กองปราบจิตป่วน [City Hunter] ตอน รับน้องสยองขวัญ

9.5

เขียนโดย ออมอนี่cake

วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.51 น.

  16 ตอน
  202 วิจารณ์
  23.85K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ตอนที่ 4.5

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
 
# เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #
 
ตอน รับน้องสยองขวัญ ตอนที่ 5
 
"แก้ว กระเป๋าล่ะ" 
 
 
"อ่าว? ลืม...ฮึ่ย ลืมตัว...ทุกทีมีคนขนให้ ยายแก้วยายบ้า เมื่อเช้าพึ่งหาเรื่องว่าเค้าไปหยกๆ จะกล้าสู้หน้าไหมวะเนี่ย..."
"ว้าย อ.โทโมะ เข้ามาได้ยังไงคะเนี่ย >///< // อ.คะ ปีหน้าพวกหนูขึ้นปี3 อ.ยังจะรอเป็นที่ปรึกษาพวกหนูอยู่ใช่ไหมคะ // อ.ขามาดูแลเด็กปี1บ้างนะคะ ฯลฯ"
"กระเป๋าเธอหนะ จริญญา -_- ขี้ลืมจังนะครับที่รัก เหม่ออะไรเอ่ย?....ระวังด้วย"
"เอ่อ...ขอบคุณค่ะ อาจารย์ -.,-"
 
 
            หลังจากยายฟางงัดเธอออกมาจากเบาะนุ่มนิ่มได้ ก็ลากเธอเข้ามาในห้องที่ยายกระต่ายบอกว่าใช้เป็นที่พักของเราในคืนนี้ ถูกคนดีจูงมือมาจองตรงที่ริมสุดชิดหน้าต่าง ลมทะเลพัดมาเบาๆพอจะทำให้รู้สึกตัว
            รู้สึกตัวว่าตอนขึ้นรถมามือจะไม่ว่างเลย เวลานี้ขณะที่มือซ้ายจับอยู่กับมือเล็กๆของคนดีเอาไว้ มืออีกข้างเธอยังอุตส่าห์ว่างได้อีก ลืมอะไร.....
 
            ปรกติเวลาไปไหนมาไหน คนตัวโตจะแย่งกระเป๋าไปถือแล้วให้เธอแบกเฉพาะเครื่องมือสื่อสาร ส่วนมือที่เหลืออีกข้างจะได้ไม่มีข้ออ้างมาพรากไปจากการเกาะกุมของคนเอาแต่ใจ เพราะคนจ่ายตังค์คือเขา ดังนั้นก็กรุณาอย่าขัดใจ กระเป๋าถือไม่จำเป็นอะไรสำหรับผู้หญิงเมื่อมีผู้ชายอยู่ข้างๆ ไม่รู้ทฤษฎีของใคร แต่ก็เป็นเช่นนั้นเรื่อยมา จนตัวเธอชินกับการมีเขาอยู่ใกล้ๆ
            จริญญาไม่น่าเลย ที่ว่าจะแก้ค้งแก้แค้นอะไรนั่น ชักรู้สึกว่าจะเริ่มเลือนลางซะแล้วสิ
 
....
........
"มีน....มีอะไรหรือเปล่า มีนเงียบมากเลยนะตั้งแต่มาถึงที่นี่"
"อ่ะ...เปล่าหรอกจินนี่  คิดอะไรนิดหน่อย ...ขออย่าให้เจออะไรไม่ดีๆเลยนะ..."

"คุณแม่คะ สิ้นเดือนนี้ที่คณะจะไปรับน้องที่สวนผึ้งของลุงไผ่ รบกวนคุณแม่บอกคุณลุงให้หน่อยสิคะ ไม่ทราบว่าคุณลุงจะว่างหรือเปล่า"
"ที่สวนคงว่างจ้ะ มีนักท่องเที่ยวมาบ้าง แต่น้อยไม่ยุ่งหรอก ช่วงปีที่ผ่านมานี้ไม่รู้ เป็นยังไง ที่บ้านกวีนิลเกิดเรื่องบ่อยๆ คุณลุงเลยไม่ค่อยเปิดรับใครง่ายๆหนะ หนูจะมากี่วันล่ะลูก"
"ค้างคืนเดียวค่ะคุณแม่ ว่าแต่เกิดเรื่องอะไรหรือคะ?"
 
"มีคนเห็นว่ามีวิญญาณที่นั่นหนะลูก....."
 
