So hot...ชั้นร้อนรักมาดับทีสิ

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!!”เสียงกรี๊ดดังลั่น แก้วเปิดประตูห้องโทโมะออกมาแล้วปาหมอนออกมาข้างนอกห้องลงมายันชั้นล่าง แก้วกรีดร้องอย่างเสียใจ ทุกคนพากันตกใจมองดูแก้ว โทโมะรีบลุกขึ้นจะเข้าไปหาแก้ว

“ทำไมทิ้งแก้วไป ทำไมไม่อยู่กับแก้ว ทำไมโทโมะไม่อยู่กับแก้ว”แก้วปาหมอนใส่โทโมะแล้ววิ่งลงบรรไดมาทุบตีโทโมะอย่างแรง โทโมะปล่อยให้หญิงสาวกระทำตามใจไป

“แก้ว ใจเย็นนะ”โทโมะบอกแล้วกอดแก้วไว้ ร่างน้อยสะอึกสะอื้นในดวงตามีน้ำตาขังอยู่ พอสเห็นเพื่อนเป็นแบบนั้นก็พยายามจะเข้าไปหา

“ทำไมพอสไม่อยู่เป็นเพื่อนแก้ว พอสทิ้งแก้วทำไม”แก้วขึ้นเสียงแล้วโยนหมอนที่โยนใส่โทโมะใส่พอสก่อนจะเล็งเป้าไปที่เคนจิแล้วผลักอกและตีๆๆ

“แก้ว พอได้แล้ว!!!!”โทโมะตะโกนดังลั่นทำให้แก้วกลัวหันไปมองโทโมะก่อนจะร้องไห้อย่างหนักแล้วทรุดตัวลงนั่ง

“ฮือๆๆๆๆๆ”แก้วร้องไห้อย่างหนัก

“พี่กับพอสไปไหนก่อนก็ได้ อย่าเข้ามาตอนนี้”โทโมะพูดทำให้เคนจิกับพอสเดินออกไปด้านนอก โทโมะระงับอารมณ์ตัวเองไม่ได้แต่เมื่อเค้ามองว่าแก้วคือผู้ป่วยเค้าก็ค่อยๆนั่งยองๆข้างๆแก้วแล้วลูบหัวเบาๆ

“ปล่อยแก้วนะ !!”แก้วดันมือโทโมะออก

“แก้ว โทโมะขอโทษ แต่แก้วอย่าดื้อสิ”โทโมะพูด

“แก้วไม่ได้ดื้อ แก้วไม่อยากอยู่คนเดียวแต่ทุกคนก็ปล่อยแก้วอยู่คนเดียว แก้วกลัว แก้วไม่อยากอยู่คนเดียว ทุกคนทิ้งแก้ว ทุกคนทิ้งแก้ว กรี๊ดดดดด”แก้วกรีดร้องออกมาเสียงดัง โทโมะกอดแก้วไว้แนบอกแล้วลูบหลัง

“เราไปนอนกันดีกว่านะแก้ว”โทโมะพูดแล้วเก็บหมอนเดินพาแก้วขึ้นไปบนห้อง

“โทโมะห้ามทิ้งแก้วไปไหนนะ”แก้วพูดแล้วมองหน้าโทโมะ

“จ๊ะ โทโมะสัญญา”โทโมะนอนข้างแก้ว แก้วหลับตาเพราะความเพลีย เสือน้อยหมดฤทธิ์มันดูน่ารักน่าหยอกดีนะ โทโมะนึกแล้วยิ้มก่อนจะกดจูบแผ่วเบาให้กับหญิงสาวที่นอนอยู่ และเจ้าตัวก็เผลอหลับไป

“ฮิๆๆ”เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้น ชายหนุ่มเลยเปิดเปลือกตาแล้วมองไปยังเสียง แก้วเป็นภาพแรกที่เค้าเห็น

“เล่นอะไรเจ้าตัวเล็ก”โทโมะพูดแล้วลุกขึ้นนั่ง

“ฮิฮิ เสือน้อยน่ารัก”แก้วพูดก่อนจะชี้ไปที่โทโมะ ในมือแก้วมีปากกาเน้นคำหลายสี โทโมะเห็นก็หันมองกระจกทันที ปรากฏว่าเห็นตัวเองที่ใบหน้ามีรอยหนวดรอยแต่งเติมเต็มไปหมดก็หัวเราะ

“ถ้าชั้นเป็นสิวขึ้นมาจะทำยังไง”โทโมะถามแก้ว

“อะไรคือสิวหรือ”แก้วทำหน้างงแล้วเอียงคอ

“ฮิฮิ ล้างหน้าดีกว่า”โทโมะพูดจบก็เข้าห้องน้ำไปล้างหน้า

“กรี๊ดดดดดดดด”เสียงแก้วกรี๊ดขึ้นอีกครั้ง โทโมะเปิดประตูออกมาดูทันที

“โทโมะอย่าทิ้งแก้ว ฮือๆ”เอาละไง โทโมะเลยดึงแก้วเข้ามาในห้องน้ำและตัวเองก็เช็ดล้างหน้าออก

“กลับบ้านได้แล้วนะ”โทโมะพูด

“ไม่กลับ”แก้วบอกแล้วส่ายหัว

“กลับได้แล้ว ไม่คิดถึงแม่หรอ”โทโมะบอก

“คิดถึง”แก้วพยักหน้า

“งั้นก็กลับ”โทโมะพูดแล้วจูงมือแก้วลงไปด้านล่าง