So hot...ชั้นร้อนรักมาดับทีสิ

“อื้ม งั้นก็เดินดีๆนะ ระวังรถด้วยหละ ฝันดีนะครับ”ใจชั้นมันเต้นแรงจนไม่รู้จะเต้นยังไงอีกแล้ว มันเหมือนกับชั้นดูรักไม่มีวันตายที่พี่โดมบอกฝันดีพี่พลอยเลยหละ ชั้นแทบจะเป็นลม ชั้นฝืนยิ้มทั้งที่ในใจอยากจะกระโดดกอดเค้าเต็มที่แต่สถาณะตอนนี้เราเป็นเพียง....เพื่อนกัน

“ฝะ...ฝันดี”ชั้นติดอ่างก่อนจะเดินลงจากห้องไปในหน้าตาที่แดงแจ๊ดเหมือนผลสตอเบอร์รี่เลยก็ว่าได้ ลงมาไปตามยัยพอส ตอนนี้หลับไปแล้ว นอนหนุนตักพะ....พี่เคนจิ!! บนโซฟาห้องนั่งเล่น ไหงเป็นงี้หละ แล้วก็มีเจ้าคาจินอนอยู่ ชั้นค่อยๆเดินไป เจ้าคาจิเห็นก็เดินไปหาเคนจิกับพอสแล้วค่อยๆยกขาหน้าสะกิด ฉลาดชิบเลยง่ะ ชั้นยิ้ม พอสกับพี่เคนจิค่อยๆลุกขึ้น

“เรียกทำไมคาจิ”พี่เคนจิถาม

“ยัยพอส กลับบ้านได้แล้ว ดึกแล้วนะ”ชั้นพูดแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย

“เออๆ กลับๆ”ยัยพอสหน้าแดงพอๆกับชั้นแล้วก็ลุกขึ้นมาก่อนจะเข้าไปกอดคาจิที่แลบลุ้นสีชมพูอ่อนๆ ว่าไปลิ้นหมามันก็เหมือนสีหน้าชั้นตอนนี้เลยนะ

“บ๊ายบายนะ แล้วถ้าว่างๆจะมาหาใหม่”ยัยพอสพูดกับหมาก่อนจะเดินมาหาชั้น

“ไม่คิดจะลากันบ้างหรอ”พี่เคนจิถามขึ้น

“บ๊ายบายค่ะพี่เคนจิ ไว้เจอกันใหม่”ชั้นพูด แต่ยัยพอสเงียบแล้วทำท่าจะเดิน

“เอ้าที่รัก ทำไมไม่บอกลากันมั่ง”พอสหลับหูหลับตา

“เออ บ๊ายบาย”พอสพูดจบก็ดึงมือชั้นเดินไปทันที นี่มันก็2ทุ่มแล้ว ดีนะที่โทรบอกแม่แล้วหละ ชั้นกับยัยพอสเดินไปกลับบ้านซึ่งห่างกันก็ไม่มากเท่าไหร่ประมาณ700เมตรได้

“แหน่ๆๆๆ แอบกิ๊กกั๊กเรียกที่รักกับพี่เคนจิตั้งแต่เมื่อไหร่”ชั้นแซวยัยพอสที่หน้ายังแดงไม่หายแต่ชั้นว่าหน้าชั้นตอนนี้หายแล้วนะ

“กิ๊กกั๊กบ้าไรหละ ชั้นนอนแล้วไม่รู้ว่าทำไมไปอยู่บนตักไอ้บ้านั่นได้”พอสพูดขึ้น

“ว่าแต่แกเหอะ ลงมาหน้าแดงอย่างกับเชอรี่ ขึ้นยันห้องโทโมะ จัดเต็มแล้วใช่ป่ะหละ”ยัยพอสหัวเราะเสียงดัง

“ไอ้ทะลึ่ง!!”ชั้นพูดก่อนจะหน้าแดงแล้วเล่าเรื่องให้ฟัง

“เป็นไงว่ะ หุ่นล่ำไหม”ยัยพอสทำท่าทาง

“สุดๆอ่ะแก แบบว่าขาวมั๊กกกกกกก เล่นเอาใจชั้นหายละลายละไหลไปเลยอ่ะ”ชั้นพูดแล้วอมยิ้ม