 
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
 
 
"ขอโทษที่เรียกตัวน้องปี2 มาในเวลาพักผ่อนแบบนี้นะคะ แต่พี่อยากให้เรามาคุยกันก่อนที่จะเริ่มงานกันในวันนี้และวันพรุ่งนี้หนะค่ะ น้องๆคงได้เข้าประชุมกับประธานรุ่นของน้องแล้ว พอจะทราบคร่าวๆแล้วใช่ไหมคะ"
"ครับน้องฟางจ๋าคนสวย พี่บอยแถลงน้องๆปี2ครบทุกถ้อยคำเลยครับพ้ม!"
"คือบ่ายนี้เราจะเข้าไปสวนผึ้งนะคะ รับฟังการบรรยายของคุณลุงไผ่ จัดกลุ่มให้น้องๆปี1 ประชุมเตรียมตัวทำกล่องเลี้ยงผึ้งของตัวเองในตอนเช้าวันพรุ่งนี้ค่ะ"
"ส่วนพรุ่งนี้ตอนกลางคืนเราจะพาน้องๆเข้าไปเดินเล่นชิวๆอีกฟากของสวนก่อนเดินทางกลับ .... ฮิฮิฮิ"
"พี่แก้วอ่า ทำเสียงคิกคักแบบนี้ ต้องพูดว่าหลอกน้องๆมากกว่ามั้งครับ"
"มะลิน้องรักพูดเกินไปอีกแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ"
 
 
            ยากกระต่ายเรียกรวมพลปี 2-3 ให้มาประชุมชี้แจงสิ่งที่เราต้องร่วมมือกันให้ผ่านพ้นไปด้วยดีใน1คืน1วันที่เราอยู่ที่นี่ ก่อนจะเดินทางกลับในเวลาพลบค่ำของวันพรุ่งนี้ ตั้งใจว่าจะให้น้องๆรู้จักวิถีชีวิตของชาวเลและการอยู่ร่วมกับธรรมชาติที่ยั่งยืนของลุงไผ่ แล้วมีกิจกรรมเล็กๆน้อยๆเพื่อสร้างความประทับใจก่อนกลับ
            เรื่องสนุกๆพึ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง อิอิ
 
กลับจาก FFK AHOLIC CONCERT แล้วมาต่ออีกครึ่งที่เหลือนะคะ ^___^

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
 
# เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #
 
ตอน รับน้องสยองขวัญ ตอนที่ 5
 
"แก้ว กระเป๋าล่ะ"
 
 
"อ่าว? ลืม...ฮึ่ย ลืมตัว...ทุกทีมีคนขนให้ ยายแก้วยายบ้า เมื่อเช้าพึ่งหาเรื่องว่าเค้าไปหยกๆ จะกล้าสู้หน้าไหมวะเนี่ย..."
"ว้าย อ.โทโมะ เข้ามาได้ยังไงคะเนี่ย >///< // อ.คะ ปีหน้าพวกหนูขึ้นปี3 อ.ยังจะรอเป็นที่ปรึกษาพวกหนูอยู่ใช่ไหมคะ // อ.ขามาดูแลเด็กปี1บ้างนะคะ ฯลฯ"
"กระเป๋าเธอหนะ จริญญา -_- ขี้ลืมจังนะครับที่รัก เหม่ออะไรเอ่ย?....ระวังด้วย"
"เอ่อ...ขอบคุณค่ะ อาจารย์ -.,-"
 
 
            หลังจากยายฟางงัดเธอออกมาจากเบาะนุ่มนิ่มได้ ก็ลากเธอเข้ามาในห้องที่ยายกระต่ายบอกว่าใช้เป็นที่พักของเราในคืนนี้ ถูกคนดีจูงมือมาจองตรงที่ริมสุดชิดหน้าต่าง ลมทะเลพัดมาเบาๆพอจะทำให้รู้สึกตัว
            รู้สึกตัวว่าตอนขึ้นรถมามือจะไม่ว่างเลย เวลานี้ขณะที่มือซ้ายจับอยู่กับมือเล็กๆของคนดีเอาไว้ มืออีกข้างเธอยังอุตส่าห์ว่างได้อีก ลืมอะไร.....
 
