สาวห้าว หนุ่มเฮียบ (I'm dashing young girls)

ต่อจากตอนที่ 1 เราและนาย.....ทั่งสองคนเดินเข้ามาในห้องเรียน แร้วก็เปนปัยตามคาด เพราะว่าทั้งสองโดนอาจารย์ลงโทษ โทษฐานมาเรียนสาย...

พักเที่ยง โทโมะก็ยังม่ายเลิกบ่นว่าแก้วที่เปนต้นเหตุที่ทำให้เข้าเรียนสาย

แก้ว : แกเลิกบ่นได้แร้วนะ ฉันไม่ได้ไปเผาบ้านแกนะโว้ย ฉันแค่เข้าเรียนสาย

โทโมะ:แกก็เปนอย่างนี้ทุกที หัดทำตัวมีระเบียบมีวินัยกับเข้าบ้างได้ไหม

แก้ว:ฉันก็เปนของฉันอย่างนี้ อยากคบก็คบ ไม่อย่ากคบก็ไม่ต้องคบ

โทโมะ: แก้วแกเลิกเอาแต่ใจตัวเองสักทีนอกจากฉันแล้วไม่มีคัยเค้าอยากคบกับแก้ว 5555

แก้ว:ไอโทโมะ

ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังถกเถียงกันนั้น พวกเขาไม่รู้เรยว่ามีคนกำลังจ่องอยู่ ในขณะที่โทโมะกำลังหลบหมัดของแก้วอยู่นั้นก็ทำให้เข้าเหลือบไปเหนผู้ชายคนหนึ่งกำลังแอบมองแก้วอยู่ด้วยสายตาที่รวนราม ผู้ชายคนนั้นมองด้วยสายตาที่ผู้ชายด้วยกันรู้ดี พอโทโมะเห็นเข้าก็ความไม่พอจัย แร้วก็เดินไปหาผู้ชายคนนั้น

โทโมะ : นิ นายมองอะรัย สงสัยอะรัยไม่ทราบ

ชายนิรนาม: คัยมองฉันมองอะรัย (ชายคนนั้นกลับกวนบาทาโทโมะกลับมาซะงั้น)

แก้ว: โทโมะมีรัยหรอ

โทโมะ : ก้ไอหมอนี่อะดิมันแอบมอง มอง เออ มอง เออ...

แก้ว : มองอะรัย แกก็บอกมาดิวะ มัวแต่พูดมองอยู่นั้นแหละแร้วฉันจะรู้มั๊ยมันมองอะรัย

โท่โมะ: ก้มันมองหน้าอกแกอะดิวะ

พูดปัยแร้ว ก็ทำให้ทั้งสองคนหน้าแดงขึ้นมาทันที โทโมะแก้เขินด้วยการหันไปเอาเรื่องกับชายคนนั้น

โทโมะ : นายทำยังนั้นไม่ถูกนะ ขอโทษแก้วเด๋วนี้นะ

ชายนิรนาม:ทำมัยฉันต้องขอโทดด้วยหะ

โทโมะ:นายจะขอโทดหรือไม่ขอโทดหะ

ชายนิรนาม : ไม่ ฉันถามจิงๆเหอะ แกเดือดร้อนอะรัยด้วยฮะ ฉันดูของยายนี่นะ ไม่ได้ดูของนาย อ๋อ รึว่าหวงวะเก็บได้ดูคนเด๋วหรอ ทำเปนเดือดร้อนปัยได้ ยายนี่ยังไม่ได้พูดอะรัยสักคำ

ที่ไม่ได้พูดฉันตกจัยอยู่ โว้ย โอ๊ย อายจิงๆๆเว้ย

พอชายนิรนามพูดจบ หมัดของโทโมะก็ซัดไปที่หน้าของนายนั้นเต็มที่ พอต่อยปัยแร้วก็รู้สึกตกจัยแร้วถามตัวเองว่า ทำมัยฉันต้องห่วงยัยนี่ขนาดนี้ด้วยนะ