กับดักหัวใจนายเพลย์บอย (Twins)

 

 

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย (นี้คือเสียงกรี๊ดของฟางที่โทโมะในสภาพในชุดแบบนี้)

โทโมะไม่รอช้ารีบเอามือไปปิดปากฟางไว้แล้วลากฟางเอาไปในห้องของเธอ ฟางกัดเอาไปที่มือของโทโมะอย่างแรง

โทโมะ : โอ๊ยยย ยัยหมาบ้า (โมะปล่อยมือออกจากปากของฟาง)ฉันเจ็บนะ

ฟางกำลังจะกรี๊ดดด อีกครั้งแต่ โทโมะพูดขึ้นมาก่อนว่าถ้าเธอกรี๊ดอีกทีฉันจะจูบเธอ

ฟางจึงเงียบแบบสนิทเลยทีเดียว

ฟาง : แล้วนี้นายเข้ามาในห้องของฉันทำไมกันเนี่ย หรือว่านายจะ(ฟางเอามือปิดที่หน้าอกของตัวเอง)

โทโมะ : จะบ้าหรอใครจะไปทำอะไรผู้หญิงอย่างเธอ (โมะใช้สายตาสแกนร่างฟาง) ไม่เห็นจะมีอะไรหน้ามองเลย

สักนิด แบนราบยังกะกระดาน ที่ฉันเข้ามาในห้องเธอก็แค่จะเข้ามาขออาบน้ำห้องเธอหน่อย ฟักบัวที่ห้องมันเสีย

ฟาง : อ่อหรอ งั้นก็ตามสบาย ฉันจะนั่งรออยู่ตรงนี้ (ฟางชี้ไปที่เก้าโต๊ะเครื่องแป้ง)

โทโมะ : ตามใจอยากนั่งตรงไหนก็นั่งเถอะ (หลังจากพูดจบโมะก็เข้าห้องน้ำไป)

ฟาง : พรึมพรำอะไรสักอย่าง (แบนยังกะกระดานงั้นหรอจะบ้ารึยังย่ะฉันซ่อนรูปต่างหาก) บ่นเบาๆคนเดียว

    ผ่านไปเกือบๆจะชั่วโมง

ฟาง : อาบน้ำหรือตกห้องน้ำตายเนี่ยนานชะมัด (ฟางมองดูนาฬิกา) นี้ก็ใกล้จะถึงเวลาแล้วนะ

ไปเรียกหน่อยดีกว่า  นายๆ (ฟางเรียกพร้อมกับเคาะประตู)ใกล้จะถึงเวลางานเริ่มแล้วนะ เร็วๆหน่อย เสร็จรึยังเนี่ย

โทโมะ : เสร็จแล้ว หยิบผ้าเช็ดตัวมาให้ฉันหน่อยดิ

ฟาง : ได้ๆ รอแปปนะ (ฟางไปหยิบผ้าเช็ดตัวในตู้มาแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ) มาแล้ว

โทโมะ : ก็เอาเข้ามาดิประตูไม่ได้ล็อค

ฟาง : จะบ้าหรอจะให้ฉันเข้าไปได้ไงกันเร้า (ฟางแง้มประตูออกนิดหน่อยพอทีจะยื่นผ้าเช็ดตัวเข้าไปได้)

อ่ะนี่ นายๆ เอาไปๆ (หลังจากที่โทโมะหยิบเอาผ้าเช็ดตัวเสร็จฟางก็รีบออกมาที่เก้าอี้ทันที)

โทโมะ : ฉันไปล่ะ (โทโมะออกจากห้องไปโดยไม่สนใจฟางเลยสักนิด)

ฟาง : ไม่คิดจะขอบใจสักนิดเลยรึไงเนี่ย  (ฟางมองดูที่ชุดของตัวเองซึ่งตอนนี้มันเหมือนขาด)

ชุดขาด โอ๊ยยย แย่ๆๆๆ แล้วจะใส่ชุดไหนล่ะเนี่ย ชุดที่อยู่ในตู้ก็มีแต่ชุดแบบธรรมดาเกินไป

จะทำไงดีเนี่ย ยัยฟางเอ้ยยัยฟาง นี่ก็ใกล้จะถึงเวลาแล้วอีกแค่ 20 นาทีเอง

   โทโมะหลังจากที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็ออกจากห้องพร้อมที่จะลงไปด้านล่าง แต่ได้ยินเสียงของฟางบ่นอะไร

ก็เลยเปิดประตูเข้ามาถาม

โทโมะ : เธอยังไม่ลงไปอีกหรอเนี่ย บ่นอะไรอยู่ได้เสียงดังจนไปถึงห้องฉันเลย

ฟาง : ก็ฉันยังลงไปไม่ได้หนิ (ฟางทำเสียงเศร้าสุดๆ)

โทโมะ : เป็นอะไรทำไมลงไปไม่ได้ฮ่ะ

ฟาง : ก็ชุดฉันมันดันขาดนะสิ โอ๊ยยย แย่ๆๆๆ ฉันจะทำไงดีชุดในตู้ก็มีแต่ชุดที่เอาไปใส่ในบ้านทั่วๆไป

โทโมะ : อ๋อแค่นี้เองรอแปปเดี๋ยวฉันมา(โทโมะเข้าไปในห้องแล้วหยิบชุดๆหนึ่งออกมาแล้วรีบมาที่ห้องของฟาง)

อ่ะนี่ ใส่ซะ (โทโมะยื่นชุดให้ฟาง)

ฟาง : ไม่เอาอ่ะฉันเกรงใจ

โทโมะ : จะมัวเกรงใจอะไรเนี่ย ถึงเวลางานแล้วนะ

ฟาง : ก็ได้ๆ (ฟางเรียบเข้าไปเปลี่ยนชุดทันที) เสร็จแล้ว ฉันว่ามันโป้ไปหน่อยนะเนี่ย 