            ปรกติเวลาไปไหนมาไหน คนตัวโตจะแย่งกระเป๋าไปถือแล้วให้เธอแบกเฉพาะเครื่องมือสื่อสาร ส่วนมือที่เหลืออีกข้างจะได้ไม่มีข้ออ้างมาพรากไปจากการเกาะกุมของคนเอาแต่ใจ เพราะคนจ่ายตังค์คือเขา ดังนั้นก็กรุณาอย่าขัดใจ กระเป๋าถือไม่จำเป็นอะไรสำหรับผู้หญิงเมื่อมีผู้ชายอยู่ข้างๆ ไม่รู้ทฤษฎีของใคร แต่ก็เป็นเช่นนั้นเรื่อยมา จนตัวเธอชินกับการมีเขาอยู่ใกล้ๆ
            จริญญาไม่น่าเลย ที่ว่าจะแก้ค้งแก้แค้นอะไรนั่น ชักรู้สึกว่าจะเริ่มเลือนลางซะแล้วสิ
 
....
........
"มีน....มีอะไรหรือเปล่า มีนเงียบมากเลยนะตั้งแต่มาถึงที่นี่"
"อ่ะ...เปล่าหรอกจินนี่  คิดอะไรนิดหน่อย ...ขออย่าให้เจออะไรไม่ดีๆเลยนะ..."
                                                "คุณแม่คะ สิ้นเดือนนี้ที่คณะจะไปรับน้องที่สวนผึ้งของลุงไผ่ รบกวนคุณแม่บอก                                          คุณลุงให้หน่อยสิคะ ไม่ทราบว่าคุณลุงจะว่างหรือเปล่า"
                                                "ที่สวนคงว่างจ้ะ มีนักท่องเที่ยวมาบ้าง แต่น้อยไม่ยุ่งหรอก ช่วงปีที่ผ่านมานี้ไม่รู้                                           เป็นยังไง ที่บ้านกวีนิลเกิดเรื่องบ่อยๆ คุณลุงเลยไม่ค่อยเปิดรับใครง่ายๆหนะ
                                                หนูจะมากี่วันล่ะลูก"
                                                "ค้างคืนเดียวค่ะคุณแม่ ว่าแต่เกิดเรื่องอะไรหรือคะ?"
 
                                                "มีคนเห็นว่ามีวิญญาณที่นั่นหนะลูก....."
 
 
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
 
 
"ขอโทษที่เรียกตัวน้องปี2 มาในเวลาพักผ่อนแบบนี้นะคะ แต่พี่อยากให้เรามาคุยกันก่อนที่จะเริ่มงานกันในวันนี้และวันพรุ่งนี้หนะค่ะ น้องๆคงได้เข้าประชุมกับประธานรุ่นของน้องแล้ว พอจะทราบคร่าวๆแล้วใช่ไหมคะ"
"ครับน้องฟางจ๋าคนสวย พี่บอยแถลงน้องๆปี2ครบทุกถ้อยคำเลยครับพ้ม!"
"คือบ่ายนี้เราจะเข้าไปสวนผึ้งนะคะ รับฟังการบรรยายของคุณลุงไผ่ จัดกลุ่มให้น้องๆปี1 ประชุมเตรียมตัวทำกล่องเลี้ยงผึ้งของตัวเองในตอนเช้าวันพรุ่งนี้ค่ะ"
"ส่วนพรุ่งนี้ตอนกลางคืนเราจะพาน้องๆเข้าไปเดินเล่นชิวๆอีกฟากของสวนก่อนเดินทางกลับ .... ฮิฮิฮิ"
"พี่แก้วอ่า ทำเสียงคิกคักแบบนี้ ต้องพูดว่าหลอกน้องๆมากกว่ามั้งครับ"
"มะลิน้องรักพูดเกินไปอีกแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ"
 
 
            ยากกระต่ายเรียกรวมพลปี 2-3 ให้มาประชุมชี้แจงสิ่งที่เราต้องร่วมมือกันให้ผ่านพ้นไปด้วยดีใน1คืน1วันที่เราอยู่ที่นี่ ก่อนจะเดินทางกลับในเวลาพลบค่ำของวันพรุ่งนี้ ตั้งใจว่าจะให้น้องๆรู้จักวิถีชีวิตของชาวเลและการอยู่ร่วมกับธรรมชาติที่ยั่งยืนของลุงไผ่ แล้วมีกิจกรรมเล็กๆน้อยๆเพื่อสร้างความประทับใจก่อนกลับ
            เรื่องสนุกๆพึ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง อิอิ
 
กลับจาก FFK AHOLIC CONCERT แล้วมาต่ออีกครึ่งที่เหลือนะคะ ^___^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา