Pause หยุดชีวิตกับเธอคนนี้ {NC}
10) END
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“อื้อ…ไปไหนมา” หญิงสาวพลิกตัวมาถามชายหนุ่ม
“ไปจัดการเขื่อนมา”
“อื้ม ไปอาบน้ำนอนได้แล้ว ป๊อปก็ดื่มมาไม่ใช่หรอ” หญิงสาวพูดพรางลูบแก้มชายหนุ่ม
“อื้อ มึนๆหัว นอนซะนะ” ชายหนุ่มพูดพรางดึงผ้าห่ม ห่มให้ร่างบาง
จากนั้นเมื่อชายหนุ่มอาบน้ำเสร็จ เขาค่อยๆทิ้งตัวลงบนที่นอนเบาๆ ไม่อยากปลุกให้คนข้างๆตื่น แต่เพราะเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ นั่นคือเสื้อยืดตัวโคร่งที่เธอซื้อมาผิดไซส์ พร้อมกับอันเดอร์แวร์ที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผ้าห่ม ทำให้เขาถึงกับกลืนน้ำลายอึก
เขาสัมผัสร่างกายของเธอเบาๆหวังเสร็จกิจเขาแบบไม่ให้เธอรู้และไม่ให้เธอตื่น เขาไล้มือจากคอขาวจนถึงเอวโค้งเว้าได้รูป จากนั้นค่อยๆเริ่มแทรกมือเข้าไปภายใต้เสื้อตัวใหญ่ พอกับเนินขาวที่อวบอิ่มจากการกระทำของเขา
“โนบลาซะด้วย” เขาพูดเบาๆก่อนจะเริ่มซุกไซร้ที่คอขาวก่อนเล่นสนุกกับหน้าอกสวย
“หืม..? จะลักหลับฟางหรอ?” หญิงสาวตื่นขึ้นจากนิทราเพราะการกระทำของชายหนุ่ม
“ขอฟางดีๆแล้วฟางไม่ให้” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาพูดก่อนเริกเสื้อตัวใหญ่ขึ้น
“ขโมยนี่นา”
“อะไรกัน หื้ม?” ชายหนุ่มล้อหญิงสาว
“ไม่เอานะ ไม่อยากถอด หนาว” หญิงสาวหาข้ออ้างจากชายหนุ่ม
“ก็ไม่ต้องถอดไง หึๆ หนีป๊อปไม่รอดหรอกน้า” ชายหนุ่มเริ่มอ้อนจนหญิงสาวใจอ่อน
“งั้นห้ามถอดอะไรเลยนะ”
“แน่นอน”
“อือ..อ๊า” หญิงสาวครางลั่น จู่ๆชายหนุ่มก็แทรกตัวเข้ามาโดยที่ไม่บอกกันสักนิด
“ตกใจหรอ” ชายหนุ่มพูดก่อนก้มลงจูบปิดปากอย่างเร่าร้อน
“…” เขาค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆเหมือนทุกครั้งที่ทำก่อนจะเสร็จกิจในเรื่องอย่างว่าพร้อมกับความอ่อนเพลียของ
หญิงสาว
“รักฟาง” เขาพูดและโอบเธอไว้แน่น
“อืมม รักเหมือนกัน”
“นอนซะนะ” เขาพูดก่อนดึงผ้าห่มมาห่มให้หญิงสาวที่หมดแรงเพราะเขาครั้งแล้วครั้งเล่า
“คิดถึงเฟิร์สเนอะ” หญิงสาวพูดพรางน้ำตาคลอ
“เดี๋ยวถึงบ้านแล้วโทรหาเฟิร์สกันนะ” ชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงเช็ดน้ำตาที่ล้นออกมาบางส่วนออก
“โอเคค่ะ ฝันดีนะคะ” หญิงสาวพูดก่อนซุกตัวภายใต้อ้อมกอดของคนตัวใหญ่ที่พร้อมจะให้ความอบอุ่นเธอเสมอ
ก่อนหลับไป. . .