“แกไม่บอกเค้าไปหละว่าชอบเค้า”พอสพูด

“บอกได้ไงหละ รู้จักกันไม่นานเองนะ”ชั้นพูดขึ้น

“แล้วแกจะบอกเค้าไหม”พอสถามอีกครั้ง

“ถ้าจะบอก ก็คงนานอ่ะแหละ”ชั้นพูดแล้วอมยิ้ม

2เดือนต่อมา

นี่เดือนธันวาแล้ว ใกล้จะปีใหม่แล้วสินะ ชั้นก็ยังคงแอบรักโทโมะเหมือนเดิมแต่ที่เพิ่มเติมคือยิ่งรักมากขึ้น ทำไมนะ เค้าชอบทำให้ชั้นคิดว่าเค้าชอบชั้นอยู่เรื่อย ชอบซื้อของนู่นของนี่ให้แล้วยังจะชอบจับมือชอบโอบชั้นอยู่เรื่อย เค้าคิดหรือเปล่าชั้นไม่รู้ แต่ตอนนี้ชั้นคิดอย่างเต็มๆ พรุ่งนี้ก็ปีใหม่ ที่โรงเรียนปลดปล่อยให้แต่งชุดอะไรมาก็ได้ และจะให้ปาร์ตี้กันที่ห้องตัวเอง แล้วแต่ว่าจะจัดกันแบบไหน ชั้นกับเพื่อนๆช่วยกันติดสายรุ้งเขียนกระดานกันอย่างเต็มที่เพื่อต้อนรับปีใหม่ โทโมะวาดรูปตุ๊กตาหิมะอยู่ส่วนชั้นก็ติดลูกโป่งที่หนาๆอยู่ได้เกินคืนนึงอยู่ที่พัดลมเพดานแล้วแขวนเอ็นเป็นสายเพื่อให้พวกนักเรียนในห้องเขียนการ์ดปีใหม่แล้วแขวนกัน วันนี้เลยไม่ค่อยได้เรียน

“แก้ว”พอสเดินมาพร้อมกับสายรุ้งอีกเพียบ ยัยนี่คอยช่วยขนข้าวของ

“เอ้า พวกเรา เขียนการ์ดกันก่อน”ชั้นพูดแล้วลงจากโต๊ะสองตัวที่ใช้เหยียบเพื่อแขวนพวกลูกโป่ง ทุกคนพากันซื้อการ์ดของตัวเอง ทำเองก็เยอะ ส่วนชั้นหนะหรอ แม่เป็นนักศิลปะก็ต้อง....ซื้อสิ (แล้วจะบอกไมเนี้ยยย  - -*) ก็แค่อยากให้รู้ว่าแม่เป็นนักศิลปะเท่านั้นเอง ยัยพอสก็ซื้อมา โทโมะกับอาร์ตี้เดินเข้ามานั่งกับพื้นรวมกัน เขียนการ์ดของตัวเอง โทโมะซื้อลายเดียวกับชั้นแบบเป๊ะๆเพราะไปซื้อด้วยกันเป็นรูปหัวใจแล้วเขียนว่า happy new year มันสวยมากเลยหละ ชั้นบรรเลงคำอวยพรลงไปพร้อมกับวาดภาพน่ารักๆลงไปเพิ่มเติม โทโมะก็พอกันเขียนกลอนซะยาวแล้วก็วาดรูป ส่วนพอสก็เขียนคำอวยพรแบบกวนส้นเท้าคนอ่านคือเขียนว่า ขอให้มีความสุข แค่เนี้ยตัวโตเท่าบ้านแล้วก็วาดรูปทูตสวรรค์คิวปิตอะไรของมันไม่รู้ อาร์ตี้ก็วาดรูปบรรเลงสาธยายยาวยืดลงไปก่อนจะเสร็จแล้วก็แปะกันเป็นแถว

“แก้ว เธอแขวนหน่อยสิ”โทโมะพูดแล้วยื่นของตัวเองให้ ชั้นหยิบมาแล้วแขวนให้เพราะชั้นยืนบนเก้าอี้ ชั้นแขวนเสร็จก็หันมายิ้ม

“เป็นไง ชั้นแขวนสวยไหมหละ”ชั้นหัวเราะ

“แค่แขวนยังจะเอาสวยอีกหรอ”โทโมะหัวเราะตอบ

“ก็คนสวยอ่ะ ทำอะไรก็.....เอ้ย!!”ชั้นพลาดเสียหลักตกโต๊ะสองตัวต่อกัน โทโมะรับชั้นอย่างไวจนชั้นเอียงทำให้โทโมะล้มลงทันที หน้าเราสองคนใกล้กันมาก ใจชั้นที่หล่นไปอยู่ตาตุ่มค่อยๆขึ้นมาอยู่ที่หัวใจพร้อมกับเต้นถี่ๆ ลมหายใจเราโรยรินรดกัน เพื่อนๆในห้องต่างมุงดูมันทำให้ชั้นสะดุ้งแล้วค่อยๆยืนขึ้นก่อนจะยิ้มบางๆ