(ฟางเดินออกมาแบบไม่ค่อยมั่นใจซะเท่าไร)

      โทโมะเห็นฟางในชุดเดรสเกาะอกสีดำชมพูถึงกับอึกไป พักหนึ่ง ก่อนจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม

ฟาง : ทำไมหรอ มันดูตลกมากใช่ไหมล่ะ

โทโมะ : ใช่ตลกมาก แต่ตอนนี้รีบลงไปก่อนเถอะให้ผู้ใหญ่รอมันไม่ดี

(โทโมะจับมือฟางแล้งเดินลงไปแบบไม่รู้ตัว)

ฟาง : (ฟางหยุดชะงักก่อนจะถึงสถานที่ปาร์ตี้)  นี่นายเลิกจับมือฉันได้แล้ว

โทโมะรีบปล่อยมือฟางทันที

โทโมะ : คิดว่าฉันอยากจะจับมือเธอนักหรอ

ฟาง : งั้นต่างคนตามเดินไปนะ

   โทโมะไม่พูดอะไรแล้วก็เดินเข้างานไป

ฟาง : อีตาบ้า (หลังจากนั้นฟางก็เดินตามไป)

คุณป้า : อ้าว มาแล้วหรอจ๊ะหนูฟาง ตาโมะด้วยลูก

   ฟินรีบวิ่งเข้ามาทำความรู้จักกับโทโมะ

ฟิน : สวัสดีคะ คุณโทโมะฉันชื่อฟินนะคะเป็นพี่ของฟางคะ

โทโมะ : อ่อครับๆ คุณฟินกับฟางคงจะเป็นฝาแฝดกันสินะครับ

ฟิน : ใช่คะ แต่เราก็ไม่เหมือนกันมาก จะเหมือนก็แต่หน้าตา

โทโมะ : คับ คุณฟินดูสวยและน่ารักกว่าเยอะเลย

ฟิน : ชมแบบนี้ฟินก็เขินแย่เลย

   ฟางไม่สนใจคำพูดของโทโมะ เพราะตอนนี้กำลังคุยกับป๊อปปี้อยู่

ป๊อปปี้ : วันนี้น้องฟางสวยมากๆเลยนะคับเนี่ย

ฟาง : หรอคะฟางว่าชุดมันโป้ไปหน่อย ฟางไม่ค่อยมั่นใจเลย

ป๊อปปี้ : จริงๆครับวันนี้น้องฟางสวยมากๆ

ฟาง : คะ ขอบคุณคะ ฟางว่างั้นเราไปหาคุณป้ากับคุณลุงดีกว่านะคะ

ป๊อปปี้ : คับ

ฟิน :   ฟางกับป๊อปเดินไปหาคุณลุงคุณป้าแล้วเราไปกันดีกว่าคะ

(ฟินขวางแขวนโทโมะแล้วเดินไป)

คุณลุง : มากันครบแล้วงั้นเราเริ่มเปิดงานปาร์ตี้ได้ จากนั้นคุณลุงก็กล่าวตอนรับฟางและฟิน

พอพูดเสร็จทุกคนก็ปรบมือ (แล้วคุณลุงก็นั่งลง)

คุณป้า : ป้าแจ่มจ๊ะ ยกอาหารมาได้เลยจ๊ะ

ฟาง : เดี๋ยวฟางไปช่วยนะคะ

คุณป้า : ไม่ต้องหรอกจ๊ะหนูฟาง วันนี้เป็นงานของหนูนะ(แล้วฟางก็นั่งลงที่เดิม)

    ทุกคนต่างพากันทานอาหารกันจนเสร็จเรียบร้อย

คุณลุง : ลุงขอตัวก่อนนะพรุ่งนี้มีงานแต่เช้าน่ะจ๊ะ

คุณป้า : งั้นฉันไปด้วยคะคุณ เด็กๆ อย่าดึกนะจ๊ะ

ฟาง/ฟิน/โมะ/ป๊อป : คะ/ครับ

  ทุกคนต่างก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน และดื่มเครื่องดื่มไปด้วย ยกเว้นฟางที่ไม่ดื่ม

เวลาผ่านไปประมาณ ห้าทุ่มกว่าๆๆๆ งานปาร์ตี้ก็เลิก สภาพของโทโมะ พี่ฟิน พี่ป๊อป ดูไม่จืดเลย

จะดีหน่อยที่พี่ป๊อปไม่ค่อยเมามากเท่าไร

ฟาง : ฟางว่าเราแยกย้ายกันไปนอนดีกว่านะคะ เดี๋ยวฟางจะพาพี่ฟินไปบนห้อง

ส่วนพี่ป๊อปก็พานายนี้ไปก็แล้วกันคะ ส่วนทางด้านข้าวของฝากด้วยนะคะป้า

คนใช้ : คะ

ป๊อปปี้ : งั้นฟางพาฟินไปก่อนเลย

ฟาง : คะ

  จากนั้นฟางก็พาฟินขึ้นไปบนห้อง แล้วเปลี่ยนชุดและเช็ดตัวให้ฟิน จนตอนนี้ฟินหลับไปแล้ว

ฟาง : เฮ้อ...หลับซะแล้ว (ฟางเดินออกมาจากห้องฟินและก็แอบมองห้องตรงข้ามและห้องถัดไป)

สงสัยคงนอนกันเรียบร้อบแล้วล่ะมั้งเนี่ย ไปนอนบ้างดีกว่าเรา(ฟางเดินเข้าห้องไปหลังจากพูดจบ)

---

ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ

เม้น โหวตกันเยอะๆคะ

#AB