กองปราบจิตป่วน [City Hunter] ตอน รับน้องสยองขวัญ
7) ตอนที่ 4.5
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
# เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #
ตอน รับน้องสยองขวัญ ตอนที่ 5
"แก้ว กระเป๋าล่ะ"
"อ่าว? ลืม...ฮึ่ย ลืมตัว...ทุกทีมีคนขนให้ ยายแก้วยายบ้า เมื่อเช้าพึ่งหาเรื่องว่าเค้าไปหยกๆ จะกล้าสู้หน้าไหมวะเนี่ย..."
"ว้าย อ.โทโมะ เข้ามาได้ยังไงคะเนี่ย >///< // อ.คะ ปีหน้าพวกหนูขึ้นปี3 อ.ยังจะรอเป็นที่ปรึกษาพวกหนูอยู่ใช่ไหมคะ // อ.ขามาดูแลเด็กปี1บ้างนะคะ ฯลฯ"
"กระเป๋าเธอหนะ จริญญา -_- ขี้ลืมจังนะครับที่รัก เหม่ออะไรเอ่ย?....ระวังด้วย"
"เอ่อ...ขอบคุณค่ะ อาจารย์ -.,-"
หลังจากยายฟางงัดเธอออกมาจากเบาะนุ่มนิ่มได้ ก็ลากเธอเข้ามาในห้องที่ยายกระต่ายบอกว่าใช้เป็นที่พักของเราในคืนนี้ ถูกคนดีจูงมือมาจองตรงที่ริมสุดชิดหน้าต่าง ลมทะเลพัดมาเบาๆพอจะทำให้รู้สึกตัว
รู้สึกตัวว่าตอนขึ้นรถมามือจะไม่ว่างเลย เวลานี้ขณะที่มือซ้ายจับอยู่กับมือเล็กๆของคนดีเอาไว้ มืออีกข้างเธอยังอุตส่าห์ว่างได้อีก ลืมอะไร.....
ปรกติเวลาไปไหนมาไหน คนตัวโตจะแย่งกระเป๋าไปถือแล้วให้เธอแบกเฉพาะเครื่องมือสื่อสาร ส่วนมือที่เหลืออีกข้างจะได้ไม่มีข้ออ้างมาพรากไปจากการเกาะกุมของคนเอาแต่ใจ เพราะคนจ่ายตังค์คือเขา ดังนั้นก็กรุณาอย่าขัดใจ กระเป๋าถือไม่จำเป็นอะไรสำหรับผู้หญิงเมื่อมีผู้ชายอยู่ข้างๆ ไม่รู้ทฤษฎีของใคร แต่ก็เป็นเช่นนั้นเรื่อยมา จนตัวเธอชินกับการมีเขาอยู่ใกล้ๆ
จริญญาไม่น่าเลย ที่ว่าจะแก้ค้งแก้แค้นอะไรนั่น ชักรู้สึกว่าจะเริ่มเลือนลางซะแล้วสิ
....
........
"มีน....มีอะไรหรือเปล่า มีนเงียบมากเลยนะตั้งแต่มาถึงที่นี่"
"อ่ะ...เปล่าหรอกจินนี่ คิดอะไรนิดหน่อย ...ขออย่าให้เจออะไรไม่ดีๆเลยนะ..."
"คุณแม่คะ สิ้นเดือนนี้ที่คณะจะไปรับน้องที่สวนผึ้งของลุงไผ่ รบกวนคุณแม่บอกคุณลุงให้หน่อยสิคะ ไม่ทราบว่าคุณลุงจะว่างหรือเปล่า"
"ที่สวนคงว่างจ้ะ มีนักท่องเที่ยวมาบ้าง แต่น้อยไม่ยุ่งหรอก ช่วงปีที่ผ่านมานี้ไม่รู้ เป็นยังไง ที่บ้านกวีนิลเกิดเรื่องบ่อยๆ คุณลุงเลยไม่ค่อยเปิดรับใครง่ายๆหนะ หนูจะมากี่วันล่ะลูก"
"ค้างคืนเดียวค่ะคุณแม่ ว่าแต่เกิดเรื่องอะไรหรือคะ?"
"มีคนเห็นว่ามีวิญญาณที่นั่นหนะลูก....."
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
"ขอโทษที่เรียกตัวน้องปี2 มาในเวลาพักผ่อนแบบนี้นะคะ แต่พี่อยากให้เรามาคุยกันก่อนที่จะเริ่มงานกันในวันนี้และวันพรุ่งนี้หนะค่ะ น้องๆคงได้เข้าประชุมกับประธานรุ่นของน้องแล้ว พอจะทราบคร่าวๆแล้วใช่ไหมคะ"
"ครับน้องฟางจ๋าคนสวย พี่บอยแถลงน้องๆปี2ครบทุกถ้อยคำเลยครับพ้ม!"
"คือบ่ายนี้เราจะเข้าไปสวนผึ้งนะคะ รับฟังการบรรยายของคุณลุงไผ่ จัดกลุ่มให้น้องๆปี1 ประชุมเตรียมตัวทำกล่องเลี้ยงผึ้งของตัวเองในตอนเช้าวันพรุ่งนี้ค่ะ"
"ส่วนพรุ่งนี้ตอนกลางคืนเราจะพาน้องๆเข้าไปเดินเล่นชิวๆอีกฟากของสวนก่อนเดินทางกลับ .... ฮิฮิฮิ"
"พี่แก้วอ่า ทำเสียงคิกคักแบบนี้ ต้องพูดว่าหลอกน้องๆมากกว่ามั้งครับ"
"มะลิน้องรักพูดเกินไปอีกแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ"
ยากกระต่ายเรียกรวมพลปี 2-3 ให้มาประชุมชี้แจงสิ่งที่เราต้องร่วมมือกันให้ผ่านพ้นไปด้วยดีใน1คืน1วันที่เราอยู่ที่นี่ ก่อนจะเดินทางกลับในเวลาพลบค่ำของวันพรุ่งนี้ ตั้งใจว่าจะให้น้องๆรู้จักวิถีชีวิตของชาวเลและการอยู่ร่วมกับธรรมชาติที่ยั่งยืนของลุงไผ่ แล้วมีกิจกรรมเล็กๆน้อยๆเพื่อสร้างความประทับใจก่อนกลับ
เรื่องสนุกๆพึ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง อิอิ
กลับจาก FFK AHOLIC CONCERT แล้วมาต่ออีกครึ่งที่เหลือนะคะ ^___^
เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
# เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #
ตอน รับน้องสยองขวัญ ตอนที่ 5
"แก้ว กระเป๋าล่ะ"
"อ่าว? ลืม...ฮึ่ย ลืมตัว...ทุกทีมีคนขนให้ ยายแก้วยายบ้า เมื่อเช้าพึ่งหาเรื่องว่าเค้าไปหยกๆ จะกล้าสู้หน้าไหมวะเนี่ย..."
"ว้าย อ.โทโมะ เข้ามาได้ยังไงคะเนี่ย >///< // อ.คะ ปีหน้าพวกหนูขึ้นปี3 อ.ยังจะรอเป็นที่ปรึกษาพวกหนูอยู่ใช่ไหมคะ // อ.ขามาดูแลเด็กปี1บ้างนะคะ ฯลฯ"
"กระเป๋าเธอหนะ จริญญา -_- ขี้ลืมจังนะครับที่รัก เหม่ออะไรเอ่ย?....ระวังด้วย"
"เอ่อ...ขอบคุณค่ะ อาจารย์ -.,-"
หลังจากยายฟางงัดเธอออกมาจากเบาะนุ่มนิ่มได้ ก็ลากเธอเข้ามาในห้องที่ยายกระต่ายบอกว่าใช้เป็นที่พักของเราในคืนนี้ ถูกคนดีจูงมือมาจองตรงที่ริมสุดชิดหน้าต่าง ลมทะเลพัดมาเบาๆพอจะทำให้รู้สึกตัว
รู้สึกตัวว่าตอนขึ้นรถมามือจะไม่ว่างเลย เวลานี้ขณะที่มือซ้ายจับอยู่กับมือเล็กๆของคนดีเอาไว้ มืออีกข้างเธอยังอุตส่าห์ว่างได้อีก ลืมอะไร.....
