แค่คำว่า"เข้าใจ"
Fakfaeng_love_TK
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันรุ่งขึ้น
(เมื่อวานหลังกลับจากคอนโดโทโมะไปขอคำปรึกษาจากเขื่อน แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย พอจะไปหาแก้ว เขื่อนก็บอกว่าหลับไปแล้ว จึงกลับบ้าน อาบน้ำ แล้วนอนคิดทั้งคืน)
เฟย์ // แก้วกินข้าวหน่อยนะ (จะป้อนข้าวให้ แต่แก้วไม่ยอมกิน)
เขื่อน // กินนิดนึงก็ดีนะแก้ว จะได้มีแรงไปเรียน
แก้ว // ฉัน...ไม่หิว
เฟย์ // แก้ว! แค่ผู้ชายคนนึงทำให้แกเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยหรอ! (หมดความอดทน)
เขื่อน // เฟย์!
เฟย์ // ถ้าแกยังเป็นอย่างนี้อยู่นะ ฉันว่าแกได้ตายก่อนได้จับใบปริญญาแน่!
เขื่อน // เฟย์ พูดแรงไปรึเปล่า! (กระซิบถาม)
เฟย์ // ก็มันจริงไหมล่ะเขื่อน! (กระซิบตอบ)
แก้ว // ..........นั้นสินะ (คิดทบทวนในสิ่งที่เฟย์พูด)
เฟย์ // เพราะฉะนั้นเรื่องไร้สาระเอาไว้ก่อนนะ แกควรใส่ใจเรื่องการเรียนและอนาคตของแกก่อน
แก้ว // ...........
เฟย์ // กินข้าวก่อนนะ จะได้ไปเรียน (ถือถ้วยข้าวต้มไว้)
แก้ว // (รับถ้วยข้าวต้มมาจากมือเฟย์ แล้วกิน ไม่นานก็ส่งถ้วยข้าวต้มคืน) ฉันอิ่มแล้ว
เฟย์ // (รับมาแล้วมองดูถ้วยข้าวต้มที่กินยังไม่ถึงครึ่งถ้วย)แกอิ่มแล้วหรอ?
แก้ว // (พยักหน้า) ไปกันเถอะเดี๋ยวสาย (ออกไปรอข้างนอก)
เฟย์ // เพื่อนนายทำเพื่อนฉันเจ็บมากนะเขื่อน! (เมื่อแก้วลงไป จึงหันไปติเขื่อน)
เขื่อน // โธ่! เขื่อนก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว TT'
แก้ว // จะไปกันไหม (เห็นเขื่อนกับเฟย์คุยกันจึงถาม)
เฟย์-เขื่อน // ไปจ้าๆๆ
ณ มหาลัย
เขื่อน // เสร็จแล้วโทรบอกนะ
เฟย์ // อืมๆไปทำงานได้แล้ว (เขื่อนขับรถออกไป)
เขื่อน // (กำลังขับรถอยู่ ก็มีโทรศัพท์เข้า)''ฮัลโหล ไอ้โมะมีอะไร''
โทโมะ // ''ไอ้เขื่อน! ตอนนี้แก้วอยู่ไหน เป็นยังไง ดีขึ้นรึยัง แล้ว.....''
เขื่อน // ''โอ๊ย! ขอทีละคำถามได้ไหม กูตอบไม่ทัน ตอนนี้แก้วอยู่มหาลัยฉันเพิ่งไปส่งพร้อมเฟย์เมื่อกี้ สบายดีเมื่อเช้ายอมกินข้าวแล้ว ดีขึ้นกว่าเดิมเยอะ! พอใจยัง!''
โทโมะ // ''เออๆ แล้วตอนนี้แกอยู่ไหน''
เขื่อน // ''กำลังจะไปบริษัท แล้วแกล่ะ?''
โทโมะ // ''อยู่บ้าน''
เขื่อน // ''อย่าบอกนะ! ว่าแกเพิ่งตื่น!''
โทโมะ // ''เออดิ! เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับว่ะ เอ้อ!ถ้าแกเจอพิมก็ช่วยเคลียร์ให้ฉันก่อนก็แล้วกัน''
เขื่อน // ''เฮ้ย!ไอ้โมะ! (วางสายไปแล้ว)'' ไอ้เพื่อนเว_! โยนระเบิดลูกใหญ่ให้กูอีก!
ณ บริษัท
พิม // เขื่อน! โทโมะอยู่ไหน!
เขื่อน // อยู่ที่ไหนก็ได้
พิม // อย่ามากวนฉันนะ! บอกฉันมาเดี๋ยวนี้!
เขื่อน // เธอเป็นอะไรของเธอห๊ะพิม! เป็นโรคขาดผู้ชายไม่ได้รึไง! ฉันจะบอกอะไรให้นะ! ฉันรำคาญเธอเต็มทนแล้ว!!! (ตะโกนใส่หน้าพิม)
พิม // อร๊ายยยย! ไอ้...
เขื่อน // จำไว้!ต่อให้เธอพยายามเท่าไร เธอก็ไม่มีวันได้หัวใจไอ้โมะไปหรอก! หยุดพูดแล้วไปทำงาน ไป๊!!!
พิม // (เขื่อนเดินผ่านหน้าพิมไป) อร๊...... (อยากจะกริ๊ดอีกที แต่ตอนนี้พนักงานในบริษัทต่างกำลังนินทาพิมอยู่ เพราะพอจะรู้เรื่องของพิมอยู่บ้าง ทำให้พิมต้องรีบหนีอออกไปจากที่ตรงนั้น พอดีกับที่โทโมะมาถึง พนักงานทั้งหมดก็แตกกระจายไปคนละทิศคนละทาง แต่โทโมะไม่สนใจเดินเข้าห้องทำงานไป)
โทโมะ // ไงไอ้เขื่อน (เห็นเพื่อนนั่งทำงานอยู่เลยทัก)
เขื่อน // อารมณ์เสียว่ะ!