1 ปีผ่านไป @ กรุงเทพ
“แม่ฮะ” เสียงลูกชายของเขาและเธอเรียกขึ้นให้เธอตื่นจากนิทราหลับใหล
“เฟิร์ส! เฟิร์ส ลูกแม่” หญิงสาวโผลเข้ากอดเจ้าตัวน้อยอย่างคิดถึง โอบรัดแน่นไม่ให้ไปไหน
“ผมกลับมาแล้วฮะ” แววตาไร้เดียงสาของเด็กน้อยบอกกล่าวอย่างทักทาย
“ไปอยู่ที่นู่นมาสนุกไหมครับ? เล่าให้แม่ฟังสิ” ชายหนุ่มเดินมาจากด้านหลัง คุกเข่าลงคุยกับลูกชายตัวจ้อยของ
เขา
“สนุกฮะ แต่มีคนมาให้เฟิร์สกินยา ฉีดยา ทุกวันเลย” เด็กชายพูดสีหน้าเปลี่ยนไปทันที
“…แม่คิดถึงหนูมากเลยนะ”
“ไม่เป็นไรหรอกฮะแม่ คุณหมอบอกว่าเฟิร์สไม่ต้องกลับไปหาเขาแล้ว”
“อะไรนะลูก?”
“คุณหมอบอกว่า เฟิร์สอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ได้ตลอดไปเลย ไม่ต้องไปไหนแล้ว คิกๆ” เด็กชายพูดพรางหัวเราะ
ผละออกจากอ้อมกอดของหญิงสาว
“คุณพ่อครับ ไหนของเล่นเฟิร์สล่ะครับที่พ่อพาเฟิร์สไปซื้อ”
“อืม สัญญาหรือเปล่าว่าจะเป็นเด็กดี”
“สัญญาฮะ”
“งั้นก็ได้ ไปเอาของเล่นกันเร็ว” ชายหนุ่มพูดพรางดันลูกชายตัวจ้อยให้เดินขึ้นไปบนห้อง
“เย่ๆ”
“เป็นไงดีใจไหม?” ชายหนุ่มถามและกอดหญิงสาว
“นี่หรอของขวัญที่ป๊อปจะมาเซอร์ไพร์สฟาง?”
“ชอบไหมล่ะ”
“ที่สุดค่ะ” หญิงสาวตอบพรางกระชับกอดแน่น
“ป๊อปเห็นฟางยิ้มได้ป๊อปก็ยิ้มได้แล้วล่ะ” ชายหนุ่มจูบลงที่หน้าผากหญิงสาวเบาๆ
“คืนนี้ต้องให้รางวัลแล้วมั้ง” หญิงสาวพูดอ่อย
“ไม่ต้องรอคืนนี้หรอก” ชายหนุ่มพูดอย่างมีเล่ห์นัยก่อนจูบปิดปากหญิงสาวทันที
“เฮ้ๆ คุณพ่อทำอะไรคุณแม่น่ะ คิกๆ เฟิร์สเห็นนะ!” เสียงลูกชายดังขัด
“เฟิร์สอยากมีน้องหรือเปล่าครับ?”
“อยากครับ เฟิร์สอยากมีเพื่อนเล่น”
“ถ้าเฟิร์สอยากมีเพื่อนเล่น เฟิร์สต้องขึ้นไปเล่นบนห้องเงียบๆไม่มากวนพ่อกับแม่นะครับ” ชายหนุ่มพูดและไล่
ลูกชายเป็นนัยๆ
“โอเคฮะ เฟิร์สไปเล่นเครื่องบินต่อดีกว่า”
“มามะ ฟาง” ชายหนุ่มก่อนค่อยๆดันหญิงสาวลงที่โซฟา
“อะอื้ม ไม่เอาน่า”
“ทำไมล่ะ?”
“…เอ่อ คือ ไปล็อกประตูก่อนได้ไหม?” หญิงสาวถามอย่างอายๆ
“แค่นี้เอง” จากนั้นชายหนุ่มก็จัดการกับหญิงสาวจนสำเร็จในความต้องการ
‘หยุด หยุด ชีวิต หยุดกับคนนี้แม้ว่าใครจะดีสักแค่ไหน หยุด หยุด ความรัก ทั้งหัวใจ จะหยุดอยู่กับเธอคนเดียว…’
THE END. . .
เย่ๆ จบแล้วนะค้าบ :)
ขอโทษที่จบแบบไม่ได้บอกกันเลย
แต่มีข่าวดีคือ!! มีเรื่องใหม่แล้ว ฮ่าๆ ฟิคยาวเรื่องเก่ากะจะไม่อัพแล้วนะ ตันมากๆ -__-
แต่เรื่องใหม่คิดว่าหลายๆคนคงชอบค่า ^^'
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามมาตั้งแต่ฟิคยาว,ฟิคสั้น,ตอนแรกถึงตอบจบ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ :))
'ไม่มีคุณวันนั้น ไม่มีฉันวันนี้'
WNF
{ fyflmnj :D
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