ปรกติเวลาไปไหนมาไหน คนตัวโตจะแย่งกระเป๋าไปถือแล้วให้เธอแบกเฉพาะเครื่องมือสื่อสาร ส่วนมือที่เหลืออีกข้างจะได้ไม่มีข้ออ้างมาพรากไปจากการเกาะกุมของคนเอาแต่ใจ เพราะคนจ่ายตังค์คือเขา ดังนั้นก็กรุณาอย่าขัดใจ กระเป๋าถือไม่จำเป็นอะไรสำหรับผู้หญิงเมื่อมีผู้ชายอยู่ข้างๆ ไม่รู้ทฤษฎีของใคร แต่ก็เป็นเช่นนั้นเรื่อยมา จนตัวเธอชินกับการมีเขาอยู่ใกล้ๆ
จริญญาไม่น่าเลย ที่ว่าจะแก้ค้งแก้แค้นอะไรนั่น ชักรู้สึกว่าจะเริ่มเลือนลางซะแล้วสิ
....
........
"มีน....มีอะไรหรือเปล่า มีนเงียบมากเลยนะตั้งแต่มาถึงที่นี่"
"อ่ะ...เปล่าหรอกจินนี่ คิดอะไรนิดหน่อย ...ขออย่าให้เจออะไรไม่ดีๆเลยนะ..."
"คุณแม่คะ สิ้นเดือนนี้ที่คณะจะไปรับน้องที่สวนผึ้งของลุงไผ่ รบกวนคุณแม่บอก คุณลุงให้หน่อยสิคะ ไม่ทราบว่าคุณลุงจะว่างหรือเปล่า"
"ที่สวนคงว่างจ้ะ มีนักท่องเที่ยวมาบ้าง แต่น้อยไม่ยุ่งหรอก ช่วงปีที่ผ่านมานี้ไม่รู้ เป็นยังไง ที่บ้านกวีนิลเกิดเรื่องบ่อยๆ คุณลุงเลยไม่ค่อยเปิดรับใครง่ายๆหนะ
หนูจะมากี่วันล่ะลูก"
"ค้างคืนเดียวค่ะคุณแม่ ว่าแต่เกิดเรื่องอะไรหรือคะ?"
"มีคนเห็นว่ามีวิญญาณที่นั่นหนะลูก....."
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
"ขอโทษที่เรียกตัวน้องปี2 มาในเวลาพักผ่อนแบบนี้นะคะ แต่พี่อยากให้เรามาคุยกันก่อนที่จะเริ่มงานกันในวันนี้และวันพรุ่งนี้หนะค่ะ น้องๆคงได้เข้าประชุมกับประธานรุ่นของน้องแล้ว พอจะทราบคร่าวๆแล้วใช่ไหมคะ"
"ครับน้องฟางจ๋าคนสวย พี่บอยแถลงน้องๆปี2ครบทุกถ้อยคำเลยครับพ้ม!"
"คือบ่ายนี้เราจะเข้าไปสวนผึ้งนะคะ รับฟังการบรรยายของคุณลุงไผ่ จัดกลุ่มให้น้องๆปี1 ประชุมเตรียมตัวทำกล่องเลี้ยงผึ้งของตัวเองในตอนเช้าวันพรุ่งนี้ค่ะ"
"ส่วนพรุ่งนี้ตอนกลางคืนเราจะพาน้องๆเข้าไปเดินเล่นชิวๆอีกฟากของสวนก่อนเดินทางกลับ .... ฮิฮิฮิ"
"พี่แก้วอ่า ทำเสียงคิกคักแบบนี้ ต้องพูดว่าหลอกน้องๆมากกว่ามั้งครับ"
"มะลิน้องรักพูดเกินไปอีกแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ"
ยากกระต่ายเรียกรวมพลปี 2-3 ให้มาประชุมชี้แจงสิ่งที่เราต้องร่วมมือกันให้ผ่านพ้นไปด้วยดีใน1คืน1วันที่เราอยู่ที่นี่ ก่อนจะเดินทางกลับในเวลาพลบค่ำของวันพรุ่งนี้ ตั้งใจว่าจะให้น้องๆรู้จักวิถีชีวิตของชาวเลและการอยู่ร่วมกับธรรมชาติที่ยั่งยืนของลุงไผ่ แล้วมีกิจกรรมเล็กๆน้อยๆเพื่อสร้างความประทับใจก่อนกลับ
เรื่องสนุกๆพึ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง อิอิ
กลับจาก FFK AHOLIC CONCERT แล้วมาต่ออีกครึ่งที่เหลือนะคะ ^___^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