โทโมะ // เป็นอะไรว่ะ (เพราะเขื่อนเป็นคนที่อารมณ์เสียยาก)
เขื่อน // ก็ (เล่าให้โทโมะฟังว่าก่อนที่โทโมะจะเข้าบริษัทเป็นยังไง) แต่ก็ดีไปอีกอย่างว่ะ เหมือนได้ปลดปล่อย
โทโมะ // แกนี่สุดยอดไปเลยว่ะ!
เขื่อน // แล้วแกจะทำยังไงเรื่องแก้ว
โทโมะ // ฉันยังไม่รู้เลย แกช่วยฉันหน่อยได้ไหมเขื่อน
เขื่อน // เรื่องนี้ฉันว่าพวกแกต้องเคลียร์กันเอง ฉันเป็นคนนอกยุ่งไม่ได้หรอก
โทโมะ // แต่ฉันอนุญาตให้แกยุ่ง!
เขื่อน // เอ้า! ไอ้นี้ หาเรื่องให้กูจนได้
โทโมะ // แกยังเป็นเพื่อนฉันอยู่รึเปล่าเนี่ย ขอแค่นี้ก็ช่วยไม่ได้ เชอะ!!
เขื่อน // โตตัวเท่าควายแล้ว ยังทำตัวเป็นเด็กอีก เออๆช่วยก็ได้!
โทโมะ // จริงนะ!
เขื่อน // เออออออออออ! แต่ฉันจะช่วยแกหาหลักฐานอย่างเดียว ส่วนแก้ว แกเคลียร์เอง!
โทโมะ // หลักฐาน? อะไรว่ะ
เขื่อน // เดี๋ยวแกก็รู้ (พูดเสร็จก็ทำงานต่อ)
โทโมะ // อะไรของมันว่ะ (พึมพัมกับตัวเองเบาๆก่อนที่จะไปนั่งทำงาน)
ณ มหาลัย (เวลา 15.30 น.)
แบม // เฟย์! ยัยแก้วเป็นอะไรอ่ะ เห็นนั่งซึมทั้งวัน? (กระซิบถาม)
เฟย์ // คืออย่างนี้ (เล่าเรื่องทั้งหมดให้แบมฟัง)
แบม // ฉันล่ะอยากตบยัยนั้นจริงๆเลย หน้าด้าน!
เฟย์ // ฉันก็ว่างั้นแหละ ถ้าฉันเจอนะ จะตบ เตะ ต่อย ถีบ เอาให้หมดเลย!(ระหว่างที่คุยกันเขื่อนก็ขับรถมาพอดี)
แบม // พ่อกบน้อยของแกมาแล้ว!
เฟย์ // บ้า! >< แล้วแกกลับยังไงล่ะ
แบม // เดี๋ยวคนขับรถที่บ้านจะมารับน่ะ
เฟย์ // อ๋อๆ บายนะแบม ไปแก้ว!
แก้ว // .........
เฟย์ // แก้ว! แก้ววววววววววววววววว! (ตะโกนใส่หู)
แก้ว // อะไรเฟย์! ฉันตกใจหมดเลย
เฟย์ // ฉันเรียกแกไม่รู้กี่ครั้งแล้ว! เขื่อนมาตั้งนานแล้ว กลับกันเถอะ
แก้ว // เออ...อืมๆ (ลุกขึ้นไปขึ้นรถ)
เขื่อน // (เมื่อขับรถมาถึงบ้านแล้ว)เฟย์ เดี๋ยวเขื่อนจะไปทำธุระต่อนะ
เฟย์ // okๆ กลับเร็วๆนะ (แล้วเขื่อนก็ขับรถไป) แก้วไปกินข้าวบ้านฉันไหม?
แก้ว // ไม่ดีกว่า....เกรงใจ
เฟย์ // ไม่ต้องเกรงใจหรอก พี่ฟางเค้าคิดถึงเธอนะ
แก้ว // (คิดอยู่นาน) ก็ได้ๆ
เฟย์ // เสร็จเมื่อไรแล้วจะเรียกนะ (แยกเข้าบ้านตัวเอง)
ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
เขื่อน // รอนานไหม
...... // ไม่นาน ว่าแต่นายเรียกฉันมีอะไร
เขื่อน // มีแน่ คือ อย่างนี้ (คุยธุระกัน)ตกลงตามนี้นะ ส่วนเรื่องนั้นเธอไม่ต้องห่วง เธอจะได้มากกว่า 2 เท่า
...... // ok งั้นฉันไปก่อนนะ (เดินออกไป)
เขื่อน // (โทรหาโทโมะ) ''ไอ้โมะ ฉันหาหลักฐานให้แกได้แล้วนะ''
โทโมะ // ''ทำไมเร็วจังว่ะ''
เขื่อน // ''แล้วมันไม่ดีหรอ''
โทโมะ // ''โคตรดีเลย''
เขื่อน // ''งั้นก็ดี หวังว่าพรุ่งนี้ฉันจะเห็นแกกับแก้วคืนดีกันนะ''
โทโมะ // ''อืมๆ ขอบใจมากไอ้เขื่อน'' (วางสาย)
-----------------------------------------------------------------------
อัพแล้วววววววว~ นั่งพิมตั้งนาน
หนุกไม่หนุกบอกด้วยนะ ^0^''~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
