THE FIRE OF WINGS แค้นรักไฟราคะ

~ โรงพยาบาล ~

   โทโมะค่อย ๆ ลืมตาขึ้น หวังจะได้กอดแก้วกับลูกสักครั้ง แต่ก็พบเพียงหวายที่ดูแลตนเองโทโมะถอนหายใจก่อนจะคิดว่าตัวเองทำผิดมากใช่ไหม แก้วถึงไม่ให้อภัยและให้เขากอดลูกสักทีชายหนุ่มจึงพูกับหวายว่า

โทโมะ // : หวายพี่อยากกลับไทย

หวาย // : และพี่แก้วหล่ะ 

โทโมะ // : พี่จะปล่อยเขากับลูกไป พี่เป็นป๊าใคร เป็นสามีที่ดีของใครไม่ได้หรอก 

หวาย // : ลองง้อพี่แก้วอีกสักครั้งดีไหม

โทโมะ // : พี่ไม่ง้อแล้วล่ะ พาพี่ไปบอกลาเขาที

    หวายพยุงพี่ชายขึ้นวิลแชร์ก่อนจะเปิดประตูห้องแก้ว แก้วหันหน้าหนีไม่สบตาโทโมะเลยสักนิด โทดมะเริ่มพูดและขอร้องทั้งน้ำตากับหญิงสาว หวังว่าเธอจะเห็นใจใรนความรักที่เขามีให้เธอกับลูก

แก้ว // : มีอะไรค่ะ 

โทโมะ // : ผมมาลาคุณกับตัวเล็ก 

แก้ว // : ลาไปไหนค่ะ 

โทโมะ // : กลับเมืองไทยครับ เพราะผมไม่อาจได้ภรรยา ได้สิทธิ์ความเป็นป๊า ๆ ของเด็กทั้งสอง ผมคงแย่มาก คุณคิดถูกแล้วครับ แต่ก่อนผมจะไปขอฟังเสียงลูกดิ้นและคุยกับลูกหน่อยได้ไหมครับ

แก้ว // : ได้ค่ะ 

   ชายหนุ่มค่อย ๆ ลูบท้องหญิงสาวก่อนจะบรรจูบลงไปทั้งน้ำตาพร้อมพูดด้วยเสียงอันสั่นเทากับลูกน้อยสองคนในท้องของแก้วที่ดิ้นตอบรับสัมผัสจากผู้เป็นพ่ออย่างแรง แก้วค่อย ๆ น้ำตาไหลในคำพูดขิงชายหนุ่มเบา ๆ 

โทโมะ // : ลุก ๆ ครับ ป๊า ๆ ไม่รู้ว่าหนูเป้นหญิงหรือชาย แต่ป๊า ๆ อยากให้หนูถ้าเป็นหญิงชื่อว่าทินนี่ ถ้าเป็นชายให้ชื่อว่าโทฟี่ ป๊าไม่อาจจะดูแลหนูได้อย่างใกล้ชิด ไม่อาจดูแลแลม๊า ๆ ได้ ป๊ารักหนูกับม๊าน่ะครับ หวังว่าเราคงได้พบกันสักครั้ง