“โทดทีนะ”ชั้นพูด โทโมะหัวเราะเบาๆ

“ยัยซุ่มซ่ามเอ้ย”เค้าผลักหัวชั้น ชั้นยิ้มบางๆอย่างเขินๆ

เย็น

“แก้ว พรุ่งนี้แกบอกรักโทโมะสิ ชั้นว่าเค้าต้องมีใจให้แกบ้างแหละ”พอสที่เดินอยู่กับชั้นที่โรงอาหารเพื่อซื้อน้ำไปให้เพื่อนที่จัดห้องด้านบนก็พูดขึ้น

“แล้วถ้าเค้าไม่มีหละ จะให้ชั้นทำไม”ชั้นถามขึ้น

“แกก็คงจะต้องเสียใจ แต่ชั้นว่าเค้าต้องมีบ้างแหละ และบางทีอาจจะมากด้วย”พอสพูดขึ้น ชั้นแอบยิ้ม

“งั้น...ชั้นจะลองรวบรวมความกล้าดู แต่แกต้องบอกรักพี่เคนจิด้วยนะ”ชั้นอำยัยพอสเล่น ยัยพอสหน้าแดงก่ำทันที

“โห...ทำไมต้องคนนั้นด้วยหละ ไม่ได้ชอบซะหน่อย”ยัยพอสพูดแล้วหยิบน้ำในมือขึ้นมาดู

“ทำไมต้องเขินด้วยหละ ฮ่าๆๆ เฮ้ย นั่นน้ำเพื่อน”ชั้นบอกเมื่อเห็นยัยบ้านั่นดูดน้พอย่างมัน พอสชะงักแล้วคลายหลอดทันที

“ลืม”พอสยิ้ม

ดึก

MSN

TM : สบายดีไหมครับ

Kaew Jai : สบายดีค่ะ พรุ่งนี้ปีใหม่แล้ว ไปเที่ยวไหนหรอ

TM : ก็คงไม่ไปไหนไกลหรอกครับ คงจะแถวๆบ้าน

Kaew Jai : บ้านทีอยู่ไหนหละ

TM : ความลับหนะ ฮิฮิ

Kaew Jai : ความลับเยอะจังนะ

TM : นิดนึง แล้วทานไรยัง

Kaew Jai : เรียบร้อยแล้วจ่ะ ทีหละ

TM : ทานแล้วครับ งั้นเรานอนแล้วนะ ฝันดีนะครับ บ๊ายบาย

Kaew Jai : ค่ะ ฝันดีค่ะ

ชั้นพิมไปทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้านายคนนี้สักที

Pos : แก้ว พรุ่งนี้จะบอกรักตอนไหน

Kaew Jai : แกก็คุยแต่เรื่องนี้เนอะพอส

Pos : โห่...ชั้นจะเตรียมดอกกุหลาบให้แกเอาให้เค้า พ่อชั้นซื้อมาให้แม่ ชั้นจะขอมาให้

Kaew Jai : ยัยบ้า ไม่ลงทุนเลยนะแก

Pos : เค้าว่ากันว่าถ้าใช้ของที่คู่รักที่รักกันมากๆก็ยิ่งทำให้คนที่ใช้ต่อรักกันมากๆ พ่อกับแม่ชั้นแกก็รู้ว่ารักกันมาตั้ง18ปีแล้วนะเว้ย ไม่งั้นพระเอกละครคงไม่เอาแหวนที่พ่อใช้ขอแม่พระเอกแต่งงานมาให่นางเอกหรอก ถูกปะหละ

Kaew Jai : แล้วแม่แกจะให้หรอ

Pos : ให้สิ ถ้าชั้นบอกว่าแกขอ บ๊ายบาย

ยัยบ้า ชั้นไปขอตั้งแต่เมื่อไหร่ ยัยนี่เล่นออฟไลน์ไปซะงั้น ตายแล้วชั้น T^T

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

อัพแล้วววว ไม่เม้น+โหวต งอนจริงๆด้วย 5555+

ถ้าอยากให้อัพต่อมา Muah!! ไรต์เตอร์นะ แล้วเดี๋ยวจะจัดให้ 555 Muah!!!!!