้านฉัน แถมยังจุดพลุต้อนรับอีก ตกใจนะเฟ้ย!!

"เช่นกัน^^ เข้ามาก่อนๆ"ฉันเปิดประตูให้ทุกคนเข้าบ้าน โทโมะเดินมาจับมือฉันไปกุมแน่น โอ๊ยๆ ทำต่อหน้าพวกเพื่อนๆได้ไงเนี่ย=[]=

"เข้าบ้านก่อนเหอะ-///-"มือของฉันที่ถูกกุมไว้ถูกกระชับให้แน่นกว่าเดิม เป็นอันว่าเดินจูงมากันเข้าบ้านเนี่ยแหละ><

"แก้ว ขึ้นไปที่ระเบียงบ้านกัน วิวสวยนะ^^"โทโมะเอ่ยขึ้นหลังจากเข้ามาในบ้านกันเรียบร้อย   ฉันก็รู้ย่ะว่าวิวสวยเพราะมันบ้านฉัน=_=

"อืมๆ อ้าว ป๊อปฟาง เขื่อนเฟย์ไม่ขึ้นมาด้วยหรอ?"ฉันที่กำลังจะเดินขึ้นบันได หันมาถาม4คนนั้นที่นั่งจู๋จี๋กันอยู่บนโซฟา

"ไปเหอะๆ ไม่อยากไปเป็น ก.ข.ค"เขื่อนเอ่ยขึ้นพร้อมกับเสียงหัวเราะจากทุกคน พูดอะไรกัน ฉันก็เขินเป็นนะเฟ้ย>_<

ฉันและโทโมะเดินมาที่ระเบียงชั้นบนสุดของบ้านเรียบร้อย  เราเดินไปเกาะที่ราวระเบียงเพื่อตากลมและดูวิว

"ว้าว! โคมลอยสวยจังเนอะ^^"คนข้างๆฉันเอ่ยอย่างตื่นเต้นแล้วหันมายิ้มหวานใส่

"อื้อ อะ ทำไรอ่ะ"จู่ๆโทโมะก็เอามือมาปิดตาฉันไว้ ก่อนจะขำเล็กน้อย เซอไพรส์อะไรเนี่ย=*=

"จะเซอไพรส์ไง เคาท์ดาวน์แล้วน้าา 5 4 3 2 1ตู้ม!"เสียงพลุดังขึ้นกระหึ่มเพราะอยู่ใกล้ พร้อมกับโทโมะที่เปิดตาฉันขึ้น ....มันเป็นพลุที่....วิเศษมาก  เท่าที่เคยเห็นมา พลุสีแดงขาวถูกยิงขึ้นบนท้องฟ้าที่เป็นคำว่า"TOMO ♥KAEW"

"ทำขนาดนี้เลยหรอเนี่ย^_^" นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันยิ้มไม่หุบ โทโมะคว้าตัวฉันเข้าไปกอดอย่างนุ่มนวลและยาวนาน มันช่างอบอุ่นเหลือเกิน...นี่แหละของขวัญปีใหม่ที่ดีที่สุดของฉัน>///<

"โมะรักแก้วนะ^^"คนตรงหน้าพูดพร้อมกับจูบหน้าผากฉัน1ที

"แก้วก็...เอ...รักไม่รักดีน้า~"ฉันทำท่ายียวนใส่ ก่อนที่จะถูกโทโมะจี้เอว เฮ้ย!!ฉันบ้าจี้นะ อ๊ากกกก

"ว้าย! ฮะ...อ๊ายย มันจักจี้นะโทโมะ ยอมแล้วๆ>[]<"เขาเลิกจี้แล้วรอฟังคำตอบ...

"แก้วอ่ะ...โคตรรักโมะเล้ยยยย!~"ฉันพูดจบคนตรงหน้าก็ยิ้มร่า ฉันกระโดดกอดเขาทันที ซึ่งเขาก็อุ้มฉันขึ้นจนตัวลอย  ...

ปีใหม่นี้โคตรของโคตรมีความสุขอ่ะ>//////<

!!HAPPY NEW YEAR!!